We vertrekken moe maar voldaan naar Zwevegem - Knokke en zoeken de Coco op. Nee, geen papegaai maar een Spijshuis - Koffiehuis - Grill - Tearoom met specialiteit : côte à l'os - reuze brochette - steaks - scampis - gegrilde zalm - vispannetje en wafels - pannenkoeken - IJSCOUPES en WARME APPELTAART. We zijn voor die laatste twee zaken gekomen en sommigen bestellen dan ook een schandalig grote ijskreem met exotisch fruit. Els vraagt ijs met armagnac en krijgt een serieus glas gloeiend hete sterke drank voorgeschoteld. Omdat zij onze chauffeur is offer ik mij op om dit voorzichtig uit te slurpen. Om de dag helemaal af te sluiten en de pot op te krijgen bestelt iedereen nog een "normaal" drankske en wordt unaniem gecloncudeerd " dathetgoedwasgeweest".
Daarna willen we het boeiend vervolg kennen van het vlasverhaal door een bezoek aan het Kant- en Linnenmuseum. Op de benedenverdieping wandelen we langs zowat 500 stuks unieke kant en borduurwerk, vlaslinnen onder- en bovenkledij uit grootmoeders tijd, prachtig versierd kerklinnen en dito gewaden met goudbrokaat, staaltjes verfijnde haak- en naaldkunst, macramé en prachtige damasten en een schat aan antieke werktuigen, attributen, schilderijen en oude foto's. Op de verdieping wacht de apotheose! In 16 aangrijpende taferelen, opnieuw met 50 beelden, waaronder 20 portretten van bekende Vlamingen, wordt het gebruik van die mooie kant en het sierlinnen getoond in het leven van het Vlaamse volk vanaf de wieg tot het sterfbed. (1880 - 1920) In 60 meters vitrines vind je nog een weelde aan zeldzame volkskundige voorwerpen, o.m. een altaardwaal (doek dat om de altaartafel is gespreid) geschonken door Paus Johannes Paulus en de zwartkanten schoudermantel van de moeder van Guido Gezelle. Je ziet er ook een Bourgondisch banket en taferelen uit de periodes 1600 en 1830. Alles is zo mooi om te bekijken dat men ons om 18 uur 30' moeten buiten steken omdat het sluitingstijd is.
Een dikke tien minuten later stonden we voor het Nationaal Vlas- en Linnenmuseum in de Sabbestraat.
Dit museum is ondergebracht in een 19de-eeuwse vlassershoeve met typisch binnenerf, boomgaard en weiden. Het museum toont in 26 aantrekkelijke taferelen de vlasteelt en de evolutie van de vlasbewerking en de -verwerking, zoals ze in de voorbije eeuwen in Vlaanderen beoefend werd tijdens de handwerkperiode tot het begin van de mechanisatie : een belangrijk stuk sociaal-economische geschiedenis van Vlaanderen. Alle taferelen zijn hyperrealistische reconstructies. 59 levensechte personages, in polyester uitgevoerd, zijn met de authentieke kledij en werktuigen in expressieve houding in een typisch werkmilieu geïntegreerd. Allerhande oude foto's, documenten en voorwerpen completeren in wandvitrines de informatie. In een oud wagenkot zien we naast de typische vlaswagens o.a. ook de vroegste zaai- en slijtmachines. Iedereen is onder de indruk van de realistische voorstelling van dit zeer zware beroep, die jaren lang een ganse massa volk tewerk stelde in Kortrijk en de ruime omgeving. Het is dan ook ruim 17 uur wanneer we ook eens kennis willen maken met de oude vlassersherberg "In de Vlasblomme", die in de boerenwoning is ingericht. Het vlasstof heeft ons keel droog gemaakt en we bestellen een lekker biertje of iets "minder strafs". Iemand moet zelfs een dubbele portie drinken om haar keel weer "normaal" te krijgen.
