Vlug naar Hertz, onze 4WD halen.... valiezen erin en weg van Annie.....
Ontbijten in de Mall; Freddy een gevulde wrap, ikzelf pancakes, met bosbessen en vanilleijs.....mmm.... en een flat white koffie.....het kind moet een naam hebben.....
Naar het Visitor Center... het "Sound of Silence dinner" voor Ayers Rock boeken, een "dure" must, het dineren in de woestijn onder de sterrenhemel heeft al een award gekregen van de Australische dienst voor toerisme, de juffrouw houdt ons nog even in spanning, maar ja hoor, er is nog plaats.... en dan op weg naar Glen Helen. Onderweg veel te bezichtigen... gelukkig nu met hoed, want de zon prikt.... en de hemel is felblauw, geen wolkje te zien.....Simpsons Gap, Standley Chasm, Ellery Gorge enz., de foto's vertellen veel meer.....
Juist aangekomen voor zonsondergang..... wat is ze mooi, als ze achter de bergen verdwijnt......
Glen Helen is een klein Resort.... met camping (alles daar aanwezig) en huisjes in rijen..... Je kan er lekker eten.8
Vandaag een belangrijke dag, de Melbourne Cup.... iedereen heeft het erover..... iedereen wil rijk worden!!!!! Waregem Koerse verzinkt in het niets!!!!!
Ontbijt stond reeds heel vroeg klaar.... wat boterhammen en wat soorten smeersel..... de toaster was niet om aan te zien.
Wij op zoek naar een beter ontbijt, en jawel op Todd Mall, de verkeersvrije straat, erg lekkere verse broodjes met kip , een mosterdsausje en groentjes en lekkere koffie... wat moet je nog meer..... lang zitten genieten van het mooie weer en alles wat zich afspeelde rondom ons.... Aan het tafeltje naast ons een raar schouwspel, 3 blanken , steeds maar Engels pratend tegen elkaar, een schijnbaar nieuw kunstboek bij met Aboriginaltekeningen..... een koppel Aboriginals, soms ook wat zeggend, maar hun hoofden zakten steeds maar dieper weg, en ze draaiden hun hoofd steeds verder weg.... er werd ook eten besteld....het einde van het gesprek hebben we niet meer meegemaakt.....
Wat blijkt nu.... In een heel chique magazine "Voyages" van Voyages Hotels & Resorts.... dat hier in het Ayers Rock Resort ligt, staat een artikel, met foto van deze kunstenares, wat je leest is niet te geloven...Maureen Hudson Nampitjinpa is nu een leading lady vd Aboriginalkunst... haar werk zit in vele nationale en internationale collecties.... ze woont helemaal niet meer in Alice Springs, maar in Adelaide. Ze verblijft hier nog één maand per jaar....Ze maakt kunst om haar volk fier te maken. Ik vond het in ieder geval een vreemde scène.....
Een hoed met vliegennet gaan kopen, dan nog even wat bezienswaardigheden in het stadje zelf gaan bekijken, en om 2 uur het busje op. Leuke, attente chauffeur, veel uitleg: de Todd, de bijna altijd droge rivier, als je er 3 keer water in hebt zien staan, dan ben je een local, en dat kan wel 20 jaar duren....School of the Air..... kdren van de Outback volgen school thuis
met behulp van media...., eerste telegraafstation... , Royal Flying Doctor Service, Reptile centre en Anzac Hill, een lookout over de stad.....
Eten bij Oscars.... mediterrane keuken.... .een mooie dag gehad. Bij Annie is het veel rustiger, en onze gebuur is vertrokken en die kamer is nu leeg..... makkelijker voor ons.......
Klok terug bijgesteld. 1 uur vroeger.
Een boeiing 737 vol. 2 uur vliegen over een dorre rode streek, de Outback. Normale temperaturen nu 35 à 40°, maar wij wisten al beter. Mooie, kleine luchthaven. Prachtig tapijt met aboriginaltekeningen....
Iemand van Annie's Place zou ons komen ophalen. Niemand daar. Op de desk vh infokantoor enkel een telefoonnummer.... via dat nummer het nummer van Annie's gevonden.... was er niemand?
Ja, op dat moment zagen we het kleine busje komen aanrijden.... vriendelijke juffrouw die wist te vertellen dat ze nog op 2 vluchten moest wachten.... alles samen heeft dat wel 3 uur geduurd.
Dan naar de hostel. Eigenlijk hadden we een klein familiehotel verwacht.... van 92 bedden? Werden daar samen als schoolkinderen bij de andere backpackers op een bankje gezet, terwijl de juf uitleg gaf. Ontbijt tot 8 uur????Moesten minder betalen dan verwacht, maar wat bleek, een gedeelde badkamer.... hadden niets anders meer.
