Er kwamen hoe langer hoe minder mensen naar de hemel. Hij had bijna niets meer te doen... Dus riep hij één van de engelen bij zich en zond hem naar de aarde. "Ga eens kijken" , zei Sint Pieter, "wat daar allemaal gebeurt en waarom wij zo weinig volk binnen krijgen. " De engel ging naar de aarde en bleef daar een lang week-end alvorens terug te keren en verslag uit te brengen bij Petrus.
"Kijk," zei de engel, "het is geen wonder De mensen zijn slecht, allemaal valsaards, moordenaars en echtbrekers, dieven en egoïsten. De goede mensen zijn op de vingers van één hand te tellen. Sint-Pieter was onthutst. Hij dacht daar lang over na, maar omdat hij niet wilde afgaan op één opinie, besloot hij nog een andere engel te zenden met dezelfde opdracht.
Toen die na een week terugkwam zei hij tegen Petrus: "Het is waar. De mensen zijn zeer slecht. Allemaal valsaards, leugenaars en dieven, ruziemakers en bedriegers. De goede mensen zijn op de vingers van één hand te tellen. Sint- Pieter was er het hart van in, want hij voelde zich machteloos. Na veel nadenken besloot hij een e-mail te sturen naar de nog overblijvende goede mensen, om hen moed in te spreken en hen te feliciteren met hun goede levenswandel.
Weet jij wat er in die e-mail stond ? Nee ? Ook gene gekregen zeker ? ? ? ! !
Jantje gaat naar school. In de klas zegt de juffrouw: "De vader met het mooiste beroep krijgt vanmiddag vrij. "Pietje wat doet jouw vader?" vraagt de juf.
"Mijn vader is timmerman." antwoord Pietje. De juf: "Wimpie wat doet jouw vader?" "Mijn vader is bakker." antwoord Wimpie.
De juf terug: "En Jantje wat doet jouw vader?" "Mijn vader is druivenplukker in Tibet." antwoord Jantje. Waarop de juffrouw zegt: "Nou Jantje, je hebt gewonnen." Wanneer Jantje thuiskomt vraagt zijn moeder: "Wat doe je zo vroeg thuis?" "Nou mama, ik ben vrij omdat papa het mooiste beroep heeft." zegt Jantje.
Moeder belt naar school en vraagt aan de juffrouw waarom Jantje naar huis mocht komen. Zegt de juffrouw: "Uw man heeft het mooiste beroep: druivenplukker in Tibet." "Nou" , zegt moeder, "ik denk dat u het verkeerd verstaan heeft want hij zit namelijk met een druiper op de Ziekenkas !"
Komt een rijke kakmadam bij de dokter nadat ze gestoken is door een wesp.
Vraagt de dokter: "Waar bent u gestoken mevrouw?" "Oh dokter, dat kan ik u niet zeggen, want dan schaam ik me zo." antwoord de rijke kakmadam. "Maar ik moet het toch echt weten hoor, anders kan ik u niet helpen." zegt de dokter. "Nee dokter, als andere mensen dit weten dan word ik uitgelachen en schaam ik me dood." antwoord ze terug. "Luister," zegt de dokter, "ik heb een geheimhoudingsplicht, dus ik zal echt tegen niemand zeggen waar u gestoken bent." "Oké dan," zegt de vrouw: .... "... bij de Aldi."
Om 11 uur zijn we vertrokken uit Zarren richting Brugge, Gent, Antwerpen via afslag Ham, Leopoldsburg langs het oude militaire kamp waar ik nog een weekje soldaat heb gespeeld en dan naar de Ark in Hechtel (210 km). Waar we om 13.20u zijn aangekomen. De gps heeft ons feilloos naar Hechtel geloodsd. De dame zei : U bent ter bestemming. We hebben gelukkig geen druppel regen gezien. In de Ark hebben we eerst Steffie en haar dochter gezien en de leden van de Rude Roots die nog aan het dineren waren.
