Met de opening van de Pentascoop in '75 te Kortrijk hadden ze met Jaws wel de absolute kaskraker te pakken. Voor Steven Spielberg was dit ook het begin van zijn schitterende carrière. Voor het eerst zien we nu ook Roy Scheider en Robert Shaw tezamen op de affiche staan.
Een groepje tieners brengt de nacht door bij een kamp vuur aan de kust van de Amerikaanse badplaats Amity . Het grootste deel van het strandfeest is voorbij. Enkel wat dronken feestgangers blijven nog over. Chrissie, één van de jongeren, heeft zin in een nachtelijke zwempartij en duikt het water in. Plots wordt ze naar beneden getrokken en aangevallen door "iets" dat uit de zee opdoemt en even snel wee verdwijnt. Het lijk van een Chrissie spoelt aan op het strand. Politiechef Martin Brody start een onderzoek en vermoedt dat er een grote witte haai de wateren onveilig maakt. Het bestuur van het toeristendorpje kiest echter voor het commerciële belang en weigert het verhaal van Brody te geloven.
Deze spektakelfilm met een schitterende Roy Scheider haalt 3 Oscars maar de volgende Jawsfilms in 1978, 1983 en 1987 kunnen dit succes niet evenaren.
Roy Scheider : Chief Martin Brody, Robert Shaw : Sam Quint,
Richard Dreyffus : Matt Hooper, Lorraine Gary : Ellen Brody,
De Franse film viert in de jaren '70 en '80 hoogtij. Zowel in de politie- als in de komische films was er voor elk wat wils. Er waren dan ook een hele reeks schitterende acteurs die mede voor het succes zorgden.
Zo was er een oudere generatie met op kop het gezicht van de Franse film, Jean Gabin, op de voet gevolgd door Yves Montand, Philippe Noiret, Jean Marais, Michel Piccoli, Louis de Funès en zijn bende Gendarmes, Bourvil, Lino Ventura, Jean Lefèvre, Pierre Richard, e.v.a... en dan de Jeune Premiers van het witte doek, Alain Delon als vaandeldrager en dan Jean-Paul Belmondo, Gérard Depardieu, Jean Reno, Daniel Auteuil en Patrick Dewaere die op 35-jarige leeftijd onverwacht zelfmoord pleegde.
Aan vrouwelijk schoon was er in de Franse film ook geen gebrek.
En niet in het minst de goddelijke schoonheid zelf Brigitte Bardot op de voet gevolgd door Romy Schneider, Catherine Deneuve, Jeanne Moreau, Annie Girardot, Miou-Miou, Sophie Marceau, Audrey Tautou, Isabelle Adjani en Juliette Binoche die tot op heden nog altijd actief zijn.
Deze film was destijds een internationaal kassucces en kreeg vele vervolgen. Het is één van de bekendste erotische films uit de jaren 70.
Emmanuelle is de jonge echtgenote van een Franse diplomaat, Jean, die in Thailand woont. De film begint wanneer Emmanuelle terugkeert van een vakantie naar Parijs. Jean vraagt haar of ze vreemd is gegaan terwijl ze in de Franse hoofdstad was, waarop zij "nee" antwoordt. Emmanuelle spendeert de rest van haar tijd in de Thaise hoofdstad, maar verveelt zich stierlijk. Op een dag vraagt een jonge vrouw, Marie-Ange, haar of ze haar eens mag bezoeken bij haar thuis. Emmanuelle gaat akkoord en tijdens Marie-Anges bezoek valt het Emmanuelle op hoe vrijpostig haar bezoekster is. Zo stelt ze ongegeneerd vragen over haar seksleven en begint te masturberen terwijl ze naar een foto van Paul Newman kijkt in een magazine. Emmanuelle neemt Marie-Ange in vertrouwen en bekent dat ze tijdens de vlucht naar Bangkok haar man bedrogen heeft met twee andere mannen.
Het verhaal in deze films deed toen niet veel terzake, het was voor het eerst dat er expliciete erotische scènes zoals in deze films in de zalen vertoond werden. Voor de Nederlandse Sylvia Kristel was dit de start voor eens hele reeks vervolgen op Emmanuelle zowel in de zaal als op TV. In '79 speelde ze ook naast Alain Delon in Airport 79. Sylvia die geboren is in '52 is tijdens haar gevecht tegen kanker aan een zware beroerte overleden op 17 okt 2012
Voor Bronson word het stilaan een gewoonte om de eenzame wreker te spelen.
