MELLE

Elk vogeltje zingt zoals het gebekt is, maar de vogels raken in de war want het blijft maar nazomeren. In korte kledij rij ik solo naar Melle. Geen zin om vandaag met een grote groep door de Polders te sjezen. Liever op eigen houtje. Onbekommerd, onbezorgd en vrij. Terrasjes weer en op het dorpsplein eet ik mijn sandwiches in café Mellerose Place. De ouders van ex-prof Laurens De Vreese zijn hier de uitbaters. Bij de koffie hoort een stukje broodpudding en een chocoladetruffel. Voor mij een meerwaarde om tot hier te fietsen. Zo'n 65 km enkel.

Op mijn fiets ben ik achtereenvolgens George Harrison (While My Guitar Gently Weeps), Gérard Lenorman (Michèle), Lucio Dalla (Caruso), Neil Diamond (Play Me), Will Tura (Vlaanderen M'n Land) en Eli Iserbyt (winst in de veldrit van Ruddervoorde)

In mijn vlucht kom ik Zucchero (Il Volo), Joe Cocker (Night Calls) en Chris Rea tegen. (Looking for the Summer). Zoeken naar de zomer hoeft niet want hij openbaart zich tussen Melle, Beervelde en Daknam (Lokeren). Niets klopt, alles zit scheef. Gilbert O' Sullivan (Nothing Rhymed)

Mijn rit wordt een symfonie. Hallelujah. (John Cale). Een roofvogel vindt zijn prooi. Bird Of Paradise (Snowy White). Ben ik een geluksvogel of niet?! Old and Wise (The Alan Parsons Project). Oud wel, wijs; een heel klein beetje misschien. Kinderen joelen en plonsen in de beek. Chariots of Fire (Vangelis)

Heerlijke vermoeidheid na mijn tocht. En honger. Reuzehonger. Freddy Hoskens op de Krekeldijk. Hij weet ook wat het is; fietsen op je eentje. Niet in de wielen plakken. Respect!

Blij om thuis te komen. Hercules laat nog even op zich wachten maar komt kort nadien toch opduiken. Zijn snoet plakt tegen de ruit. Honger Hercules? Black (Wonderful Life)

Groeten uit Melle.

dc