Hip, Hip, Hoera, zal dit maar vlug neerschrijven want weet niet hoe ik mij binnen enkele uren ga voelen. Ben vandaag, samen met Jan, onze eerste fietstocht gaan maken. Met het mooie zonnetje van deze morgen waren we niet te houden. Na een goed uur fietsen stond er 30 km op de teller, de hartslag lag nog minstens 20 slagen te hoog en de stenen van Parijs – Roubaix zijn ook niet aan mij besteed maar toch een tevreden man.

Sorry voor de trouwe lezers van de blog, ik heb het deze week een beetje laten hangen. Het is druk geweest de laatste week.

Verleden week zaterdag zijn Christiane en Jenny op bezoek geweest. Op Pasen zijn we bij ons moeder naar de Ronde Van Vlaanderen gaan kijken. Maandag heen en terug naar Poperinge. Pa zag er maar bleekjes uit door de verkoudheid . Nonkel Albert, Frieda en Lieve waren ook van de partij. Dinsdag hadden we overkomst van Kris en Jean-Pierre. Francine is woensdag bij ons moeder geweest. Donderdag zijn An en Freddy een glaasje komen drinken en gisteren zijn Marleen en Walter langsgekomen. Ook aan allen die contact opnemen via de blog of via de telefoon, een dikke merci voor de steun.

Veel bezoek wil ook zeggen al een glaasje bubbels drinken, iets meer eten, een taartje….. De gevolgen lieten zich dan ook soms voelen via een meervoudig WC bezoek. Op fysisch gebied heb ik gelukkig niet te klagen. Heb de indruk dat het van dag tot dag beter gaat, maar er is nog een serieuze weg te gaan.

Ondertussen was het vrijdag  Lien haar laatste werkdag voor de bevalling. Normaal gezien is de geboorte voorzien voor ± 14 dagen. We zijn dus nu de dagen aan het aftellen tot Ukje beslist om in de wijde wereld te stappen. Dat ik vanaf dan met een omaatje in bed zal liggen zal ik er dan maar met plezier bijnemen.

Ga nu vlug even in bad, daarna eten en deze namiddag met ons ma naar Paris-Roubaix kijken.  Tot binnenkort.

07-04-2013, 12:39 geschreven door Frama

Vrijdagmiddag, mijn maag is aan het knorren maar moeder de vrouw is nog op boodschappen, dus nog even geduld.

Even wat meer details betreffende ons bezoek bij de professor Oncologie van woensdag. Tijdens de laatste minuten wachten vooraleer het aan onze beurt was, stond de hersencomputer niet stil en alle soorten scenario’s kwamen aan de beurt. Eenmaal binnen heeft ze ons onmiddellijk op de hoogte gebracht van het goede nieuws. Dan pas besef je welk spanningsveld je al hebt opgebouwd. Na het krijgen van het goede nieuws, hadden we enkele minuten nodig om dit te verwerken. Toen ik terug opkeek zat de professor mij met een glimlach te bekijken. Wij zijn bijna een uur binnen geweest; eerst moest ik mijn verhaal doen, daarna werd ik grondig onderzocht, niet alleen met betrekking tot de ingreep maar ook op mijn aanvraag voor controle van mijn huid en prostaat. Ze heeft ook veel uitleg gegeven. De gevolgen van de ingreep kunnen tot 1 jaar duren. In die tijd moeten we zelf ondervinden van welk voedsel ik last heb. Ook kregen we uitleg van wat ze nu juist hebben gedaan tijdens de ingreep.

Wat staat er ons voor de volgende maanden te wachten. Op 31 juli moeten we terug naar Leuven. Radiografie van longen, lever en buik + consultatie bij de prof. In oktober dan terug een colonscopie + CT-scan.

Mijn afwezigheidattest voor het werk loopt tot eind april. Fysisch zal dit wellicht wel lukken. De gewenning van de darmen na de ingreep, zal echter nog veel moeten verbeteren om normaal te kunnen functioneren. Dus wait and see.

Heb geprofiteerd van het zonnetje van dinsdag en woensdag om enkele wandelingetjes in te bouwen. Dinsdag van de standaard boekhandel tot thuis, woensdag heen en terug tot bij de slager in het dorp.

