Rachel bekende in een interview met tv-persoonlijkheid Dr.Phil dat ze de moord gepland had. Ze had ook de intentie om zelfmoord te plegen maar ze wilde eerst haar vader laten weten wat er gebeurd was. Hij was spullen aan het kopen om van het Amerikaanse familiefeest bij uitstek, een succes te maken.

Met het sturen van de foto wilde ze hem duidelijk maken dat ze haar moeder écht wel vermoord had. "Hij bleef me maar vragen of hij haar kon spreken. Hij kon het maar niet geloven. Ik wilde dat hij het zou geloven. Elke seconde was voor mij na de moord ondraaglijk geworden." Rachel zei dat haar familie gebukt ging onder stress. De zorg voor haar moeder die zoals ze omschrijft, "langzaam aan het sterven was", werd haar te veel. De vrouw had over de tijd heen al een paar hartaanvallen overleefd en kampte ook met nierproblemen. "We hadden vaak ruzie en we hadden beloofd dat we beter met elkaar zouden opschieten", aldus Rachel. Maar het kwam kort na de dure belofte opnieuw tot een ruzie met haar vader Donald. "Ik had het gevoel dat het nooit zou beteren, dat het nooit nog zou veranderen. Er zou altijd stress zijn, ook na het overlijden van mijn moeder. Ik wist dat ik nog slechte jaren voor me had."

In de ochtend van Thanksgiving in 2013 liet Donald zijn dochter alleen bij haar moeder. Toen wist ze het zeker. Dit was het ogenblijk. Ze zou een actie ondernemen die haar familieleven voor goed zou veranderen. "Ik wilde zelfmoord plegen. Ik werd overweldigd door het gevoel dat ik er niet meer wilde zijn. Ik wist ook dat mijn familie beter af zou zijn zonder mij." Rachel schreef een afscheidsbriefje en laadde het schietijzer dat ze bewaarde in haar kast. "Ik begon me plots zorgen te maken over wie me dood zou aantreffen", aldus Rachel die besefte dat het waarschijnlijk haar moeder zou zijn na het horen van het schot in huis. "Ik maakte me toen de bedenking dat als ik zelfmoord ging plegen ik haar ook zou doden. Ik wist toen dat onze familie beter af zou zijn zonder ons."

Pijn besparen
Rachel wilde naar eigen zeggen haar moeder de pijn besparen dat ze haar dood zou aantreffen in haar slaapkamer. Daarop trok ze met het geladen pistool naar de slaapkamer van haar moeder. Met één schot vermoordde ze de vrouw. En toen besliste ze om niet onmiddellijk een einde te maken aan haar leven. Ze wilde eerst nog met haar vader praten. "Ik las toen opnieuw mijn afscheidsbrief. Het was onvoldoende. Ik vreesde dat als mijn vader ons dood zou aantreffen, hij ook zelfmoord zou plegen en daarom belde ik hem. Ik wilde dat hij het zou begrijpen. Ik wilde niet dat hij zich zou schuldig voelen voor wat er gebeurd was. Hij vroeg me hoe ik in staat was geweest om zoiets te doen. Ik zei hem dat het me speet. Dat bleef ik herhalen en ik maakte hem ook duidelijk dat ik zelfmoord ging plegen." Haar vader kon haar overtuigen om het niet te doen. "Hij wilde ons beiden niet verliezen. Ik besefte dat ik mijn familie al diep gekwetst had en wilde het niet nog erger maken."

Rachel heeft spijt. "Kon ik de klok terugdraaien dan zou ik de politie gebeld hebben met de mededeling dat ik suïcidaal was. Ik zou hen dan gevraagd hebben om me te komen halen. Het spijt me verschrikkelijk. Ik had dit nooit mogen doen. Ik zie mijn moeder graag. Ik zou graag de klok kunnen terugdraaien en dan zou alles anders zijn. Ik wil nog iets ondernemen in mijn leven om dit recht te zetten. Ik wil niet voor altijd gekend blijven als de dochter die haar moeder vermoord heeft. Ik wil iets verwezenlijken waarvoor mijn ouders op een dag trots kunnen zijn op mij", besluit Rachel.