De VZW Den Dierenvriend werd opgericht in mei 1991. De doelstelling is o.a. dierenvrienden verenigen, DE RECHTEN VAN HET DIER en DE PLICHTEN VAN DE MENS benadrukken, één kring maken van vriendschap. VRIENDSCHAP is zo KOSTBAAR, ook deze van de dieren.
Den Dierenvriend vzw Bieke Baerts Jean Notéstraat 2 2650 Edegem
Wil u een poes een GOEDE thuis bezorgen? Stuur me dan liefst géén mail aub, maar bel me even : Tel. 03/457 19 60 gsm 0478/36 90 43
Den Dierenvriend is een opvangtehuis voor baby-zwerfpoezen, ze worden er liefdevol opgevangen en er wordt een goed adoptiegezin voor hen gezocht. Elk trimester verschijnt er een 60-pagina's dik boekje dat aan de leden wordt toegezonden. Hierin staan boeiende nieuwtjes en uitnodigingen voor uitstappen. Lid worden kan al vanaf 10 euro. Bedenk dat zwerfpoezen meer hebben aan 1% financiële steun dan aan 100% medelijden. Op dit blog kunnen jullie mee het lief en leed in het opvangcentrum volgen.
Als het filmpje de eerste keer hapert, laat het dan volledig uitspelen en klik daarna nog eens op "play" (het pijltje). Je zal zien dat je het dan wel goed kan bekijken. Wil je het in groot formaat bekijken, kies dan onderaan het filmpje voor View Size 800. Meer dan de moeite waard! Het tijgertje werd geadopteerd door Fernanda!
Morgen gaan we met zijn vieren weer op bezoek bij Bieke om jullie verder verslag uit te brengen over de stand van zaken in het gezinnetje van Daisy. De oogjes van haar kleintjes zullen nu wel open zijn en hopelijk levert dat enkele mooie foto's op.
Voorlopig ziet het er nog wel niet naar uit, maar misschien is tegen morgennamiddag de - eveneens pikzwarte - Cato al bevallen.
Lieve Cato, doe ons fotografen een groot plezier aub, en zie dat uw kroost geen zwartjes zijn. Voor mijn part zijn ze gevlekt, of ros, of wit/zwart, zelfs groen met geel bollekes, maar alstublieft toch niet effen zwart... want dat fotografeert toch zóóóóó moeilijk!
Dus laten we hopen dat Cato haar minnaar een rosse of een witte was. Of allebei. Want poezen kunnen bevrucht worden door meer dan 1 kater vandaar ook dat er in eenzelfde nest soms een heel gamma aan kleurtjes te vinden is.
Dus lieve lezers, morgennacht, of ten laatste maandag, het vervolg van "Het leven zoals het is bij ... Den Dierenvriend"
ik heb vandaag een zwarte dag gehad, maar heb veel troostende berichten van U allen ontvangen die me kracht en moed hebben gegeven want ik zal het niet opgeven - heb vandaag slechts 2 uur nadat Aura van me heen is gegaan - een telefoontje gekregen om 3 poesjes binnen te nemen van 1 week jong maar daar ben ik nog niet opnieuw aan toe -ik voel me wel schhuldig voor het feit dat ik niet ja heb kunnen zeggen maar ik mis Aura zo - ik hoor ze overal - ik zie ze overal - ik ruik ze overal - ze had de dagelijkse gewoonte om langs mijn broekspijp naar mijn schouders te klimmen, om dan van dat panoramisch zicht, (voor haar was het panoramisch) ze was toch nog zoooo klein - alles te kunnen volgen wat ik deed zelfs terwijl ik aan 't koken was, in één woord alles - ze sabbelde steeds aan mijn vinger of mijn oorlelletje zoals een kindje met z'n tut - en dat is nu niet meer - waarom???? wat is er plots mis gegaan???? Niemand kan dat weten - na 5 weken intensief samenzijn - het afscheid valt me zeer zwaar en ik weet uit ervaring door de jaren heen dat ik dat elke dag kan meemaken, die poesjes zijn zo zwak als de binnenkomen, missen de moedermelk en moederliefde die niet te vervangen is - maar telkens opnieuw als er zoiets voorvalt ben ik weer die huilende sukkel die hun zo mist - en langs deze weg wil iedereen bedanken die me geschreven heeft of nog zal schrijven - het doet deugd --- Bieke
De kleine speelse Aura is daarnet in Bieke's handen ingeslapen. Ondanks het feit dat het een zeer dartel en aanhankelijk poesje geworden was van al zes weken oud heeft het toch gekozen om haar broertje op te zoeken dat al meer dan een maand geleden overleed. Hoezeer Bieke ook haar best heeft gedaan om het vondelingetje met de papfles groot te brengen en haar te koesteren met al haar zorg en liefde... het heeft niet mogen baten. We mogen echter wel niet vergeten dat Bieke en Aura gedurende de vijf weken dat ze mekaar kenden elkaars zonnestraaltjes waren. Er was weer een prachtige liefde tussen een mens en een dier opgebloeid, die niet vergeten zal worden door al diegenen die ze mogen aanschouwen hebben.
