Ow shit ! Ik was jou glad vergeten Ramuntxo !

Aan de heer George W. Bush, mijn verre Amerikaanse vriend.

Beste George,

Met deze veroorloof ik mij jou een open brief te schrijven.

Ik besef dat ook deze, samen met de andere brieven dewelke ik jou

onder gesloten omslag toestuurde, onbeantwoord in mijn dossier bij

de CIA  zal belanden.

Ik weet wel dat zulks niet uit onbeleefdheid is.

Jij hebt het immers te druk met het verdedigen van de Mensenrechten.

Onze vrienden van de CIA trouwens ook.

Eigenlijk een hele geruststelling te weten dat jullie bestaan.

In feite toch fijn dat jullie er zijn !

Zoals in '44.

Hadden jullie nóg iets langer gewacht, dan hadden we hier in

Vlaanderen allemaal Russisch gesproken.

En in Wallonië ook.

Dan hadden we tenminste geen taalstrijd gehad.

Maar Russisch is zo een moeilijke taal, man !

Dan maar liever Amerikaans.

Een hete aardappel in onze mond en wij spreken jouw taal als een

echte, shits en fucks incluis.

Want wij zijn fier dat wij deze woorden regelmatig kunnen gebruiken.

Niet iedereen kan dat.

Zoals Terri Schiavo bijvoorbeeld.  Die kon dat niet.

Men heeft haar dan ook maar laten kreperen.

Geen eten, geen drinken, geen geneesmiddelen.  Niets.

Veroordeeld om een gruwelijke dood te sterven.

Zoals in Buchenwald.  En in Dachau.  In Treblinka.  Bergen-Belsen.

Wél de laatste heilige olie.  Van een bekend merk waarschijnlijk.

Het krijgen van deze zegen zal wel een mensenrecht zijn zeker.

Als bij ons een dier aan het kreveren is, dan krijgt het een spuitje, George.

Wij doen het inslapen.

Zonder olie.

Wat zijn wij een volk van barbaren zeg !

Ach Ramuntxo ! Had ik maar naar jou geluisterd !

Open brief aan de heer Karol Wojtyla, mijn vriend in het verre Rome.

Beste Karel,

Ik hoor dat je uiteindelijk beslist hebt om naar de hemel te gaan wonen.

Vandaar posthuum dit briefje.

Het is met pijn in het hart dat ik jou enige tijd geleden op de televisie zag.

Het ging echt niet goed met jou.

Waarom zijt ge verdorie toch naar een hospitaal geweest ?

Waarom hebt ge nu toch door aardse geneesheren aan jouw lijf laten prutsen ?

Fout, Karel !  Duizend maal fout !

Je had naar Lourdes moeten gaan, en niet naar een kliniek.

Dan ware je nu genezen geweest.

Het was triestig om jou aan het raam te zien zitten.

De blik op een bepaald moment ten hemel gericht,

als ware je door een stem van tussen de donkere wolken geroepen.

Ik zag jouw bleke lippen ietwat mompelen.

Het leek me dat je zoiets als  'Fuck you!'  zei.  Kan dat ?

Tja, als hoofd van de grootste multi-national aller tijden zou ik ook

niet graag de bons krijgen.

Zelfs niet voor alle dagen rijst met zilveren lepeltjes.

Maar jouw tijd was gekomen.

Ik wens jou een goede reis, mijn vriend !

En doe ze ginder de groeten !