Ik ben anja mooij, en gebruik soms ook wel de schuilnaam ellianne.
Ik ben een vrouw en woon in (zuidholland) en mijn beroep is Thuiszorg.
Ik ben geboren op 16/02/1954 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: alles over wicca,s en runen/gedichten en verhalen schrijven.
ik ben getrouwd met jan(niceman)
Jij met je mooie ogen en lach Jij bent degene die ik tegenkwam op en dag. Jij bent degene die mij liefde geeft. Jij bent het die zoveel voor mij over heeft. Jij bent degene die van mij houd. Jij bent degene die mij zo vertrouwd. Dat alles geeft mij zo,n fijn gevoel. Ik kan niet omschrijven wat ik bedoel.
In alle mooie en minder tijden. Zal ik voor altijd bij je blijven. Jij bent degene om wie ik zoveel geef. Jij bent degene voor wie ik leef. Mocht ik ooit eerder naar de hemel gaan. Toch zal onze liefde altijd blijven bestaan. Als ik je dan ooit boven weer tegenkom. Weet dan dat het onze liefde is die alles overwon.
Als ik jou dan ooit weer in me armen sluit. Gaat voor mij pas het laatste kaarsje uit. We zijn dan weer voor altijd samen. Met alleen maar onze liefde en nooit meer tranen. Tranen... Tranen van geluk. Want onze liefde die kreeg niks of niemand stuk.
De zon daalt bijzonder zacht ziet zij toe op de zee die zweeft zomaar wat golven mee zonder zeker te zijn waar ze verzandt.
De kalnede toerist laat zijn krant kabbelen het is de wind die beslist wat hij leest
Een vies ventje vrees het water aan zijn tenen hij kent de wetten van de zee vijf minuten later is zijn zandpaleis weer lang en breed verdwenen en rest alleen nog het idee.
Terwijl sterren fonkelen en jouw hel begint terwijl jouw gedachten in pijn kronkelen en je je verstopt als een kind achter een masker zonder tranen.
Als beelden je achtervolgen van een tijd uit het verleden en je volledig wordt verzwolgen uit jouw tijd in het heden.
In jouw wereld zonder pijn waar je rusitg kan leven en kan doen onbezorgd kan zijn de hel kan laten verdwijnen met een zoen.
Het leven kan je verachten de wereld kan je niet zien maar bij mij zullen die kwade machten verdwijnen misschien zeker weten.
Sluit je ogen en vlieg mee naar dewereld ver van morgen door gedachten en over zee sluit je tussen mijn vleugels en vlieg mee naar die dag zonder zorgen.
In het leven volgen gebeurtenissen elkaar op als golven, in een stroomversenlling wordt je er bijna onder bedolven. Dan weer de serene rust, een rimpelloos meer, tijdelijk, je weet de:de stroming keert weer. Tijd als water? Van eb wordt het weer vloed, minuten druppelen voorbij, het leven kent voor en tegenspoed. Geniet van iedere golfslag, al valt het soms niet mee, het is gegeven op je levenszee.
Golven beuken op het strand Ik loop alleen hier,over zand Mijn hart is ook alleen. Daar beukt het al een poos Ik voel me radeloos.
De zee, kan mij gelukkig maken. Die kan mijn hart raken, Schelpen spoelen aan. Ik neem ze in mijn hand En zakt neer,in't koele zand!
Ik geef me over aan de zee. De schelpen wat doe ik daar mee? Ik houd ze aan mijn oren. Of ik de zee kan horen. Ik speel als een kind. Dat weer de schat vindt!.
Boven de wolken, ver van de aard 'Stralen de sterren, ze zijn heel veel waard Ze stralen daar hoog, voor jou en mij Ze stralen van vreugde,ze stralen zo blij. Word je 'snachts wakker, dat is wel eens fijn Kon dan maar je bed uit, trek aan je gordijn. Dan zieje de sterren, in de heldere nacht. En daar ook het maantje, die blij naar je lacht. Wees maar niet bang hoor, slaap maar lekker slaap maar zacht De maan en de sterren, houden de wacht.
Als de avond weer gaat vallen, en de zon weer liggen gaat. Als de sterren gaan ontwaken en de maan hoog aan de hemel staat. Als de bloemen weer gaan slapen en de vogel zijn ogen sluit. Wanneer de uilen weer ontwaken en de nachtegaal z,n deuntje fluit. Dan zal ik geloven dat de dag echt wonderbaarlijk lijkt, maar het duister dat ontsluierd, minstens even prachtig blijkt.
Terug naar de bron zo nu en dan moet je weer terug naar de bron eventjes rust in het licht van de zon eventjes weg van de chaos de druk eventjes ruiken aan het geluk.
Zo nu en dan eventjes weg met elkaar even eruit met de wind in je haar even genieten eventjes vrij terug naar de bron hand in hand zij aan zij.
De klanken mysterieus weergalmen in het bos in een trance verwikkelt zakken mijn voeten weg in het groene mos. Ogen zoeken een weg over de nevel van het meer dansen voeten gehypnotiseerd hun weg verstrikken in ongeloof als handen zo warm vastklampen aan de liefde trekt hij mijn lichaam hard tegen zich aan bemin ik de mysterie onder de ogen van de maan.
Zij laten uitbundig de vele klanken getooid in de mooiste verenpracht vol trillingen van muziek en zang meevoeren tot diep in de nacht
In opperste vervoering gebracht door wervelingen van hoge en diepe klanken voeren gedachten naar de tijd van toen vol harmonieus leven tot de blanken
Na intense dromen deze natuur volkeren soms ook in strijd met hun soortgenoten ontwaak je weer langzaam uit dit vertier waarvan jij ontroerd muzikaal heb genoten
Two Hearts As One
Two hearts, Finally together. After a very long wait, Seeing their love for each other.
Their lives were so empty, And lacking of fun. Though now together, Together as one.
Finally finding, Their one true love. After many nights praying, To the almighty above.
Now their prayers are filled, With joy and praise. As they ask for help, In their lives they raise.
Rising together, Just the two. The two hearts as one, Whom found their love, so true
BESIDE THE WATER
Forever, when I walk beside the water, I will see there, your reflection. I will hear your laughter in the wind. I will feel you warmth in the rays of the sun. and as the Blue Jay cries out, that he has seen you, I will know that still, I breathe the air you breathe. I walk beneath the same sky, I sleep beneath the same moon, And that my love for you will never die, Until I walk no more, the Earth you walk