het kapelletje van Martinus aan het Everse Akkerpad draagt de spreuk "ik ga geen uitdaging uit de weg"
aldaar ontmoet ik een herschepper van eerdere culturen die zijn verdwaald in de grond maar mede met zijn spiedende blik en een bevlogen verlangen legt hij nieuwe maagdelijkheid bloot of ontdekt hij waardevolle miniaturen
hier roept hij uit "zie eens over de akkers met groeiende gewassen als over een bollende brug naar de knoptoren van Rooi
op deze grond in de jaren van mijn jeugd ging vader voor op zoek naar oude schatten als eerbare deugd de passie is daar geboren en door aanleg bevrucht"
schrandere ogen bekijken het landschap alsof hij de dieperliggende lagen doorziet
ervaart, stap voor stap, de vroegere onbevangenheid naar het hedendaagse het verzekert hem van ontdekkingsreizen in het verschiet
"alles verandert maar het ademen blijft"
in deze geest toont een bescheiden man de kunst van zijn wetenschap we zijn geworden tot dat wat hij in een landschap leest
en begeestert menigeen geroerd vaak door de vondsten van een historische schoonheid
"maak de oudheid aanschouwelijk" zegt hij "het verduidelijkt mede onze eigenheid"
daar gaat hij zijn woonwagen voortgetrokken door een tractor reizen zonder haast als een zigeuner uit vroeger tijden over wegen waar natuur nog bestaansrecht heeft
op weg naar een plek om te spelen met zijn poppen in de poppenkast
poppen door hem geschapen spreken in zijn spel
rustige Jan Klaasen de gemene heks de nasale nar fantastische figuren
kinderen volwassenen deelgenoot van zijn verhalen interactie tussen speler en publiek genieten
Luuk puur eenvoudig poppenspeler met liefde voor zijn vak levenskunstenaar
bijna woont hij aan zijn wetering maar enige stappen verwijderd van de stromende Dommel
in ons weidse dorp geaard en door genen getalenteerd musiceert hij zijn stijl in eigen stiel vertaalt als echte bourgondiër de gevoelens van ons mensen nog bekend met boerenkiel
over vanouds en heden in zang en dialect eigen aan ons groene Rooise land dat hem heeft verwekt
een kleurrijk baken in snelle tijden de troubadour die waakt over een bindende cultuur
in de echo van massaal geluid verborgen verhaalt hij dan ook van vroeger als waarden voor morgen
geen zanger is zo op zijn plaats in Rooi te midden van schoon volk en natuur
hij componeert zijn eigen ideale schoonheid in kunstlijnen op het doek denkt zich door het leven heen om eenvoud te ontdekken in materie en spirituele aspecten
door gevoel in denken doen en laten is hij naar het voor ons onzichtbare op zoek
luistert vaak naar geluid van snaren als hij in zichzelf vertoeft om verlichte zielenroerselen te vergaren
hij wil de kern van het bestaan vormen en inkleuren tracht een Messiaense grootsheid stilaan op te wekken
om in het atelier te velde, de baarmoeder van zijn kunst, door de getijden heen in het vergankelijke mee te trekken
daar, buitenaf verbeeldt hij als minimalist het wezen van de schepping in eeuwige verwachting
en vertelt ons vaak in turquoise of in opvallende gevulde leegte wat een almacht zou willen
hij is daardoor een artistiek klankbord met grote achting
het licht zag hij elders maar zijn wortels groeien in Rooise aarde pas echt hier ervaart hij wat een dorp kan zijn men raakt er aan een grote familie gehecht
begiftigd met talent bloeit hij hier volledig op gedreven en met een dosis humor bouwt hij aan nieuwe bruggen bijna naar iedereen "het gaat immers om de mens"
wil dit gedachtegoed belijden is open en recht door zee soms met een chaotische hemel maar daar zit hij niet mee waar ligt immers de grens
maar met de mondharmonica, zijn haast bodemloze stem en verbeelding op linnen is hij vooral een avontuurlijk ondernemer van nieuws tot grootse evenementen
wil deze veelzijdigheid delen men weet hem immer te vinden; een duizendpoot voor velen hij is een dienstbaar mens uit het juiste Turnhout gesneden
duidelijk aanwezig aan het lokale front kan hij op natuurlijke wijze, gehecht aan plezier met voelsprieten alom iemand aan zich binden
binnen zijn gevormde visie gunt hij tegelijkertijd ieder zijn deel waarin ook de ander gedijt
vanuit een dierbaar thuisfront weet hij ons dorp te verrijken op weg naar bekende plekken en soms over paden die onbegaanbaar lijken
zijn broedplaats is een gesloten roze lotusbloem een atelier vol pure scheppingsdrang waarin ook kleurrijke etalagepoppen ruimte delen met zijn geliefde nar op de eerste rang
tezamen met grootse speeltuigen maakt het dit tot een Hof van Heden voorzien van majestueuze mengpanelen
om fantasierijke beelden te verwekken spiegelt hij zich daar aan de werkelijkheid ja, zelfs in zijn dromen bij dag overstijgt hij onze betrekkelijkheid
wanneer deze artistieke bloem zich bij dageraad ontvouwt laat hij hoop geboren worden telkens weer, haast onuitputtelijk in een door zijn hand veranderbare orde
en bestuift onze ogen en oren in beweging, klank en kleur op dragers van beeld en geluid die wereldwijd beroeren en ontroeren zelfs zijn meesterlijke ePaints ondergaan zijn getalenteerde tovergeur
hij tracht het vergankelijke vooruit te schuiven met diepere zielsmomenten in tijd en ruimte, liefdevol voor elk als naar een eeuwige lente
ieder kan zich daarop richten weliswaar naar eigen kunnen immers al wat ademt, zijn kernspreuk, kent paradijselijke lichten
Arno Vlooswijk : Milieudeskundige (infrarood fotografie)
Life is all about warmth
achter de kleuren van zijn creaties schuilt een wereld van warmte en koude meetbaar door trilling van licht
verbeelden een verscheidenheid aan sterkte van hetgeen wordt waargenomen en zodanig aan energiegebruik kan worden toegedicht
hij, die waarneemt een beschouwer met visie zoekt contrasten in alles wat bestaat
toont op eigen wijze aan hoe natuur van dier tot vegetatie onze leefomgeving niet bezwaart en in woestijnen of aan Noordpool op haar homeostase vaart
hij bouwt een brug tussen produceren en consumeren in onze wereldlijke praktijk en duidt door infrarode straling op evenwicht zoekende aspecten aangaande opwarming en verkoeling
opdat wij kunnen gedijen bij een beter beheer van een behaaglijke ruimte; een "comfortzone" in eigen atmosfeer
gericht op overleven van onze schepping in het bijzonder de mens oftewel de homo sapiens
boetseert hij zinnen uit alfabetische modder en zand al dichtende raakt deze Rooise dichter veelal slechts enkele woorden lichter de essentie, resultante van gevoel en verstand
Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze publicatie mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen of enige andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de auteur/fotograaf van de publicatie: Gerry van Roosmalen. 1IVision.nl
