Tegenwoordig is het erg in om na een voorzetsel een nominatief te zetten. Oeps! Ik zou het beter eenvoudig houden. SV, een bekend politicus die onlangs zijn ontslag indiende in weliswaar maar één enkele functie, wordt geciteerd in Het Nieuwsblad online (Hoe zou ik het anders weten?) zeggende: "Ik ben akkoord met zij die..." De rest van zijn betoog interesseert ons niet. "Met zij die...?"

Ik kan niet snel genoeg mijn afstandsbediending grijpen om te fastforwarden tijdens een reclameblok. Op Vier krijg je steevast dezelfde reclame bij het begin. Gedurende een bepaalde periode was dat er een clip die begon met "Voor zij die..."

Dit is één reden waarom ik altijd het geluid afzet voor ik naar een Vlaamse zender zap. Je hoort drie woorden en er staat een taalfout in. Die reclame begint met "voor zij die..." Waar hebben die Nederlands geleerd? Na een voorzetsel krijg je een voorwerpsnaam (een "accusatief" in het Latijn, maar net als u heb ik nooit de kans gehad Latijn te studeren, zelfs niet in het eerste leerjaar). In elk geval zeg je in goed Nederlands: voor mij die..., voor ons die... Waarom ga je dan zeggen "voor zij die..."? Omdat het mode is.

Alles is mode. Slecht Nederlands is mode hier in dit land.