Hallo beste
vrienden en familie. Het is nu zaterdagnamiddag en na een pauze van 14 dagen
nog eens een bericht.
Zeker niet
ongerust zijn want met oma en opa gaat alles goed. Druk, maar we zijn het niet
anders gewend.
Met onze oogappel
gaat ook alles naar wens; alleen neemt hij iets te veel de nacht voor de dag
zodat mama en papa regelmatig met kleine oogjes rondlopen. Wij zien hem bijna
altijd wanneer hij lief aan het slapen is, dus voor ons is Hajo een mooie,
schattige droombaby.
Met mij gaat
het steeds beter, heb al 400 Km op de fietsteller en de hartslag begint te
dalen. Met de spijsvertering loopt het nog steeds regelmatig mis. Op 1 mei
waren we uitgenodigd op een feestje van Raoul en Christiane en bibi moest om
16h00 naar huis. Francine heeft het wel een stuk langer getrokken. Mijn
probleem is dus zeker nog niet opgelost en kan wellicht nog een hele tijd duren.
Het is leefbaar maar zeer vervelend; er leren mee leven is de boodschap!
We zijn
verleden week ook nog eens tot in Brussel geraakt. Lieven gaf een drink om zijn
vertrek te vieren. Kregen zo de kans om met de collegas een goede babbel te
maken. Een dringende drang om terug aan het werk te gaan is er echter nog niet.
Het schrijven
van deze blog heeft ons enorm geholpen gedurende de maanden van onzekerheid; enerzijds dank zij het neerschrijven van onze
gevoelens maar zeker en vast dank zij jullie veelvuldige reacties. We hopen dat
we misschien ook enkele medepatiënten een steuntje hebben gegeven. De bedoeling
van de blog is zeker niet om een dagboek bij te houden. Zoals de situatie nu is
denken we dat het moment gekomen is om met de blog te stoppen, want fysisch
gaat het beter en de nog bestaande problemen zullen wellicht nog een zekere
tijd duren. Tot vandaag zijn er 6624 bezoekers, hiervan waren er 3888 individuele
bezoekers. Het merendeel van de bezoekers komt natuurlijk uit België maar we
hadden ook lezers uit Engeland, Amerika, Nederland en Frankrijk.
We sluiten
dus af met jullie allen het allerbeste toe te wensen en jullie nogmaals van
harte te danken voor alle steun.
Sorry, mensen
voor de verwarring, deze nacht moet ik toch niet goed wakker geweest zijn want
ik heb de naam verkeerd geschreven.
Het flinke
kereltje noemt wel degelijk:
Hajo
We zijn deze
morgen al op bezoek geweest. Woorden zijn niet nodig, kijk naar de fotos.
En de winnaar
van onze wedstrijd is: onze vriendin Marie-Jeanne uit Vancouver Canada.Voor het afgeven van de fles zal er wel een
klein probleempje zijn.We vinden er wel
iets op
Zondagnamiddag.
Pech voor diegenen die, zoals ikzelf, dachten dat de geboorte voor 20 of 21
april zou zijn. Lien verkoos de zon in onze tuin boven de verloskamer in het
ziekenhuis. In bijlage 2 fotos van de toekomstige ouders.
De laatste
dagen hebben we van het betere weer geprofiteerd om enkele boodschappen te
doen, een beetje te fietsen en te wandelen.
Deze morgen,
was Roland mijn metgezel om een tochtje te maken met de fiets. Deze namiddag,
zijn Lien en Dieter een kop koffie komen drinken. Ga nu nog een beetje gaan buiten
zitten.
Tot hopelijk zeer
binnenkort met meer nieuws van Ukje.
Donderdagmiddag. Juist een lekkere spaghetti (à la Francine) verorberd, en neem nu even de tijd voor een laatste stand van zaken. OPGELET: voor diegenen die nog willen meedoen aan de wedstrijd Ukje (zie vorig bericht) moeten zich haasten. Zaterdag 20 april sluiten we af.