Gezeten op een ronde rode pluchen bankzetel met zicht op één of andere blote Romeinse Godheid, maakt iedereen zijn bestelling over. Mieke bestelt DE specialiteit van het Huis : de Pizza "La Cicciolina". Er wordt een rood wijntje bij gekraakt en enkelen houden zich wijselijk aan wat spuitwater.... We hebben een volle twee uur nodig om onder andere te bepalen of het hoofdingrediënt van Mieke's pizza een frankfurterworst was of een Zwanworst of misschien wel een Biffiworst.... Volgt de klassieke discussie "Hoe zullen we dat betalen?" Als even klassieke oplossing wordt een "pot" aangelegd, maar aangezien ik nog altijd iets goed te maken had van dat Etiopisch bootfestijn sta ik er op de drank aan tafel te betalen. Zo rest er ons nog het nodige voor de dorst die nog moet komen.... Het is 15 uur wanneer de garçons ons "A reviderci" wensen...
alla napoletana, alla siciliana, bol van div. concentrische lagen verschillende ijssoorten, met gekonfijte vruchten en likeur; een portie bevat alle soorten.
Cipolle
uien
ripiene
, gevuld met ui, kaas, peper enz. en in de oven gebakken.
Coratella
ragout (Rome) van runderhart, lever en long, gekookt in olie, ui en witte wijn.
Costoletta (cotoletta)
alla milanese:
Wiener Schnitzel
al prosciutto:
met ham
Crostini
sneden brood en mozzarella bestreken met boter en in de oven of aan het spit gebraden, fiorentini, met kippe-leverpastei i.p.v. mozzarella.
Cuscusu
met gries gebonden, dikke vissoep (Sicilië).
Fagioli.
witte bonen
alla fiorentina,
witte bonen, vers of gedroogd, gekookt met veel olie, halfwarm geserveerd,
all'uccelletto,
gebakken met o.a. tomatensaus,
al fiasco
, gestoofd,
alla romana,
met o.a.stukjes ham en varkensvlees.
Fagiolini
sperzieboontjes (meestal als koude slaschotel)
Fegato
lever
alla veneziana,
kalfslever, gezouten en in boter(of olie), gebakken met o.a. veel ui,
alla romana
, tussen brood aan het spit gebraden,
alla fiorentina
, aan het spit, met broodkruim, knoflook, venkelbloesem.
Fettuccine
lintspaghetti
alla romana,
alla papalina,
van eierdeegwaar, geserveerd met ham en boter.
Finanziera
(di pollo) soort ragout van kalfszwezerik, niertjes, kippenlevertjes en hanekammen in bouillon en met een kruidensaus
Fonduta
in Noord Italië, 'fondue', gerecht uit gesmolten kaas.
Fritto misto
Di Carne: schotel van stukjes vlees, fruit en groenten, alles gepaneerd en gebakken. Soms ook met Frutti di Mare, verschillende soorten zeedieren.
Fritto scelto
als hierboven; tot eierpannenkoek verwerkt (Rome).
Funghi
champignons, in omelet, op pizza enz.
Gnocchi
Gnocchi di patate
rolletjes van meel, aardappel of griesdeeg, in water gekookt of in melk, met verschillende sauzen.
alle zuivelproducten, spec.: verse ('mei)kaas, meest van koe ook wel van schapen of geitenmelk.
Lattughe ripiene
harten van slakroppen. gevuld met geroosterde stukjes brood, kalfsvlees, kruiden, parmezaan enz.
Maccheroni
(in Ned.: macaroni) bestaan in oneindige variëteit: spaghetti. vermicelli, bucatini, rigatoni, zitoni, mezzani enz. Worden kort gekookt, buigzaam, nooit slap! verwerkt met ragout, ricotta (verse kaas'), tomatensaus, alikruiken ('vongole', vooral Napels), aubergines, ansjovis,
alla marinara (knoflook, olie, peterselie),
alla chitarra (door staaldraad geperst en zo compacter gemaakt),
, met meegekookte vogeltjes (mus, leeuwerik, lijster, merel).
Pollo
kip
alla diavola
, kip in tweeën gedeeld, met olie en boter bestreken, met peper en zout, dan gegrild
alla padovana,
in ragout, gestoofd in eigen nat met schijfjes ui enz.
Polpi
kleine inktvissen, gekookt in olie, knoflook, scherpe pepertjes en peterselie,
in purgatorio
, eerst geheel fijn gemaakt.
Pomodoro
tomaat
pomodori con riso
gehalveerde tomaten met rijst gevuld en gestoofd.
Porchetta
speenvarken in zijn geheel gekookt na zouten en zeer aromatische kruiden,
alla romana
, de fijnste soort.
