Visa werkt weer. John Lidgerwood heeft zijn centjes. In de ontbijtzaal hangen affiches van musicals, waarop John zijn foto prijkt. Een tijdje later zit hij te oefenen met zijn dochter, ook zij zingt .... ze maakt kans om op te treden in Las Vegas......
Dan op weg ..... warm..... zeker 30°...... dwars door de stad..... Flindersstreet.... dat ze mij maar eens nadoen, dienen oude...... via Geelong naar de oceaan......mooie zichten, 5Okm kronkel, "many graves accidents next 50km"...."keep left"...... iedere keer we uitstappen bij de lookouts hangen we vol met vliegen en donderbeestjes.... de Australische groet is overal aanwezig..... het wuifgebaar om de vliegen te verjagen.
En dan in de buurt van Apollo Bay (met dank aan Huguette) koala's .... wel 10. Er zit er één zelfs heel laag in zijn gumboom....Wat zijn die blaadjes toch lekker... toch veel mooier dan in een reservaat... want ze verhuizen ze nu naar eilanden...om ze beter te beschermen.
Tijdens het rijden zie ik een Kookaburra, de lachvogel, is een aaseter en kan urenlang zitten turen. Ook een miereneter steekt de straat over....
We komen aan de eerste apostel. 10-tallen meters hoge, scherpe kalksteenpunten die als huizenhoge scherven in de oceaan staan..... helicopters vliegen over.....morgen keren we terug om een wandellng te doen. We rijden verder naar Port Campbell.... heel klein... vrij toeristisch....
Dan op zoek naar een slaapgelegenheid. We zijn ook al wat slimmer geworden, en gaan kijken of er geen lijst ligt aan het informatiecentrum.... en ja .... van de eerste keer geluk. In "Sound of the Sea" is nog een kamer vrij..... vriendelijke mevrouw.... morgen moet ze wel werken..... ontbijten al om 8.30u, samen met de bewoners vd andere kamer..... En schakel jullie klok maar om naar zomeruur!
Paar restauranttips gekregen. Gekozen voor "20 ate ". Vergeten vragen wat de naam betekent. De kreeft was al 2 maanden aan het broeden, dan niet.... dan maar "baby barramundi" en Freddy lamsbillen.....
Even paniek.... onze Visa geblokkeerd. En morgen moet het hotel betaald worden. Eigenaardig, want er staat nog genoeg op.... Om te bellen naar de bank moeten we wachten tot 16u. We willen zo graag naar de Pinguïnparade, maar zonder centen gaat dat niet, ze paraderen niet voor niets.....Eerst naar de NAB, de Nationale Bank van Australië.... maar met de beste wil vd wereld, met een Visa van overseas kunnen ze niets aanvangen..... Wel kun je geld afhalen bij de RMT (het kastje) van de Commenwealthbank. Voor de zekerheid eerst maar even binnen vragen.... zal wel lukken, maar indien niet, zal ik je wel vooruit helpen.... vriendelijk zijn ze hier wel. Dan nog vlug even naar de Queen Victoria Market, vooral naar al dat food gaan kijken. Ze kunnen er hier wat van..... een overvloed.... je ziet hier wel veel echt dikke mensen lopen, kan ook moeilijk anders als je de hele dag eet. Dan de auto gaan halen en op naar Philipeiland, zo'n 150km ver. Je hoort er allerhande geluiden over. Is het de moeite om zo ver te rijden en dan nog eens in het donker terug te moeten keren. Daar gekomen proberen we pinguïn-plus ticketten te kopen, kosten het dubbel, maar ja , als je zoveel moeite doet wil je ook wel iets te zien krijgen. Uitverkocht, ze hebben er maar 175. Dan maar general view. Helemaal niet druk. Er is plaats voor 4000 man. We zijn nog 1 uur te vroeg, en kunnen op de eerste rij zitten! Heel weinig kijkers.... het is nog te vroeg op het seizoen. We zien een mooie baai, met nogal wat baren, en ook wat meeuwen die op hun krijg zijn..... De pinguïns, de kleinste vd 17 bestaande soorten (20cm) komen bij zonsondergang in groepjes uit de zee, steken wat bang het strand over, op zoek naar hun hol (houten kisten). Vandaag gebeurt dat om 18.59u. en doen ze dat met zo'n 400. Dat duurt zo'n 20 min. Het strand wordt verlicht. En ja hoor, daar zijn ze.....verschrikkelijk vertederend. Eerst verschijnt er 1 alleen.... dan de groepjes, en dan.... komt er 1 op ons af. Er wordt gevraagd heel stil te zitten, hij loopt gewoon naast ons. De ranger vertelt, dat dat niet zo dikwjls gebeurt, en bedankt ons omdat we zo stil gebleven zijn... Bij het teruggaan kun je de beestjes ook bewonderen terwijl ze heel wat knorren.... om hun territorium te beschermen.... ook dan zijn ze heel goed te zien. Gelukkig hebben we een gewoon ticket gekocht, we hebben ze zo héél goed kunnen bewonderen..... bij het terugkeren, halfweg, het was dan al 10 u. voorbij, even langs de Mac Donalds. We dachten al dat alles gesloten zou zijn, maar neen hoor, ze zijn 24u. op 24u. open, aan de drive-in stonden wel 10 auto's aan te schuiven.... een Oz-burger-menu, (met ook rode biet tussen) en een backyarder-menu, allebei geupgraded tot een large en dat allemaal voor maar 9 euro! Daarbij nog een gratis ijsje met veel caramel, kregen we zomaar omdat ze het anders moesten weggooien.... Ze zijn hier echt heel vriendelijk.
