|
mijn 2de weekend thuis, het is nu zaterdagavond, en ik ben erg verdrietig en vooral voel ik me opgejaagd.
Ik voel de neiging om hier in huis vanalles te beginnen te doen, poetsen/strijken/.... maar ben zo moe en ik mag dit eigenlijk niet.De weekends thuis zijn er om effe te bekomen en om ni te vervreemden van je thuissituatie, maar ik heb echt last van de drukte, kinderen, dingen die ik hier in huis zie die ik eigenlijk anders zou aanpakken enz...
Lastig om dit te plaatsen, vooral omdat ik zeer goed besef dat mijn man het heel goed aanpakt, en de kids ook goed meewerken, maar toch, die stomme controle van me hé...
We zijn er duidelijk nog niet.
Heb deze middag dikke tranen laten rollen, ik kon niet meer, voelde me zo op, zo leeg
En nu voel ik me zo schuldig nr mijn man toe, want die doet zo zijn best, en ik kan zulk een bitch zijn...
Waarom moet alles zo moeilijk gaan, waarom kan ik niet gewoon gelukkig zijn zoals zovele anderen?
waarom kan ik de dingen niet aanvaarden zoals ze zijn...
Soms wordt ik onozel van m'n eigen gepieker 
Really feeling sad
soit,hopelijk morgen een betere dag,
dank je om te willen luisteren lieve lezers
Liefs
Feniks
|
