Ik ben anja mooij, en gebruik soms ook wel de schuilnaam ellianne.
Ik ben een vrouw en woon in (zuidholland) en mijn beroep is Thuiszorg.
Ik ben geboren op 16/02/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: alles over wicca,s en runen/gedichten en verhalen schrijven.
ik ben getrouwd met jan(niceman)
Er zal een dag komen dat er geen tranen zijn bij het onrwaken in het leven van dit aardse avontuur, maar een fris, bruisend, aanstekelijk lachen. Dat brengt de ziel mee.
'Wat is de weg? Herinner je je hoeveel antwoorden je verstand daarop wist te vinden? Daarom heb ik je gevraagd: 'Wat is de weg? En je hebt me wenend geantwoord: Ik weet het niet. Maar je ogen straalden al van vreugde, want op dat moment was je je hart binnengegaan. Juist op dat ogenblik heb je het gevoeld, gezein, bereikt en begrepen, en je bent aan je weg begonnen.
Niets herhaalt zich. Dat wat je gisteren achterliet heeft een draadje aan je toekomst gebonden. Pak dit draadje op, dat zich in spiralen in de toekkomt vlecht. En leef in de volheid die jou draagt. Wat je ziet als het onvermijdelijke en meedogenloze van de tijd is een trap, die begint bij de eerste tree, hier vlak voor je voeten.
over de hele wereld, zijn zoveel verschillende talen. talen die elkaar niet verstaan. mensen spreken tegen elkaar, naar verstaan elkaar niet. hoe moet je dan iets duidelijk maken? gebaren taal blijft over. maar ondanks deze taal, blijft het allemaal onduidelijk. was er maar een taal die, iedereen kon verstaan. dan kon men elkaar begrijpen. misschien waren er dan wel, geen oorlogen meer, en had iedereen te eten. veel ziekten verdwenen misschien wel. kon de wereld maar zo zijn
wat vormt een geheel wat een land bestaat dat niet uit miljoenen korrels zand iedere korrel heeft zijn recht ieder die daar voor vecht iedereen hoopt dat ie zijn plekje vind en hoopt niet te worden voortgejaagd door de wind het zal een lange tocht blijven van dwalen voordat we op de juiste plek zullen neerdalen eens zullen wij het ware doel bereiken en met een zachte landing neerstrijken dan pas hebben we het leven in de hand wanneer we gezamenlijk hebben gevormd een glad en zacht strand misschien word het dan een groot geheel maar zal voor menigeen zijn teveel gun iedere korrel zijn eigen plekje zijn eigen stuk misschien dat we dan kunnen spreken van ja dit is geluk alles is beperkt en alles relatief maar voor ieder is er zijn eigen hartendief koester die dan en blijf jou eigen oprechtheid en warmte geven die zal dan de ware liefde geven in je leven
Vrolijkheid is voor mij nummer een Lachen doet altijd goed. Vooral met veel mensen om je heen Je moet niet alleen lachen omdat het moet. Lachen is een soort medicijn, Soms lach je en heb je eigenlijk verdriet. Dan is het lachen minder fijn. Dan hoop je dat niemand je verdriet ziet. Maar maak geen misbruik van een lach.. Gebruik hem alleen als het vanzelf gaat. Want je weet dat je ook huilen mag, Ook als je sterk in je schoenen staat Maar als je je goed voelt, Laat dan je lach aan iedereen zien. Dan weet iedereen wat je bedoelt, Omdat je dan straalt voor tien!!
Ziet u om u heen het leven in een spiegelbeeld, kijk dan eens wat de beeld u vertellen wilt. Probeer hieruit een les te trekken in plaats van negatieve energie te verstrekken. Kijk naar uw probleem heel diep zodat u de oplossing niet meer in het water kiep. Haal de positieviteit eruit en probeer niet te ondermijnen dat ook voor u de zon weer zal gaan schijnen.
De sleutel naar spiritualiteit ligt niet in haat en nijd en verlaat dan ook deze strijd. Wie de spiritualiteit bij zich toe wilt laten, moet liefde in zich laten. Door te zenden positieve gedachten, laat de liefde om je heen niet op zich wachten en voel je door je heen, WIJ ZIJN ALLEN ÉÉN.
