Woensdag
voormiddag. Sorry, voor al diegenen die gisteren en vandaag de baan op moesten,
maar wat een leuk opstaan vandaag. De zon die schijnt op een prachtig
sneeuwtapijt. Maandag en gisteren is er een serieus pak sneeuw gevallen. De
wind heeft ervoor gezorgd dat onze oprit onder een zodanig dik pak sneeuw lag
dat we met de auto niet buiten konden. Francine is in de namiddag dan maar aan
het sneeuwruimen gegaan; de opzichter controleerde regelmatig via een raam.:-)xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Met mij gaat
het langzaam maar zeker beter. Heb nog wel een beetje pijn, maar het is te
dragen. Heb mij gisteren kunnen beperken tot 1 pijnstiller, juist voor het
slapen gaan. Van slapen gesproken, beetje bij beetje slaag ik erin om op mijn
beide zijden te slapen, niet tegelijk natuurlijk.:wink:
Zaterdag zijn
Dieter, Lien en Ukje langs geweest. Ukje begint al serieuze proporties aan te
nemen. Denk dat het voor Lien lastig is, maar ze ziet er wel gelukkig uit. Nog
een zestal weken geduld!!!!
Zondag zijn
Myriam en Jan koffie komen drinken. De rest van de dag geluierd.
Maandag was
het de verjaardag van ons toekomstig moedertje; ze is ongeveer half zo jong als
ik.
Gisteren zou
Robert en Marie France op bezoek komen, maar door het slechte weer hebben ze
moeten afzeggen. Maar uitstel is geen afstel hé!
Voilà, we
zijn weer aan het einde van ons verhaal. Laat ons hopen dat het herstel verder
vlot verloopt zodat we iets meer kunnen dan een volledige dag in de zetel te zitten
t begint wel te vervelen.
Toi, toi,
toi, tot binnenkort.
|