Na een vrij simpel ontbijt, wandelen naar de stad. Een regelmatige rechthoekige vorm. Een mengelmoes van oude en moderne hogere gebouwen, veel kunst in de stad en errond vrij veel groen. Errond wordt steeds maar bijgecreëerd. Ook rond de baai is alles nieuw.
Insectenzalf gaan halen. Straffe. Ik heb 17 ongelooflijk jeukende insektenbeten..... gedaan met sandalen dragen op het platteland!!!
Eerst wat verkend... en naar het Visitor Centre om wat te snollen, en te vragen naar gratis internetfaciliteiten.... Freddy vond dat het de moeite niet loonde...dat wordt toch niets, maar toch .... 2 mogelijkheden..... dat is voor morgen.
Dan op naar de Old Melbourne Goal (gevangenis). De bekendste boef is daar Ned Kelly, een bushwalker.Mick Jagger heeft ooit eens die rol gespeeld in een film. Dan, met hetzelfde ticket, op naar de ietwat jongere,maar toch niet meer in gebruik zijnde gevangenis, met een vrouwelijke sergant, die ons zogezegd stond uit te blaffen... je voelde je echt een betrapte.... ik moest luidop mijn charge zeggen.... "riding with an roadunworthy vehicle without license"....
ze speelde haar rol schitterend en heel fijngevoelig..... en zo kregen we de hele nor te zien.....
Nog 2 toertjes met het gratis Circletrammetje, met uitleg....
Vlug eten in de stad....café Segovia...... Naast ons zat een dikke juffrouw frieten met chocomelk te eten!!!!!!!!!!
300 km goed doorrijden... in de regen.... voor de eerste keer. De Aussie's zijn er blij mee, met al dat watertekort.....
Bij het naderen van de stad, grote borden met TOL. Niet voorzien. Dan maar even in de Lonely Planet opzoeken en ja op de invalswegen.... enz. .... je moet een pas bijhebben, en er wordt automatisch verrekend. De pas kun je kopen in de post (al gesloten) en in de Shellstations (waar?). Dan maar afrijden en kijken of je ergens wat uitleg kunt vragen....niet makkelijk als het regent.... en ja, een meneer is zijn vrouw aan het uitzwaaien.... en die weet raad....je kan de tolweg vermijden..... nog ong. 8 km naar de stad... gelukkig niet zo moeilijk.....maar wel druk.... Enfin, we zijn er geraakt.
Een heel gewone B&B, vrij groot, gewoon, maar op wandelafstand vd stad.... goede kritieken in tripadvisor.
Dan vlug naar een Italiaans restaurantje in de buurt (Trattoria Geppetto).... we hadden het verdiend....
Op weg voor wel 300km. Wel via Mallacutta, een plek aanbevolen door Bob van de peer! De weg bevindt zich op enkele 10tallen kms van de kust. Dus moet je telkens even afwijken van je lijn. Maar het loonde de moeite. Een meer met een opening naar de zee. Een eilandje en heel veel watervogels en een helderblauwe lucht (tot 33°). Men heeft er een plaats waar je vis kunt fileren. Daar was juist iemand bezig. De afval gaat naar de pelikanen.... die stonden te watertanden om een stukje te krijgen. Mooi schouwspel! Vervelend landschap... de bomen hebben we nu wel gezien. Langs de weg massa's vliegen en andere beesten die tegen de auto aanvliegen.... precies of het regent. Gelukkig is er aan de benzinepomp alles voorhanden om even de boel te kuisen. Een ander fenomeen zijn de krekels... die geven een concert weg.... Dan gebeld naar het adres dat Lynn ons gegeven heeft "The Goose and the Goat" (gans en geit). Staat op de flank met uitzicht op de zee. Groot houten huis, een beetje op zijn Zwitsers.....verschrikkelijk grote kamers.... sfeervol ingericht. De badkamers met veel schelpen,zeepaardjes, een schild ve schildpad . We krijgen op het terras een glas rode wijn als welkomstdrank (met ijs) en zien de vissersboot, al verlicht vd zoon van Joy binnenkomen. Ook de lichtjes van één vd 12 olieplatvormen kun je zien.... Joy heeft ons weggebracht naar het centrum, aan 1 kant winkels en restaurants, andere kant water... Joy toonde ons de restaurants en wij kozen Myriam's een Grieks. Seafood op z'n Grieks, nog beter dan gisteren.... Dan met een taxi naar ons grote bed, nog even typen.... Niet vergeten, bij het gordijnen dichtdoen, viel de hele boel naar beneden, gelukkig, niet echt kapot....bracht heel wart hilariteit te weeg....we waren te klein om ze terug op te hangen. Voor het ontbijt, vanaf 7.30 tot 8.30u (het wordt steeds maar vroeger) gaan Joy en Richard eerst 10 km fietsen!!!! Er gaat hier ook nooit iets op slot! Toch leuk in zo'n vredig land! Lekker ontbijt. Gepocheerd ei met champignons en ook Joy's specialiteit, scoones met zure room en jam. Raar, zo'n scoon alleen smaakt naar niets.... in combinatie met die andere dingen....mmm..... Ondertussen komen verschillende soorten papegaaien ook ontbijten!!!!! Richard, de vrij stille echtgenoot ven Joy, hij praat alleen als Joy er niet is, is vis gaan halen bij zijn zoon, Joy staat op de foto de vis aan het fileren.... die gaan ze roken..... Een vissoort die wij niet kennen...... Dan mogen we mee, zien hoe Richard de overschot vd vis aan de pelikanen gaat voederen. Ze dansen voor hem. En tenslotte toont hij nog zijn business.... hij maakt deel uit vd coöperatieve vd bouwwerf vd vissersboten. Omdat hij met de vissersboten werkt hoeft hij helemaal geen huur te betalen. Nog vlug even wat filosoferen, ben al 3 keer getrouwd geweest, maar nu blijf ik bij Joy, heb ik mijn moeder beloofd.... Samen 12 kdren...... En dan.... het ga je goed..... . We gaan nog even langs de lookout..... prachtig zicht op de meren.
