Stadscentrum, te voet er naartoe via Williamsstreet, waar Fre ons autoverhuur kantoor vond tussen de 10tallen andere. Freddy liep van het vele kijken bijna tegen een paal, zonder erg, het had anders kunnen lopen.
Hard Rock Café, Hyde Park, het reuzegroot zittend beeld van Koningin Victotia (lijkt heel erg op Maria-Theresia in Wenen) voor de Queen Victoria building, een winkelcentrum door Cardin het mooiste vd wereld genoemd, dan de Sydneytower op, het hoogste uitkijkplatform vh zuidelijk halfrond, dan verder kuieren...tot het begon te schemeren, genietend vd vele trouwpartijen die foto's namen in de stad.
Dinner at Bayswater Brasserie aan de overkant vh kruispunt, genoemd naar de straat, Bayswater Road. Gevonden in het boek Cool Restaurants Sydney, Liesbet heeft van die reeks Adam, cadeau gekregen van Willem....
Heel fijn!
Paddington, een wijk te vgl. met Notting Hill. Kleine Victoriaanse huisjes, de benedenverdieping is vaak een stemmig winkeltje...hoeden of romantische kleren of juwelen of bloemen..... 2 broodjes gegeten van Aussie Grill, een tentje op de zaterdagse markt van Paddington. Best lekker. Ook aardbeien gekocht.
George onthaalt ons vriendelijk. 'k Zal jullie alvast wat op weg zetten. Hoe je moet wandelen via The Botanic Gardens naar de opera, waar je in de omgeving lekker kunt eten, een Sydneypass voor vervoer hoeft niet (heel wat centjes gespaard)..... De opera hebben we niet bereikt. We zijn gestrand aan The Warf met zijn Blue Hotel (ook een HIPhotel, en volgens Tripadvisor veel te duur voor wat het maar is). Hier woont ook Russell Crow. Gaan eten in de Darlinghurstroad, wat George aanbevolen heeft, en zijn binnengestapt in een stemmig restaurant. Bij nader toezien hadden de obers Lederhosen aan. Men kon er GROTE hammen met zuurkool en pureeaardappelen eten Freddy koos voor de cordon bleu en ikzelf voor de echte mountain-forel. Beide met rösti-aardappelen. Eenvoudig, maar lekker.
Nu vliegen met Quantas. Meer plaats en niet ziek van het eten. We vliegen via Adelaide (6 uur). Daar word ik er uit geplukt om een bomtest te ondergaan. Eerst een lange tekst luidop lezen om toestemming te geven. Do I have a choice? Ze lacht eens...niet dus. Dan nog 1,5 uur en daar wacht ons die verschrikkelijke controle. Verschrikkelijk, helemaal niet...we zijn er zo door. dan nog even naar de informatie.....en het shutlebusje in, hey Sydney! De rit valt eigenlijk wat tegen. Niets te zien....
Orchard Road; het winkelparadijs......niet te geloven!!!!!! En dan het Rafffleshotel bewonderd....en zoals elke echte toerist...,de coctail van de Long Bar geproefd....de Singapore Sling....roze en zoet....recept te bekomen..... de pindanoten vlogen er in het rond. Rond 19 uur: richting Chiangi-luchthaven met een taxi..... Zoals de taxichauffeur zei: we willen van alles de grootste en de mooiste hebben... zo is het ook. Vb - volgend jaar start men als eerste met vluchten met de grootste airbus.... Volgende keer bezoeken we Singapore weer .... er is nog veel meer te beleven. Het is er warm, maar draaglijk....
Little India en Kampong Glam (Maleise enclave). dinner op de 70ste verdieping van Het Stamford Swiss Hotel, (Stamford is de voornaam van Raffles, de stichter van Singapore) in het EQUINOX-restaurant. Prachtig uitzicht. Je kunt er Indonesië zien liggen! Singapore op z'n mooist!!!!
's Morgens krijgen de visjes in de plantenbak voor het hotel door de klusjesman van het hotel nieuw water. Iedereen kan een visje krijgen. Een helblauw exemplaar is het pronkstuk in de bak! Chinatown en koloniale wijk verkend. 's Avonds gegeten in restaurant Ember, tot ons groot jolijt stond dit restaurant vaak aangegeven als een must en het was lekker!!!!! Een TIP!!!
Toegekomen op de luchthaven, een shuttlebusje genomen naar het hotel: sightseeing "by night" mooi meegenomen. Zwoele temperatuur. "Hotel 1929" is een gerestaureerd winkelhuis in Chinatown. er wordt heel wat gesofisticeerd uitgegaan in de straat. Het hotel was één van de eerste HIPhotels.
Die hebben we gehad.
Met enige vertraging hebben we onze reisblog opgestart. Het blijft een probeersel, want alles moet tussendoor gebeuren. Het is een beetje zonde om hier, in de gang van George, de patron van Hotel 59 in Sydney onze tijd door te brengen. Waarom in de gang, wel in de kamer is geen ontvangst en George gaat om 3u. naar huis. Hij runt, samen met zijn vader en een Italiaanse schone een ontbijt- en lunchhuisje uit, alles is heel vers, zelfs de worstjes komen recht van de slager.... 's Morgens kunnen we dus volop internetten, maar 's avonds moet het in de gang.
Over Singapore, ga ik volgende keer vertellen, en proberen we ook wat foto's mee te sturen.
Reden: batterij bijna leeg.....