Verder wensen wij aan iedereen een vrolijk paasfeest en een aangenaam lang weekend (hopelijk met toch een beetje zon en warmte).

29-03-2013, 16:43 geschreven door Frama

27-03-2013, 17:19 geschreven door Frama

Maandag, 25 maart. Kijk nog steeds uit op onze tuin onder een sneeuwlaag, met een wolkendek waar de zon soms eens komt doorpiepen. Het is echter nog altijd ijskoud.

We zitten al terug in een uiterst belangrijke week. Woensdagnamiddag om 15h00 afspraak in Leuven met de professor Oncologie. Dan weten we meer, nabehandeling (Chemo) of niet. In Vilvoorde stond de nabehandeling voor bijna 100% vast, nu durven we hopen dat het zonder Chemokuur ook kan.

Hoe voel ik mij? Met de gezondheid gaat het beter; op het morele vlak heb ik soms een dipje. Ga vanaf deze week proberen om terug wat boodschappen te doen zodat ik wat meer uit mijn zetel kom. Een zon die terug een beetje warmte kan geven zou wellicht ook wel helpen.

De hespenrolletjes roken niet alleen lekker, ze waren ook lekker. Ga mij toch een beetje meer vertrouwd maken met de keuken. Francine is tamelijk laat thuisgekomen van Poperinge. Met vader was alles ok; erg tevreden met het boek “De laatste getuigen van…”

Vrijdag is Joris op bezoek geweest. Voor het eerst terug enkele frietjes gegeten, een lekkere steakje, tomaten en een beetje bearnaisesaus. WAT WAS DAT LEKKER.

Zaterdag zijn Mia en Jo op bezoek geweest.  Tussendoor moest ik toch wel wat rusten en had ik het moeilijk. Finaal zijn we overal doorgesparteld.

Gisteren zijn we bij Lien en Dieter gaan eten. Normaal gezien zal binnen 4 weken hun gezinnetje uitgebreid zijn met Ukje. Lien en Dieter zien er gelukkig uit. (in bijlage enkele fotootjes). Dieter had de koksmuts op en het was lekker. Rond 4 uur was mijn pijp uit en zijn we maar naar huis gegaan.

Woensdagavond zal ik proberen om een kort bericht te sturen met de uitslag van de professor Oncologie.

Groetjes, tot woensdag.

25-03-2013, 11:45 geschreven door Frama

Donderdag. De dag dat ik voor het eerst de oven gebruik, als dit maar goed afloopt. Indien wel, dan ga ik straks, lekkere hespenrolletjes verorberen (recept Francine).

Raoul en Christiane moesten vandaag naar een begrafenis, niet ver van Poperinge en Francine is meegereden zodat ze vandaag bij haar pa kon zijn. Vader is terug thuis na een kortverblijf van enkele weken in het rusthuis.

Deze week is tot nu rustig maar saai verlopen. Gezien het schitterende weer, zit ik de volledige dag binnen en dit begint stilletjes aan op mijn systeem te werken.

Met de gezondheid gaat het beter en beter. Heb echter één erg ambetant nevenverschijnsel. Doordat we ons voedsel een beetje aan het aanpassen zijn, heb ik regelmatig veel wind in de buik. In de buik ok, maar het moet er ook uit. Dit geeft dan een vervelend en asociaal effect. Hopelijk is dit een tijdelijk en vlug opgelost probleem.

Heb het werk van de verpleegster voor een stukje overgenomen en geef nu zelf mijn dagelijks spuitje.

Heb vandaag niet al te veel inspiratie en ga dus maar afsluiten.  Het ruikt al lekker in de keuken en ik krijg het water in de mond.

Tot binnenkort

21-03-2013, 00:00 geschreven door Frama

Goede zondagmorgen aan allen. Wat gaat het allemaal snel vooruit. Het is al 3 weken geleden dat we met veel spanning en stress de uren zaten af te tellen om naar Leuven te vertrekken. En deze namiddag is het al 14 dagen dat ik terug thuis ben.