Prosciutto crudo
Rauwe ham, gezouten en langdurig gerijpt en gedroogd. De allerbeste kwaliteit is San Daniele, gevolgd door prosciutto di Parma. In Nederland wordt heel veel goedkopere rauwe ham onder de naam Parmaham verkocht. Een goed alternatief is de Belgische Ganda-ham.
alla bolognese, schijf kalfsvlees bedekt met rauwe ham en aardappel, verder toebereid in vleesnat, met boter en parmezaan.
Scampi
kleine kreeftsoort, in de oven gebakken of tot soep verwerkt, echter ook (Venetië) in plakjes ham gerold en in saus gebakken. Of ook eenvoudig gekookt of in tomatensap.
Sfogliatelle
driehoekige feuilleté-koek, met room al in het deeg ofwel als vulling, ook gevuld met chocolade, jam, ricotta.
Soffritto
een saus uit varkensvlees, kippenlevertjes, rode pepers en tomaten, verwerkt tot een soort goulash.
Spaghetti
Pasta in de vorm van lange, dunne pijpjes. Met saus geserveerd.
Spaghetti alla Bolognese, met tomaten-vleessaus, maar.... helemaal fout: ragù alla Bolognese wordt in Bologna nooit over de spaghetti gedaan.
Spaghetti alla Caprese, met tomaten, basilicum en mozzarella.
Spaghetti al pomodoro, met tomatensaus.
Spezzatino
kleingemaakt vlees, ragout.
Stoccafisso
stokvis van schelvis (merluzzo)
alla genovese
, met olie, melk, ansjovis, noten en zwarte olijven,
alla livornese
, in olie gebakken met ui, bleekselderij, peen en witte wijn.
Stracciatella
vleesbouillon met geklutste eierdooier en geraspte parmezaan.
Stracotto
eerste kwaliteit ossenvlees met spek, knoflook en kruiden gestoofd en met dikke saus van deegwaren.
Suppli
(al telefono), rijstkroketten, rond of cilindervormig, met vulling van 'trek'-kaas (naar de draden de naam: 'al telefono'), te Rome e.a. ook met kippenragout en tomatensap gebakken.
Tagliatelle
eierdeegwaar, eigengemaakt, als fettucine, met ragoutsaus, boter, tomaat en parmezaan.
Tartuffo
Echte of chocoladetruffel.
tartufo nero, van chocola, boter, suiker en eidooier; met cacaopoeder bestrooid.
Timballo
als de Franse 'timbale', van rijst of maccherone en gevuld met vlees, kippenragout, champignons, e.d.
vleesbouillon waarin twee eierdooiers en broodcroutons,
inglese
, géén soep maar een met rum, likeuren enz. doordrenkt gebak (met gekonfijte vruchten evt. slagroom), als nagerecht.
Zuppa di Pesce
of alla marinara, aan elke ltal. zeekust verkrijgbare, slechts naar vissoorten verschillende, vissoep, soms (Genua, Livorno) gekruid als Franse 'bouillabaisse'.
De fotowandeling gaat verder over het * Van Daleplein, - de man die de Kortrijkse jeugd naar school stuurde... * de Veemarkt, - waar je geen koeien meer aantreft maar "ondergrondse auto's" * het Groeningebeeld, - de laatste maagd van Vlaanderen en de -poort * het Plein, - laatste stukje van het oefenplein van de Franse bezetter * de Sint-Niklaaskapel, - met de heilige man uit Turkije en niet uit Spanje * de Houtmarkt, - met het geheimzinnige vrijmetselaarshuis * de Groeningeadij, of toch het laatste restantje : het dormitorium ofte slaapzalen * de Groeningestraat met zijn prachtige gebouwen... * de eeuwenoude O.L.Vrouwkerk met de Gravenkapel en Guido Gezelle... * het stemmige Begijnhof * de Broeltorens, brug en onze vriend de H. Nepomuceus : waar de uitwisseling van "fotootjes trekken" plaats vindt en we de roze bomen kunnen bewonderen * via de Dam - dichtgesmeten Kleine Leie - naar het O.L.Vrouwhospitaal. Er gaat een klein lichtje van herkenning op bij Els en Mieke nu we zo dicht bij Overleie voorbijkomen... *via de Budastraat een Leiestraat keren we terug naar de Grote - en Graanmarkt waar we stipt om 13 uur bij de Italiaan Da Gianni binnenstappen. Na de meer dan drie uur durende - hopelijk interessante - stadswandeling is iedereen blij een lekker aperief te kunnen bestellen. Intussen kan het Italiaans wat bijgeschaafd worden, zodat met kennis van zaken daarna een keuze gemaakt wordt uit al die lekkenijen, zoals vermeld op de menulijst in volgend bericht.
