Inhoud blog
  • Bruno verovert canvas
  • goede voornemens
  • Je brein activeren door dansen en voeding.
  • Dankbaarheid
  • Omgaan met mensen
    Zoeken in blog

    Over mijzelf
    Ik ben denise
    Ik ben een vrouw en woon in Geel (Belgiƫ) en mijn beroep is maatschappelijk assistent.
    Ik ben geboren op 07/04/1947 en ben nu dus 77 jaar jong.
    Mijn hobby's zijn: wandelen, lezen, spiritualiteit.
    Ik hou van ervaringen uit te wisselen rond spiritualiteit met gelijkgestemden. Wat houdt je bezig en hoe beleef je dit in het dagelijkse leven. Welke boeken lees je en wat heb je er van opgestoken?
    Licht en Vrede
    ervaringen met cursus in wonderen
    01-11-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dankbaarheid

    Gisteren vertelde Marc Eyskens op tv dat hij altijd kale bomen schilderde. Toen men hem vroeg waarom, antwoordde hij: omdat bladeren zo moeilijk te schilderen zijn en hij lachte breeduit.
    Natuurlijk: waarom altijd de lat zo hoog leggen, als het ook simpel kan.
    Ik dacht: dat moet ik onthouden, want dit is een levensles gewoon van tv geplukt.

    Enkel dagen voordien hoorde ik nog een geruststellende gedachte in een film op tv. in verband met dankbaarheid.
    Dat is voor mij een zo allesomvattend gevoel dat er nauwelijks woorden voor zijn. Het ademt uit al je poriƫn en bruist in je aderen.
    Je wil de andere iets teruggeven, maar alles schiet naar jouw gevoel tekort voor dit grote wonder. En je blijft maar zoeken naar een inlossing van die "schuld".

    In die film had iemand iets fundamenteels gedaan voor een ander persoon, die haar hiervoor oneindig dankbaar was.
    Hoe kan ik jou ooit genoeg teruggeven om je te bedanken?
    En de andere vrouw antwoordde: ooit heeft iemand voor mij hetzelfde gedaan en nu wil ik op mijn beurt iets doen voor een ander uit dankbaarheid voor wat ze voor mij deed. Als je echt dankbaar wil zijn, dan help je een ander die in nood verkeert en zo gaat dat altijd verder.
    dat is onvoorwaardelijke liefde.
    Dat vond ik zo mooi en zo bevrijdend voor alle mensen die denken dat ze hun gevoelens van dankbaarheid nooit kunnen inlossen en dit soms als een  last ervaren. Ik kan me voorstellen dat wanneer je een orgaan van een donor gekregen hebt je dit als een "eeuwige schuld" kunt aanvoelen.
    Door dienstbaar te zijn aan een medemens in nood, door onvoorwaardelijke liefde te geven, kun je dit gevoel ook oplossen.
    En dan is alles wat je geschonken werd, dubbel en dik van waarde geweest.
    Ook dankbaarheid is onschuldig. Je hoeft die andere niet eeuwig dankbaar te blijven.

    01-11-2007 om 00:00 geschreven door Denise

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)


    Archief per week
  • 31/03-06/04 2008
  • 31/12-06/01 2008
  • 26/11-02/12 2007
  • 29/10-04/11 2007
  • 24/09-30/09 2007
  • 17/09-23/09 2007
  • 10/09-16/09 2007

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!