Sinds mijn laatste bericht ben ik gestopt met de pijnstillers. De eerste dagen had ik nog wel wat last maar dit is nu al veel beter. Echt pijn heb ik niet meer, wel nog zo’n raar gevoel in de buik. Op gebied van eten passen we beetje bij beetje het menu aan. Tot nu was alles vezelvrij en restarm, de soep werd gemixt en nog eens gezeefd. In de plaats van alleen op water te leven, drink ik ’s middags nu al een cola en spoel ik de mond al eens met een slokje wijn, om het niet af te leren. Dus eten binnennemen, weinig of geen probleem. Het terug naar buiten krijgen, daar is mijn lichaam nog op zoek naar een goede regelmaat. Volgens de dokters kan dit echter wel enkele maanden duren, dus Vidtske, geduld.

Hoe is de week verder verlopen?

Woensdagnamiddag is Francine naar ma geweest. Ma moet terug meer hoesten en ze sluit zich meer en meer op in haar kamer. Een controlebezoek aan de specialist dient gepland te worden.

Donderdagnamiddag kwamen Rita en Roland eens dag zeggen.

Vrijdag heeft de verpleegster alle wonden verzorgd.  Alles is zeer goed aan het genezen en ze heeft alleen nog een laatste pleister aangebracht, die moeten er nog een vijftal dagen opblijven en daarna ben ik pleistervrij.

Gisteren is Dries van de buren mij komen helpen met enkele computerproblemen.  Daarna was ik nog een beetje blijven prutsen en na het eten was ik toch wel moe. Toch mijn stoute schoenen aangetrokken en samen met Raoul zijn we naar Zottegem getrokken. Moeder was toch zo blij om mij te zien. Na een uurtje zijn we terug naar huis vertrokken. Heb zelf gereden, de reis is goed verlopen maar was toch wel content om terug in mijn relax te zitten.

Om af te sluiten, enkele statistieken over de blog. Vandaag zal de blog meer dan 5000 keer gelezen zijn. Liefst 2757 individuele lezers hebben al ingelogd. Beste vrienden, ik denk dat dit een record is. Nogmaals dank aan allen voor jullie steun.

Tot binnenkort.

17-03-2013, 11:45 geschreven door Frama

Woensdag voormiddag. Sorry, voor al diegenen die gisteren en vandaag de baan op moesten, maar wat een leuk opstaan vandaag. De zon die schijnt op een prachtig sneeuwtapijt. Maandag en gisteren is er een serieus pak sneeuw gevallen. De wind heeft ervoor gezorgd dat onze oprit onder een zodanig dik pak sneeuw lag dat we met de auto niet buiten konden. Francine is in de namiddag dan maar aan het sneeuwruimen gegaan; de opzichter controleerde regelmatig via een raam.

Met mij gaat het langzaam maar zeker beter. Heb nog wel een beetje pijn, maar het is te dragen. Heb mij gisteren kunnen beperken tot 1 pijnstiller, juist voor het slapen gaan. Van slapen gesproken, beetje bij beetje slaag ik erin om op mijn beide zijden te slapen, niet tegelijk natuurlijk.

Zaterdag zijn Dieter, Lien en Ukje langs geweest. Ukje begint al serieuze proporties aan te nemen. Denk dat het voor Lien lastig is, maar ze ziet er wel gelukkig uit. Nog een zestal weken geduld!!!!

Zondag zijn Myriam en Jan koffie komen drinken. De rest van de dag geluierd.

Maandag was het de verjaardag van ons toekomstig moedertje; ze is ongeveer half zo jong als ik.

Gisteren zou Robert en Marie France op bezoek komen, maar door het slechte weer hebben ze moeten afzeggen. Maar uitstel is geen afstel hé!

Voilà, we zijn weer aan het einde van ons verhaal. Laat ons hopen dat het herstel verder vlot verloopt zodat we iets meer kunnen dan een volledige dag in de zetel te zitten – ‘t begint wel te vervelen.

Toi, toi, toi, tot binnenkort.

13-03-2013, 12:12 geschreven door Frama

Zaterdagmorgen, het is nog maar 8h45 en al klaar voor de strijd. Strijd is een groot woord want het is eerder luieren , niets doen, TV kijken,  boek lezen, telefoontje plegen en eten.

Mijn laatste bericht dateert van dinsdag. In de namiddag ben ik te voet  tot bij Raoul gesukkeld om te kunnen genieten van het zonnetje in hun veranda. De terugtocht kon er nog bij maar toen was wel de kous af.

