STOEIEN
Er is enkel mist. Zelfs de kerktoren van Hulst wordt aan het blote oog onttrokken. We rijden naar Terneuzen, waarom weet ik niet. Je hoort de misthoorn van de vrachtschepen. Schimmen op het water. Het havenstadje is een dorp met leegstand geworden en ligt op apegapen.
Als een schip die de verkeerde vaargeul kiest zijn we hier gestrand. Mist verkleint onze gedachten en ook de dijk kan ons niet aansporen tot een lange wandeling. In 'Het Gerecht' restaurant & More eten we Vlaamse klassiekers. Het is er niet echt warm want ook onze Noorderburen gaan voorover gebukt onder de energieprijzen. Lekker is het anders wel. Hamburger en Stoverij spoelen we door met een glas rode wijn en koffie drinken we in Hotel Churchill. Winston, de Britse politicus en premier van het Verenigd Koninkrijk heeft er een straatnaam aan overgehouden.
We komen vroeger thuis dan gepland en spelen een spelletje scrabble. Mijn vrouw vormt het woordje 'stoeier'. Zou ze daar iets mee bedoelen? Ik probeer met 'zin' maar ze antwoordt met 'gewoon'. Ik denk niet dat het voor vanavond is. We kijken Netflix en een uurtje WK. Op het spel van Argentinië zit snee. Zelfs bij dikke mist vinden ze elkaar blindelings. Het lijkt wel stoeien.
dc
|