SCHOENTJE
Iemand zei: 'Mijn passie is genieten van alles wat mijn pad kruist. Achter elke nieuwe bocht in het leven. Elke dag opnieuw.'
God; wat ben jij goed zeg! Hoe hard ga jij door die bochten! Ik denk dat je zelfs nog veel harder kan, als je dat wil! Niet? Je gaat zo snel dat enkele van je bondgenoten kreunen onder jouw fietsgeweld. Sommigen moeten zelfs afhaken. Lekker gevoel is dat toch! Niet?
Waar je komt ga je er prat op het peloton in stukken te rijten, of tenminste; dat probeer je toch. Je lapt elke groepsconventie aan je laars. Het enige wat telt voor jou is de gemiddelde snelheid. Daar kick je heel zeker op.
Of je daar veel handen mee op elkaar krijgt, respect mee afdwingt is nog maar de vraag. Eerder een middelvinger als je 't mij vraagt. Kijk, als snelheid je enige bekommernis is, dan breng ik volgende keer enkele mannen mee die nog veel harder kunnen dan jij. En dan?
Hoeveel fietsers halen dan nog de meet? Je beseft amper hoe goed je wel bent.
(wie het schoentje past, trekt het aan)
dc
|