De leeuwenkoning Misdinaartjes Mijn examen fee De berenkoning
dit zijn nog maar een paar beelden,die ik zelf schilder,er komen er nog meer!
Heks met pot Engelen klok De kip waar ik mijn eieren in bewaar. En het beren bruidspaar.
Mijn cactus in volle bloei!!!
Weer een paar zelf geschilderde beelden erbij.
Vriendschap
Daar versta ik onder elkaar alles vertellen. Omdat het mag, niet omdat het moet. Elkaar alles toevertrouwen, omdat het mag, niet omdat het moet. Elkaar vasthouden, elkaar knuffelen. Omdat het mag, niet omdat het moet. Er voor elkaar zijn, in vreugde en pijn. Vriendschap is zo speciaal, het mag, maar het moet niet.
Beoordeel dit blog
Wat geweldig zoveel bezoekers op mijn blogje! Laat je het me even weten als je de 3000 ste bezoeker bent!! Doen hoor!!!
Een lief woord een warme blik een steun een luisterend oor een enig gebaar het gevoel van je bent er ook je telt mee je bent iemand al is het voor even toch ben je nodig het doet wonderen het maakt gelukkig het kost niets maar t'is meer dan... iets mijn beste vriendin.
Niet wetend wat te doen, loop ik door het heden. Niet wetend wat te doen, denk ik terug aan mijn verleden.
De toekomst.... daar weet ik niets van. De toekomst is iets, wat niemand mij zeggen kan.
Ik wil niet denken aan mijn verleden. Ik kan niet denken aan mijn toekomst.
Dus denk ik aan het heden. En zie wel wat het leven mij morgen brengt...
De tijd vliegt.
Met zorg vouw ik je t-shirts strijk ik je broeken en glimlach. Flarden jeugd dwarrelen door m’n hoofd je eigenwijze koppie met krullen jouw ondeugende ogen maar ook de lange nachten met koortsdromen ontroostbaar huilen je verweer bij oneerlijk spel puberaal gedrag aanhankelijk en tegelijk afstotend. ‘n Glimlach voor jou als jong volwassene... ‘t Is de tijd die aan me voorbij vliegt!
Nooit gedacht
Het begin van mijn site is onderaan!Zet je geluid aan voor een muziekje,en mijn plaatjes kan je dubbelklikken
12-08-2007
Wat een lef!
Vroeger werd er door mijn ouders altijd tegen mij verteld, kom nooit te dicht in de buurt van een zwaan. Want als ze jongen hebben voelen ze zich bedreigd en kunnen ze je aanvallen. En hun vleugels zijn zo sterk , dat ze dodelijk kunnen zijn. Waarom ben ik hier ingestonken? Waarom beleefd onze zoon dit wel? Dit is toch een belevenis of niet? Een mama zwaan met jongen,die eet uit je hand? Of komt het doordat het een Oostenrijkse zwaan is? In ieder geval deze vacantie kan nooit meer stuk.!! Ik vind het een sprookjes foto........omdat ik nog steeds een beetje bang ben?
Trots dat onze zoon het zo ver schopt! Hij heeft vanaf nu zijn eigen reclame logo! De zaken gaan goed,en dat mag ook wel,want alles wat uit zijn handen komt wordt vakkundig en netjes gemaakt. Als klein jongetje wilde hij al alleen met zijn handen werken. We kunnen hem al feliciteren met zijn 5 jarig bestaan.
Donderdag 3 mei vertrokken naar Uden,om daar vrijdagmorgen vroeg te vertrekken naar Meindersdorf in Duitsland vlak bij de Tjechiesche grens. Daar vierden we de bruiloft van de ouders van onze schoondochter Dana. Gelijk de omgeving leren kennen,in één woord fantastische. Maandag 7 mei om 10 uur s'avonds waren we weer thuis. Vrijdag 11 mei haddden we weer een bruiloft van John zijn neef Johan en a.s vrouw Carmen. Daarvoor maakte ik zelf deze taart,waar we het kado in hadden verstopt. s'Nachts in een hotel blijven slapen en zaterdag weer thuis. Zondag heb ik me even heerlijk laten verwennen met een heerlijk ontbijtje op bed,en hele lieve kado,s van de kinderen...een echte moederdag.
