Mijn schat is hier bijna niet weg te slaan, net als een vrouw die naar de solden gaat kijken, en maar overal blijven plakken he.
Ik heb even gesolliciteerd bij de Nasa maar ze konden mij niet gebruiken haahah
Lag het aan mijn leeftijd ik zou het begod niet weten
Nog enkele van die enorme raketmotoren
En nu zijn wij weg, ik voel bijna mijn voeten niet meer, maar moe en voldaan keren wij terug richting hotel
Bedankt Ann
Bedankt Opatje
Bedankt Nobless
Bedankt Pietje
Bedankt Mathilda.
Een interessant adres?
31-08-2006
Stadje Christmas in Florida
Op een van mijn vorige reizen in deze regio, had ik gehoord dat er een stadje bestond met de naam Christmas, en dat daar ook jaar in jaar uit een versierde kerstboom en kerststal staat. En nu wij er toch waren wilden wij dat eens met onze eigen ogen zien. En ja hoor het eerste wat men ziet als je Christmas binnen komt, is die grote kerstboom; en kerststal.Maar er zit ook een stuk geschiedenis achter Christmas stad.
Onze reis naar Florida van 30 augustus tot 19 september 2006.
Die begon op de luchthaven van zaventem, onze vlucht met united airlines vertrok om 11u25 met een tussenlanding in Washington/Dulles om 14u46 lokale tijd. In Washington is het 6 uur vroeger dan in Belgie . Van Washington/Dulles om 16u50 naar Orlando International met aankomst om 19u05. Maar wij hebben in Washington 2 uur in het vliegtuig moeten wachten, omdat er hevige onweders waren in de streek, en de verkeerstoren het niet veilig vondt om op te stijgen. Toen wij uiteidelijk konden opstijgen kregen we na zo'n uurtje vlucht een blikseminslag op het vliegtuig, ik dacht bij mezelf, dit begint goed. In Orlando aangekomen, zijn wij onze huirwagen gaan ophalen, een grijze Chevrolet. Op naar ons hotel, en geloof het of niet, in de gietende regen . Ons hotel lag zo'n 25 min van de luchthaven, wij hebben er zo'n 1u30 over gedaan. Wij vonden het niet door de felle regen en de enorme parking voor het hotel. Het hotel heeft 730 kamers en ik had mij hoogbouw verwacht, noppes laagbouw mooi verdeeld in drie blokken. Eindelijk op onze kamer om 00u15, knap vermoeiend, maar tevreden. De dag erop hebben wij het rustig aan gedaan, lekker uitslapen en de omgeving verkend. In de verste verte geen regen te bespeuren en temperaturen de ganse reis van zo'n 37 graden. Een greep van wat wij daar zoal bezocht hebben. Het stadje christmas, een schuin huis, believe it or not, Universal studios, Kennedy Space Center, Discovery cove, Clearwater en st.Petersburg in de golf van Mexico, Sea World, Epcot, en een Old Town in Kissimmee. Veel kijk en leesplezier. .
Montréal is de laatste stad van deze reis. Montréal is de grootste stad in Quebec, en de tweede grootste in Canada. Het antal inwoners is 3.359.000. Aaangezien het deze dag slecht weer was hebben wij juist de Biodoom van Montréal gezien, daar waar de Olympische spelen plaatsvonden in 1976. Deze foto zie je in de rechtse strook. Deze reis zit erop, nu kunnen wij dromen voor de volgende reis.
Ik heb altijd veel interesse gehad voor de indiaanse cultuur. Zo heb ik in 1992 bij de Navajo's gelogeerd, een zeer integer en vriendelijk volk. In 1994 heb ik een missiepost van de Chayenne indianen bezocht. In chayenne zelf heb ik pow-wow's gezien, dit zijn samenkomsten van indianen ,van veel verschillende stammen, en waar men wedstrijden houdt voor de mooiste dansen muziek en kledij, dit meemaken is adembenemend mooi. Een weetje; in de stad Chayenne is er jaarlijks de laatste week van juli een feest, men noemt het The old frontier days, dit is een zeven dagen lang duurend feest, met alle dagen een parade van indianen te paard en volledig in de originele kleding, alsook cowboys en cowgirls en nog zoveel meer. De parade is zeker 2 km lang zoiets blijft je altijd bij.
Het monent dat wij in Canada waren was er in het museum een exeptionele tentoonstelling over het vergane Pompeii. Tijdens de regering van Keizer Titus, werd de stad bij een uitbarsting van de Vesuvius bedolven onder een zes meter dikke laag van puimsteen-korreltjes( lapilli ) en as . Rond 1750 ontdekten onderzoekers onder een laag modder en as de resten van mensen en twee romeinse steden. Veel mensen waren bedolven door vulkanisch as dat ( vermengd met regen ) als vloeibaar cement naar beneden kwam vallen. Hierdoor zijn vele resten gevonden van vroegere inwoners die zo goed bewaard zijn, dat we zelfs de kleding, kapsels en gelaatsuitdrukkingen konden onderscheiden.
