|
Zaterdagmiddag, het is zover, gisteren de laatste bestraling en het afkoppelen van de Chemo. Na meer dan 5 en een halve week deed het raar. Volledig vrij, niet meer moeten letten op dat flesje, terug een minder losse trui kunnen aantrekken, in bed kunnen draaien en keren zonder hinder
.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Nu de eerste stap is gezet is het misschien het moment om terug even achter ons te kijken. Het rare van mijn ziekte is dat het zo verschillend is van bvb een griep. Zeker doordat ik geen ziekteverschijnselen had voor de diagnose. Bij een griep lig je in bed, met koorts en voel je je echt ziek. Tot de bijverschijnselen van de therapie begonnen te werken was ik fit en had van niets last. Zelfs nu mag ik zeker niet klagen. Ik heb geen gewichtsverlies meer, ben wel moe, heb nog wel last van diarree, heb geen brandwonden van de bestraling en kon zelf naar Leuven met de auto rijden met een copiloot aan mijn zij; mijn bloedwaarden zijn correct gebleven; dus al bij al OK (ik wist op voorhand wat de nevenverschijnselen zouden zijn). Wellicht heb ik dit te danken aan mijn tamelijk goede conditie dankzij het fietsen en wandelen. Eenmaal dat de diagnose was vastgesteld ging alles in een snelvaart vooruit. Je wordt echt geleefd en alles wordt gepland voor jou. Wat opvalt, is ook de zeer correcte, vriendelijke en behulpzame mensen in Leuven en Vilvoorde. De moeilijkste momenten in Leuven waren de confrontaties met zieke kinderen (wat moeten die ouders moed hebben). Positief, is dan weer de contacten die men legt met medepatiënten zoals Anja en haar moeder Astrid. Ook de data als 22 oktober (diagnose), 22 november (start therapie) en 28 december (einde therapie) zal ik nooit meer vergeten. Het schrijven van deze blog en vooral jullie talrijke reacties, de telefoontjes en de bezoeken hebben ons veel deugd gedaan en steun gegeven. Hartelijk dank hiervoor.
Wat heeft de week gebracht?
Dinsdag in de namiddag bij ons ma geweest, ze was iets beter maar het was nog genen stoef.
Woensdag, terug naar Leuven, nu met Jan als copiloot.
Donderdag, eerst naar Vilvoorde (alles OK. Bloedwaarden waren goed, gewicht terug naar startniveau). Afscheid genomen met een doosje pralines. In de namiddag samen met Francine naar Leuven, heb dan de kans gekregen om enkele fotos te nemen van de bestralingsafdeling (wie niet tegen een bloot achterste kan, niet kijken).
Gisteren, the final date. Na een bezoek s morgens van Jos en Nancy naar Leuven om 13u met Francine. Voor de eerste keer in de file gestaan door een ongeval in Sterrebeek. Juist op tijd bij Veerle; we hebben een goed gesprek gehad. Het rare was dat ik enerzijds zeker gelukkig was dat het voorbij was maar anderzijds waren er een beetje emoties (ben toch een raar beestje). Daarna nog even de diëtiste gezien voor de laatste instructies. En dan voor de (hopelijk) allerlaatste keer onder de machine. Ook van deze lieve mensen afscheid genomen met een doosje pralines. Na een dikke knuffel met Anja en Astrid naar de balie waar ik mijn volgende afspraken kreeg: 21 februari (CT Scan), 24 februari (opname), 25 februari (operatie), 27 maart afspraak met Prof (evaluatie en bespreken van eventuele nabehandeling). Daarna nog even bij Dieter en Lien geweest.
Vandaag, het is nu reeds avond; heb een goede dag gehad (niet te voorspellen). In Zottegem de 3 nichtjes gezien, allen druk aan het werk. Ons moeder was terug maar zus en zo.
Wij wensen jullie allemaal een prachtig einde jaar en alvast een gelukkig Nieuwjaar!
Tot binnenkort,
|