Eergisteren belde onze dochter van 12 uit school of ze met haar vriendinnen naar het strand mocht! Wat moet je dan zeggen als moeder,als er net een meisje van 17 na 14 dagen vermist te zijn geweest,verdronken terug is gevonden?? Wie het weet mag het zeggen. Ik was in ieder geval blij dat ik na 3 onrustige uren,haar blije koppie zag,dat ik haar even los heb gelaten.
22Maart heeft onze dochter de sleutel van haar huisje gekregen! Dat was even flink aanpoten,maar ze zit er nu heerlijk schoon en netjes. Wij gaan er nu even lekker een paar dagen tussenuit. Heerlijk naar onze oudste zoon in Brabant. Even lekker de paasdagen vieren,want ik ben eerlijk als ik zeg dat we daar veels te kort komen. Maar ja ik zie hem tenslotte elke dag,want door de week heeft hij bij ons zijn hotel. Ik wens iedereen hele prettige paasdagen,en hoop dat jullie er lekker van genieten!
Wat hebben wij genoten vandaag! We mochten mee naar de zwemles van onze kleindochter. Want het was Opa en Oma dag. Werelds! Wat hebben wij genoten van deze pretletter van 5 maanden oud.
Morgen wordt een topdag hoop ik! Wij gaan samen met mijn vriendin en haar man naar één van de laatste concerten van BZN Het bijzondere aan deze dag is dat mijn vriendin jarig is,en wij dan ook 35 jaar vriendin zijn. Ik vind dat wij daarom ook wel recht hebben op een etentje vooraf! BZN stopt na 42 jaar spelen,op 16 juni van dit jaar! Wat zullen wij ze missen,maar hun muziek blijft voortleven bij ons. Het wordt dus ook een beetje een emotioneel afscheid van een mooie periode uit ons vriendinnen bestaan.
Afgelopen zaterdag een personeelsavond van John zijn werk gehad! We moesten verzamelen bij de ingang van de efteling,en ons laten verrassen. Nou en of het een verrassing was! Een geweldige avond gehad,helemaal in het teken van de droomvlucht. Heerlijk gegeten,en de droomvlucht was open,waar je zo vaak in kon als je wilde. We werden vermaakt door de droomkoning en zijn prinsessen en elfen. Ik wil jullie het bijbehorende gedichtje van de droomvlucht niet onthouden.
Droom, droom in de Droomvlucht mee, hoog langs de sterren in je hemelslee. Droom je droom van zuiver goud, bij de elfjes in het eeuwenoude woud...... Langs het Trollenmoeras omhoog, glijdend als langs de regenboog. Genietend van kastelenpracht, sterretjes glinsteren in de nacht. Dag Elfentuin, Kastelenrijk, dag Wonderwoud, welkom wondere herinnering die altijd standhoudt.
Mijn eerste bewegende plaatje. En dat in deze decembermaand,waar alles beweegd en twinkeld. Bij deze wens ik dan ook al mijn blog maatjes,hele mooie en gezellige kerstdagen. En een heel voorspoedig en gezond 2007 !!!!!!
Hier de uitslag! Mandy heeft een ruim jaar met een plooi in haar meniscus gelopen. De chirurg vertelde dat je het moet zien als een te grote sok in je schoen. Er komt dan een rol in en bij lange afstanden gaat die rol in je schoen iriteren. En dat klopt ook precies want bij lange wandelingen, fietsen en veel traplopen kreeg ze pijn en vocht in haar knie! De chirurg is er in geslaagd de plooi weg te halen. Dus Mandy heeft gelukkig haar meniscus nog, en we hopen met z'n allen dat ze nu weer bewegen mag als een gezonde meid van 12. Dinsdag 5 december gaan we voor controle. De chirurg krijgt van Mandy 5 chocolade letters de D A N K en de U.
Wat ben ik toch een raar mens! Ik verga van de zenuwen,omdat Mandy morgen naar de narcotiseur moet, en vrijdag de operatie is. Als moeder gun je dit je kind niet! Ik hoop voor haar dat de chirurg haar knie nog kan maken. Ik hou jullie op de hoogte.
Ja en natuurlijk is dit plaatje goud waard! Oma en Tante Mandy achter de oude koets,wandelen met Yvanka! En reken maar dat dit kleine meisje als een echte prinses is rondgereden!
