In een wanhopige poging om zoveel mogelijk te doen tijdens deze korte vakantieperiode, ben ik mezelf een beetje voorbij gelopen.  Het is een race tegen de tijd geworden, en de tijd heeft gewonnen.  Maandag duik ik weer in mijn bunker zonder daglicht, en mijn nieuwe deur is nog niet eens geolied, ik ben niet bij de fietsenmaker geweest om eindelijk eens die lekke band te laten herstellen, de strijkmand is nog steeds overvol, en ik ben ook niet bij de KNO-arts geraakt om de evolutie van mijn gehoorverlies nogmaals te laten testen.

"Sta niet stil bij wat je niet gedaan hebt, maar wees blij met wat je wél voor mekaar kreeg", denk ik dan.  Want ja, ik heb toch mijn tuintje kunnen bevrijden van de verbouwingsafval, en het toeval wou dat er een liefdadigheidsorganistie een inzameling van kledij deed, waarbij ik van heel veel oude, nog bruikbare kleerkastvulling afstand heb gedaan.  Ik ben een administratieve ramp, en een grote schoonmaak diende zich aan in mijn papierwerk.  Goed twee volle namiddagen ben ik in de weer geweest om papieren te verzamelen van lang vervlogen tijden tot nu, en alles te klasseren. 

Verder heb ik van her naar der rondgehotst om mijn nieuwe badkameruitzet bijeen te sprokkelen.  Handdoeken, een setje met een vuilnisbak, toiletrolhouder, WC-borstel, een kleerhanger, een handdoekenrekje, een spiegel,...  alles moest perfect zijn, nu mijn nieuwe perfecte badkamer af is, maar perfectie vind je niet overal, en als je ze dan gevonden hebt wordt alles ook niet in dezelfde winkel verkocht.

Het weer tijdens mijn vakantie... nog zoiets om liever te vergeten.  Enkel het eerste weekend was te genieten.  En dit weekend, het laatste dus... alhoewel men voor morgen ook al niet veel goeds belooft.  Eén dagje zonnig warm, en een onweer kondigt zich al aan.  Om te huilen gewoon. Vandaag ben ik gaan fietsen langs de vaart, voor het eerst in twee weken, en daarna heb ik in mijn tuinstoel gelegen tot het laatste streepje zon achter de daken was verdwenen. 

Inmiddels is het al bijna half vijf, en een poetsbeurt dient zich aan.  Niet dat het lang proper gaat blijven want volgende week begint de tweede fase van de verbouwingswerken : er wordt een gat gekapt in de keuken, waar nu een raam zit, dat uitkijkt op de tuin.  Daar wordt een nieuwe deur in geplaatst, en de bestaande achterdeur, die zich nu in het washok bevindt, wordt weggehaald en het gat gaat dicht. Tevens gaat het raam in het washok eruit, en wordt het vervangen door glastegels.  Het washok zélf wordt bezet met houten muurplaten, en ook het plafond wordt vernieuwd.  De vloertegels van de aanpalende vernieuwde badkamer worden doorgetrokken.

Wanneer dit alles klaar is, hopelijk tegen het begin van de winter, dan zal heel mijn benedenverdieping "af" zijn...  Iets om naar uit te kijken !!