‘Geen socialisme, maar marxisme’. De CEO van Ackermans & Van Haren Luc Bertrand vertolkte eind vorig jaar het ongenoegen dat in de bedrijfswereld leefde over het beleid van de regering. Dat ongenoegen borrelt ondertussen weer serieus op.

Vooral de manier waarop staatssecretaris John Crombez (SP.A) de sociale fraude aanpakt, doet het potje weer overkoken. Dat de regering niet zelf controleert, maar de bedrijven uit verschillende sectoren aansprakelijk stelt – als ze boetes willen vermijden, moeten ze bijvoorbeeld zelf uitpluizen of onderaannemers de spelregels naleven – is voor de werkgevers een brug te ver.

‘De bonafide bedrijven moeten zelf de slechte eruit halen. Er wordt zo met bazooka’s geschoten om muizen te willen raken’, stelt Pieter Timmermans van het VBO. Volgens Jo Libeer, de voorzitter van Voka, het Vlaamse netwerk van ondernemingen, werkt de regering de fraude voor een deel zelf in de hand omdat de fiscale druk veel te hoog is en de winsten te veel worden afgeroomd. ‘Ik keur het niet goed, maar als je een hold-up pleegt op die twee, krijg je frauderend gedrag. Je moet de oorzaak en niet de symptomen aanpakken.’

Crombez noemt de kritiek ‘schizofreen’ omdat de maatregelen er kwamen in overleg met de sociale partners en de werkgevers ze unaniem goedkeurden. ‘Sectoren gaan kapot door oneerlijke concurrentie uit Oost- en Zuid-Europa. Tal van bedrijven trokken de laatste maanden aan de alarmbel. De maatregelen zijn dus pure noodzaak omdat Belgen hun job verliezen en goedwerkende zelfstandigen en bedrijven in moeilijkheden komen of failliet gaan.’

Lees het volledige artikel in Het Nieuwsblad van vrijdag 24 mei.