Op vrijdagavond 12 december vond het traditionele ledenfeest plaats. Naast het gezellige samenzijn was er ditmaal een extra gelegenheid tot feesten: het afscheid van Lieven Vermote als voorzitter van onze afdeling. Na twintig jaar geeft hij de voorzittershamer door aan Hubert Soumillion. Het was Paul Delva, een goede bekende binnen onze afdeling en binnen de familie Vermote die de afscheidnemende voorzitter mocht toespreken. De op het eerste zicht wat chaotische manier van leidinggeven van Lieven werd belicht. Maar uiteindelijk was Lieven steeds zeer efficiënt en werden onder zijn bezielende leiding gedurende jaren vele interessante activiteiten ontplooid. Naast de klassieke muziek was er ook aandacht voor andere wat minder klassieke ideeën, zoals ons uitstapje met de kleine vliegtuigjes.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Ook de lokale geschiedenis kreeg mede onder impuls van Lieven veel aandacht. De "Nacht van de Geschiedenis" met de Waversesteenweg als thema is uitgegroeid tot een succes.

Als dank en ter compensatie voor de vele avonden die Lieven doorbracht aan de bestuurstafel van het Davidsfonds werd hem en Annie een weekendcadeaubon gegeven. Hubert gaf hem ook nog voldoende potloodjes om ook in de toekomst van schrijfgerief voorzien te blijven.

We zijn blij dat Lieven lid blijft en verder blijft meewerken aan de "Nacht van de Geschiedenis".

De avond werd besloten met een diapresentatie door Willy Stroobants:

Van Windhoek naar Kaapstad

Is er nog een land waar men na uren rijden kan zeggen: kijk daar: een tegenligger. In Namibië kan dit nog. De woestijn is er echt woestijn, met prachtige zandheuvels in alle kleuren bruin. Het is Parijs-Dakar, maar dan in een veiliger omgeving. Het rijden op het gravel vergt wel aanpassing van de rijstijl om niet over kop te gaan in de eerste bocht.

Het uitgestrekte Etosha-park met zijn zebrapaden en rustplaatsen voor olifantensenioren is op zich al de reis waard. Over meer dan tachtig kilometer krijgt men een groot deel van de Afrikaanse fauna te zien: antilopen, olifanten, giraffen en zebra’s in overvloed. Voor het spotten van een leeuw moet men wat meer geluk hebben.

Voeg daarbij nog de boeiende geschiedenis van deze jonge stabiele democratie van Sam Nujoma met Duitse, Engelse en Zuid-Afrikaanse invloeden en je hebt een cocktail waar altijd iets verrassends te ontdekken valt.

Swakopmund is de enige badplaats van het land om even te verpozen van de rit door de woestijn. Een rit door de gigantische woestijnduinen per 4x4 is een belevenis. In Sosusvlei zijn de duinen op hun best: de roodbruine heuvels, de blauwe lucht en hier en daar een boom, die vecht voor zijn voortbestaan.

De Fish River canyon ligt dan weer in een steenwoestijn. In volledig eenzaamheid kan men genieten van het uitzicht in deze kloof.

Over de grens in Zuid-Afrika komt men in een andere wereld. Bloemen, citrusvruchten en wijnboerderijen in witte Oud-Hollandse stadjes kleuren het landschap. Dit is de streek van de kleurlingen, die hier de meerderheid van de bevolking vormen. Een nieuw volk dat zijn oorsprong vindt in de interactie van de zwarte migratie uit het noorden en de blanke van overzee. Het beste bewijs dat er niet alleen maar onderlinge oorlogen, maar ook andere veel meer op vrede gerichte activiteiten zijn geweest.

Stellenbosch, een voorstad van Kaapstad, is het eindpunt van deze reis. Het is moeilijk kiezen uit de vijftig wijnboerderijen van de streek. De voorkeur gaat uit naar wijngoed Vergelegen: een mooi gerestaureerd landgoed uit de zestiende eeuw. De Zuid-Afrikanen hebben begrepen dat kurk niet op een wijnfles hoort en de smaak alleen maar kan verpesten...nu de Fransen nog overtuigen.

Willy