Het afscheid van George had iets ontroerend. Hier komen mensen van de hele wereld. En ja, soms klikt het heel goed met mijn gasten, zoals met jullie, maar de reis gaat verder, en je hebt weer andere leuke contacten. Zo is het ook hier, misschien komen er morgen weer andere mensen waar ik ook weer interessante gesprekken kan mee hebben..... Het autoverhuurkantoor was een kleine 2 km verder, en een taxi hoef je niet te bellen...ze vinden het de moeite niet, en om de auto eerst te halen en dan terug naar het hotel te rijden om de bagage was volgens Freddy wel stuntwerk. Dus maar te voet met de bagage op weg en met een bril waar een oor af was.... De meneer van Thrifty was Amerikaans vriendelijk. Eenmaal het zaakje rond was en wij vroegen om de bagage even bij te houden kregen we welgerekend 20 min. om die optometrist in de Oxfordstreet te zoeken. Dan moet je weten dat Sydney vrij heuvelig is en dat je voor ieder rood licht wel 5 minuten moet wachten. Daarbij was de temperatuur wel zo'n 25 °, dus stonden we al rap in het zweet. Tot overmaat van ramp had de optometrist heel veel interesse in "my lenses".... hij ging zelf nog een 2de keer kijken. Dank aan Karin , mijne optometriste!!!!! Dan vroeg hij me nog of ik ook sunglasses had. Zet die maar eens op, we gaan eens naar buiten en kijk nu maar eens naar het interieur van die auto.... en zet nu eens één van mijn zonnebrillen op .... enz..... Zijn soort had Karin mij afgeraden......Enfin nog vlug 2 dollar betalen en we konden bergaf.... Naar de Blue Mountains.... draai linksaf aan Georgestreet...één van de hoofdstraten van Sydney en steeds rechtdoor...geloof niemand anders, want het is waar wat ik zeg.... Zo gezegd, zo gedaan, met veel zenuwen die auto in.... gelukkig is er vrij traag verkeer in de stad, want het gaat telkens van licht naar licht. Toch even de verkeerde pedaal ingedrukt... en gelukkig hadden we onze veiligheidsgordels aan.... Gas geven en remmen terzelfdertijd, dat valt niet mee....automatic is toch gemakkelijk! Altijd rechtdoor, tot je aan een 3-sprong komt. Wat nu.... 2 verschillende gedachten.....tuurlijk verkeerd.... gevraagd.... ik was de auto uitgestapt.... De Blue Mountains? dat is ver weg!!!!!! de mens, pas terug van 3-weken Oostenrijk, dacht dat ik te voet was,was ook daar dikwijls de weg kwijtgespeeld.... dus niet erg, even zo en zo rijden, en waar kom je dan uit.... terug in de stad.... nog even vragen aan de desk van het YMCA en terug links, terug Georgestreet, maar wel richting Parramatta, de hoofdweg, maar die boog wel helemaal naar rechts.en nu ging het vanzelf....
