De VZW Den Dierenvriend werd opgericht in mei 1991. De doelstelling is o.a. dierenvrienden verenigen, DE RECHTEN VAN HET DIER en DE PLICHTEN VAN DE MENS benadrukken, één kring maken van vriendschap. VRIENDSCHAP is zo KOSTBAAR, ook deze van de dieren.
Den Dierenvriend vzw Bieke Baerts Jean Notéstraat 2 2650 Edegem
Wil u een poes een GOEDE thuis bezorgen? Stuur me dan liefst géén mail aub, maar bel me even : Tel. 03/457 19 60 gsm 0478/36 90 43
Den Dierenvriend is een opvangtehuis voor baby-zwerfpoezen, ze worden er liefdevol opgevangen en er wordt een goed adoptiegezin voor hen gezocht. Elk trimester verschijnt er een 60-pagina's dik boekje dat aan de leden wordt toegezonden. Hierin staan boeiende nieuwtjes en uitnodigingen voor uitstappen. Lid worden kan al vanaf 10 euro. Bedenk dat zwerfpoezen meer hebben aan 1% financiële steun dan aan 100% medelijden. Op dit blog kunnen jullie mee het lief en leed in het opvangcentrum volgen.
11-09-2008
marsepein
beste bloggers, onze marsepein 50/50 is aangekomen - ze zijn verpakt in pakjes van 1 kg - niet te versmaden!!!! U kan ze zelf verdelen als U wil naar eigen goeddunken - wij leveren U nu reeds 1 kg aan 9 - jaja... slechts 9 - die helemaal naar de spaarpot van de zwervertjes gaat voor verzorging, dokters- en medicijnenkosten - bel ons even om uw bestelling te doen;;;;; tot binnenkort !!!!!! groetjes Bieke
Cashew, mijn 14 jaar oude Labrador, is blind en doof. Haar beste vriend is Libby, 7 jaar, haar ziende kat. Libby stuurt Cashew weg van obstakels en leidt haar naar haar eten. Elke nacht slaapt ze naast haar. Het enige moment dat ze niet bij elkaar zijn, is als wij Cashew meenemen voor een wandeling. Zonder deze kat zou Cashew verloren zijn en héél, héél erg eenzaam. Het is een wonder maar waar : Dit is een dier dat weet wat er moet gedaan worden en doet het dag in en dag uit voor haar vriend.
" Zolang je vriendschap kent, is een dag... nooit een verloren dag."
Ik heb wat meegemaakt !!!! er belde een dame naar Bieke en zou en moest een ros poezeke hebben. Ze wilde perse naar mij komen kijken, alhoewel ze de melding hieronder van 3/8 goed had gele-zen. Ze kwamen kijken en ik beviel hun. Bieke had nog eens dui-delijk gezegd wat er was gebeurd en waarom mijn oren en neusje zo geschallodderd waren. Was helemaal niet erg.... ze gingen het zelf verder verzorgen.... Ikke mee in een klein hokske een verre reis voor mij, zo ergens rond Opwijk denk ik. Juist weet ik dat niet want ik ben maar naar een poezeschool geweest en daar kregen wij geen aardrijkskunde. Nog voor ik het wist belandde ik bij iemand die ze een dierenarts noemen. Die bekeek mij van on-der tot boven, van achter naar voren, omgedraaid,... ik voelde dat er iets ging gebeuren...en ja.... ik kreeg een spuit in mijn billeke zogezegd tegen de wormen... én dan nog een vies ding tussen mijn schouderkens.... en stinken dat dat deed..... en ze verweten mij dat ik schimmel had aan mijn oren en staart.... Daar had Bieke niks van gezegd vertelde die mensen... 'natuurlijk niet" zei die dokter "anders zouden er niet van af geraken...." Wat had ik spijt dat ik bij Bieke weg was.... "En pas op" zei die, "want het is héél be-smettelijk, gaat ook over op mensen en ge moet uw hele huis uitroken!!!! Héél belangrijk... en pas op voor uw andere poes". Ik zat daar ineen gerold van schrik, wat staat mij te wachten???? Bang, misselijk van al dat gedoe in mijn lijveke.... hoorde ik ze zeggen, "die kat moet hier weg, we bellen en ze moet terug - geen miserie zenne". Ik hoopte dat ze naar Bieke bellen en dat ik terug mag. En ja.... na héél wat gepalaber want Bieke was even niet bereikbaar, mocht ik terug naar Edegem. OEF !!!!! Terug met die doos op wielen naar Bieke. Ik klom onmiddellijk op haar schou-ders en al mijn maatjes die er nog waren, kwamen me terug be-groeten. Oef weer thuis.... Toen heeft die meneer zich verraden bij Bieke met te zeggen "amai dat is wat anders dan bij ons....." dus... Ik ben wel 2 dagen ziekjes geweest, braken, overgeven, platte.... maar Bieke heeft me genezen, het was stress, verdriet, maar vooral van die spuiten die ik gekregen had waarvan één die véél te zwaar was voor mijn leeftijd. Ik ben er weer bovenop nu en weet ge wat.... onze dierenarts zegt dat het helemaal géén schimmel of wat ook is, en dat alles oké is..... maar het beste weet ge nog niet hé.... ik blijf nu voor de rest van mijn leven bij Bieke en alle andere poezelievekens. YOPIE..... IK BEN GELUKKIG !!!!!