Gestart werd op de Grote Markt met zijn Belfort en Stadhuis. We hadden geluk, want dit laatste was open, gezien er een chieke trouw doorging. Burgemeester De Clercq wachtte ons en de trouwers op. We konden ervan profiteren om een blik te werpen in de zeer mooie trouwzaal Het ging dan verder naar de Sint-Michielskerk met de O.L.Vrouw van Vlaanderen (of - van Groeninge) kapel, het Station, de Conservatorium-, Casino- en Schouw- burgpleinen... Daarna doken we de verkeersvrije winkelstraten binnen met de klassieke discussie over de Dorische, Ionische en Corintische zuilen aan de gevel van het Huyze Ghellinck. Vroom als we zijn gaan we ook de Sint-Maartenskerk bewonderen. Dan vindt Els het excuus dat ze dringend moet.... zodat we verplicht zijn ons rond 11 uur in de stralende zon op het terras van "De Klokke" te installeren. De 17 euro grote schenking van "de mannen" -waarvoor dank- wordt bovengehaald. Maar dan komt de ware aard van sommige deelnemers boven, die zich gaan te goed doen aan een onbeschrijfelijk grote rode porto. Resultaat dat deel twee van de wandeling moet aangevat worden met enkele vrouwen met een "lichtjes draaierig" hoofd...
Geef toe dat de weergoden ons zeer gunstig zijn geweest! Na de rotdag, die de vrijdag er voor geweest was, startten de "gentenaars" zaterdagmorgen om 8 uur 30' - dus exact op tijd - onder een zeer buiïge hemel. Maar een prachtige regenboog kondigde ons reeds beterschap aan. Op de anders zo drukke E17 was het behoorlijk kalm, zodat Els ons vlotjes naar het afspraakpunt in Kortrijk kon brengen. Die G.B.-parking aan "het Kanon" leek een foute keuze want in een minimum van tijd waren de vrouwen reeds verdwenen in het warenhuis. Dat beloofde voor een bezoek aan de "inkoopstad" Kortrijk ! Goed op tijd kwamen ook de "zwevegemse" vrouwen aan, zodat we op het gemakske naar het centrum konden wandelen. Het vergde heel wat opoffering om niet één van die vele mooie patisserieën binnen te stappen.
In een artikel van het Nieuwsblad werd het volgende geschreven : Koning Boudewijn en koningin Fabiola zijn er geweest, maar ook andere ,,groten der aarde'', zoals Michael Gorbatsjov, Margaret Thatcher en George Bush sr. Ook de kleine man -- zeker al wie zijn brood verdiende in de vlasindustrie -- kwam onder de indruk van wat het Vlas-, Kant- en Linnenmuseum, in de Etienne Sabbelaan 4 in Kortrijk, te bieden heeft. Het Vlasmuseum, dat is het levenswerk van Bert Dewilde. De conservator vond een uitstekende opvolger in zijn dochter Annick, die op 15 december in zijn sporen trad. Nu bestaat het museum een goeie twintig jaar. Het kreeg jaarlijks gemiddeld 43.000 bezoekers over de vloer. Jaar na jaar namen die cijfers toe. Voor de eerste helft van 2002 stegen de bezoekcijfers nog eens met 6.000 in vergelijking met vorig jaar.
Redden wat nog kon Het idee en het voorstel tot oprichting van een vlasmuseum in Kortrijk werden op 20 december 1963 aan het stadsbestuur overgemaakt en in januari 1964 goedgekeurd. De aanvankelijk nederige bedoeling was een ultieme poging te doen om nog enkele typische werktuigen, oude foto's en documenten bijeen te brengen op de eerste verdieping van de linker Broeltoren. Bert Dewilde wou er vooral klassengroepen de gelegenheid bieden om toch nog iets op te steken van die eeuwenoude Vlaamse en vooral streekgebonden nijverheid. Vanaf de vijftiende eeuw had die Vlaanderen en vooral de Leiestreek welvaart geschonken. Op 30 mei 1964 werd een vzw opgericht met Dries Dequae als voorzitter en initiatiefnemer Bert Dewilde als secretaris. Als doel werd toen geformuleerd: het redden en in een museum bijeenbrengen van alles wat betrekking heeft met de historische evolutie van de vlasnijverheid.