Eens binnen in de discotheek hebben we weer veel bekende gezichten gezien.
Johnny & Christiane met Corry. Ida & André
Eddy (Lana), Ingrid (villa kakelkont), Louisa (bloggen Loulou1) Ann en Marylou. Het werd een prachtige namiddag vol mooie muziek gebracht door Joeltje en zijn Rude Roots.
Er werd ook gedanst en plezier gemaakt en natuurlijk veel gebabbel. Honger moesten we niet lijden, want er waren genoeg broodjes voor iedereen. Om 19 uur zijn we huiswaarts gekeerd in de regen met smeltende sneeuwvlagen, maar die duurden gelukkig niet lang zodat we veilig onze weg konden voort zetten. Om 21.30u zijn we veilig thuis gekomen. Weer een dag die lang in ons geheugen zal blijven, denkend op zo'n volgend gezellig samenzijn. Veel dank aan de inrichters Mieke en Guido die ons een gezellige namiddag hebben bezorgd.
Een vrouw komt thuis van een hypnotiseur en zegt tegen haar man:
"Je weet wel die hoofdpijn die ik al jaren heb, wel die is weg." "Geen hoofdpijn meer?" zegt haar man, "Hoe komt dat?" De vrouw zegt: "Wel mijn vriendin Margie heeft me een hypnotiseur aanbevolen, deze zei me om voor de spiegel te staan, naar me zelf te staren en steeds te zeggen 'ik heb geen hoofdpijn', 'ik heb geen hoofdpijn',... en weet je het werkt, mijn hoofdpijn is weg." Haar man zegt: "Maar dat is prachtig." De vrouw zegt nu: "Weet je, de laatste jaren ben je niet echt een bal vuur in bed. Waarom ga jij niet eens naar die hypnotiseur en vraag hem of hij daar niet iets kan aan doen."
Haar man gaat hiermee akkoord en maakt een afspraak. Thuisgekomen trekt ie zijn kleren uit, pakt zijn vrouw vast, neemt haar naar bed en zegt : "Blijf liggen , ik ben subiet terug"; Hij gaat naar de badkamer en enkele minuten later komt ie terug springt in bed en bedrijft passioneel de liefde met haar als nooit daarvoor. Zijn vrouw zegt: "Man, dat was ongelooflijk"
Waarop de man zegt: "Niet bewegen! ik ben subiet terug." Weer stormt hij naar de badkamer en ronde 2 was nog vuriger dan de eerste. De vrouw haar hoofd tolde van genot. Hij springt weer op en zegt: "Niet bewegen, ik ben subiet terug", en weg is ie naar de badkamer. Zijn vrouw nu wel lichtjes nieuwsgierig wat hij in de badkamer doet volgt hem voorzichtig. Ze ziet hem staan voor de spiegel waar hij het volgende tegen zegt: "T'is mijn vrouw niet. T'is mijn vrouw niet. T'is mijn vrouw niet!"
Twee vrouwen gaan het postkantoor binnen, omdat ze postzegels moeten kopen voor op kantoor.
Ze staan in de rij, komen er ineens twee gemaskerde overvallers binnen met elk een geweer in hun hand. "Dit is een overval," wordt er geroepen, "iedereen plat op zijn buik."
De ene vrouw gaat op haar buik liggen en kijkt opzij. Ziet ze haar collega op haar rug liggen. Zegt ze: "Meid, draai om, dit is een overval, géén personeelsfeestje."
Hallo, mijn naam is Frans. De meeste zeggen Franske. Ik ben geboren op 12/09/1950, dus 60 jaar jong. Woonachtig in Zarren, deelgemeente van Kortemark.(West -Vl.) Bruggepensioneerde, dus veel tijd voor mijn hobby's : computeren, fietsen, tennissen en muziek. 'k heb 2 dochters en 2 kleinkinderen en een vriendin Roos, (het zonnetje in mijn leven)