Woensdag zijn mijn broer André en Liliane op bezoek geweest en ze konden vaststellen dat het, naar verhouding,  goed gaat.

Geduld is een schone deugd. Ik had gedacht dat, na de zeer positieve start, mijn toestand zeer vlug zou evolueren naar de toestand zoals voor de ingreep. Dit valt echter wel tegen. Ik heb nog altijd pijn, ik denk op de plaats waar de darm aaneengezet is. Heb weinig last wanneer ik zit of lig maar wel wanneer ik rechtsta op stap. Hierdoor ben ik dus minder mobiel dan dat ik gewenst had.

Donderdag een beetje de administratie op punt gezet en daarna aan mijn taken begonnen zoals beschreven in de inleiding.

Gisteren in de namiddag is Francine dan naar mijn ma geweest. Moeder had me al graag gezien, maar daar is het nog wel een beetje vroeg voor, hopelijk eind volgende week. We zien wel.

Raoul en Jan dank voor de bezoekjes, hopelijk kan ik binnen enkele dagen op tegenbezoek gaan.

Francine is nu al vertrokken naar Oostende voor de begrafenis van haar ex-schoonvader. Langs deze weg ook mijn oprechte innige deelneming voor de volledige familie.

Ga nu afsluiten, tot weldra.

09-03-2013, 19:45 geschreven door Frama

Dinsdagmorgen, een prachtige zonnige hemel en al de tweede nacht in eigen bed geslapen (gelegen). Tot nu loopt alles meer dan naar wens. Om te zeggen geen pijn, zodat ik vandaag ga proberen door te komen op 1 pijnstiller. Eten gaat goed naar binnen (gister een stukje vis met puree), en niet te moe ondanks weinig slaap. Normaal slaap ik altijd op mijn zij en dit veroorzaakt momenteel nog pijn, zodus.

Zondag zijn we later dan voorzien vertrokken uit Leuven.  De dokter die alle documenten moest ondertekenen was aan het opereren. De terugreis in de auto, met Raoul als chauffeur, verliep goed (had vooraf een beetje schrik voor pijn) en we waren iets na 16h00 thuis. In mijne relax werden de emoties me even te sterk, en er vloeiden enkele traantjes . Daarna nog wat TV gekeken tot 22h00 en dan in bed.

Gisteren, dankzij het mooie zonnetje al vroeg op, mij gewassen, krantje uit de bus gehaald, samen gegeten en voor de eerste keer terug helpen afdrogen met de afwas (de nieuwe man) . Een paar keer mijn neus buiten gestoken, maar er was nog een tamelijke frisse wind. De rest van de dag luieren, Tv kijken, telefoneren…….

Deze morgen is de verpleegster al langs geweest.  Een picuurtje geplaatst en mijn wonden verzorgd.  ’t Ziet er allemaal goed uit, ’t geneest goed.

Voilà, op naar de volgende stap 27/03.  Met de oncologe te Leuven wordt alles besproken en bepaald of er al dan niet nog verdere behandelingen nodig zijn.

Tot binnenkort,

05-03-2013, 11:52 geschreven door Frama

03-03-2013, 00:00 geschreven door Frama

02-03-2013, 13:35 geschreven door Frama

27-02-2013, 16:42 geschreven door Frama

26-02-2013, 16:50 geschreven door Frama

25-02-2013, 09:57 geschreven door Frama

25-02-2013, 09:56 geschreven door Frama

Zaterdagavond, 19h00 vooravond voor onze ±10daagse in Leuven.

Deze morgen, te voet een brief gaan posten.  Bij de thuiskomst was Jan op bezoek. Deze namiddag naar ons moeder geweest. Hebben samen naar de koers gekeken, daarna was het afscheid wel moeilijker dan normaal. Hopelijk kunnen we binnen 3 à 4 weken terug op bezoek.

Gisteren was het Raoul die even goedendag is komen zeggen. Ook broer André en schoonzus Liliane hebben gebeld, zoals ze minstens één keer per week hebben gedaan. Nogmaals hartelijk dank aan iedereen.