Maar zoals Bieke al heel goed weet hoort het sterven bij het leven. En een poezenasiel runnen is niet enkel wat met kleine poesjes spelen zoals sommigen wel eens durven denken. Er komt véél meer bij kijken, dat zal in de volgende weken wel duidelijk worden als Bieke meer over haar werk vertelt. Jammergenoeg hoort er dus ook regelmatig verdriet en pijn bij. Maar hoe droevig ze nu ook is, ze blijft klaar staan om de andere poesjes die momenteel in haar opvangtehuis zitten even liefdevol te verzorgen als voorheen.
We wensen Aura een mooie reis over de "Regenboogbrug", en Bieke veel sterkte en moed om door te gaan met haar prachtige werk.
Dit is de laatste foto die van Aura genomen is en Bieke vindt dat we die zeker moeten koesteren. Vorige zondag zat ik op de grond in de grote speelkooi foto's te nemen van de bende kleine rosse poesjes en toen kwam Aura langs achter op mijn trui omhoog gekropen en nestelde ze zich guitig boven op mijn hoofd. Het was een heerlijk speels diertje.
Vandaag zei Bieke mij dat de hoogzwangere poes, waar zij zondag over vertelde, vandaag werd binnen gebracht. Haar naam is Cato. Ze is zeer lief en werd achtergelaten, de mensen vertrokken met de noorderzon! Harteloos! Ze mag nu bij Bieke komen bevallen, in haar "moederhuizeke". Het is ook een volledig zwarte, zoals Daisy, dus worden er weer enkele zwartjes verwacht al kunnen we dat natuurlijk niet met zekerheid zeggen daar we de vader niet kennen! Misschien zijn ze er zondag al! Dat wordt dan het C-nestje. Bieke mailde een paar foto's door.
Zwangere Cato
Het B-nestje waarover in een ander artikeltje sprake is (Babs - Balou - Bengel - Bram en Bruce), is reeds volledig geplaatst! Allen vonden ze al een liefdevol gezin dat nu vol ongeduld zit te wachten op hun komst.
Daisy en haar D-kittens (namen volgen nog) maken het opperbest. Vandaag zette Bieke haar lievelingetje Aura bij deze groep en dat lukte redelijk goed. Daisy bekeek het wat argwanend maar vond het best oké (voor eventjes).
Het zwart met witte poesje vooraan is Aura. Echt "knus" vindt Daisy het niet met die vreemde in haar nest Nog even wennen ...
Morgen gaat Bieke een nieuwe poging ondernemen, want als Daisy het zou aanvaarden zou dat heerlijk zijn voor Aura. Het gezelschap van andere kleine poesjes bij mama, die zij zo gemist heeft! Bieke heeft haar uiterste best gedaan maar ze is tenslotte geen mamapoes en kan niet geven wat ze nodig hebben.
Volgende zondag ga ik weer op pad met de andere reporters voor een mooie foto reportage. We zullen dan ook een interview van Bieke afnemen over haar werk. Volgende week is zij de thema gaste op het blogje van Madammeke en daar zal dit interview dan verschijnen.
Vandaag zijn we gaan kijken hoe Daisy en haar kroost het maken bij Bieke. Ze lag daar heel ontspannen en keek ons al wat vriendelijker aan met haar mooie groene ogen. De kittens waren al flink gegroeid en lagen zalig bij moederpoes te slapen. Daisy is een zeer goede moeder en verzorgt haar kroost met liefde! Bieke vertelde ons dat ze ook heel netjes de uitwerpselen van haar kleintjes opruimt en er haast niets meer te vinden is. Ze laat zich strelen door Bieke die met veel geduld haar vertrouwen wint. Zo geniet ze meer en meer van een lekkere massage waarvoor ze zelfs op haar rug gaat liggen, soms boven op haar kleintjes, die zich dan terug naar de oppervlakte wriemelen. Af en toe gaat Daisy even op een plank, bovenaan de kooi liggen, om op adem te komen. De kleintjes doen af en toe hun oogjes al open om deze wereld te aanschouwen. Het flitsen van de camera's zijn ze ondertussen al gewoon geworden, want zeg nu zelf, zijn het geen kleine beroemdheden aan het worden ?