Eindelijk wat minder jeuk. ....
We proberen een etentje vast te leggen op het koloniaal trammetje.... alles volzet voor de 2 komende maanden. Het trammetje zal dus niet met toeristen volzitten.
Bij het buitenkomen van de Georges Court (de B&B), babbelen we nog even met de poetsvrouw die even in een zeteltje komt rusten. Ze is Maltese, maar is hier gekomen toen ze 18 mnden was. Ze is nog nooit terug geweest. Haar vader wel, en die vond dat het leven daar zo duur was. Ook veel Italianen willen niet meer terug! Het is in Australië beter. Dan nog even over het weer. Ja, je hebt hier de 4 seizoenen. Het is hier wel heel wisselvallig. Zoals nu, zo fris, verleden week was het hier 33°. Vriezen doet het nooit, het gaat niet onder de 10°.
We hebben een dagticket gekocht voor tram en metro. Op naar Rippon Lea.... op zoek naar een landgoed gebouwd in1868. In 1910 grondig veranderd naar Hollywood-stijl, en er werd een zwembad en een danszaal bijgevoegd. Goed bewaarde keukens, mooie tuin.
Het geleid bezoek, we waren maar met 5, werd met veel enthousiasme gedaan door een wat oudere man , voor 2 Melbournse dames, wij uit Belgium en een meisje dat in The Netherlands woonde, maar wel van hier was. Ze zei het heel overtuigend en precies voor onze oren. Ja, ze was blij met de vraag waar ze in Nederland woonde. In Amsterdam. Oud-West, ken je dat? Ze sprak half Hollands, half Engels. En toen: in de KINKERSTRAAT!!!!! en wel op nr 75.
Liesbet woont op nr. 80. Ga je er wel eens op bezoek?
Ongelooflijk.... 10 miljoen inwoners in Nederland, meer dan 4 miljoen inwoners. in Melbourne.... en daar in Rippon Lea, een buitenwijk, leren we Sacha kennen. Emailadressen uitgewisseld, en misschien zien we elkaar nog wel eens weer...... zalig zo'n dingen......
Nog even genieten in de mooie tuin, in de regen. We zagen er niet over, want ook hier kampen ze met watertekort. Echt doorregenen doet het ook niet nu.
Dan terug naar de stad..... nog even op zoek naar de 2 oudste winkelarcades, nl. The Block Arcade en de Royal Arcade. Daar heb je een winkel die alleen maar Babouchka's verkoopt! En ook nog even zoeken naar het badhuis....heel groot gebouw in Edwardiaanse stijl....
Ook nog even binnenwippen in de cottage van de ouders van kapitein James Cook. In 1933 werd het huisje van Engeland naar Australië vervoerd. Het staat heel mooi in de Fitzroy Gardens.
Dan even de computer ophalen en terug met de tram naar de stad... om te surfen en te proberen foto's op de blog te zetten, maar het lukt ons nog steeds niet, de foto's zijn nog steeds te zwaar...jammer.....we proberen een oplossing te vinden....... Dan ontdekken we daar in het foodcourt, te vgl met dat vh Waaslands Shoppingcenter,, een nieuw restaurant, pas open, waar alle gerechten voor de opening, aan 10 dollar zijn.... "Il divo". Het wordt wel een tegenvaller, ons eten komt er maar niet aan, en de 10 frieten en de saus van Freddy's kalf met roomsaus met verse kruiden zijn koud....Geen reclame......Dan maar in de supermarkt zo'n driehoekje boterhammen kopen.....
