‘N-VA heeft er de laatste weken alles aan gedaan om “salonfähig” over te komen voor de doorsnee Vlaamse kiezer die geen separatist is en huivert voor een hard, a-sociaal neoliberaal beleid,’ aldus Van Rompuy op zijn blog . ‘Hun ware intenties hebben ze duidelijk gemaakt op hun congres. Ze pogen nu alles af te zwakken, maar na de verkiezingen zullen de maskers afvallen. Ondertussen hebben ze de Vlaamse kiezer op een dwaalspoor gebracht.’
Volgens Van Rompuy maakt de N-VA de voorbije weken voortdurend inhoudelijke pirouettes. Hij verwijst onder meer naar het feit dat N-VA stappen wil zetten naar confederalisme terwijl N-VA kandidaat Kamerlid prof. Vuye zegt niet langer te geloven in staatshervormingen.
‘De hypocrisie van N-VA over hun intenties inzake staatsstructuren is ongezien. Ze willen de grootste partij worden in een land dat ze niet willen besturen maar willen zich enkel in het federaal bestuursniveau hijsen om het te vernietigen’, gaat Van Rompuy verder.
Het Vlaams Parlementslid verwondert zich ook over het feit dat niemand de inhoudelijke pirouettes van de N-VA durft te doorprikken. ‘Ik hoop dat tijdens de campagne eindelijk de maskers gaan vallen want de bevolking heeft niet door dat hier een gigantisch kiezersbedrog in de maak is met zware gevolgen voor haar welvaart.’
‘Schat aan parlementaire ervaring zal verloren gaan’
De discussie over de vertrekpremies voor parlementsleden is ook Van Rompuy niet ontgaan. ‘In de pers is het respect voor de inzet van parlementsleden vaak herleid tot nul en bij hun vertrek wordt niet gesproken over de kwaliteit van hun werk en maatschappelijke betekenis maar over hun zakgeld.’ Van Rompuy verwijst onder meer naar Mieke Vogels ‘die gedurende bijna 30 jaar een uitzonderlijke politica is geweest met een groot maatschappelijk en sociaal engagement’.
Van Rompuy betreurt ook dat na de verkiezingen van 25 mei opnieuw heel wat politici de verschillende parlementen zullen verlaten. ‘Een schat van ervaring zal hierdoor verloren gaan in de parlementen. Is de kwaliteit van de democratie niet te meten aan de bekwaamheid van de parlementsleden om hun wetgevende en contolerende taak uit te oefenen?’, vraagt Van Rompuy zich af.
‘Modale parlementsleden zijn maar kiesvee en pionnen op een schaakbord. De gemiddelde levensduur van een Vlaams parlementslid is vandaag teruggevallen tot 7 à 8 jaar . Dit is verontrustend voor onze parlementaire democratie want mijn ervaring heeft geleerd dat het minstens twee legislaturen duurt eer je uw “metier” van parlementslid kent’, stelt het CD&V-kopstuk.
Van Rompuy haalt ook uit naar de verschillende partijkopstukken. ‘Geen enkel van hen heeft de ambitie om zijn rol te spelen in het Parlement maar ze mikken op regeringsfuncties, anderen zeggen openlijk dat ze hun functies in hun stad belangrijker vinden. Hopelijk kan ook hier het kiezersbedrog worden ontmaskerd’, besluit Van Rompuy.