Praktisch nieuws: morgen verwachten ze mij in Leuven om 14h00.  De ingreep zelf is gepland op maandag 15h08. Dus zal er maandag nog niet veel nieuws te rapen zijn. Wellicht zal Francine mij niet meer zien na de ingreep.

Heb het lang kunnen tegenhouden maar nu beginnen de zenuwen toch wel hun rol te spelen.

Tot binnen een paar dagen.

23-02-2013, 19:39 geschreven door Frama

Donderdag, 16h00.

De 2° behandelingsronde is begonnen.  CT scan achter de rug en we zijn al terug van Leuven; een pak vroeger dan voorzien en daardoor ook de files op de ring ontlopen. Alles is normaal verlopen, buikje grolt wel door de producten die ik heb moeten opdrinken.

Maandag ll  ben ik met Ivo, Jef en Stef zeer lekker gaan eten in het restaurant “’t Stoveke” in Strombeek. Echt een aanrader. Na het eten is er van fietsen niets meer in huis gekomen. Francine was tot dinsdagavond naar haar pa te Poperinge.

Dinsdag werd ons vriendin Christiane uit de straat 65° jaar. Ben in de voormiddag eerst een wandeling gaan maken tot aan de Standaard om een wenskaart te kopen. Die ben ik dan gaan afgeven ongeveer op het middaguur en het moet toch wel lukken zeker dat het juist aperitiefuur was (ne  mens kan al eens geluk hebben ). Francine is tamelijk laat van Poperinge thuis gekomen na een kaartnamiddag met vrienden van pa.

Gisteren in de voormiddag boodschappen gedaan. In de namiddag is Francine dan bij ons moeder geweest; alles goed daar. Zelf heb ik een mooie wandeling gemaakt van meer dan 2 uur, spijtig dat de zon zich al een beetje aan het verstoppen was. Ook gebeld naar onze vriendin Erna, die ook in behandeling is; zo kunnen we elkaar een beetje steunen.

Vandaag zijn er 2 verjaardagvierders, kozijn Jean Luc en collega Jef; de één al iets ouder dan de ander.

Hartelijk dank aan allen voor de steun langs gelijk welke weg, blog, mail, telefoon of persoonlijk. Hoor graag dat jullie mijn oproep voor een kaars of de “Cross fingers” opvolgen. “Samen Sterk”.

Groetjes en tot binnenkort.

21-02-2013, 16:42 geschreven door Frama

Zondagavond 19h00. Wat heeft de week ons gebracht.

Ben snipverkouden mijn week gestart en om zeker geen risico’s te nemen om  nog meer ziek te worden ben ik tot en met donderdag binnengebleven. Vooral woensdag, met het prachtig zonneweer viel dit zwaar. Gelukkig ben ik voor mijn inspanningen beloond zodat ik nu praktisch snotvrij ben.

Vrijdag, in de voormiddag ben ik nog eens naar mijn werk geweest; enerzijds om een evaluatie te geven anderzijds om mijn evaluatie te krijgen. ‘s Middags samen gaan eten met Jean-Pierre en Jefke zoals vroeger. Daarna naar Oostende gereden op bezoek bij de grootouders van Dieter.

Gisteren was ik  vroeg uit de veren. Eerst enkele boodschappen gedaan, Makro, bakker, markt…. In de namiddag naar ons moeder waar alles normaal was.

Vandaag zouden we, Jan en ik, onze eerste fietstocht van dit jaar ondernemen, maar de mist besliste er echter anders over. In de plaats dan maar met Francine naar de markt geweest. Dieter en Lien+ukje zijn deze middag komen eten. Het was leuk en oma heeft de kans gehad om ukje te voelen bewegen. ’t Wordt een jongen zegt oma ???? Ze waren nog maar pas vertrokken of er was een nieuwe leuke verrassing; mijn kozijn Marc was voor een schaaktornooi in Grimbergen en is eens langsgekomen. Het was al lang geleden dat we nog de kans hadden gehad voor een goede babbel. Had er echt niet bij stilgestaan dat Marc reeds 65 is, en op pensioen (wat gaat alles zo vlug).

