De VVBV is de koepelorganisatie van alle Vlaamse revalidatiecentra voor drugverslaafden en telt 11 verschillende organisaties. 

Eerste belangrijke conclusie uit het rapport is dat cannabis voor het eerst het belangrijkste product is waarvoor verslaafden aankloppen bij de Vlaamse medisch-sociale opvangcentra, dagcentra of residentiële ontwenningscentra. Andere conclusie is dat het aantal problematische gebruikers stagneert. 

Wachtlijsten
"Voorheen kwamen er elk jaar zo'n 300 nieuw cliënten bij. Dat komt niet omdat er zich minder drugverslaafden aanmelden", stelt de VVBV, "maar wel omdat er geen uitbreidingen zijn goedgekeurd, of nieuwe centra zijn opgestart. De bestaande behandelplaatsen zitten allemaal vol. Veel centra werken met wachtlijsten."

De centra verenigd in de VVBV behoren tot de bevoegdheden die worden overgeheveld van de federale overheid (RIZIV) naar de gewesten. Eind 2009 is de laatste uitbreiding goedgekeurd door het RIZIV. 

De Vlaamse overheid zal moeten beslissen over het verdere groeipad voor deze sector. Het is volgens de VVBV "overduidelijk dat er nood is aan een verdere regionalisering van voornamelijk ambulante zorg en dat er extra crisisbedden nodig zijn". 

Gemiddeld 29 jaar oud
Het aantal nieuwe behandelperiodes in de VVBV-centra bereikte in 2011-2012 een "plafond" van ongeveer 4.600 eenheden. De gemiddelde leeftijd stijgt langzaam elk jaar, van 28,7 naar 29. 

In 2011 was de groep cannabisgebruikers als voornaamste aanmeldingsproduct even groot als de opiaatgroep. In 2012 werd de opiaatgroep voorbijgestoken. Bij de vrouwen is de opiaatgebruikstersgroep nog steeds de grootste, al neemt die ook af. Cannabisgebruiksters nemen af, maar amfetaminegebruiksters nemen sterk toe. 

Bij de mannen vormen sinds 2012 de cannabisgebruikers de grootste groep die groeit van jaar tot jaar en ook cocaïne neemt toe, zij het traag. 

Justitie is de grootste verwijzer naar de drugshulpverlening, groter dan gezondheidszorg en welzijn samen. Bij de leefsituatie is er weinig evolutie, de grootste groep woont nog bij de ouders (35 procent).