De vrouw en dochter van Architect Paul Kersey worden in hun appartement overvallen door drie gangsters. Zijn vrouw wordt vermoord en de dochter verkracht. Kersey is door deze gebeurtenissen zwaar getraumatiseerd. Voor zijn werk moet hij naar Tucson, waar hij zich een revolver aanschaft en schietlessen volgt. Terug in New York wordt hij 's avonds aangevallen terwijl hij een wandeling maakt. Dit brengt hem op het idee om er 's avonds geregeld op uit te trekken en zo zelf het gespuis en uitschot aan te pakken.
Ook deze film is op het lijf van de koele killer, Charles Bronson, geschreven. Later volgen er nog vier Death Wish films, met als laatste " Death Wish V ": The face of death, in 1994. Misschien wel iets van het goede teveel.
Charles Bronson : Paul Kersey, Hope Lange : Joanna Kersey,
Vincent Gardenia : Detective Frank Ochoa, Jeff Goldblum : Overvaller
Voor Jeff Goldblum was dit zijn prille begin en ook Denzel Washington maakte met deze film zijn debuut.
TheGodfather Part II was natuurlijk de grote winnaar van de Oscars in '74.
Andere films die dit jaar in het oog sprongen waren China Town met Jack Nicholson, Thunderbolt and Lightfoot met Clint Eastwood, La Gifle met Lino Ventura, Annie Girardot, Isabelle Adjani, Verdict met Jean Gabi en Sophia Loren en Les Valseuses met Gérard Depardieu, Patrick Dewaere en Jeanne Moreau.
Letterlijk en figuurlijk een film die de zaal doet zinderen.
De film begint met een stevige vloek van Ava Gardner, wat meteen het niveau van de dialogen prima weergeeft. De rampenfilm was in de jaren zeventig een zeer populair genre. Ditmaal wordt de stad Los Angeles getroffen door een van de zwaarste aardbevingen uit zijn historie, nadat wetenschappers er al dagenlang voor hadden gewaarschuwd. Maar zoals gebruikelijk bij de hogere instanties, waar de mensen met verstand zouden moeten zitten, is deze waarschuwing aan dovemansoren gericht. Totdat de eerste schokken zich aandienen en al snel in hevigheid toenemen als vooraankondiging van de grote klapper! Ook deze film is weer afgeladen met bekende gezichten die alledaagse mensen neerzetten met hun alledaagse problemen.
Stoere Charlton Heston is evenwel het ankerpunt van de cast.
Charlton Heston : Graff, Ava Gardner : Remy,
George Kennedy : Slade, Lorne Greene : (pa Bonanza) Royce, Geneviève Bujold : Denise, Walter Matthau : Grunk
De grote ster van de film was de aardbeving zelf, die met de speciale sensurround versterking ervoor zorgde dat je als het ware zelf in de aardbeving zat.
Dit was ook in deze tijd ook één van de toppers in cinema Majestic in Harelbeke die door de familie Berten in 1970 werd omgebouwd als eerste duplexzaal van België.
Ook dit jaar speelde de spectaculaire rampenfilm The towering Inferno in de zalen met Steve McQueen, Paul Newman in de hoofdrol.
Regie: George Roy Hill 1921 - 2002 Ontegensprekelijk de kaskraker uit '73, die maar liefst 7 Oscars in de wacht sleepte. Eigenaardig genoeg niet voor Newman of Reford, het beeldje voor beste acteur ging naar Jack Lemmon voor het minder bekende "Save The Tiger"
Oplichten en opgelicht worden, dat is het thema van deze leuke misdaadkomedie.
In het Amerika van 1936 heeft de onderklasse het niet makkelijk. De Depressiejaren drukken een zware stempel op het leven van de gewone man, waardoor de vindingrijkheid om aan geld te komen, alleen maar toeneemt en fascinerende vormen aanneemt. Een van die slimmeriken is Johnny Hooker die echter op een dag de verkeerde man zijn geld aftroggelt, dat hij weer meteen vergokt, waardoor zijn beste vriend en compagnon Luther Coleman word vermoord. Als Johnny verneemt dat de machtige Ier Doyle Lonnegan hierachter zit, zoekt hij contact met beroepsoplichter en fenomeen Henry Gondorff om Lonnegan te pakken te nemen en hem figuurlijk tot op het hemd uit de kleden!