Vorige week kwam Esther vragen of ik het weekend op Yvanka wilde passen,want het stel wilde er weer eens uit met zijn twee! Eén maal raden wat mijn antwoord was. Natuurlijk,graag,ga maar lekker,en breng haar maar lekker bij Oma. Yvanka is nu 11 weken op deze wereld,en ze wordt aan mij toe vertrouwd. Wat een geweldig gevoel,en reken maar dat we genoten hebben van elkaar! Ik hoop dat er nog heeeeeeel veel van deze oppas uurtjes gaan komen! Want wat is het een zoet poppie,nog steeds om op te vreten,maar daar heb ik al eerder over geschreven........doodzonde om dat te doen!
Na 3 heerlijke dagen in Slagharen,ontkwamen we toch niet aan de spanning. Maandagochtend om 7:15 al in het ziekenhuis zijn. 8 uur ging manlief de OK op en om 12 uur werd ik pas gebeld dat alles oke was gegaan! Is dat geen goede test voor lichaam en geest. En dat voor even een paar galstenen verwijderen? Maar manlief wilde maar niet wakker worden. Het was ook nog even de vraag of hij wel naar huis kon. Leuk he....ik moest wel heel stress bestendig zijn. Maar het goede nieuws kwam toch om 3 uur,ik mocht hem halen. Woensdag ook nog even de uitslag van Mandy haar MRI scan en foto ophalen bij de orthopetische chirurg. Ging er heen met het idee om nooit meer terug te komen omdat Mandy al weer zo hobbelt op haar been,of er niets aan de hand is. Maar wat schetste mijn verbazing??? Op de MRI was te zien dat Mandy een scheurtje in haar meniscus heeft. Dat arme kind loopt daar dan al mee vanaf kerst 2005,toen is ze gevallen met touwtje springen op de basisschool. De enige oplossing is nu een operatie om te kijken of het nog te helen is,en of er geen blijvend letsel is onstaan. Wat heb ik een respect gekregen voor onze meid! Die gewoon alle dagen naar school gaat,en gewoon doorgaat. Want volgens de dokter moet ze een hele hoge pijngrens hebben.
Vrijdag de 13 de heeft Mandy haar MRI scan gehad voor haar knie! Zondag de 15 de was mijn verjaardag,en is deze super foto gemaakt! Hier is het eigenwijsje 6 weken oud! De operatie van mijn mannetje is gepland op 30 oktober! Maar eerst gaan we nog even lekker genieten van een weekje herfstvacantie! Dat gaan we doen in Slagharen samen met onze kleinkinderen! 30 oktober naar het ene ziekenhuis racen,en 1 november de uitslag van de MRI halen,in weer een ander ziekenhuis! Spannend!!
:?Het is niet te geloven,maar ik weet straks niet meer waar ik moet zijn! En dat heet rustig aan doen?? Manlief liep al een tijd met pijn in zijn buik! Toch maar eens naar de dokter, die stuurde hem door naar het ziekenhuis! En jawel hoor.....prijs...hij mag voor een operatie naar het ziekenhuis,want zijn gal schijnt vol met galstenen te zitten! Terwijl onze kleine meid met vocht in haar knie zit! Een week koelen en absoluut niet er op lopen! Daar zit geen verbetering in,dus die heeft ook een ritje chirurg in het ziekenhuis Gooi Noord. Wie zal het eerste zijn?? Ik hou jullie op de hoogte! Maar om alle pijn een beetje te verzachten,omdat ze ook niet meekon op kenninsmakings kamp van school zijn we maar even het Dolfinarium in gedoken!
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Je ging lief kind als een wolkje op de wind mee naar het onbekende. Wij bleven , en waren sprakeloos, we hebben het niet begrepen. Het verdriet lief kind, zal ooit wel slijten. Maar ik zal altijd, naar jou wolkje blijven kijken.
Ontroerend lied joeg mijn gedachten terug in jaren van gemis hunkering naar wat jij geworden zou zijn afgenomen....... blijvend verdriet gapend gat in m’n moederhart te klein gestorven
dit is mijn eerste wagen waar ik verliefd op werd!
Een echte Silver Cross,met een houten plaatje op de zijkant. Het zelfde hout dat vroeger op het dashboard van de rolls royce zat Vandaar doet deze wagen ook zijn eer aan.