In de namiddag nog even een stuk terug langs de kust, Meringuilo, prachtige uitkijkpunt op vrij woeste zee en rotsen..... en dan richting Eden.naar de Crown and Anchor, 2 keer aangezegd geweest, en het was niet te geloven. Een huis van 1840, lang hotel geweest en nu gerestaureerd tot B&B. Het hehoort tot The National Trust, heeft dus een status van monument. Vrij kleine kamers, vol met antiek en mooie prullaria...The Blue room heeft.een bad op pootjes, een beetje in het midden... een WC achter een spiegeldeur, en een douche in de andere hoek ook achter een spiegeldeur. Een hele oude radio die nog functioneert. Geen centrale verwarming, wel verwarmde lakens, en in de douche 2 gloeilampen.... een hemelbed, een hoge twijfelaar....een overvloed aan mooie kussens.... een geverniste vrij donker parketvloer, heel mooi! De blauw-groene muren hebben 2 grote barsten waar je kunt zien hoe de muur gebouwd werd.... De rest vh huis is groot met salons, haardvuren, mooi meubilair..... Vooraan is een terras met rieten zeteltjes, en je kijkt uit over de zee. Achteraan is de ontbijtkamet, met veel glas, een terras met moderne houten tafels en zetels...en daar kijk je uit op de haven.... Eden is een walvisstation geweest. Nu kun je er Whalewatchen. Alleen maar in oktober en november. Elke dag vertrekt er 2 keer een boot om dat te gaan bekijken.... de walvissen komen soms in de vroege voormiddag en in de vroege namiddag dicht bij de kust, met jongen, om te rusten en te zogen....bultrugwalvissen, en Groenlandse walvissen. Wij hadden niet echt de tijd om de boot te nemen, we wilden in elk geval nog enkele uren vh huis genieten. Maar je kon de walvissen wel zien vanaf het terras, Lynn had verrekijkers voor iedereen.... we hebben de staart gezien en we hebben ze ook zien spuiten. De dieren trekken eerst naar het noorden om te bevallen, dan keren ze terug naar het zuiden met de golfstroom.....in Lakes Entrance , waar we naartoe trekken zoeken ze diepere waters op, ze komen alleen maar dichter bij ruwe zee. Later, voorbij Melbourne zullen we ze misschien nog beter zien..... want ook zij nemen daar de bocht. 's Avonds zijn we gaan dineren in The Wheels House. Lynn had voor ons gereserveerd. Niet gelet op de pijl "om de hoek" het verkeerde restaurant binnengestapt. Lynn had op een briefje geschreven "table upstairs", want dan konden we beter de boten zien... maar er was geen boven. Dan maar verder gevraagd.... en ja .... verkeerd..... was wel een beetje gênant.... Seafood.... o.a. vissen met rare namen.... mosselen, oesters, grote garnalen, inktvis en sint-jacobsschelpen..... Lekker ontbijt in Eden.... maar ja, daar was toch die tuin....
Wij verkennen nog even Jyndabyne Village. Een gezellig klein stadje, met een leuk shoppingcenter. Freddy wil geld uit de automaat halen, maar het ding weigert. Volgens de bediende vd bank "out of order", maar we zien anderen toch maar lekker geld uit de muur slepen.... dan maar terug naar de bank met onze pas.... Op de terugweg bezoeken we een forelkwekerij; naast de Thredborivier, een vrij brede bergrivier. Schitterende ligging, heel grootse weiden met kalfjes, heuvels..... ronduit prachtig. Wij worden rondgeleid door een zogezegde enthousiaste kerel, zo van "hey gays", voordurend vragen of we nog vragen hadden, maar ja, als je er dan geen letter van verstaat, hij bleef maar mummelen, typisch Australisch, en we bleven maar onnozel kijken.... Gelukkig hadden we vooraf een filmpje gezien.... Als de gidsbeurt bijna rond was begon hij te vragen waar we vandaan kwamen, maar toen was het helaas te laat. Folder dan maar vertaald. De forel wordt gekweekt om terug uit te zetten in de waters vd Snowy Mountains. Onder narcose wordt sperma en kuit uit de vissen geduwd en vermengd.....dan zie je de verschillende groeifases..... Via Cooma, heel mooi gerechtshof en een oude, nog in gebruik, gevangenis op weg naar de kust. Gestrand in Bega, op 10 km van de kust, in een mooie B&B, The Pickled Pear. Uitdrukking die ook gebruikt wordt als 2 vrienden dronken zijn!!! Bob en zijn vrouw, 2 oud-leraars ontvangen ons vriendelijk. Tip om te dineren: The Asian Pearl, een Chinees restaurant. Gelukkig hadden ze alleen nog het kingsizebed over. Lekker ontbijt: vers appelsiensap, rabarber met kaneel en vanille, een mengsel van noten, gedroogd fruit en honing, een klein potje met spinazie, een eitje en room..... veel vers fruit in blokjes gesneden ..... Nog even naar de Art Gallery... de beheerder is een vriend van Bob .... mooie portretten... maar gezien van op afstand. Het strenge oud vrouwtje laat ons er niet meer in.... pas 11.35u., voor de veiligheid, en je moet maar eens terugkomen, de tentoonstelling duurt nog tot 2 november....vlugger gezegd dan gedaan...