Paul Newman : Henry Gondorff, Robert Redford : Johnny Hooker
Robert Shaw : Doyle Lonnegan, Robert Earl Jones : Luther Coleman
Andere opmerkelijke films dit jaar waren: La Grande Bouffe met Michel Picoli, Scorpio met Alain Delon en Burt Lancaster, Turksfruitmet Rutger Hauer, Badlands met Martin Sheen, Westworldmet Yul Brynner, The Exorcist met Linda Blair en My Name is Nobody, een komische western van Sergio Leone met Ternce Hill en Henry Fonda.
Regie: Franklin J.Schaffner 1920 - 1989 Eersteklas productie van regisseur Franklin J. Schaffner naar het gelijknamige boek van Henri Charrière (1906-1973), de man die als "Papillon" (vlinder) bekend stond in de onderwereld en wegens een moord (die hij volgens eigen zeggen niet gepleegd had) werd verbannen uit Frankrijk naar de strafkolonies in Frans Guyana.
Op de lange reis ernaartoe ontpopt Papillon zich uit eigen gewin tot persoonlijk beschermer van fraudeur Louis Dega mits deze hem financieel helpt bij zijn ontsnappingspoging, als ze eenmaal op de plaats van bestemming zijn aangekomen. De eerste poging resulteert in een maandenlange eenzame opsluiting, waarbij hem zelfs het daglicht wordt ontnomen. Bijna lichamelijk en psychisch gebroken herpakt hij zich en denkt aan niets anders dan... vrijheid!
Prachtige film vol drama en avontuur
Steve McQueen : Papillon, Dustin Hoffman : Louis Dega,
Victor Jory : Indian Chief , Don Gordon : Julot,
Anthony Zerbe : Toussaint, Robert Deman : Maturette
Regie: Sidney Lumet 1924 - 2011 Grimmig politiedrama, schitterend in beeld gebracht door Sidney Lumet, gebaseerd op het ware verhaal van Frank Serpico, de man die in 1972 voor een onderzoekscommissie getuigenis aflegde over corruptie bij de NYPD, waarna hij, uit vrees voor retributie, emigreerde naar Zwitserland.
De film begint op het moment dat Serpico in het ziekenhuis belandt met zware verwondingen waar vermoedelijk enkele 'collega's' voor verantwoordelijk zijn. Van daaruit gaan we terug naar Serpico's aanstelling bij de politie, zijn verbijstering over het feit dat al zijn collega's smeergeld aannemen, zijn pogingen om dit aan te kaarten bij hogere instanties die hem aan te het lijntje houden, de invloed op zijn liefdesleven enz..enz...
Dit is de film die Pacino definitief op de kaart zette na de Godfather, waar hij nog als bijrol werd aanzien.
Al Pacino : Serpico, Jack Kehoe : Tom Keough
John Randolph : Sidney Green, Biff McGuire : Captain McClain,
Ook Mean Streets van de debuterende Martin Scorsese was een geslaagde misdaadfilm met Harvey Keitel en Robert de Niro als twee vrienden die zich staande moeten houden in de straten van Little Italy, New York.
Regie: Robert Clouse 1928 - 1997 Ook weer zo'n film die door het vroege overlijden van Bruce Lee, hij was pas 33, een echte cultfilm is geworden en dit was zijn laatste, ook wel zijn beste.
In het actievolle scenario infiltreert Lee (Bruce Lee) in de meedogenloze wereld van Han, die ooit, net als Lee, werd opgeleid in de kunsten van de vechtsport volgens de strikte regels van de Shaolin-tradities,en deze nu met voeten treedt door zich o.a. bezig te houden met drugshandel, opererend vanaf een als een ware vesting bewaakt eiland. Als Han een mysterieus toernooi organiseert, waarvoor internationale vechtsporters zijn uitgenodigd, is dit de uitgelezen kans voor Lee om op geheel eigen wijze een einde te maken aan de criminele activiteiten van Han.
Hoewel Bruce Lee enkel een handjevol films heeft gemaakt is zijn invloed onweerlegbaar. Hij is de man die de vechtsport in het Westen in de schijnwerpers wist te krijgen. Zijn toewijding aan de vechtsporten, zijn fysieke en mentale kracht, en zijn energieke uitstraling dragen bij aan zijn roem.
