Daags nadien.

Na een relatief lange fietstocht als die van gisteren, 180 km lang, brandt mijn kaarsje daags nadien iets minder fel. De ochtend komt later en trager op gang. Het ontbijt brengt muesli, yoghurt, peperkoek, een sneetje wit brood en de krant. Een uur later lopen vier benen op de Koningsdijk. Met enige moeite kan ik die van mijn vrouw bijbenen. We spotten Tom Stremersch in zijn snelle vlucht. Daags nadien staat volledig in het teken van de recuperatie en de eiwitten. Groot is de 'grinta' (goesting) om vandaag met de fiets te rijden, niet. De korte wandeling is de aanzet voor een dag zonder hoogtemeters, polderwind of kopwerk. Mijn rode Kuota-fiets vertoont weinig sporen van onze winderige tocht langs de 'schreve' (grens). Even het stof afblazen. Zo is hij klaar voor de rit van aanstaande zaterdag. Muur, Bosberg, Congo-berg en zo. Nog een keer de kasseien van de Kapelmuur bedwingen en dan zijn we klaar met het lange-ritten-seizoen. Mijn vrouw heeft haar valies gemaakt. Niet omdat ik teveel uithuizig ben, maar omdat ze, voor een paar dagen, naar de overkant van het Kanaal trekt. Londen is de bestemming. De ijskast heeft ze volgepropt met lekkernijen die ik tijdens haar korte afwezigheid kan oppeuzelen. Er ligt een lijstje klaar met daarop geschreven wanneer ik wat moet eten! Zo lief! Hercules, onze kater, blijft ook thuis. Hij leeft vooral 's nachts. Overdag ligt hij hoofdzakelijk in de zetel. Geen idee wat hij doet in het donker. Vandaag haal ik mijn stalen ros nog eens van de zolder. Er moet een nieuwe ketting op. Een klusje voor Jo, mijn mecanicien. Vanavond ga ik mijn drie vrouwen uitzwaaien. De nacht en de ochtend nadien zullen een beetje anders zijn.

dc