Ons laatste bericht dateert van zaterdagmiddag. In de namiddag zijn we de verjaardag van mijn nicht Ria gaan vieren, met een glaasje en een lekker dessertbuffet. Het was gezellig om met iedereen te kunnen bijpraten.
s Avonds zijn we naar een toneelstuk gaan kijken met Lucas Van den Eynde en Marit Egge. Winter spelen in de lente, dat vraagt om problemen. Gelukkig duurde het stuk niet te lang.
Op zondag ben ik terug op mijn stalen ros gesprongen voor een tocht van 39km. Kwam het door de conditie of was er toch meer wind dan dat ik dacht bij de start. In de namiddag zijn we nog iets gaan drinken op het terras van de Tommemolen. Raoul en Christiane waren de aanstokers en we zaten er niet alleen. Dinsdag en woensdag is Francine naar Poperinge geweest. Pa heeft gevraagd om naar een rusthuis te gaan en daar komt dan wel een beetje geloop bij kijken. Zelf heb ik een aantal kleine klusjes gedaan, een beetje kruid getrokken en woensdagnamiddag samen met Jan een fietstocht gemaakt van 40km (en terug was er veel wind).
S Avonds ben ik dan, met Raoul, voor het eerst na de ingreep, op restaurant geweest. Een paarden steak, met frietjes, salade en bearnaisesaus. Dit kan tellen voor de eerste keer en we dragen er vandaag dan ook een beetje de gevolgen van.
Heb zopas een telefoontje gekregen van Mireille, zij is voor de eerste keer oma. De nieuwgeborene is een meisje en noemt Elisabeth. Mireille en Philippe en de ouders, van harte proficiat.
Francine vertrekt nu naar Zottegem naar ma. Hopelijk gaat het dankzij het betere weer een beetje beter. Ma heeft het momenteel moeilijk en dit voornamelijk op het morele vlak. Het is zo frustrerend dat je niets kunt doen om haar te helpen.
Hopelijk kan ik in het volgend bericht ook de naam van Ukje meedelen. Allen duimen en tot binnenkort.
Zaterdag 13
april. Eerst en vooral een dikken proficiat voor mijn broer André. Hij mag
vandaag liefst 69 kaarsjes uitblazen. Ik wens hem het allerbeste toe en nog
veel gezonde jaren . Wil hem en Liliane toch ook nog eens bedanken voor de constante steun die ze gegeven hebben tijdens de laatste maanden.
Deze namiddag
gaan we naar Antwerpen Linkeroever, waar ik vele schoolvakanties heb
doorgebracht met mijn neven en nichten. Ria is er deze week 60 geworden en we
zijn uitgenodigd om dit samen te vieren. Het zal plezant zijn om iedereen nog
eens te zien.
We hebben het
nodig, deze week, na de euforie van zondag, heb ik een dipje gehad. Is de reden
het weer?, is het de weerbots?, is het de zorgen voor ons moeder, waarmee het
niet zo goed gaat?, ik weet het niet. Resultaat was wel een gebrek aan fut en initiatief.
Hopelijk zorgen het feestje van deze middag en het verwachte zonnetje van morgen voor een
boost.
Nu iets
anders, zoals jullie weten nadert de geboorte met rasse schreden. We hebben donderdag
de toekomstige ouders via FaceTime gezien. Lien ziet er echt stralend uit.
Wij weten niet of het een meisje of een jongen wordt.Ook de aanstaande ouders weten het niet. Dus
laten we samen raden of Ukje een jongen (Suske) of een meisje (Wiske) zal zijn.
Ik stel voor dat jullie reageren via de blog of via ons mailadres: marc.vidts@telenet.be of francine.beun@telenet.be . Opa
belooft een fleschampagne aan diegene die juist is wat
het geslacht betreft + datum van geboorte en gewicht (zo dicht mogelijk).
Opa zelf
kiest voor een Wiske zondag 21 april 3kg450
Oma gaat voor
een Suske donderdag 25 april (volle maan) 3kg050
Hip, Hip, Hoera, zal dit maar vlug neerschrijven want weet niet hoe ik mij binnen enkele uren ga voelen. Ben vandaag, samen met Jan, onze eerste fietstocht gaan maken. Met het mooie zonnetje van deze morgen waren we niet te houden. Na een goed uur fietsen stond er 30 km op de teller, de hartslag lag nog minstens 20 slagen te hoog en de stenen van Parijs Roubaix zijn ook niet aan mij besteed maar toch een tevreden man.