Wanneer uw poes van de dierenarts komt en nog niet helemaal bekomen is van de verdoving, dan kunnen dergelijke toestanden zich voordoen. Daarom is het ZEER belangrijk om ze ofwel bij de dierenarts te laten tot ze volledig wakker is, of wanneer U ze toch meebrengt ervoor te zorgen dat ze nergens kan opspringen of afvallen (denk bvb aan trappen, kasten, stoelen, zetels e.a.)
Isha : "Awel, ik vond die sandalen eigenlijk plezanter..." Honey : "Ja, maar die waren nu toch echt versleten aan 't geraken... Isha : Mja, maar dit ziet er zo echt uit als kattenspeelgoed..." Honey : "Ja. En wat denkt gij dat gij zijt?..."
Heel mooi filmpje over een dier dat wij niet gewoon zijn om in onze tuin tegen te komen! Twee baby-elanden spelen met een sprinkler! Heerlijk zomers filmpje mét een heel opwekkend muziekje!
Hope : "In die wei waar wij geboren zijn stonden ook bomen herinner ik mij..." Honey : "Ja, das juist, maar dat waren geen plezante. Die waren niet zo klimvriendelijke en die hingen vol grote bladeren en daar groeiden ook niet van die plezante gele ballen in!" Hope : "Ik weet al wat ik aan mijn nieuw baasje voor mijn Sinterklaas ga vragen : dat ze een gele ballenboom in de tuin plant! Stel u voor elk voorjaar tientallen gele ballen die op de grond vallen... Dat moet plezant zijn..."
Vandaag kreeg Bieke een telefoontje van een lieve meneer, die enkele dagen geleden een poezeke gevonden had, is er mee naar de dierendokter geweest en die dacht dat het zo'n week of 10 zou zijn - juist weten ze dat niet natuurlijk als ze mama niet kennen - ze is lief, nog een beetje schuchter - natuurlijk als ge ineens in de boksring gaat zitten - maar we zullen het samen goed kunnen vinden -
Ik ben Indy, ben serieus geschallodderd, die panter Julian, die was binnengebracht samen met zijn zus Jody, hebben lelijk huis gehouden in ons nestje - niet te doen - ruzie maken, de hele nacht geblerrrr, blazen, ook naar mekaar ... maar dat nog tot daar toe, maar ze vielen ons aan als we aan 't eten waren, als we onze krabpaal wilde,.. en dat was teveel..... ik wou me verdedigen en ook mijn slaapgenootjes en ge ziet.... dat is het resultaat .... we hebben dat aan Bieke verteld, die heeft onmiddellijk gebeld en ze hebben vandaag die twee prachtige rakkers terug komen halen - wij willen vrede houden en gezellig samenleven en dat was echt niet mogelijk - spijtig want ze waren schoon maar ge ziet schoon zijn is ook niet alles toch - Bieke doet zoiets niet graag, ze wil zorgen voor iedereen maar het moet van twee kanten komen en dat was niet het geval.....
Honey : "Eigenlijk vind ik het héél erg dat Bieke met die gebroken teen rondstrompelt, maar heel diep in mijn hart vind ik die losliggende overbodige sandalen toch wel wreed plezant speelgoed. Bieke zal, als ze genezen is en terug schoeisel kan verdragenheel, heel veel nieuwe rechterschoenen moeten gaan kopen... Dat zal wel bestaan zeker : een "rechterschoenen-winkel"?"