Regie: Michael Winner 1935 Ditzelfde jaar neemt Charles Bronson ook de rol op zich van de super coole huurmoordenaar, Arthur Bishop.
Arthur Bishop, bijgenaamd 'The Mechanic', wordt gevreesd om zijn efficiëntie. Buiten zijn niet alledaagse beroep houdt hij er een teruggetrokken sociaal leven op na. Zo nu en dan laat hij zich verwennen door een hoertje (The Girl), die romantische brieven voorleest aan Bronson, waarna ze seks met elkaar hebben en hij weer voor een tijdje verdwijnt. Hij slaagt er steeds in de opdrachten uit te voeren zonder één spoor na te laten. Na één van zijn moorden raakt deze eenzaat bevriend met de zoon van zijn slachtoffer. Hij leert Steve alle kneepjes van het vak en samen voeren ze de volgende opdracht uit. Op een dag echter ontdekt Arthur dat hijzelf het slachtoffer zal worden...
Bronson speelde in zijn carrière wel vaker rollen als eenzame, getergde figuur die het geweld niet schuwt om zijn doelen te bereiken, zoals in bovenvermelde Chato's Land.
Charles Bronson : Arthur Bishop, Jill Ireland : The Girl
Jan-Michael Vincent : Steve McKenna,
Keenan Wynn : Harry McKenna,
De film krijgt in 2011 een geslaagde remake met de koele Jason Statham in de hoofdrol
Regie: Michael Winner 1935 Nu is het tijd voor Bronson om de hoofdrol zelf op te eisen en doet hij met glans in Chato's Land
Rond 1873. De half-indiaan Pardon Chato is in het saloon voor blanken en het is notabene de sheriff zelf die hem met geweld wil verwijderen. De indiaan schiet sneller en de sheriff wordt neergeschoten. Een klopjacht van blanken ontstaat om diens dood te wreken. Chato vlucht naar zijn afgelegen cabanne maar treft daar zijn vrouw halfdood en levend gevild aan. Nu trekt hij zelf de bergen in op jacht om de daders één voor één af te slachten. Een typische Bronson film, met weinig woorden maar wel de nodige daden. Met zijn sponsachtige troni kleeft hij als het ware op het witte doek en vult hij de hele zaal.
Charles Bronson :Pardon Chato,
Jack Palance :Capt. Quincey Whitmore,
James Whitmore : Joshua Everette, Simon Oakland : Jubal Hooker
The Magnificent Seven Ride!, het vervolg op The Magnificent Seven was ook dit jaar een schitterende western met Lee Van Cleef.
Regie: Ronald Neame 1911 - 2010 Spannende typische jaren zeventig rampenfilm met ditmaal de Engelse regisseur Ronald Neame aan het roer van de grote sterrencast.
Het nieuwe jaar is nog niet ingeluid of een geweldige vloedgolf,veroorzaakt door een onderzeese aardbeving, treft de feestgangers aan boord van het immense passagiersschip S.S. Poseidon. Door de kracht van de golf komt het gehele schip ondersteboven in het water te liggen. De enige logische uitgang is naar boven te klimmen in de richting van de machinekamer. De geestelijke Frank Scott (Gene Hackman) neemt het voortouw en weet een groepje mensen om te praten om mee te gaan op zoek naar een mogelijke uitgang. Een hachelijke onderneming begint... Typische rampenfilm uit de jaren zeventig met ditmaal de Engelse regisseur Ronald Neame aan het roer van de grote sterrencast.
Gene Hackman : Reverend Scott , Ernest Borgnine : Rogo,
Roddy McDowall : Acres, Stella Stevens : Linda Rogo,
Shelley Winters : Belle Rosen
Na The French Connection heeft Gene Hackman hiermee zijn tweede kaskraker binnen en er zullen nog velen volgen.
Regie: John Boorman 1933 Klassiek meesterwerk van de Engelse regisseur en producer John Boorman met een schitterende cast die werd aangevuld met mensen uit de lokale bevolking,wat de film nog meer authenticiteit geeft.
Spannende avontuurlijke thriller over vier kameraden, Ed Gentry, Lewis Medlock Bobby Trippe en Drew Ballinger, die de wildwaterrivier Cahulawassee per kano willen bedwingen voordat deze voorgoed verdwijnt door de aanleg van een immens stuwmeer. Alles lijkt prima te verlopen, de eerste stroomversnellingen worden zonder al te veel problemen genomen. De stemming onder de mannen is opperbest en de ongerepte natuur is indrukwekkend. Maar dan ontmoeten Ed en Bobby twee woudlopers (Bill McKinney en Herbert 'Cowboy' Coward) en verandert hun avontuurlijke tocht in een ware nachtmerrie.