Helemaal niet netjes..... Geen kasten.....
Wij naar het stadje om een en ander uit te zoeken. Mogelijkheden, een hop on , hop off-bus.... maar daarvoor was de tijd te kort.... je moest te lang wachten op de volgende bus. Ofwel een stadstour, wat duurder, maar daar zaten alle entreegelden in.
Gaan eten in " The Overlanders Steakhouse ". Bekend voor zijn Drovers Blowout. Véél te véél, weinig smaak..... nog maar weinig goeds te zeggen over Alice....
's Avonds zat het restaurant stampvol.... heel jonge mensen, luide muziek... zou de special van die avond voor 6 dollar dan toch zo lekker geweest zijn.
busuitstap: stad en Gleneg, gratis gekregen bij 2 daguitstappen. Veel uitleg: 1100000 inw., 5de stad van Australie, De stad is ontworpen door William Light, 4 modules ,brede lanen vormen een vierkant met een plein in het midden, dan nog een extra groot plein in het middenpunt (Victoria Square), rond de stad veel parken, om de stad van haar omgeving te isoleren .... weinig hoogbouw..... Adelaide wordt ook de stad der kerken genoemd.
De pioniers mochten elk in rust en vrede hun eigen godsdienst beoefenen. Toen werden de kerkjes te klein, en werden er grotere gebouwd.... men kwam op het idee de oude niet verder af te breken . Zo heb je er nu één die als bruidswinkel gebruikt wordt, en één die nachtclub is.....
Adelaide is ook gekend als festivalstad....
Gleneg is een chique badstadje op een 10-tal kms vann Adelaide, te vgl met Blankenberge ...... alles open op zondag..... de pancakes met bosbessen waren veel te zoet.....
In de namiddag met openbaar vervoer naar Port Adelaide. Zondagsdienst, dus, minder bussen.... maar hun uurschema... dat kun je niet volgen. Moesten volgens de tabel een half uur wachten, dus ik besloot nog even het grootwarenhuis Myer binnen te gaan. Eén roltrap, en mijn oog viel op een pak brochures met cadeaumanden voor Kerstmis.... Ondertussen stond Freddy te roepen onderaan de trap.... de bus was er.... Gelukkig was ik de winkel nog niet echt binnen... anders konden we misschien wel een uur wachten..... Busnummers 152 en 153 brachten ons terug naar de stad.... maar wat bleek...... ook de 118, die nergens aangeduid was, nam ons mee!!!!!
Gewoon een pizza gaan halen.....
Adelaide is een gezellige stad....jammer van het mindere weer..... zij waren er wel gelukkig mee......
busuitstap Barossa: koffie met gebak in de Duitse Lyndoch Bakery, walibi's met witte pels gezien, niet wild, proeverij bij Wolf Blass, lookout over de vallei, kangoeroe voor lunch, bezoek aan Duits dorp Hahndorf, een weissbier in de Hahndorf Inn gaan drinken ( een HB, Hoffbrau), je waande je in München.... ook Rosamunde was daar op bezoek..... vrolijke mensen.....
busuitstap Murray: Adelaide Hills, anderhalf uur varen op rivierboot, met koffie en scones met jam en cream, en héél veel duidelijke uitleg vd chauffeur.....stugge mensen......
Al de brochures doorgenomen om enkele uitstappen te doen. Moeilijk om te kiezen. We zouden graag naar de Murray gaan (4de langste rivier ter wereld, heel belangrijk voor de stad, want de Murray voorziet in 92% vh drinkwater , in 550 lange pijpen wordt het naar de reservoirs even buiten de stad gebracht). En naar de Barossa-valley, het grootste wijngebied van Australië.
Het regent pijpestelen in Adelaide, zij zijn heel gelukkig, wij minder.
We bezoeken het Ayers-huis, het huis van Sir Henry Ayers. Hij dankt zijn fortuin aan kopervondsten en was ook 10 jaar premier van South-Australia. Het huis heeft heel mooie muur-en plafonddecoraties. Dan ook nog even naar de Central Market, tvm de Victoria Market in Melbourne.
's Avonds naar de Greedy Goose (de Gulzige Gans). Op di en do kun je een tasting-menu krijgen, met aangepaste wijn. Dus..... laat maar komen..... Het was héél lekker....... Allemaal wijnen uit de streek: Barossa-vallei, Clare Valley, Eden Valley.....
Even schrikken, de Visa doet het niet... maar we zijn al een beetje geleerd en hebben cash bij.......
