|
contact met een overledene, daar had ik al veel over horen spreken, maar of het kon...... wist niet wat er over te denken.
tot op een dag ik ergens in de stad een taverne zag waar ze geregeld seance's deden, maar er heen gaan, wou dat wel eens, maar dacht zo bij mijzelf, dat zal wel allemaal doorstoken kaart zijn.
maanden later......op een avond, kreeg ik ineens het gevoel dat ik er heen moest, heb dan maar alle moed bijeen genomen en heb aan mijn gevoel toegegeven.
De seance werd gehouden in een zaaltje achteraan de taverne, toen ik dat zaaltje betrad, kreeg ik op telepatiche wijze de stem van mijn overleden broer,die mij bij mijn naam noemde en zei dat hij er was, ik antwoorde hem, ja hoor ik ook, en kreeg een heel blij en gelukkig gevoel.
we namen allen plaats aan tafeltjes die men zo had geplaatst,dat iedereen , iedereen kon zien, men branden wierook stokjes alsook een bijpassend muziekje erbij.
na een 5 tal minuten goed te hebben gerelaxst en onze geest vrij te maken, zei het medium een enditeit te hebben en hij noemde mijn broer zijn naam, en zei dat die er voor mij was.
Op dat zelfde moment voelde ik een aanraking , mijn handen lagen op de tafel,en ik voelde echt dat er iemand armen op mijn armen legde en handen op mijn handen, ik voelde zelfs lichaamswarmte, maar er was niks te zien, het voelde in het begin vreemd aan, maar schrik nee dat had ik niet, nadien begon het mijzelfs een goed gevoel te geven, het medium zei dat ik energie kreeg van mijn broer, en geloof het of niet, ik voelde die energie echt toenemen, mijn broer had ook een boodschap voor mij, ik was net aan de helft van mijn leven. ik wou weten waar hij was en of ik hem zou kunnen zien, maar kreeg het antwoord dat hij heel goed was, na een tijdje hebben we een pauze gehouden, en van zodra wij terug op onze plaatsen zaten legde ik mijn handen terug op de tafel, en voelde dat mijn handen in zijn handen lagen, ook voelde ik terug die lichaamswarmte, het medium zei dat er ook een enditeit naast mij stond, en vroeg mij of ik een man kende met een been, waarop ik het antwoord schuldig bleef, kon mij niemand herinneren die ik kende met 1 been. toen de seance gedaan was ben ik nog wat blijven napraten en ben toen met een heel goed gevoel naar huis gegaan. de dag nadien thuis heb ik terug de aanwezigheid en aanraking van mijn broer gevoeld, dat heeft zo ongeveer 1 uur geduurd, en dan is het verdwenen en heb het nadien nooit meer meegemaakt, alhoewel ik er steeds naar verlang het terug te mogen beleven.
een paar dagen later herinnerde ik mij plots wel iemand gekend te hebben met 1 been, namelijk mijn pleegvader.
Mijn ervaringen heb ik aan een paar mensen verteld, maar kreeg te horen dat het allemaal fantasie was, maar ik weet wel beter,laat hen maar denken wat ze willen.
was het niet dat ik hetzelf niet zou hebben meegemaakt, ja dan zou ik misschien ook het mijne er van denken,maar kan mijn ervaring niet ontkennen, dus mensen er is werkelijk leven na dit leven.
ook wil ik nog even zeggen, dat het niet mogelijk was om trucage toe te passen, het was de eerste keer dat ik op die plaats kwam en kende er niemand.
|
