God, ik zoek even contact met U. Wil je mij nabij zijn? Geef mij geloof en vertrouwen kracht en volharding zodat ik mij ten volle kan geven aan de opdracht die ik nu mag vervullen. Amen
Maria-Geboorte of Geboorte van de Moeder Gods is een Mariafeest in de rooms-katholieke en de orthodoxe Kerk, dat jaarlijks wordt gevierd op 8 september. De Orthodoxie viert Maria's geboorte met een aparte liturgie, in de Katholieke Kerk geldt het als feest en wordt gevierd zonder octaaf.
Het feest viert de geboorte van Maria, dochter van Anna en Joachim. De ontvangenis van Maria en haar geboorte worden het eerst beschreven in de tweede eeuw, namelijk in het apocriefe 'Evangelie over de geboorte van Maria' (ook wel ‘Proto-evangelie van Jacobus’ genoemd.[1] De eerste bronnen die de viering van Maria's geboorte bevestigen, dateren uit de 6e eeuw. De feestdag werd aanvankelijk vooral gevierd in Jeruzalem als kerkwijdingsfeest van de basiliek H. Anna, Maria's moeder. Deze basiliek was voor de herbouw in de 6e eeuw gewijd aan Maria. Vervolgens verspreidde de devotie zich naar het westen en was in de Middeleeuwen al een van de belangrijke kerkelijke feestdagen (octaaf van enkele ritus) geworden. Het octaaf werd in 1955 afgeschaft, terwijl het feest behouden bleef.
De datering op 8 september is ontleend aan de traditie. Op basis van deze datum werd later de viering van Maria-Onbevlekte-Ontvangenis bepaald (nl. 8 december, 9 maanden voor 8 september).
Maria-Geboorte is tevens het patroonfeest onder de naam 'Oorzaak onzer Blijdschap' van het bisdom Hasselt. Wanneer dit feest samenvalt met een zondag, heeft dit enkel voorrang op de zondagsliturgie in de kathedraal en de basiliek van Tongeren als hoogfeest.
Ik geef jullie een nieuw gebod: heb elkaar lief. Zoals ik jullie heb liefgehad, zo moeten jullie elkaar liefhebben. Aan jullie liefde voor elkaar zal iedereen zien dat jullie mijn leerlingen zijn. -- Johannes 13:34-35 (Nieuwe Bijbelvertaling)
De Geest waait waar hij wil en staat nooit stil Nu eens bij u, dan bij een ander. Waarom bezien wij zo elkander? Zie, wat bij u is, is bij mij. 't Komt uit hetzelfde klaar getij, gelijk de waatren van de beken zich voeden aan dezelfde stroom of uit dezelfde bronnen breken. Wij zijn de takken van één boom, van 't zelfde huis de gangen, de aders van het eendre bloed. En of de Geest met vlam en zangen, bij U nu, dan bij mij verwijlt, of weer verterend naar een ander ijlt. Hij is in ons! In ons! Zo is het goed! En laat ons zwijgen en verlangen.
Na zijn [Jezus] lijden en dood heeft hij hun herhaaldelijk bewezen dat hij leefde; gedurende veertig dagen is hij in hun midden verschenen en sprak hij met hen [de apostelen] over het koninkrijk van God. Toen [...] werd hij voor hun ogen omhooggeheven en opgenomen in een wolk, zodat ze hem niet meer zagen. Terwijl hij zo van hen wegging en zij nog steeds naar de hemel staarden, stonden er opeens twee mannen in witte gewaden bij hen. Ze zeiden: "Galileeërs, wat staan jullie naar de hemel te kijken? Jezus, die uit jullie midden in de hemel is opgenomen, zal op dezelfde wijze terugkomen als jullie hem naar de hemel hebben zien gaan." Daarop keerden de apostelen van de Olijfberg terug naar Jeruzalem.
Liefde gaf u duizend namen, groot en edel, schoon en zoet. Maar geen één die 't hart der Vlamen even hoog verblijden doet. Als de naam, o Moedermaagd, die Gij in ons landje draagt, schoner klinkt hij, dan al d' and'ren: Onze Lieve Vrouw van Vlaand'ren Onze Lieve Vrouw van Vlaand'ren
Waar men gaat langs Vlaamse wegen, oude hoeve, huis of tronk, komt men u, Maria, tegen, staat uw beeltenis te pronk. Lacht ons toe uit lindegroen, bloemenkrans of blij festoen. Moge 't nimmer hier verand'ren O, Gij Lieve Vrouw van Vlaand'ren O, Gij Lieve Vrouw van Vlaand'ren
Blijf in 't Vlaamse harte tronen als de hoogste Koningin, als de beste moeder wonen in elk Vlaamse huisgezin. Sta ons bij in alle nood, nu en in het uur der dood, ons Uw kind'ren, en ook d' and'ren: Liefste Lieve Vrouw van Vlaand'ren Liefste Lieve Vrouw van Vlaand'ren
‘Neem en eet, dit is mijn lichaam.’ Ook nam Hij een beker, sprak het dankgebed uit en gaf hun die met de woorden: ‘Drink er allen uit, want dit is mijn bloed van het verbond, voor velen uitgeschonken tot vergeving van zonden.’
Toen ik jaren terug in India een huis binnenkwam - vier grijze muren en een groene bank - was het de vrouw des huizes die me eerst de hand drukte. Zij sprak geen Engels en begreep me ook niet, net als ik haar niet begreep. Er was slechts een iets in woning dat schitterde. Om de stilte te breken maakte ik een gemeend compliment met mijn wijsvinger, richting dat 'ding' in het rood. Ze haalde het meteen van de muur en gaf het me. Ik had nog niet door wat ik in handen had toen ze het voor me inpakte. Eens thuisgekomen opende ik het pakje. Het was een verguld Mariabeeldje op een rode achergrond met vergulde papieren sterren... Het enige wat ze in huis had, en wat nu achter me in mijn bureau hangt!
Op de vraag of relaties tussen mensen van hetzelfde geslacht geoorloofd zijn, antwoordt mgr. Gätzing: Ja, het is okay als het gebeurt in trouw en verantwoordelijkheid. Het heeft geen invloed op de relatie met God. En hij voegt eraan toe: Hoe iemand zijn persoonlijke intimiteit beleeft, gaat mij niets aan. Op dit punt hoeft niemand die in dienst is van de kerk bang te zijn om zijn baan te verliezen, aldus de Duitse bisschop.
