Ter gelegenheid van haar honderdjarig bestaan, organiseerde de Davidsfondsafdeling van Sint-Lambrechts-Woluwe een heerlijk concert in de plaatselijke Sint-Lambertuskerk. Deze mooie Romaanse kerk, waarvan sommige gedeelten (o.a. de toren) uit de 12^de eeuw dateren, en die lange tijd eigendom was van de Kanunniken van de Collegiale Sint-Michiel en Sint-Goedele in Brussel, vormde een gedroomde locatie voor het muzikale programma “Triduum Paschale”.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Paasgezangen uit verschillende tijdvakken werden er gebracht door topmuzikanten. Het ensemble Psallentes o.l.v. Hendrik Vanden Abeele zong Gregoriaans uit het “Antiphonarium Cisterciensis Ordinis”, een handschrift uit 1545 dat in Westvleteren bewaard wordt. En Dirk Snellings en zijn Capilla Flamenca vertolkten polyfoon werk van o.m. Agricola, De xml:namespace prefix = st1 ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:smarttags" />La Rue en Lassus.

Na een gesmaakte inleiding door Mich Meyfroots, voorzitter van de Davidsfondsafdeling van Sint-Lambrechts-Woluwe, konden de twee ensembles zich beurtelings uitleven. Hemelse klanken, gebracht door glasheldere stemmen daalden over de toehoorders neer. Een gewijde rust maakte zich meester van de meer dan 300 aanwezigen, die de kerk volledig vulden. De zuivere tonen en de melodieuze gezangen vulden het hart van de toehoorders met ontroering én sereniteit. Iedereen besefte onmiddellijk dat dit concert van een uitzonderlijk hoog niveau was.

Na afloop van het concert werden alle deelnemers uitgenodigd op een afsluitende receptie in het gemeenschapscentrum Op-Weule. Ik mijmerde onderweg nog na over een zin die me aangegrepen had in de folder van het concert : “De gezangen die al eeuwenlang het gebed van de cisterciënzermonniken vertolken, drukken misschien het best uit waar het een abdijgemeenschap om te doen is : de diepe en onpeilbare verbondenheid met de aarde, met de mens en met God”. Verbonden met de aarde, met de mens en met God : zo voelde ik me ook tijdens “Triduum Pascale”. Het concert bracht me aldus terug naar de essentie van wat was, wat is, en wat zal zijn : de schepping, de mens en Hij die aan de oorsprong van beide ligt.

Dank aan de Davidsfondsafdeling van Sint-Lambrechts-Woluwe en haar bestuursleden voor deze onvergetelijke zondagnamiddag, die de talrijke aanwezigen heel wat geestelijke zuurstof bezorgde. Onnodig te zeggen dat mijn batterijen de volgende maandagmorgen weer helemaal opgeladen waren. En, aan de 100-jarige jubilaris, zeg ik met volle overtuiging : proficiat voor de ontelbare activiteiten die in de lange geschiedenis van de afdeling al werden georganiseerd, en vooral : “ad multos annos !”.

Paul Delva