Hoeve Beeuwsaert Door de intense speurtocht van promotor Dewilde bleek de Broeltoren vlug te klein en werd in 1966 geopteerd om het museum in te richten in enkele leegstaande huisjes van het Begijnhof. De grotere stukken konden er evenwel niet worden opgesteld en in juli 1971 vroeg Bert Dewilde om het Vlasmuseum te mogen inrichten in de door de stad onteigende en voor sloop bestemde hoeve Beeuwsaert, in de toenmalige Corneliusweg. Het voorstel werd goedgekeurd, maar de start voor de restauratie werd pas op 20 november 1978 gegeven. Op 15 augustus 1981 was de ruwbouw klaar en startte Bert Dewilde, intussen als conservator aangesteld, met de inrichtingswerken. Hij concipieerde een formule die direct aansprak: hij reconstrueerde het hele gebeuren -- teelt, bewerking en verwerking van het vlas -- in 25 taferelen, geanimeerd door 59 levensechte personages van bekende vlassers en vlasboeren uit de streek. Op 1 januari 2000 werd het museum, in uitvoering van een 18 jaar oud contract, door het Kortrijkse stadsbestuur overgenomen. De personeelsploeg bestaat op dit moment uit de voltijdse conservator en 11 halftijdse medewerkers.
Ik heb dit artikeltje weer opgevist en naar boven geschoven. Hier volgen de laatste aanpassingen aan het programma van de vrouwenuitstap 2006.
De "gentenaars" uit Laarne - Melle - Oosterzele komen met één auto naar Kortrijk. Ik stel voor dat Els rijdt - grootste wagen - en dat ze Elly oppikt te 8 uur 15' onderweg naar Laarne, waar ze samen met pa en Mieke vertrekken rond 8 uur 30' om te 9u30' in Kortrijk aan te komen.
Tante Marie-Jeanne stelde voor, aangezien het overal betalend parkeren is in stad en dat je bovendien op zaterdag nog weg of weer kunt met een auto in Kortrijk, deze op parking van de Aldi of GB (liggen naast elkaar) achter te laten.
Concreet moeten we dan de tweede afrit - Kortrijk - van de E17. Vervolgens richting Kortrijk rijden op de Doornikse Steenweg tot voorbij het park de "Blauwe Poort". Iets verder aan de lichten links afslaan (aan café "het Canon"). Daar vinden we (hopelijk) de Aldi of G.B. Vandaar stappen we naar de Grote Markt.
De "zwevegemse" vrouwen rijden ook met één auto en zijn om hetzelfde uur op het afspraakpunt in Kortrijk.
*start van de "fotowandeling" in Kortrijk rond 10 uur. Gelieve de beschrijving van de bezienswaardigheden al eens door te lezen in de brochures, die aan de mannen werd gegeven. Zo moet misschien iets minder uitleg gegeven worden en geraken we deze maal helemaal rond. *einde wandeling om 12 uur 45' *ten laatste om 13 uur gaan we aan tafel en laten ons eens goed bedienen. Het enige dat ik kan zeggen is dat we niet naar het bier-restaurant " 't Mouterijtje" gaan en dat het om een niet-belgisch restaurant gaat....
*voor de namiddag kiezen we uit de rijke waaier aan musea, die Kortrijk rijk is, voor het Nationaal Vlasmuseum en / of het Kant-& Linnenmuseum. (toegangprijs combiticket : 4,75 euro)
Dus gaan we rond 14 u 45' de auto's terug opzoeken en rijden naar de Etienne Sabbelaan. Dit museum is open tot 18 uur, dus we zien wel hoeveel tijd we nodig hebben om al dat moois te bewonderen en ons halfweg het bezoek een lekker biertje of stevig potje koffie te laten serveren in de oude vlassersherberg "In de Vlasblomme".
Een vrouwenuitstap zou geen vrouwenuitstap zijn wanneer er op het eind niet kan gesnoept worden. Als afsluiter rijden we naar een inrichting - een spijs- en koffiehuis met specialiteit ijs, waar je ook wafels, pannenkoeken, warme appeltaart ..... kunt krijgen. Zelfs Elly zal hier moeilijkheden hebben om te kiezen....
Het is ook de tijd en de plaats om de dag te evalueren - hopelijk zijn de weergoden met ons geweest- en stillaan aan de terugkeer te denken.