Sorry voor de trouwe lezers van de blog, ik heb het deze week een beetje laten hangen. Het is druk geweest de laatste week.
Verleden week zaterdag zijn Christiane en Jenny op bezoek geweest. Op Pasen zijn we bij ons moeder naar de Ronde Van Vlaanderen gaan kijken. Maandag heen en terug naar Poperinge. Pa zag er maar bleekjes uit door de verkoudheid . Nonkel Albert, Frieda en Lieve waren ook van de partij. Dinsdag hadden we overkomst van Kris en Jean-Pierre. Francine is woensdag bij ons moeder geweest. Donderdag zijn An en Freddy een glaasje komen drinken en gisteren zijn Marleen en Walter langsgekomen. Ook aan allen die contact opnemen via de blog of via de telefoon, een dikke merci voor de steun.
Veel bezoek wil ook zeggen al een glaasje bubbels drinken, iets meer eten, een taartje .. De gevolgen lieten zich dan ook soms voelen via een meervoudig WC bezoek. Op fysisch gebied heb ik gelukkig niet te klagen. Heb de indruk dat het van dag tot dag beter gaat, maar er is nog een serieuze weg te gaan.
Ondertussen was het vrijdag Lien haar laatste werkdag voor de bevalling. Normaal gezien is de geboorte voorzien voor ± 14 dagen. We zijn dus nu de dagen aan het aftellen tot Ukje beslist om in de wijde wereld te stappen. Dat ik vanaf dan met een omaatje in bed zal liggen zal ik er dan maar met plezier bijnemen.
Ga nu vlug even in bad, daarna eten en deze namiddag met ons ma naar Paris-Roubaix kijken.Tot binnenkort.
Vrijdagmiddag,
mijn maag is aan het knorren maar moeder de vrouw is nog op boodschappen, dus
nog even geduld.
Even wat meer
details betreffende ons bezoek bij de professor Oncologie van woensdag. Tijdens
de laatste minuten wachten vooraleer het aan onze beurt was, stond de
hersencomputer niet stil en alle soorten scenarios kwamen aan de beurt. Eenmaal
binnen heeft ze ons onmiddellijk op de hoogte gebracht van het goede nieuws.
Dan pas besef je welk spanningsveld je al hebt opgebouwd. Na het krijgen van
het goede nieuws, hadden we enkele minuten nodig om dit te verwerken. Toen ik
terug opkeek zat de professor mij met een glimlach te bekijken. Wij zijn bijna
een uur binnen geweest; eerst moest ik mijn verhaal doen, daarna werd ik
grondig onderzocht, niet alleen met betrekking tot de ingreep maar ook op mijn
aanvraag voor controle van mijn huid en prostaat. Ze heeft ook veel uitleg
gegeven. De gevolgen van de ingreep kunnen tot 1 jaar duren. In die tijd moeten
we zelf ondervinden van welk voedsel ik last heb. Ook kregen we uitleg van wat
ze nu juist hebben gedaan tijdens de ingreep.
Wat staat er
ons voor de volgende maanden te wachten. Op 31 juli moeten we terug naar Leuven.
Radiografie van longen, lever en buik + consultatie bij de prof. In oktober dan
terug een colonscopie + CT-scan.
Mijn afwezigheidattest
voor het werk loopt tot eind april. Fysisch zal dit wellicht wel lukken. De
gewenning van de darmen na de ingreep, zal echter nog veel moeten verbeteren om
normaal te kunnen functioneren. Dus wait and see.
Heb
geprofiteerd van het zonnetje van dinsdag en woensdag om enkele wandelingetjes
in te bouwen. Dinsdag van de standaard boekhandel tot thuis, woensdag heen en
terug tot bij de slager in het dorp.
Verder wensen
wij aan iedereen een vrolijk paasfeest en een aangenaam lang weekend (hopelijk
met toch een beetje zon en warmte).
Maandag, 25
maart. Kijk nog steeds uit op onze tuin onder een sneeuwlaag, met een wolkendek
waar de zon soms eens komt doorpiepen. Het is echter nog altijd ijskoud.