In hoogstaande culturen heeft men steeds de grootste eerbied gehad voor bejaarde mensen, voor de ouderen, de oudsten. Meestal hadden zij alles te zeggen In elk geval werden ze telkens geraadpleegd! Onze tijd heeft van'oude mensen'een probleem gemaakt. Dat is vreemd en een teken van verarming! In onze gekke maatschappij worden de mensen opgedeeld. De bejaarde mensen behoren tot de onproductieve. Ze worden dikwijls gewoon 'afgeschreven', zoals machines en materialen. In de productiewereld heeft men het over afvoer van personeel, van 'mensenmateriaal' ! Men heeft het over problemen van huisvesting, het opbergen en bezighouden van oude mensen, maar nooit over de fantastische bijdrage die ze kunnen leveren in familieverband, groepsverband, bedrijfsleven, in elke gemeenschap, soms alleen al door hun stille, wijze aanwezigheid ! We maken ons wijs dat we leven, omdat we jachtig voorthollen alsof we geen minuut te verliezen hadden. Bejaarde mensen zijn kostbare mensen, die ons vooral de betrekkelijkheid van vele dingen leren. Ze zijn mild geworden en maken zich geen illusies meer. Ze kijken dieper, zijn innerlijke gaan leven en genieten van geestelijke waarden. Wijze mensen. Rustige mensen. Mensen vol humor
Nooit zal ik vergeten de dag dat ik jou zag. Mijn hart was toen verloren door jouw ogen en jouw lach. Het moment dat je me aankeek, stond de wereld even stil, Mijn leven met je delen is alles wat ik wil. Jij bent de man van mijn dromen, Op deze manier wil ik je belonen, Voor alle liefde die je me geeft, Wij blijven samen, ook als je zweeft. Als ik aan jou denk, wordt mijn hele leven groen. Ik wil je bedanken voor alles wat je voor me doet. O, lieverd, Bij jou zijn, voelt zo goed, Als je snapt wat ik bedoel. Alles wat ik voor je voel, Probeer ik je te vertellen met gevoel.
Liefde is iets moois, Iets wat ik nooit weggooi! Een vriendschap kan ook liefde zijn, Fijn om er voor elkaar te zijn! De hemel is gevuld met hartjes voor jou, Elke seconde denk ik aan jou! Voor jou zou ik door het vuur gaan, Op elk moment aan je zijde staan! Overal gaan we samen heen, Rivieren, bergen, samen raken we erover heen
Gehuld in doorzichtig satijn Danst ze voor een ravijn De stof wappert in de wind Golven sierlijk heen en weer Draaiend om de as van haar lichaam Haar blik op oneindig Met sterren vonken erin De wind speelt met haar Zoals hij dat alleen kan Maar wordt te wild Een windvlaag doet haar wankelen Haar evenwicht verstoord Ze glijd uit over het randje Van het diepe ravijn De satijnen stof Wappert nu wild om haar heen Tot ze op de grond komt En de stof niet meer speelt Met de wind
Is liefde iets waar je gelukkig van wordt? Duurt het lang? Of duurt het kort? Hoe vind je liefde en waar? Staat de liefde voor je klaar? In een doosje onder je kussen? Moet je er een brand voor blussen? Mijn hart staat in vuur en vlam Het brandde nog niet totdat jij, in mijn leven kwam.
Jij bent de regen van mijn woestijn, De zon van mijn donkere nachten. De wind die waait tussen de stille bomen, En de werkelijkheid van mijn dromen. Jij bent de traan van mijn ogen, De lach van mijn mond. Het kloppen van mijn hart, Dat jij beheerst sinds de dag dat ik je zag. Hoe kan ik het zeggen: Dat ik zielsveel van jou hou
Zij laten uitbundig de vele klanken getooid in de mooiste verenpracht vol trillingen van muziek en zang meevoeren tot diep in de nacht
In opperste vervoering gebracht door wervelingen van hoge en diepe klanken voeren gedachten naar de tijd van toen vol harmonieus leven tot de blanken
Na intense dromen deze natuur volkeren soms ook in strijd met hun soortgenoten ontwaak je weer langzaam uit dit vertier waarvan jij ontroerd muzikaal heb genoten
Two Hearts As One
Two hearts, Finally together. After a very long wait, Seeing their love for each other.
Their lives were so empty, And lacking of fun. Though now together, Together as one.
Finally finding, Their one true love. After many nights praying, To the almighty above.
Now their prayers are filled, With joy and praise. As they ask for help, In their lives they raise.
Rising together, Just the two. The two hearts as one, Whom found their love, so true
BESIDE THE WATER
Forever, when I walk beside the water, I will see there, your reflection. I will hear your laughter in the wind. I will feel you warmth in the rays of the sun. and as the Blue Jay cries out, that he has seen you, I will know that still, I breathe the air you breathe. I walk beneath the same sky, I sleep beneath the same moon, And that my love for you will never die, Until I walk no more, the Earth you walk