Sinds een jaar of tien is de Canadese regering druk bezig zich te verontschuldigen voor het beleid van de voorgaande honderd jaar tegen de inheemse bevolking van hun land. En het blijft gelukkig niet bij excuses, er wordt ook actief gewerkt aan het verbeteren van de leefomstandigheden van de Canadese indianen. De autochtonen zelf proberen gebruik te maken van de vernieuwde intresse, om hun lot te verbeteren.
Het museum van Canada stelt pareltjes tentoon, inzake kleding en gebruiksvoorwerpen van de Indiaanse cultuur. In Canada staan zo'n 783.000 personen als indiaan geregistreerd, waaronder de Cherokee, de Mohawk, de Cree, de Blackfoot, de Ojibwe , en de Iroquois waar ook de Huronen deel van uitmaken. Dit zijn maar een paar van de 52 indianenstammen die in Canada leven. Deze zijn versprijd over zo'n 2400 reservaten. Wist je dat het woord dolfijntje in de Cherokee taal doliwitsinittsi is, bijna alle indianen spreken een fonetische taal, geen geschreven taal.
Het Canadees historisch museum van culture, verschaft je een schat aan informatie over het verleden en heden van Canada. Het is ook het meest bezochte museum van Canada. In de jaren 80 werd het fel bekritiseerd, omdat de kosten voor de bouw ervan torenhoog waren. Maar het resultaat mag er wezen,het is een top museum. Wij hebben er vijf uur vertoeft, en hebben niet alles gezien, je moet er echt een volle dag voor vrijmaken. Het museum is ontworpen door architect Douglas Cardinal.
Het Huronen dorp laat zien hoe het leven er was tussen het jaar 1500 en 1600, juist voor de aankomst van de van de eerste Europeanen. De Huronen zijn een stam indianen, afkomstig uit de Canadese provincie Ontario. Ze leefden rond het gebied van het huidige Quebec, en waren een voornamelijk agrarisch volk die gewassen verbouwde zoals mais en zonnebloemen. Ze leefden er in grote en middelgrote gemeenschappen. Families leefden er vaak met 30 a 40 personen onder één dak. De grote houten woningen werden zo gebouwd, dat binnen de woningen verdiepen waren , met slaapplaatsen. Die slaapplaatsen werden gemaakt met boomstammen, waar men pels opspande.
Ottawa is de hoofdstad van Canada. Gelegen aan de oevers van de Ottawa rivier. Als zetel van de Canadese regering is Ottawa vermaard voor zijn prachtige bloementuinen, brede lanen, talrijke parken en statige gebouwen. De stad werd tot hoogdstad gekozen door Koningin Victoria in 1857. In die tijd was het een enigzins landelijke voorpost van de Canadese grens.
Parliament Hill in Ottawa is een constitutioneel koningrijk en een parlementaire democratie. Het parlement van Canada bestaat uit een lagerhuis, het Huis van Afgevaardigden ( House of commons ) en een hogerhuis. Dit hogerhuis bestaat, in tegenstelling tot het Verenigd Koningrijk, niet uit Lords aangezien Canada geen adelijke titels kent. Er is gekozen, naar Amerikaans model, voor een senaat. De Nationale Feestdag in Canada is op 1 juli.
Maple siroop ( siroop van esdoorn ) is in Canada generaties lang een traditie en haar populariteit groeit vanwege de trend naar een gezond en voedzaam dieet. Bij de productie van de maple siroop worden absoluut geen chemicaliën of conserveringsmiddelen toegevoegd. In Nederland en België is maple siroop beter bekend onder de naam Ahorn siroop. Esdoorn siroop werd voor het eerst ontdekt door de Noord Amerikaanse indianen. Zij gebruikten het hoofdzakelijk als een soort medicijn in de lente vanwege hun hoge concentratie vitamine C.
Raar maar waar, in Canada en de VS kan men het ganse jaar door kerstartikelen kopen. Dat is ook de reden waarom de kerstbomen in Canada en de VS zo mooi aangekleed zijn. Men koopt er af en toe een mooi stuk en na een tijd heeft men er zeer mooie spulletjes om in de kerstboom te hangen. Wij zijn in een paar van die winkels binnen geweest, en ik kan je verzekeren het zijn niet de goed- koope spuletjes die je er vind maar echte meesterwerkjes.
Kingston is een zeer gezellig stadje. Van half mei tot midden oktober wordt de geschiedenis herschapen in een indrukwekkende show van cavalerie en artillerie. Kanonnen worden afgevuurd, net zoals vroeger,en op iedere maandag, woensdag en zaterdag is er een ceremoniële aflossing van de wacht. Het vertoon, de daverende explosies van de kanonnen, roepen visioenen op van vroegere, minder vreedzame tijden. Op deze foto staat mijn echtgenoot bij een oude locomotief van Canadian Railways.
De CN Tower. De CN (Canadian National Railways) Tower, heeft het hoogste uitkijkplatform ter wereld. Het 553 meter hoge gebouw is het hoogste vrijstaande stuctuur ter wereld en wordt van buiten nergens ondersteund. Er is ook een ronddraaiend restaurant dat in 72 min zijn omwenteling heeft voltooid. Op smogvrije dagen kan men tot 160km ver kijken en de 'nevel' van de Niagara waterval zien. Voor de durvers, Ga met een van de zes liften naar boven, en dan komt het ; je stapt eruit en je komt op een glazen vloer waar je een zicht recht naar beneden hebt. Er zijn veel hero's die terugkeren.