We zitten al
terug in een uiterst belangrijke week. Woensdagnamiddag om 15h00 afspraak in
Leuven met de professor Oncologie. Dan weten we meer, nabehandeling (Chemo) of
niet. In Vilvoorde stond de nabehandeling voor bijna 100% vast, nu durven we
hopen dat het zonder Chemokuur ook kan.
Hoe voel ik
mij? Met de gezondheid gaat het beter; op het morele vlak heb ik soms een
dipje. Ga vanaf deze week proberen om terug wat boodschappen te doen zodat ik
wat meer uit mijn zetel kom. Een zon die terug een beetje warmte kan geven zou
wellicht ook wel helpen.
De
hespenrolletjes roken niet alleen lekker, ze waren ook lekker. Ga mij toch een
beetje meer vertrouwd maken met de keuken. Francine is tamelijk laat thuisgekomen
van Poperinge. Met vader was alles ok; erg tevreden met het boek De laatste
getuigen van
Vrijdag is
Joris op bezoek geweest. Voor het eerst terug enkele frietjes gegeten, een
lekkere steakje, tomaten en een beetje bearnaisesaus. WAT WAS DAT LEKKER.
Zaterdag zijn
Mia en Jo op bezoek geweest. Tussendoor
moest ik toch wel wat rusten en had ik het moeilijk. Finaal zijn we overal
doorgesparteld.
Gisteren zijn
we bij Lien en Dieter gaan eten. Normaal gezien zal binnen 4 weken hun
gezinnetje uitgebreid zijn met Ukje. Lien en Dieter zien er gelukkig uit. (in
bijlage enkele fotootjes). Dieter had de koksmuts op en het was lekker. Rond 4
uur was mijn pijp uit en zijn we maar naar huis gegaan.
Woensdagavond
zal ik proberen om een kort bericht te sturen met de uitslag van de professor
Oncologie.
Donderdag. De dag dat ik voor het eerst de oven gebruik, als dit maar goed afloopt. Indien wel, dan ga ik straks, lekkere hespenrolletjes verorberen (recept Francine).
Raoul en Christiane moesten vandaag naar een begrafenis, niet ver van Poperinge en Francine is meegereden zodat ze vandaag bij haar pa kon zijn. Vader is terug thuis na een kortverblijf van enkele weken in het rusthuis.
Deze week is tot nu rustig maar saai verlopen. Gezien het schitterende weer, zit ik de volledige dag binnen en dit begint stilletjes aan op mijn systeem te werken.
Met de gezondheid gaat het beter en beter. Heb echter één erg ambetant nevenverschijnsel. Doordat we ons voedsel een beetje aan het aanpassen zijn, heb ik regelmatig veel wind in de buik. In de buik ok, maar het moet er ook uit. Dit geeft dan een vervelend en asociaal effect. Hopelijk is dit een tijdelijk en vlug opgelost probleem.
Heb het werk van de verpleegster voor een stukje overgenomen en geef nu zelf mijn dagelijks spuitje.
Heb vandaag niet al te veel inspiratie en ga dus maar afsluiten.Het ruikt al lekker in de keuken en ik krijg het water in de mond.
Goede zondagmorgen
aan allen. Wat gaat het allemaal snel vooruit. Het is al 3 weken geleden dat we
met veel spanning en stress de uren zaten af te tellen om naar Leuven te
vertrekken. En deze namiddag is het al 14 dagen dat ik terug thuis ben.
Sinds mijn
laatste bericht ben ik gestopt met de pijnstillers. De eerste dagen had ik nog
wel wat last maar dit is nu al veel beter. Echt pijn heb ik niet meer, wel nog
zon raar gevoel in de buik. Op gebied van eten passen we beetje bij beetje het
menu aan. Tot nu was alles vezelvrij en restarm, de soep werd gemixt en nog eens
gezeefd. In de plaats van alleen op water te leven, drink ik s middags nu al
een cola en spoel ik de mond al eens met een slokje wijn, om het niet af te
leren. Dus eten binnennemen, weinig of geen probleem. Het terug naar buiten
krijgen, daar is mijn lichaam nog op zoek naar een goede regelmaat. Volgens de
dokters kan dit echter wel enkele maanden duren, dus Vidtske, geduld.
