De leeuwenkoning Misdinaartjes Mijn examen fee De berenkoning
dit zijn nog maar een paar beelden,die ik zelf schilder,er komen er nog meer!
Heks met pot Engelen klok De kip waar ik mijn eieren in bewaar. En het beren bruidspaar.
Mijn cactus in volle bloei!!!
Weer een paar zelf geschilderde beelden erbij.
Vriendschap
Daar versta ik onder elkaar alles vertellen. Omdat het mag, niet omdat het moet. Elkaar alles toevertrouwen, omdat het mag, niet omdat het moet. Elkaar vasthouden, elkaar knuffelen. Omdat het mag, niet omdat het moet. Er voor elkaar zijn, in vreugde en pijn. Vriendschap is zo speciaal, het mag, maar het moet niet.
Beoordeel dit blog
Wat geweldig zoveel bezoekers op mijn blogje! Laat je het me even weten als je de 3000 ste bezoeker bent!! Doen hoor!!!
Een lief woord een warme blik een steun een luisterend oor een enig gebaar het gevoel van je bent er ook je telt mee je bent iemand al is het voor even toch ben je nodig het doet wonderen het maakt gelukkig het kost niets maar t'is meer dan... iets mijn beste vriendin.
Niet wetend wat te doen, loop ik door het heden. Niet wetend wat te doen, denk ik terug aan mijn verleden.
De toekomst.... daar weet ik niets van. De toekomst is iets, wat niemand mij zeggen kan.
Ik wil niet denken aan mijn verleden. Ik kan niet denken aan mijn toekomst.
Dus denk ik aan het heden. En zie wel wat het leven mij morgen brengt...
De tijd vliegt.
Met zorg vouw ik je t-shirts strijk ik je broeken en glimlach. Flarden jeugd dwarrelen door m’n hoofd je eigenwijze koppie met krullen jouw ondeugende ogen maar ook de lange nachten met koortsdromen ontroostbaar huilen je verweer bij oneerlijk spel puberaal gedrag aanhankelijk en tegelijk afstotend. ‘n Glimlach voor jou als jong volwassene... ‘t Is de tijd die aan me voorbij vliegt!
Nooit gedacht
Het begin van mijn site is onderaan!Zet je geluid aan voor een muziekje,en mijn plaatjes kan je dubbelklikken
30-11-2006
Weer die spanning.!
Wat ben ik toch een raar mens! Ik verga van de zenuwen,omdat Mandy morgen naar de narcotiseur moet, en vrijdag de operatie is. Als moeder gun je dit je kind niet! Ik hoop voor haar dat de chirurg haar knie nog kan maken. Ik hou jullie op de hoogte.
Ja en natuurlijk is dit plaatje goud waard! Oma en Tante Mandy achter de oude koets,wandelen met Yvanka! En reken maar dat dit kleine meisje als een echte prinses is rondgereden!
Vorige week kwam Esther vragen of ik het weekend op Yvanka wilde passen,want het stel wilde er weer eens uit met zijn twee! Eén maal raden wat mijn antwoord was. Natuurlijk,graag,ga maar lekker,en breng haar maar lekker bij Oma. Yvanka is nu 11 weken op deze wereld,en ze wordt aan mij toe vertrouwd. Wat een geweldig gevoel,en reken maar dat we genoten hebben van elkaar! Ik hoop dat er nog heeeeeeel veel van deze oppas uurtjes gaan komen! Want wat is het een zoet poppie,nog steeds om op te vreten,maar daar heb ik al eerder over geschreven........doodzonde om dat te doen!
Na 3 heerlijke dagen in Slagharen,ontkwamen we toch niet aan de spanning. Maandagochtend om 7:15 al in het ziekenhuis zijn. 8 uur ging manlief de OK op en om 12 uur werd ik pas gebeld dat alles oke was gegaan! Is dat geen goede test voor lichaam en geest. En dat voor even een paar galstenen verwijderen? Maar manlief wilde maar niet wakker worden. Het was ook nog even de vraag of hij wel naar huis kon. Leuk he....ik moest wel heel stress bestendig zijn. Maar het goede nieuws kwam toch om 3 uur,ik mocht hem halen. Woensdag ook nog even de uitslag van Mandy haar MRI scan en foto ophalen bij de orthopetische chirurg. Ging er heen met het idee om nooit meer terug te komen omdat Mandy al weer zo hobbelt op haar been,of er niets aan de hand is. Maar wat schetste mijn verbazing??? Op de MRI was te zien dat Mandy een scheurtje in haar meniscus heeft. Dat arme kind loopt daar dan al mee vanaf kerst 2005,toen is ze gevallen met touwtje springen op de basisschool. De enige oplossing is nu een operatie om te kijken of het nog te helen is,en of er geen blijvend letsel is onstaan. Wat heb ik een respect gekregen voor onze meid! Die gewoon alle dagen naar school gaat,en gewoon doorgaat. Want volgens de dokter moet ze een hele hoge pijngrens hebben.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Je ging lief kind als een wolkje op de wind mee naar het onbekende. Wij bleven , en waren sprakeloos, we hebben het niet begrepen. Het verdriet lief kind, zal ooit wel slijten. Maar ik zal altijd, naar jou wolkje blijven kijken.
Ontroerend lied joeg mijn gedachten terug in jaren van gemis hunkering naar wat jij geworden zou zijn afgenomen....... blijvend verdriet gapend gat in m’n moederhart te klein gestorven
dit is mijn eerste wagen waar ik verliefd op werd!
Een echte Silver Cross,met een houten plaatje op de zijkant. Het zelfde hout dat vroeger op het dashboard van de rolls royce zat Vandaar doet deze wagen ook zijn eer aan.
