DROEVIG BERICHT…

FRANS DELAHAYE is niet meer…

Geboren op 10 oktober 1926 en jammerlijk overleden op 10 augustus 2009 in het AZ Middelheim. Hij was de echtgenoot van  Mevr. Anny DE LAET.

De Kunstkring biedt mevrouw De Laet haar deelneming aan en wil er tevens nog eens op wijzen wat voor een uitzonderlijk man hij wel was.

Hij was Beheerraadslid van de Lierse Kunstkring Raymond de la Haye vzw.
Frans Delahaye was een kozijn van wijlen Raymond de la Haye jr. (opmerkelijk andere schrijfwijze van de naam).
Hij was mede-oprichter én lid van de vroegere stichting ‘ Raymond de la Haye vzw ‘.
Hij behoorde  tot de exposantenkern van de Lierse Kunstkring en was vooral gekend als aquarellist en specialist van schilderen op doek met olieverf.

DE 3 MUSKETIERS !

Zaterdag vόόr Lier Kermis was het hoopvol en vol verwachting uitkijken naar even prettige weersomstandigheden. Wijn en versnaperingen in overvloed werden voorzien om de dorstigen te laven en het mondje harmonieus te vullen. Julien Van Genechten bezorgde ons zoals steeds de grote marktparaplu’s om te schuilen voor de zon of de eventuele regen. Spijtig genoeg werden onze verwachtingen niet ingelost. Vanaf ’s morgens regende het onafgebroken. We stelden onze vroege start maar uit zodat we pas tegen elf uur aan ’t Begijnhof toekwamen, met als gevolg dat we met de wagen niet meer binnen mochten en we dus alles over de hobbelige kasseien, onder een natte hemel, naar ’t hofke moesten dragen. Veel later dan voorzien arriveerden de eerste tenoren, zichtbaar met afkeer voor het slechte weer.
Tot half drie kreeg Lier de ultieme kans om kennis te maken met de “Place du Tertre” en het gezellige hofke. En geloof me of niet onze dreigende houding had effect ! Opeens verscheen de zon en dra kwamen de eerste nieuwsgierigen kijken.
Wim Brioen – onze gitaarvirtuoos – creëerde de gepaste stemming en goede sfeer, terwijl Adelin en Ludo naarstig portretteerden. Beiden hadden een bijzonder goede dag wat resulteerde in héél knappe werken. De gegadigden stonden bijna in een rij aan te schuiven om vereeuwigd te worden, waren gelukkig en spijsden flink onze clubkas ! Vergeet niet, beste lezers, de 3 musketiers waren met 4. Wij ook !! Jean-Pierre had zijn ‘ezel’ meegebracht en vervolmaakte een eigenzinnig, modern kunstwerk.
Het portretteren heeft aan de Place du Tertre – dankzij beide heren – een surplus en een extra dimensie gegeven. Je moet het kunnen en er durven aan beginnen.
Ook Wim heeft met zijn gitaarbijdrage – Klara in ’ t hofke – een fantastisch initiatief genomen, wat zeker voor herhaling vatbaar is.
Ik sprak van de 4 musketiers. Enkele andere schilders hadden een reis gepland en konden zodoende niet aanwezig zijn.
We kijken – ondanks de slechte start – terug op een bijzonder geslaagde Lier Kermis.
Alweer blijkt : nooit wanhopen.
“ Versagen niet, verslagen nooit “. René De Graef, feestleider