Hoe is de
week verder verlopen?
Woensdagnamiddag
is Francine naar ma geweest. Ma moet terug meer hoesten en ze sluit zich meer
en meer op in haar kamer. Een controlebezoek aan de specialist dient gepland te
worden.
Donderdagnamiddag
kwamen Rita en Roland eens dag zeggen.
Vrijdag heeft
de verpleegster alle wonden verzorgd.Alles
is zeer goed aan het genezen en ze heeft alleen nog een laatste pleister
aangebracht, die moeten er nog een vijftal dagen opblijven en daarna ben ik
pleistervrij.
Gisteren is
Dries van de buren mij komen helpen met enkele computerproblemen.Daarna was ik nog een beetje blijven prutsen
en na het eten was ik toch wel moe. Toch mijn stoute schoenen aangetrokken en
samen met Raoul zijn we naar Zottegem getrokken. Moeder was toch zo blij om mij
te zien. Na een uurtje zijn we terug naar huis vertrokken. Heb zelf gereden, de
reis is goed verlopen maar was toch wel content om terug in mijn relax te
zitten.
Om af te
sluiten, enkele statistieken over de blog. Vandaag zal de blog meer dan 5000 keer gelezen zijn. Liefst 2757 individuele lezers hebben al
ingelogd. Beste vrienden, ik denk dat dit een record is. Nogmaals dank aan
allen voor jullie steun.
Woensdag
voormiddag. Sorry, voor al diegenen die gisteren en vandaag de baan op moesten,
maar wat een leuk opstaan vandaag. De zon die schijnt op een prachtig
sneeuwtapijt. Maandag en gisteren is er een serieus pak sneeuw gevallen. De
wind heeft ervoor gezorgd dat onze oprit onder een zodanig dik pak sneeuw lag
dat we met de auto niet buiten konden. Francine is in de namiddag dan maar aan
het sneeuwruimen gegaan; de opzichter controleerde regelmatig via een raam.
Met mij gaat
het langzaam maar zeker beter. Heb nog wel een beetje pijn, maar het is te
dragen. Heb mij gisteren kunnen beperken tot 1 pijnstiller, juist voor het
slapen gaan. Van slapen gesproken, beetje bij beetje slaag ik erin om op mijn
beide zijden te slapen, niet tegelijk natuurlijk.
Zaterdag zijn
Dieter, Lien en Ukje langs geweest. Ukje begint al serieuze proporties aan te
nemen. Denk dat het voor Lien lastig is, maar ze ziet er wel gelukkig uit. Nog
een zestal weken geduld!!!!
Zondag zijn
Myriam en Jan koffie komen drinken. De rest van de dag geluierd.
Maandag was
het de verjaardag van ons toekomstig moedertje; ze is ongeveer half zo jong als
ik.
Gisteren zou
Robert en Marie France op bezoek komen, maar door het slechte weer hebben ze
moeten afzeggen. Maar uitstel is geen afstel hé!
Voilà, we
zijn weer aan het einde van ons verhaal. Laat ons hopen dat het herstel verder
vlot verloopt zodat we iets meer kunnen dan een volledige dag in de zetel te zitten
t begint wel te vervelen.
Zaterdagmorgen, het is nog maar 8h45 en al klaar voor de strijd. Strijd is een groot woord want het is eerder luieren , niets doen, TV kijken, boek lezen, telefoontje plegen en eten.
Mijn laatste bericht dateert van dinsdag. In de namiddag ben ik te voet tot bij Raoul gesukkeld om te kunnen genieten van het zonnetje in hun veranda. De terugtocht kon er nog bij maar toen was wel de kous af.
Woensdag zijn mijn broer André en Liliane op bezoek geweest en ze konden vaststellen dat het, naar verhouding, goed gaat.