Onze dag begon weer goed! Dit mailtje kregen we van Bieke:
Goeie morgen lieve vriendinnen, goed nieuws - er is al één zwartje gereserveerd - zo mogelijk een katerke maar 't is nog te vroeg om dat te zien - ze weten dat ze nog zowat 6 à 7 weken moeten wachten, maar ze wachten al van met nieuwjaar - geduldige mensen neem ik aan - maar het grootste nieuws komt nu!!!!! Ik heb vanmorgen Daisy geaaid en zij kwam kopjes geven!!!!! Af en toe bijt ze wel eens in mijn vinger maar niet echt om te bijten - lief is 't niet - de oogjes van de prutskens zijn open dus zondag kan een goede fotoshoot gemaakt worden!!!!! Daisy begint mij echt te vertrouwen en dat doet zo'n deugd!!!! Ik hoop dat jullie ook blij zijn ... Bieke
En of we blij zijn, Bieke!! Dat is heerlijk nieuws! Bieke heeft gisteren ook een nieuw nestje van vijf binnen gekregen. Ze zijn vier weken oud en je houdt het niet voor mogelijk welk een mooi gekleurde vacht ze hebben! Morgen gaat Fernanda op pad voor een reportage en indien mogelijk zal ook Mare er bij zijn. Morgenavond zetten we alles hier op het blogje! Jullie zullen verstomd staan over zoveel schoonheid!
Het verhaal van Daisy (3): Daisy geeft stilaan vertrouwen ...
Gisteren kreeg ik van Bieke volgend mailtje:
Met Daisy gaat het goed - de kleintjes zuigen zeer goed - zij eet voor 6 - dat is goed!!!!! Vanmorgen heb ik haar even aangeraakt maar haar ogen werden zo groot als appeltjes!!!! "Wat gaat die doen met die hand????" Je kon het je zo voorstellen wat ze dacht - dus wild is ze volgens mij niet maar wel weggejaagd door mensen, denk ik - dus véééél geduld en liefde heeft zij nodig en dat kan ze krijgen!!!!!
Als dat geen goed nieuws is! Vandaag belde ik haar op, de poesjes groeien als kool en Daisy maakt het goed. Bieke heeft vanmorgen haar vinger uitgestoken naar Daisy en zij beet er zachtjes in. Daarvoor moet je toch wel echt een groot hart voor dieren hebben want voor hetzelfde geld had Daisy eens goed doorgebeten! Maar Bieke doet dit om haar vertrouwen te winnen. Stilletjes aan lukt dat wel maar het blijft afwachten. Het zou niet de eerste keer zijn dat een kattin heel zachtaardig is zolang ze haar jongen zoogt. Vaak worden ze nadien weer hun agressieve zelf. Welk het echte karakter van Daisy is zullen we dus pas binnen enkele weken te weten komen. Zij interesseert zich ook niet voor de vele andere katten die daar in de veranda van Bieke rond haar lopen, als een echte moeder is haar enige bekommernis: haar vijfkoppige kroost!
Bieke denkt dat dit weekend de oogjes van de poesjes zullen opengaan. Fernanda brengt hun zondagnamiddag een bezoekje, dus dat zou wel eens een paar mooie foto's kunnen opleveren. Kom zondagavond dus zeker kijken!
Dit is het verhaal van Daisy en haar 5 kleintjes. In de komende weken gaan we ze van dichtbij volgen en we zullen proberen voor iedere kitten een goede en liefdevolle thuis te vinden.