Morgen gaat Francine voor 2 dagen naar Poperinge, zodat ik het kot weer voor mij alleen heb (als de kat van huis is, dan dansen de ….) Zelf ga ik morgenmiddag lekker eten met enkele collega’s.  Dit is een jaarlijkse leuke traditie. Hopelijk schijnt het zonnetje zodat ik de afgelaste fietstocht van vandaag toch kan maken met Jan. ‘k Ben echt benieuwd hoe het met mijn conditie gesteld is.

In de tussentijd naderen we zeer vlug de 2^de fase van de behandeling. Donderdagnamiddag CT scan, zondag opname in het ziekenhuis en maandag de ingreep. Vandaag 14 dagen zijn we hopelijk al goed aan het recuperen en kijken we reeds uit naar de dag dat we terug naar huis mogen. Voorlopig ga ik zeer rustig om met wat er op mij afkomt; hopelijk kan ik het zo houden.

Zij die geloven in een kaarsje branden, doen! Voor de anderen, laat ons allen onze vingers kruisen en hopen dat de ingreep vlot verloopt en dat ze alle kwaad kunnen wegnemen.

Mijn volgende bericht zal wellicht vanuit de kliniek verstuurd worden of Francine zal de honneurs waarnemen. Tot dan. Groetjes

17-02-2013, 20:25 geschreven door Frama

Hallo beste blog vrienden, hier zijn we dan terug. Ja, het is al 14 dagen geleden dat jullie nog iets nieuws hebben kunnen lezen De reden was natuurlijk niet dat ik het beu ben om te schrijven maar in de tussentijd hebben we genoten van een weldoende 11 daagse in Gran Canaria.

Op woensdag 30 januari was Jan onze piloot van dienst om ons om 4h30 naar Zaventem te brengen (dank je Jan). Een dikke trui met daarop nog een goede vest waren nodig om ons warm te houden. Toen we 10h30 aankwamen zat de vest al in de rugzak en de trui volgde vlug. Een uurtje later zaten we ons eerste glaasje Cava te drinken op het terras van het hotel (in afwachting van onze kamer) en in de namiddag waren we al aan het relaxen aan het zwembad. We kunnen alleen maar bevestigen dat het op de Canarische Eilanden constant lente is. Steeds zijn we verbaasd dat de bloemen nog aan het bloeien zijn en dat we eind januari in T Shirt kunnen gaan wandelen. Onze dagen zagen er ongeveer hetzelfde uit, opstaan rond 8h00, ik de krant en de mails gaan opladen op de IPad. Onze geprefereerde stoelen aan het zwembad klaarzetten en daarna genieten van een ruim ontbijtbuffet. Omstreeks 10h00 vertrokken we voor een wandeling van 2 tot 2h30, nog enkele boodschappen doen en daarna relaxen met een goed boek en als het weer het toeliet zelfs een zwemmeke doen. S’ Avonds avondbuffet, met terug een zeer ruime keuze + flesje wijn. Daarna nog even de benen strekken op de dijk en naar bed. Jullie beseffen wellicht dat het leven daar zwaar om dragen was, maar dit was wel onze opzet: rusten en de batterijen opladen voor wat nog komen zal. Zaterdag was onze afreisdag, onze vlucht was slechts om 21h20 zodat we nog een volledige dag aan het zwembad hebben kunnen doorbrengen. Nu was het de omgekeerde wereld als bij het vertrek, vertrekken in lichte kledij en de trui en vest in de rugzak. Wat was Raoul toch zo blij dat hij ons om 4h00 ’s morgens mocht komen ophalen (waarvoor dank Raoul). Voor ons was er een temperatuursverschil van ± 20 graden.

Het geeft ons beiden deugd gedaan, zeker nadat de laatste week wel zeer stressvol was geweest. In het begin was het een beetje aftasten wat ik wel of niet kon eten; het leek wonderwel goed te gaan en na een paar dagen heb ik zelf een glaasje wijn meegedronken.  Tot dan had ik ook geen vers fruitsap durven drinken en ook dat lukte. Dus alleen maar positief nieuws =  gevolg is dan ook dat er een kilootje is bijgekomen. Voor mij minder erg maar voor Francine… ..

De volgende 2 weken zullen terug druk zijn. Ja, vandaag 14 dagen lig ik nu wellicht op de recovery afdeling te bekomen van de ingreep. Dit is iets waar we niet echt naar uitkijken, maar indien het toch moet gebeuren dan liever zo vlug als mogelijk. Tot nu voel ik er mij nog rustig bij, hopelijk blijft het zo.