Geduld is een schone deugd. Ik had gedacht dat, na de zeer positieve start, mijn toestand zeer vlug zou evolueren naar de toestand zoals voor de ingreep. Dit valt echter wel tegen. Ik heb nog altijd pijn, ik denk op de plaats waar de darm aaneengezet is. Heb weinig last wanneer ik zit of lig maar wel wanneer ik rechtsta op stap. Hierdoor ben ik dus minder mobiel dan dat ik gewenst had.
Donderdag een beetje de administratie op punt gezet en daarna aan mijn taken begonnen zoals beschreven in de inleiding.
Gisteren in de namiddag is Francine dan naar mijn ma geweest. Moeder had me al graag gezien, maar daar is het nog wel een beetje vroeg voor, hopelijk eind volgende week. We zien wel.
Raoul en Jan dank voor de bezoekjes, hopelijk kan ik binnen enkele dagen op tegenbezoek gaan.
Francine is nu al vertrokken naar Oostende voor de begrafenis van haar ex-schoonvader. Langs deze weg ook mijn oprechte innige deelneming voor de volledige familie.
Dinsdagmorgen, een prachtige zonnige hemel en al de tweede nacht in eigen bed geslapen (gelegen). Tot nu loopt alles meer dan naar wens. Om te zeggen geen pijn, zodat ik vandaag ga proberen door te komen op 1 pijnstiller. Eten gaat goed naar binnen (gister een stukje vis met puree), en niet te moe ondanks weinig slaap. Normaal slaap ik altijd op mijn zij en dit veroorzaakt momenteel nog pijn, zodus.
Zondag zijn we later dan voorzien vertrokken uit Leuven.De dokter die alle documenten moest ondertekenen was aan het opereren. De terugreis in de auto, met Raoul als chauffeur, verliep goed (had vooraf een beetje schrik voor pijn) en we waren iets na 16h00 thuis. In mijne relax werden de emoties me even te sterk, en er vloeiden enkele traantjes . Daarna nog wat TV gekeken tot 22h00 en dan in bed.
Gisteren, dankzij het mooie zonnetje al vroeg op, mij gewassen, krantje uit de bus gehaald, samen gegeten en voor de eerste keer terug helpen afdrogen met de afwas (de nieuwe man) . Een paar keer mijn neus buiten gestoken, maar er was nog een tamelijke frisse wind. De rest van de dag luieren, Tv kijken, telefoneren .
Deze morgen is de verpleegster al langs geweest.Een picuurtje geplaatst en mijn wonden verzorgd.t Ziet er allemaal goed uit, t geneest goed.
Voilà, op naar de volgende stap 27/03.Met de oncologe te Leuven wordt alles besproken en bepaald of er al dan niet nog verdere behandelingen nodig zijn.
Het is nog vroeg, amper 9 uur maar ik ben al gewassen en gestreken. De dokter van de afdeling is ook al langs geweest voor een laatste controle. Alles is ok en ze gaan de nodige documenten klaarmaken voor 14h00. Francine en Raoul komen me ophalen, ben er klaar voor. Doordat alle bedrading weg is mocht ik deze morgen zelf gaan douchen, is toch leuker dan je wat behelpen aan de lavabo. In de tussentijd begint het zonnetje hier al te schijnen. Gisteren is ook de professor die de ingreep heeft uitgevoerd langs geweest. Ze hebben alles goed kunnen wegsnijden, ook een groot gedeelte van de endeldarm, in de plaats hebben ze via een stuk dikke darm een "poche?" gemaakt die het werk van de endeldarm moet overnemen. Dit zal wellicht gedurende de eerste weken enkele bijwerkingen geven. Op gebied van eten zullen we vrij vlug naar normale voeding mogen overschakelen. Daarna zal het een zoeken zijn op welk voedsel ik goed en minder goed reageer. Heb al meerdere keren de goede verzorging tijdens mijn behandeling mogen benadrukken. Ook deze keer kan ik dit alleen maar bevestigen.Tot binnenkort van thuis.
