er is het onderhuids verraad dat elk verweer aan stukken slaat mijn verweer -- het geweer op mijzelf gericht de eigen klap in het eigen gezicht de opgebroken straat het huis dat aan het water staat herinnering aan het foetus-zijn: de deur intrappen met ogen dicht en reeds het bankroet van de laatste snik de laatste adem het laatste gedicht .
Ik wou dat ik ergens in een verborgen hoekje kon kruipen van mijn baby's eigen wereldje ! Daar heeft hij sterren om mee te praten en een hemel die zich overbuigt naar zijn gezichtje , om hem te vermaken met dwaze wolken en regenbogen . Alles wat er uitziet of het storm is en zich nooit zou kunnen bewegen , komt naar zijn venster gekropen , om verhaaltjes te vertellen , en brengt hem vrolijk speelgoed .
Ik wou wel dat weggetje bewandelen dat door baby's geest loopt en nog ver daarbuiten over alle grenzen .Waar boodschappers rennen , om opdrachten zonder oorzaken uit te wisselen met hoven van koningen zonder geschiedenis . Waar de Rede uit wetten vliegers maakt om ze op te kunnen laten . En waar de Waarheid het Feit verlost uit zijn boeien.
Wanneer ik jou kleurig speelgoed breng,mijn kind ,begrijp ik waarom er in de wolken en op het water een spel is van kleuren , en waarom de bloemen in allerlei tinten geschilderd zijn , -wanneer ik jou kleurig speelgoed breng ,mijn kind .
Wanneer ik zing om je te laten dansen , begrijp ik pas goed waarom er muziek klinkt in het bladergeritsel , en waarom de golven een koor van stemmen opzenden naar de luisterende aarde , -wanneer ik zing om je te laten dansen .
Wanneer ik zoetigheid breng voor je grage mondje , weet ik waarom er honing verborgen ligt in de kelk van een bloem , en waarom vruchten heimelijk gevuld worden met zoete sappen , -wanneer ik zoetigheid breng voor je grage mondje .
Wanneer ik je gezichtje kus om je lachje te zien , mijn schat , begrijp ik pas goed hoeveel vreugde er van de hemel stroomt met het morgenlicht , en hoe heerlijk de zomerbries mijn lichaam liefkoost , -wanneer ik jou kus om je lachje te zien .
Wie zijt gij , lezer, die over een honderd jaar mijn gedichten lezen zult ? Geen enkele bloem kan ik u zenden uit mijn rijkdom dezer uitbundige lente, geen enkele streep gouds uit de pracht van gindse wolken. Open uw deuren wijd ! En kijk om u heen,- verzamel in uw bloesemende tuin de geurige herinnering aan de verdwenen bloemenweelde van een eeuw geleden. Moge dan,- in de blijheid van uw hart,- de levende vreugde voelbaar zijn , die op een lentemorgen zong , om haar blij geluid nog over honderd jaar de wereld in te zenden !
Strak wit steek je sterren af tegen zwarte lenteluchten, maartse buien geselen je,aprilse vorst vreet je aan maar in eerste zachte nachten hoor ik je fluisteren, ruisen aan mijn raam,laaf ik me moe-en matheid ban je,met geur beken je naam.
Linda Truyers. (gevonden in Leuven in de kruidtuin)
As ek jou net kon vertel as ek jou net kon laat sien sou ek n skilder opdrag gee om n prent vir jou te maak en as hy eindelik klaarmaak as hy sy meesterstuk voltooi
As ek jou net kon laat sien as ek jou net kon laat lees sou ek n faksmasjien gaan huur en gedigte vir jou stuur en as jy anderkant dit kry as jy dit uithaal en jy kyk
As ek jou net kon laat lees as ek jou net kon laat hoor sou ek n koor na jou toe stuur n serenade in die laatnaguur en as jy wakker word een aand en jou vensters staan wyd oop sou jy weet, jy sou weet as jy teen die tyd nog vergeet hoe ek voel, hoe ek voel oor jou jy sou weet jy soude weet jy soude weet jy sou weet as jy teen die tyd nog vergeet hoe ek voel, hoe ek voel oor jou
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 2/5 - (2 Stemmen) Categorie:gedichten uit de hele wereld
19-10-2008
Leef je eigen leven ,waar je bent , als wie je bent , met haar , hem en de dingen waarmee je bent . Zie de situatie waarin je verkeert als steun en stem jezelf er op af . Want je komt er toch niet onderuit .
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Wijsheid uit India
25-08-2008
De gedachte manifesteert zich in het woord, het woord manifesteert zich in de daad, de daad ontwikkelt zich tot een gewoonte, en de gewoonte verhardt zich tot een karakter.
Sla dus acht op de gedachte en waar ze u brengt, en laat haar voorkomen uit liefde ontstaan uit begaan zijn met alle wezens. Zoals de schaduw het lichaam volgt, zo worden wij wat wij denken
Ik wou dat ik ergens in een verborgen hoekje kon kruipen van mijn baby's