Wij gaan nog even kijken naar het vertrek vh restauranttrammetje..eigenlijk zijn het er 3.......al watertandend . Tram 75 op....richting onze tram 29.
Na een nacht slecht slapen.... jeuk......terug met wat verse moed op weg ... naar het tennisstadion. Rod Laver. Hij is de enige tennisser die 2 keer de Grand Slam gewonnen heeft. Een geleide tour. Genoten! Wij hebben alles mogen zien.... Justineke werd hier flink in de verf gezet. Gewoon naast Federer.
We gaan even kijken naar het Adelphi-hotel, het zwembad helemaal op het dak, een stuk hangend over de straat, als je zwemt, kun je de straat zien en omgekeerd... Staat in het wereldboek vd HIP-hotels....
Dan 2 uurtjes surfen,in een groot winkelcentrum, Australia on Collins, waar er een free hotpoint is, terwijl we koffie slurpen.... en dan naar Hotel Rialto.... het uitkijkpunt over de stad... zowel in licht als in donker.......
Dan naar Brunswyckstreet, een straat die leeft (volgens Capitol), na een hele tijd lopen, vonden we daar gelukkig een Afrikaans restaurant, misschien toch maar eens proberen, er zaten daar toch een paar tafeltjes lokale mensen. Speciaal daar was het Injera-brood, precies heel lichtgebakken pannenkoeken, zonder veel smaak en koud, maar ze vormden met de goedgekruide gerechten toch wel een mooi geheel. Ook lekkere taart met zoete bananen.
Op de terugweg ontdekken we in het Fitzroypark nachtdiertjes, en opgezocht en gevonden.....de pluimstaartbuidelrat..... eentje had zijn jong op zijn rug..... het jong was niet zo heel klein....ze zijn heel schuw...... en kruipen makkelijk een boom op en af......
Na een vrij simpel ontbijt, wandelen naar de stad. Een regelmatige rechthoekige vorm. Een mengelmoes van oude en moderne hogere gebouwen, veel kunst in de stad en errond vrij veel groen. Errond wordt steeds maar bijgecreëerd. Ook rond de baai is alles nieuw.
Insectenzalf gaan halen. Straffe. Ik heb 17 ongelooflijk jeukende insektenbeten..... gedaan met sandalen dragen op het platteland!!!
Eerst wat verkend... en naar het Visitor Centre om wat te snollen, en te vragen naar gratis internetfaciliteiten.... Freddy vond dat het de moeite niet loonde...dat wordt toch niets, maar toch .... 2 mogelijkheden..... dat is voor morgen.
Dan op naar de Old Melbourne Goal (gevangenis). De bekendste boef is daar Ned Kelly, een bushwalker.Mick Jagger heeft ooit eens die rol gespeeld in een film. Dan, met hetzelfde ticket, op naar de ietwat jongere,maar toch niet meer in gebruik zijnde gevangenis, met een vrouwelijke sergant, die ons zogezegd stond uit te blaffen... je voelde je echt een betrapte.... ik moest luidop mijn charge zeggen.... "riding with an roadunworthy vehicle without license"....
ze speelde haar rol schitterend en heel fijngevoelig..... en zo kregen we de hele nor te zien.....
Nog 2 toertjes met het gratis Circletrammetje, met uitleg....
Vlug eten in de stad....café Segovia...... Naast ons zat een dikke juffrouw frieten met chocomelk te eten!!!!!!!!!!
300 km goed doorrijden... in de regen.... voor de eerste keer. De Aussie's zijn er blij mee, met al dat watertekort.....
Bij het naderen van de stad, grote borden met TOL. Niet voorzien. Dan maar even in de Lonely Planet opzoeken en ja op de invalswegen.... enz. .... je moet een pas bijhebben, en er wordt automatisch verrekend. De pas kun je kopen in de post (al gesloten) en in de Shellstations (waar?). Dan maar afrijden en kijken of je ergens wat uitleg kunt vragen....niet makkelijk als het regent.... en ja, een meneer is zijn vrouw aan het uitzwaaien.... en die weet raad....je kan de tolweg vermijden..... nog ong. 8 km naar de stad... gelukkig niet zo moeilijk.....maar wel druk.... Enfin, we zijn er geraakt.
Een heel gewone B&B, vrij groot, gewoon, maar op wandelafstand vd stad.... goede kritieken in tripadvisor.
Dan vlug naar een Italiaans restaurantje in de buurt (Trattoria Geppetto).... we hadden het verdiend....