Hallo blogvrienden hier nieuws vanuit Leuven. Het is opnieuw de redacteur chef die aan het roer zit. alles gaat goed, dokter is zojuist langs geweest en vandaag worden zowel de sonde met wondvocht als de vochttoediening afgesloten. Mocht ook vandaag naar huis maar heb voor morgen gekozen. Dit is ongelooflijk, nog geen week na de ingreep, terug naar huis. Ik was wel een voorbeeldig patiënt, al zeg ik het zelf. sorry voor diegenen, die eraan gedacht hadden om mij morgen in het ziekenhuis te,komen bezoeken maar dit zal niet meer lukken. ook mijn oprechte deelneming aandiegene die vandaag 40 werd. tot binnenkort
Gisterennamiddag was marc heel moe, hij had dan ook al 2 nachten niet geslapen. Tegen de avond kreeg hij ook wat koorts 38.2, maar na een 12tal uren aan een stuk geslapen te hebben was de koorts helemaal verdwenen. Nog goed nieuws: ook de maagsonde mocht verwijderd worden en deze middag heeft hij 3 kleine beschuitjes en een yougourtje mogen eten. Hij heeft het goed verdragen. Ook deze voormiddag mocht hij een kwartierde opzitten, maar dat lukte niet zo. Na 5 min was hij content om weer in zijn bed te liggen. Voor de rest verloopt alles zoals het moet. Hij wordt hier heel goed verzorgd; chapeau voor de mensen van de verpleging. Terwijl ik zit te schrijven dommelt marc terug in; snaveltje dicht, oogjes toe en hop naar het dromenland. Tot morgen. Fran
Hallo beste blogvrienden. Vandaag is het mijn toer om iets te schrijven. Gisteren was het een zeer stresserende dag zowel voor marc als voor mij. Om 12u50 zijn ze marc komen halen voor de o k. Eerst zou de pijnpomp geïnstalleerd worden en direct daarna gebeurde de operatie. Om 17u30 lag hij op de ontwakingszaal. Ik mocht rond kwart voor 8 nog eventjes bij hem. Hij was klaarwakker en praatte gestaag, soms wel een beetje met een dubbele tong. Rond 8u30 terug naar huis, en wat een rotweer. Om 23u30 nog eens gebeld naar de kliniek, de afdeling waar zijn kamer was en ze hadden hem net teruggebracht en alles was ok. Deze morgen schrok ik, marc belde me zelf op. Hij voelde hem goed en had geen pijn, maar hij had de ganse nacht weerom niet geslapen. Hij mocht ook eventjes rechtzitten, maar dat viel niet echt mee. T zweet brak hem uit en hij moest terug gaan liggen. De dokter is ook langs geweest met het goede nieuws dat de operatie goed is verlopen en dat al het kwade is weggesneden. Deze namiddag een klein klopje van de hamer gehad, nu is het vooral rusten en herstellen. Groetjes tot binnenkort
D day,
Bloggen vanuit ziekenhuis, eerste poging is mislukt, hopelijk lukt het nu wel
Het is niet de leukste ervaring maar hier moeten we door om te kunnen genezen. Dit is tot nu mijn instelling. Ben vandaag minder zenuwachtig dan gisteren, houden zo Marc.
Mijn oproep om een kaarsje te branden of voor te duimen worden massaal opgevolgd. Dank hiervoor. Krijg er gedomme de tranen van in mijn ogen.
Eerste emotie reeds achter de rug. Normaal is de ingreep voorzien voor 15h08 om juist te zijn. Omstreeks 9h00 kwamen ze zeggen dat het mijn beurt was in de plaats van iemand anders. Ik blij maar na 2 minuten nieuwe telefoon oproep en terug naar af.
Gisteren dag met toch wat stress. In de morgen geskypt met Lucienne en daarna in groep met Christiane en Myriam. Daarna zijn An en Freddy nog komen goede dag zeggen. Nog een visje gegeten en vertrokken naar Leuven. In het ziekenhuis had ik een kamer alleen gevraagd maar er was onvoldoende plaats, zodat ik nu de kamer deel met de oud schooldirecteur uit West Vlaanderen. Een gezellige man die juist het nieuws heeft gekregen dat hij om 14h00 naar huis mag. Leuk voor hem
Ga nu nog eens trachten te bellen naar de drukbezette telefoon thuis.
Francine komt omstreeks 13h00 zodat ze mij nog kan zien vooraleer ik vertrek naar het OK.
Ga nu afsluiten en tot binnenkort
Toi toi toi