Vandaag zijn met de auto twee prachtige poezen gearriveerd - goed gevoede en verzorgde poezen, maar teveel is teveel zeiden de mensen - we kunnen ze niet allemaal bijhouden en dat is waar. En waar zijn ze beter dan bij U zei Mevrouw, die ook met tranen in haar ogen afscheid nam van haar knuffels, waar ze zo voor gezorgd had. - ik begrijp dat verdriet - maak het zelf regelmatig mee - maar dan moeten we ons verstand op nul zetten als we weten dat ze goed zullen terecht komen. Het zijn 2 magniefieke poezen - een zwarte panter (kater) en een zwart/witte kattin met een zeer mooie staart - zoek mee naar ideale mensen voor een nieuwe start !!!!! zij en ik danken U beste bloggers -
wellicht weer niet te begrijpen voor en door mensen die niet zo van dieren houden en de relatie mens-dier-natuur niet zo bekijken - maar het was voor mij zelf een zéér moeilijke voormiddag - Fernanda kwam dan toch mijn Veniceke halen - ik weet dat ze bij Fernanda het zeker naar haar zin zal hebben, maar toch - ik had met dat papflessenpoesje zo'n ernorme band die moeilijk uit te leggen is aan mensen die dat niet zelf meemaakten. Ik heb echt geweend als een kind dat men zijn speelgoed afpakten, toen ze vertrokken - heb het er tot op vandaag nog soms moeilijk mee, maar het vraagt tijd om die volle zorgendagen en nachten te overbruggen en zo maar weg te denken - ik heb een stukje van mijn hart en gevoelens in haar gelegd en doorgegeven voor Fernanda - zij ging een speciaal blogske aanmaken voor Venice als een herinnering voor mij..... Lief Veniceke, wees lief met Fleurke , wees zéér lief met je nieuw vrouwtje - bezorg mekaar een vreugde- en een liefdevol leven verder. Van mij veel dikke knuffels aan Venice en een dikke kus voor jou lieve Fernanda !!!! Bieke
Dit is Moon, eenzwart kattinneke, met een klein plukje wit onder haar kin, Ze werd gevonden aan de tennispleinen in Edegem, maar de dame die ze gevonden heeft wilde ze niet naar het asiel doen... (ze weet waarom,... want ze heeft daar als vrijwilligster gewerkt...) Dus ligt Moon nu vol verwachting hier uit te kijken naar een baasje. Een baasje die haar "wereld" wil zijn en waar zij als "Moon" rond mag draaien...
Moon : "Toch wel straf dat ze mij Moon gedoopt hebben. Ik moet dus kleurenblind zijn want ik heb altijd gedacht dat de maan wit was! Stel u voor... zou biefstuk er dan in 't echt groen uitzien? En is Bieke misschien geen witte maar een negerin?... Het zet mijn hele wereldbeeld op losse schroeven... "What's in a name" schreef Shakespeare dan... Héél véél pedoemme."
Ik heb wat meegemaakt !!!! er belde een dame naar Bieke en zou en moest een ros poezeke hebben. Ze wilde perse naar mij komen kijken, alhoewel ze de melding hieronder van 3/8 goed had gele-zen. Ze kwamen kijken en ik beviel hun. Bieke had nog eens dui-delijk gezegd wat er was gebeurd en waarom mijn oren en neusje zo geschallodderd waren. Was helemaal niet erg.... ze gingen het zelf verder verzorgen.... Ikke mee in een klein hokske een verre reis voor mij, zo ergens rond Opwijk denk ik. Juist weet ik dat niet want ik ben maar naar een poezeschool geweest en daar kregen wij geen aardrijkskunde. Nog voor ik het wist belandde ik bij iemand die ze een dierenarts noemen. Die bekeek mij van on-der tot boven, van achter naar voren, omgedraaid,... ik voelde dat er iets ging gebeuren...en ja.... ik kreeg een spuit in mijn billeke zogezegd tegen de wormen... én dan nog een vies ding tussen mijn schouderkens.... en stinken dat dat deed..... en ze verweten mij dat ik schimmel had aan mijn oren en staart.... Daar had Bieke niks van gezegd vertelde die mensen... 'natuurlijk niet" zei die dokter "anders zouden er niet van af geraken...." Wat had ik spijt dat ik bij Bieke weg was.... "En pas op" zei die, "want het is héél be-smettelijk, gaat ook over op mensen en ge moet uw hele huis uitroken!!!! Héél belangrijk... en pas op voor uw andere poes".