Beroemd is ook de 'Duelling Banjos'-scène in het begin van de film, gebaseerd op het originele nummer 'Feudin Banjos'.
Burt Reynolds : Lewis Medlock, Jon Voight : Ed Gentry,
Ronny Cox : Drew Ballinger, Ned Beatty : Bobby Trippe
Burt Reynolds heeft hiermee zijn eerste sterke film te pakken, Jon Voight kennen we al uit Midnight Cowboy
De film kreeg ook 3 Oscar nominaties maar moest het afleggen tegen de topper van '72 The Godfather.
Regie: Francis Ford Coppola 1939 De absolute kaskraker van de jaren '70 en filmklassieker aller tijden in het misdaadgenre.
Geniale film van de al geniale Francis Ford Coppolaomtrent de fictieve New Yorkse maffia-familie Corleone met aan het hoofd Don Vito Corleone, die onbedoeld een gangsteroorlog ontketend op het moment dat hij weigert zich in te laten met drugshandel. De heethoofdige Santino "Sonny" Corleone wreekt op ongenadige wijze de moordpoging op zijn vader, hierbij geholpen door zijn aanvankelijk pacifistisch ingestelde jongere broer Michael, waardoor deze de wijk moet nemen naar Sicilië. Als Sonny door zijn onbesuisde optreden zelf in een val loopt, keert Michael terug naar Amerika.alwaar hij zich al snel ontpopt als de opvolger van zijn oude en aangeslagen vader en diens raadgever en aangenomen zoon Tom Hagen. Als duidelijk wordt wie de echte touwtjes in handen heeft,rekent Don Michael op meedogeloze wijze af met de rivaliserende maffia-families om zo de volledige macht naar zich toe te trekken!
Deze klassieker van jewelste betekende de comeback Marlon Brando, wiens carrière ten tijde van deze productie in het slop was geraakt.
Het brengt hem zelfs een Oscar op als beste acteur, de film krijgt ook vanzelfsprekend de Oscar van beste film en beste regisseur.
Na het megasucces van deze film kon een vervolg niet uitblijven en kregen we in '74 een tweede deel die ook de Oscar binnenhaalde en dan duurde het nog 16 jaar tot in '90 deel drie op het witte doek verscheen.
Vanaf 1974 krijgt Al Pacino het voor het zeggen als Don Michael Corleone met De Niro als Don Vitto Corleone.
In '90 zorgt Andie Garcia op een schitterende manier voor weerwerk als Vincent Mancini tegen Don Michael Corleone.
Marlon Brando : Don Vita Corleone, Al Pacino : Michael, James Caan : Sonny Robert Duval : Tom Hagen, Talia Shire : Connie Corleone Rizzi, Diane Keaton : Kay Adams
Regie: William Friedkin 1935 Klassieke politiefilm naar een waargebeurde geschiedenis die zich oorspronkelijk afspeelde tijdens een grote narcotica-operatie te New York van oktober 1961 tot en met februari 1962, geleid door de keiharde detective Eddie "Popeye" Egan (1930-1995) en zijn partner Sonny Grosso. Auteur Robin Moore stelde het spannende relaas te boek onder de titel "The French Connection" dat vervolgens in 1971 werd verfilmd door William Friedkin.
De keiharde en vuilbekkende narcotica-agent Jimmy "Popeye" Doyle , komt per toeval samen met zijn partner Buddy Russo op het spoor van een op handen zijnde grote drugsdeal. Doyle bijt zich als een ware terriër vast in de zaak, hoewel zijn collega's hun bedenkingen hebben over zijn aanpak. Als de mysterieuze Europeaan Alain Charnier op het toneel verschijnt, komt alles in een stroomversnelling.
Schitterende en spannende film en niet in het minst door de fantastische achtervolgingen dwars door New York.
Gene Hackman pakte er zijn eerste grote film mee en meteen een schot in de roos, hij kreeg er ook prompt een Oscar mee. Ook voor Roy Scheider was dit de grote start van een sterke carrière. In totaal sleepte de film 5 beeldjes in de wacht waarvan ook beste film.