Ga nu maar afsluiten, tot weldra.

11-02-2013, 20:40 geschreven door Frama

Hallo beste blog vrienden. Het is nu bijna zaterdagmiddag. Deze morgen opgestaan met een mooie wolkenvrije lucht, in de tussentijd is het echter terug aan het sneeuwen. Deze namiddag zou ik naar Zottegem gaan, nu is het nog even afwachten wat het weer verder in petto heeft.

Deze week was er een met up en downs, zoals wellicht bij de meesten. Zondag zijn we gaan eten bij Myriam en Jan, samen met Raoul en Christiane. Het was gezellig binnen terwijl de sneeuw maar bleef vallen. Daarna hebben we thuis de sneeuw geruimd, het was de moeite.

Maandagmorgen, terug sneeuwruimen, enkele boodschappen gedaan en daarna naar Zottegem gereden. Alle wegen waren vrij en ma was in goeden doen. Gaston van Oudenhove is ook op bezoek geweest, hij is steeds goedgezind en staat open voor een leuke babbel.

Dinsdag, een vrije dag voor mij. Francine was al vroeg de deur uit. Ben mijn dag gestart met de afwas en stofzuigen (om toch nog enkele goede puntjes te behouden). Kort na de middag, heb van de mooie zonnige dag geprofiteerd om een flinke wandeling te maken. Wat kan de mens zich meer wensen, sneeuw aan de voeten en een zonnetje op het gezicht. Heb enkele nieuwe wandelwegen ontdekt en na 2h30 wandelen, moe maar tevreden terug thuis. Heb enkele foto’s genomen (van de tuin en zicht vanuit de keuken). Toen Francine thuis kwam, iets vergeten te zeggen over haar kapsel (ze kwam van de kapper) en lap mijn goede punten terug in de lappenmand. Met ma ging het ook vandaag goed.

Woensdag was het dan werkdag. Dus ik naar Brussel;  goed op tijd vertrokken voor de vergadering van 11h00 zodat ik nog genoeg tijd over had om links en rechts een goede dag te gaan zeggen. De vergadering was er om het een en het ander op te lossen. Ga jullie de details  onthouden en val direct met het “big news” in huis: ik ga met pensioen op 1 maart 2014 . Na de vergadering, gaan eten met Jean-Pierre en daarna nog samen gezeten met mijn cheffen. In de late namiddag naar Leuven gebeld omdat ik de laatste dagen een beetje last had van buikpijn en ik mij zorgen maakte in verband met onze nakende reis.

Donderdag zijn we in de namiddag gaan wandelen, samen met Jan, en een beetje zon was van de partij. Daarna naar de dokter voor de bloedanalyse en een buikonderzoek. Volgens de dokter waren de resultaten zeer goed met uitzondering van de witte bloedcellen (te verklaren door de Chemo) en de PSA (door de bestraling). Met mijn buik was er ook geen probleem. Ondanks de positieve boodschap van de dokter, stapte ik met een serieuze knauw in mijn zelfvertrouwen naar buiten. Ik was er namelijk niet op voorbereid om deze minder goede resultaten te krijgen. ’s Nachts hebben we weinig of niet geslapen en we begonnen serieus te twijfelen of we wel op vakantie zouden vertrekken .

Gisteren een rot gevoel. Om 3 uur heb ik dan de oncologe van Vilvoorde kunnen contacteren. Ze bevestigde de uitleg van de huisarts en we mogen maandagmorgen op consultatie. Na dit telefoontje, kwam de rust terug. We zijn dan nog te voet een boodschap gaan doen in Grimbergen. En na een goede nachtrust zien we het terug zitten .

In de tussentijd is alles al terug ondergesneeuwd. Denk dat ik de trip naar Zottegem met een dag ga uitstellen. Deze avond zijn we uitgenodigd om de 60° verjaardag van Rita en Roland te gaan vieren. Hopelijk zijn de weergoden ons goedgezind.

Geniet van de laatste sneeuw en tot weldra.

Bijlagen:
IMG_7115.JPG (44.2 KB)