Ik ben Frans Vanderheyden. Mijn blognaam is Framia Ik ben gehuwd en heb een dochter Carine. Mijn hobby's zijn koken, fietsen, vissen en mijn P.C. Ik ben bestuurslid van de gepensioneerde club: Neos Neerpelt-Overpelt. Mijn bedoeling is vooral foto's van de Neos reizen en foto's van onze fietstochten in mijn blog te plaatsen. Ook reizen van mijn dochter plaats ik graag op deze blog. Ik probeer mijn blog zo interessant mogelijk te houden,met citaten zodat iedereen die op bezoek komt er zijn gading vindt
Het gras van de buren mag groener zijn, het moet ook gemaaid worden.
Het Klooster Steinfeld stijgt met haar drie karakteristieke torens op een bergkam ten noorden van de Eifel. Het historische begin was tijdens de regering van Hendrik I. (919 tot 936 rug), maar ging later verloren in de historische vergetelheid. In 1070 was een eerste monastieke vestiging opgericht door de Norbertijnen. Steinfeld was een van de belangrijkste kloosters in het Duitse Rijk. Dochter huizen werden gemaakt in Ierland, Nederland, Duitsland (Abdij Hamborn),van bijzonder belang is de Strahov-abdij (1140) in Praag. Steinfeld werd in 1184 was verhoogd tot Abbey, waar tot de secularisatie (1802) 44 abten in successie regeerden . Na de secularisatie in 1802 was het klooster van verschillende seculiere doeleinden totdat het werd overgenomen door de Orde van de Salvatorianen.De voormalige kloosterkerk en de huidige basiliek en de overheid in de parochie, stichtten een school en een jongensinternaat, zorgden voor een uitgeverij en het uitvoeren van een opleidingscentrum met pension. Steinfeld is in haar hele systeem als een van de best bewaarde monastieke monumenten in het Rijnland, de plaats van een levendige, nu oude cultuur en traditie.
In 1841 startten de zusters Ursulinen uit Tildonk met onderwijs in de Bosstraat in Onze-Lieve-Vrouw-Waver. Vrij snel na de oprichting kreeg het Instituut van de Ursulinen een internationale uitstraling. Rond de eeuwwisseling was bijna een kwart van de leerlingen in dit befaamde pensionaat van buitenlandse origine. En dat moest ook in de architectuur tot uiting komen. Het unieke karakter van het indrukwekkend school-en kloostercomplex ligt in de merkwaardige synthese tussen zo uiteenlopende stijlen als neoclassicisme, neogotiek, neoromaans, empirestijl en art nouveau. In 1900 bouwde het instituut een prachtige wintertuin in art nouveau. Het was een waardige ontvangstruimte voor de vooraanstaande bezoekers van honderden inwonende meisjes. Nog altijd wordt men bij een bezoek aan de wintertuin verrast door het feeërieke licht-en kleurenspel van de indrukwekkende koepel. Naast de wintertuin kregen heel wat andere ruimten erkenning, waaronder de Ursulazaal, de pianogalerij, de Alpenzaal en de feestrefter. Ook de kloosterkerk in zandsteen en neogotisch ornaat is een indrukwekkend monument. On y revient toujours luidde het toenmalige motto van het instituut. Breng het Ursulinenklooster en de Wintertuin een bezoek onder leiding van een gids en je zal ontdekken waarom!