Eind oktober 2005 merkte Viva beweging op in haar tuinhuis/garage. Iedere keer dat ze de deur opende, vluchtte er "iets" weg. Op een keer zag ze nog net een stukje van een zwarte staart dus daarmee was dat al opgeklaard! Een kattin of kater! Van toen af zette ze elke dag eten neer en was dat de volgende dag ook verdwenen. De poes bleef echter onzichtbaar en liet zich nooit of te nimmer zien. Ze sliep op een rek aan de muur waar de tuinkussens op gestapeld lagen. Eén keer bij het binnenrijden in de garage zag ze een paar hevig groene ogen oplichten ... Zo ging dat de hele winter door. Tot het voorjaar kwam ... Viva had een droom dat de poes in haar garage zwanger was al wist ze niet zeker of het wel een kattin was . Daarom ging ze toch een nest maken in een kartonnen doos en ging elke dag eens tasten of er nog niets in zat! Maandag 10 april 2006 had Viva de kans om de poes vanop afstand te bekijken terwijl ze aan het eten was en besloot dat het een kater moest zijn ! Toen ze echter op dinsdag 11 april het tuinhuis binnenkwam hoorde ze gepiep! Poesjes! Ze lagen echter niet in de doos. Mama was veel slimmer geweest en had ze in de oversteek van het dak gebaard. Er was alleen een smalle opening om daarin te geraken, niemand kon er bij. De volgende dag haalde Viva haar digitale camera er bij en stak haar hand in de opening en klikte blindelings, in de hoop op een paar beelden. Spijtig was alleen mama te zien! Maar dit was dan toch een eerst foto van "Daisy", want vanaf toen noemde ze zo!
Daisy, pas 1 dag moeder, op dinsdag 12 april 2006. Ze voelt zich bedreigd door die mensenhand met camera ...
Donderdag 14 april. Viva gaat eten dragen maar hoort "niets"!! Ze denkt in paniek dat Daisy de kittens weggebracht heeft. Gauw neemt ze blindelings een paar foto's en ziet een zwart hoopje liggen. Eerst denkt ze aan Daisy zelf maar eens de foto's op de PC zijn uitgeladen ziet ze al vlug dat het de kittens zijn! Hoeveel is nog even gissen!
De kittens op donderdag 14 april 2006
Via Laathi was Viva in contact gekomen met Bieke, van Den Dierenvriend. Besloten wordt dat het beter is om Daisy te vangen en met haar kleintjes zo snel mogelijk naar het kattenasiel te brengen. Zo zijn ze veilig en warm, onder de allerbeste omstandigheden.
Zondag, 16 april 2006 - Pasen De poesjes, net voor we ze uit hun geboorteplaats en schuilplaats halen.
We dachten aan 4 kittens, maar het zijn er vijf! Voor het geslacht te kennen moeten we nog even wachten!
De poesjes zullen liefdevol worden grootgebracht door Daisy en door Bieke. Bieke zal er liefdevolle huisdieren van maken. Gewend aan mensen, katten en honden. Daarna zal Daisy worden gesteriliseerd.
Bij Bieke, vlak voor ze bij hun mama gelegd worden. Vier zwarte kittens en één tijgertje.
Van één zwarte heb ik in een wip al kunnen zien dat het vooraan een wit merktekentje heeft. We zullen vlug te weten komen hoe de anderen er uit zien.
Daisy heeft alles rustig doorstaan. Wel dankzij een kalmeringsmiddel. Maar ook later op de dag valt alles goed mee. We weten dus nog altijd niet of Daisy een wilde kat is of een ongewenste huiskat. Dat zal later blijken. Het is een prachtige kattin, mooi, sterk en gezond. Bieke zal meer over haar te weten komen in de komende weken ...
Alle kittens zijn al vlug aan het zuigen bij mama, die alles rustig laat gebeuren ... Bieke liet vandaag weten dat alles naar wens verloopt. Daisy blaast wel een beetje en Bieke mag er nog niet aankomen maar dat is vrij normaal. Fernanda zal in de komende weken reporter van dienst zijn en we zullen jullie op de hoogte houden met woord en beeld!
Dit kleine poezenmeisje in de armen van Bieke is "Aura".
Ze werd gevonden in een weide samen met haar broertje. De oogjes zaten dicht, de poesjes waren uitgehonderd en kompleet verwaarloosd. Aangezien de diertjes toen ze gevonden werden nog maar twee weken oud waren hadden ze weinig overlevingskansen.Ondanks de goede zorgen is het katertje na enkele weken dan ook gestorven. Maar zus Aura maakt het opperbest bij Bieke van het baby-poezen-opvangcentrum "Den Dierenvriend". Aangezien ze nog een beetje achterstand heeft op andere poezen van haar leeftijd (vijf weken) krijgt ze nog een papfles, die haar zeer in de smaak valt zoals je op de foto kan zien.
Als iemand een goed adoptiegezin voor deze vriendelijke meid zou weten bel dan maar eens met mijn vriendin Bieke op 03 457 19 60 of 0478 36 90 43.
al kunnen we dat natuurlijk niet met zekerheid zeggen daar we de vader niet kennen! Misschien zijn ze er zondag al! Dat wordt dan het C-nestje. Bieke mailde een paar foto's door.