Hoge buildings zie je zowel in de VS als in Canada. Persoonlijk vind ik deze in Canada veel mooier. Wat ons ook opviel in Canada was de netheid van de straten, een papiertje op de grond vind men er niet. Een klein stukje geschiedenis nu; het gebied dat later Toronto zou heten - een indiaans woord dat ongeveer' plaats van bijeenkomst' betekent-werd in 1615 voor het eerst door een Europeaan, de Franse ontdekkingsreiziger Etienne Brûlé ontdekt. Deze ontdekkingsreiziger was de eerste Fransman die onder de autochtone bevolking leefde, en werd een vaardig tolk en bemiddelaar. Hij was waarschijnlijk de eerste Europeaan die de meren Lake Huron, Lake Ontario en Lake Superior zag, en een tijdlang bleef hij ook de enige. Het gebied van Toronto werd pas vanaf 1749 gekoloniseerd, toen pelshandelaren uit Quebec Fort Rouille oprichten. Het vervoer over meren en de aanleg van spoorwegen aan het einde van de 18 de eeuw leidden tot een snelle ontwikkeling van het gebied. De 3.200 km lange St Lawrence Seaway, die voor de zeevaart in 1961 werd geopend, speelde een belangrijke rol in de geschiedenis en economische ontwikkeling van de stad en de provincie. Graan, erst en fabrieksproducten worden verscheept via de nauwe waterweg naar verre havens overal ter wereld. Heden is Toronto een van de snelst groeiende en meest welvarende steden van Noord-Amerika, en tevens het belangrijkste economische centrum van Canada. Toronto is hard op weg een wereldstad te worden.
Marinland's Artic cove daar kan je de beluga's gaan bewonderen, eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat wij daar niet geweest zijn door tijdsgebrek, maar ik wil jullie dit meegeven ter info. Beluga's zijn witte walvissen uniek in zijn soort. In Marinland's Friendship kan je orka's gaan aaien en voederen. Marinland's King Waldorf Stadium, daar kan je de flippers in actie zien. Dolfijnen; de vriendjes van iedereen, daar is het lachen geblazen om hun dolle fratsen.
De Skylon Tower is de place to be om te gaan lunchen. Je betaalt er een vast bedrag voor soep, salad bar, hoofdgerecht en dessert, en dit alles in buffet- stijl, voor wie geen alcoholische dranken lust, in de VS en Canada is water bij de maaltijd altijd gratis.Het restaurant heeft ook een panoramisch uitzicht, terwijl je van je lunch geniet draait het restaurant eenmaal per uur rond zijn as.Je hebt er een ongelooflijk mooi uitzicht op de Niagara-watervallen en de gehele omgeving. Er zijn drie liften die je op 52 sec naar de top brengen, het zijn buitenliften en men noemt ze " yellow bugs " omdat ze geel van kleur zijn.De liften hebben een capaciteit ,om samen 30 volwassenen naar boven te brengen. Hoogte van de toren is 160 meter, en gerekend vanaf de voet van de watervallen is het 236 meter. De toren zit 10 meter onder de grond verankerd, gewicht van de gehele constructie is 21.772.800 kg. Wil je te voet naar boven ,ok het kan maar je heb wel 662 treden voor de boeg.
Wij staan op met pretlichtjes in de ogen, klaar voor één nieuwe dag vol verrasingen. Eerst een stevig ontbijt, en dan de wonderlijke wereld van de fun in, daar gaan we dan. Ripley's believe it or not museum. speel er met je voeten op een reuzachtige piano, het deuntje lijkt op niks maar pret verzekerd, wij huppelen dan naar Ripley's Moving Theater 4D. Niagara's eerste 4 dimensioneel theater, waar alles werkelijk beweegt met de film mee, je voelt er iedere trilling, val, draai, en bots fantastische technologie. OP naar Nigtmares Fear Factory. Nachtmerries die werkelijkheid worden , je houd het niet voor mogenlijk, maar schreeuwen doe je toch. Als je dit programma afgewerkt hebt, kunnen wij je verzekeren je slaapt als een blok.
Ik ben er ook al eens geweest in 1992, en dan was er alleen de watervallen, nu ja dit alleen al was fenomenaal indrukwekkend. Maar nu is het één groot pretpark voor groot en klein, wat eigenlijk goed is voor het toerisme. Vroeger hadden de kids er niks aan maar nu, ze kunnen zich eens goed uitleven. Aan mensen met kinderen zou ik zeggen, smeer de beentjes maar in Ga met de kids zeker eens naar Brick City, dat is een wereld gecreëerd met legoblokjes waaronder, electrische treinen, buildings, boten,en mensen. Evenals een lanseerbasis voor een shuttle. Slenter dan eens naar Dinosaur Park, het is een leuk miniatuur golfterrein.
