Ik ben Simonne
Ik ben een vrouw en woon in Beringen (België) en mijn beroep is gepensioneerd bediende.
Ik ben geboren op 08/06/1953 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: onze kleinkinderen, onze honden, hondenshows, knutselen, lezen,... .
Als oppas opa en oma, vier honden, hondenshows en vele andere hobby's en interesses blijven wij actieve 50 en 60 plussers
Gytha Of Bewitched Force geboren 14.12.2007
Kadin's Place Diva Isabelle 05.11.2008
Belevenissen van een bullmastiff
06-01-2010
Alles terug normaal.
Hebben jullie drukke feestdagen gehad?
Hier was het nogal hectisch. Het baasje winkelde, poetste, etaleerde, kookte dat het een lieve lust was.
Normaal hebben wij met ons geviertjes daar niet zo een last van maar dezer dagen ging ze op alle fronten tekeer.
Neem nu de woonkamer: er stond daar een groot gevaarte wat er normaal niet thuis hoort. Tot daar aan toe, er hingen van die leuke flinterdunne draadjes in. Ken je ze? Je geeft één lik met je tong en hebt er meteen een stuk of vier. Heel prettig om een tijdje op te sabbelen.
Mis, niks hoor. Komt ze aangestormd, steekt een hand in mijn mond en ik ben alles weer kwijt. Krijg ik op de koop toe nog op mijn donder.
Enfin, ik verleg mijn interesse naar de keuken.
De heerlijkste geuren stijgen op vanaf kookplaat en aanrecht.
Slim als ik ben weet ik dat ik daar niet moet gaan snuffelen want dat is taboe voor ons honden. Ik kies een strategische plaats, niet naast Gytha want die was ook al zo intelligent, vlij me neer en leg mijn hoofd een beetje schuin. Dit is mijn lieve jongen houding en die werkt dikwijls. Wacht een tijdje af en laat met tussenpozen een klein jankje.
Yes! Ze geeft het commando: allemaal in de korf en komt met 4 stukjes heerlijk gekookte kip.
Smelt op de tong, maar ik denk dat ze zich wel vergist heeft in het hondenras. Het was eerder voor een poedel dan voor een bullmastiff maar ervaring leerde ons: niet meteen opnieuw zeuren want dat brengt niets op. Isabelle is met haar jonge leeftijd nog op stage en probeert het gelijk weer. Dat viel tegen!
De dagen van bezoek en eten en weer bezoek en eten regen zich aan mekaar en het baasje ging steeds langzamer lopen totdat het groene gevaarte in de woonkamer weer weg was.
Alles terug normaal: s morgens wandeling met de baas, ontbijten, rusten, beetje spelen, weer rusten wij hebben een echt hondenleven!
Het baasje doet er gelijk een foto bij van Gytha en mezelf op ons fijnste plekje. Vele groetjes en een dikke poot.
Ik ben Goliath, een gestroomde bullmastiff reu van 18 maanden. Eigenlijk heet ik officieel Eagle van de Magdalenaweg, maar mijn baasjes vonden Goliath mooier klinken.
Ik woon in Beringen samen met Simonne en Roger, de Duitse herder Cor, dat is mijn grote broer, Gytha (of Bewitched Force) is hier mijn grote zus en op nieuwjaarsdag 2009 kreeg ik nog een zusje Isabelle (Kadins Place Diva)
Wij, bullmastiffs zijn hier dus met drie tegen één in de meerderheid.
Cor zal het geweten hebben! Vlijtig als hij is moet hij één van ons constant toilet maken en wij laten het ons met het grootste genoegen welgevallen.
Nu is onze Cor toevallig ook een prima waker en verdediger van huis en erf. Hij werkt zich compleet uit de naad om iedereen te waarschuwen niet op onze kiezelsteentjes te lopen en al zeker te laten weten dat alles achter de voordeur van ons is.
Nu stel jullie eens voor: ik lig genoeglijk voor het grote raam in de living te bekomen van een prima maaltijd. Er passeert een nietsvermoedende wandelaar met zijn viervoeter van gemixte oorsprong. Cor reageert a la minute! Springt uit de startblokken en geeft een waarchuwingsconcert van jewelste. Gytha controleert de afstand van eventuele indringer tot voordeur en besluit dat ze de rangen best versterkt met enkele langgerekte tonen (kwestie van enig gewicht in de schaal te werpen) en Isabelle werkt zoals altijd vlijtig mee. Ik doe één oog open en gluur, hef mijn hoofd even op en denk bij mezelf: als hij nog dichter durft te komen zou ik eens kunnen blaffen voor de gezelligheid.
Zeg nu zelf, waarom een indigestie riskeren? Mijn broer en zussen doen toch al het werk.
De wandelaar steekt een tandje bij en schakelt naar de derde versnelling, (wedden dat hij de volgende keer aan de andere kant van de weg loopt), de baas roept dat het nu gedaan moet zijn met dat lawaai en fluit een hoge noot! Sein voor prettige dingen!Ik schraap mijn lange poten bij mekaar want ik hoor de achterdeur open gaan en dat wil zeggen: spelen.
Jullie begrijpen, ik was nog graag wat blijven vertellen maar er zijn dringende zaken aan de orde.