In '75 kwam The French Connection II uit met evenveel succes.
Gene Hackman : Jimmy "Popeye" Doyle, Roy Scheider : Det.Buddy Russo, Fernando Rey: Alain Charnier, Tony Lo Bianco : Sal Boca
Andere toppers dit jaar waren A Clockwork Orange van Kubrick, Le Mans met Steve McQueen enShaftwaarvan de titelsong een regelrechte hit werd.
Regie: Don Siegel 1912 - 1991 Na zijn westernperiode en Coogan's Bluff, waar hij ook al een keiharde flik speelt zien we nu Clint Eastwood terug als agent in San Francisco. "Dirty" Harry Callahan is een keiharde, door de wol geverfde agent van de oude stempel, met bakkebaarden, zonnebril, kauwgomkauwend en neerkijkend op alles en iedereen, ook op zijn superieuren. Zijn domein: San Francisco. Zijn bijnaam: Dirty Harry. Vanaf de daken houdt een scherpschutter 'Scorpio Killer' die reeds tweemaal toesloeg en zichzelf Scorpio noemt, de stad onder schot, Harry zal hem te grazen nemen, goedschiks of kwaadschiks, wat het "systeem" ook voorschrijft.
Clint Eastwood : Dirty Harry Callahan, Andrew Robinson : Charles 'Scorpio Killer' Davis,
John Vernon : The Mayor, Reni Santoni : Inspector Chico Gonzalez
Na zijn geslaagde optredens in de spagettiwesterns in de jaren '60, begint Eastwood aan een politiereeks met als thema "het kan niet hard genoeg zijn". Als Dirty Harry zet Eastwood ook nog Magnum Force('73),The Enforcer ('76), Sudden Impact('83) en The Dead Pool ('88) op het scherm, stuk voor stuk geslaagde films.
Regie: Franklin J. Schaffner 1920 - 1989 Schitterende verfilming over de hoogte- en dieptepunten tijdens WO II van de beruchte en vermaarde vier-sterren Generaal George S. Patton Jr., prachtig geportreteerd door de formidabele George C. Scott.
De film opent met de beroemde zes minuten durende toespraak voor de militaire academie tegen de achtergrond van een reusachtige Amerikaanse vlag. In november 1942 krijgt Patton de leiding over de Western Task Force in Noord-Afrika en moet hij het opnemen tegen het Afrikacorps onder leiding van een man wiens oorlogstactieken hij bewonderde en bestudeerde, de Duitse Veldmaarschalk Erwin Rommel. Patton die voortdurend overhoop ligt met de militaire leiding (met name Dwight Eisenhower), brengt zich meerdere malen, door zijn onbehouwen en ruwe gedrag en zijn ongenuanceerde uitspraken, in een lastig parket waarbij hij tot zijn eigen schade en schande op zijn plaats wordt gewezen, ongeacht zijn militaire status en successen. Hij wordt ingezet bij de Slag om de Ardennen (Battle of the Bulge) en heeft zijn zinnen gezet om eerder Berlijn te bereiken (hij dendert door de Duitse linies) dan zijn Engelse concurent Veldmaarschalk Montgomery. De vete tussen deze twee leidde o.a. tot de desastreus verlopen Slag om Arnhem.
Deze film kreeg terecht de Oscar beste film dit jaar.
George C. Scott : Gen. George S. Patton Jr.,Karl Malden : Gen. Omar N. Bradley,
Stephen Young : Chester B. Hansen, Karl Michael Vogler : Field Marshal Erwin Rommel
Andere opmerkelijke films dit jaar waren: Le Circle rouge met Alain Delon en Yves Montand, Elvis: That The way It Is opgenomen in het Hilton in Las Vegasen de oorlogsfilm Tora! Tora! Tora!
Regie: Henry Hathaway, George Seaton Eerste en beste film, uit de in de jaren zeventig populaire "Airport"-reeks.
Het is ook één van de eerste rampenfilms waardoor we in de jaren '70 mee overdonderd worden.
