|
Vandaag de 1ste DVT sessie gehad, jawadde dat is best wel heftig.
Dat is met een dramatherapeut dat je eigenlijk moet transformeren in een ander personage en zo geraak je spelend dieper bij je eigen verstopte gevoelens die je om verschillende redenen hebt opgesloten, ieder heeft zo wel zijn eigen reden.
Je komt ook terug bij je kind zijn, en dat brengt heel wat naar boven.
Als je dan de dingen vanop een afstand kan zien dan weet je ook beter hoe je nu afstand kan nemen en op sommige situaties kan reageren die soms bedreigend zijn.
Ja hier zie ik echt heel veel in, dus laat maar komen DVT hoe zwaar het ook mag zijn, maar dat is dan voor het "goede doel" hé ;-)
liefs
een uitgeputte maar hoopvolle
Feniks
|