Het is hartje winter en het vliegveld Lincoln International Airport wordt geteisterd door de hevigste sneeuwstormen in jaren. Zo hevig dat een zojuist geland vliegtuig van de taxi-baan afglijdt en hierdoor een belangrijke landingsbaan blokkeert. Dit gegeven is eigenlijk de rode draad voor de rest van het verhaal. Als er een vliegtuig in ernstige moeilijkheden geraakt, moet Mel Bakersfeld, de manager van het vliegveld, alle zeilen bijzetten om de geblokkeerde baan zo snel mogelijk vrij te krijgen. En dit zijn niet zijn enige problemen op deze drukke winteravond... Zoals gewoonlijk in dit soort films volgen we de levens van verschillende mensen (met hun dagelijkse problemen) en zijn er dus ook verschillende verhaallijnen. Burt Lancaster : Mel Bakersfeld, George Kennedy : Joe Patroni,
Dean Martin : Capt. Vernon Demerest, Jean Seberg : Tanya Livingston, Jacqueline Bisset : Gwen Meighen, Vanwege het succes werden natuurlijk sequels gemaakt, zo was er in deel II in '75 met Charlton Heston, in '77 met Jack Lemmon en in '79 Airport Concorde met Alain Delon, ook een mooie versie van deze rampenfilm.
Regie: Guy Hamilton 1922 Meesterlijke oorlogsfilm die een realistisch beeld geeft van de Slag om Engeland, waarvan de uiteindelijke afloop van enorme importantie zou blijken voor het verdere verloop van de Tweede Wereldoorlog. Nadat Nazi-Duitsland onder aanvoering van Adolf Hitler het vasteland van Europa vrijwel geheel onder de voet heeft gelopen, richt het zijn ogen naar Engeland. Winston Churchill ziet zich genoodzaakt de laatste in Noord-Frankrijk gestationeerde piloten terug te halen naar Engeland. Het Britse Rijk heeft namelijk ieder vliegtuig en iedere piloot meer dan hard nodig ter verdediging van het eigen land. Hitler geeft de pompeuze en opzichtige rijksmaarschalk en bevelhebber van de Duitse Luftwaffe, Hermann Göring, in de zomer van 1940 de opdracht de invasie van Engeland te beginnen met aanvallen en bombardementen op militair strategische doelen zoals radarinstallaties. In zijn overmoed belooft grootspreker Göring Hitler dat hij de RAF binnen vier dagen uit de lucht zal schieten. Hoewel de voorbereidingen voor de invasie van Engeland (onder de naam 'Seelöwe') reeds op 16 juli 1940 van start gingen, begon de eigenlijke Slag om Engeland (onder de codenaam 'Adler Tag') op 13 augustus 1940.
Deze film was de start van een sterke carrière van Michael Caine.
Michael Caine : Leader Canfield, Curd Jürgens : Baron von Richter, Ian McShane : Sgt. Pilot Andy, Laurence Olivier : Sir Hugh Dowding
Trevor Howard : Air Vice Marshal Keith Park
Ook sterke films dit jaar zijn de ouderwetse actiewestern The Wild Bunch en het hippe Easy Ridermet Peter Fonda, Dennis Hopper en ook de eerste verschijning voor Jack Nicholson op het witte doek. Ook Sidney Lumet laat een sterk drama zien met Omar Sharif en Anouk Aimée, The Appointment.
Regie: John Schlesinger 1926 - 2003 Zeer goede film, met geweldig sterk acteerwerk van zowel Jon Voight alsmede Dustin Hoffman. Voight speelt de rol van Joe Buck, een behoorlijk naïeve cowboy uit Texas, die in de overtuiging is dat hij veel geld kan verdienen in New York, door te gaan werken als mannelijke gigolo. Hij komt er echter al snel achter, dat zijn gedachtegang totaal niet strookt met de werkelijkheid. In New York komt hij na een tijdje in contact met Ratzo Rizzo, een gehandicapte en zieke oplichter, die hem grote dromen weerspiegelt en ondertussen probeert te overleven in de keiharde haveloze kant van de maatschappij. Ondanks elkaars grote tegenstelling krijgen de twee een zeer hechte band, die eigenlijk al hun dromen over rijkdom en andere zaken te boven gaat.
Zoek je een film waarin beide hoofdrolspelers fenomenaal acteerwerk afleveren, dan is dit zo'n film. Zowel Hoffman als Voight spelen de Pannen van het dak.
Voor Voight is dit na een reeks TV-series de doorbraakfilm. Beide heren werden genomineerd voor een Oscar, maar wonnen niet. De film kreeg wel de verdiende Oscar voor beste film.
Dustin Hoffman : Ratzo Rizzo, Jon Voight : Joe Buck
