God, ik zoek even contact met U. Wil je mij nabij zijn? Geef mij geloof en vertrouwen kracht en volharding zodat ik mij ten volle kan geven aan de opdracht die ik nu mag vervullen. Amen
Haat’, het is vandaag een goedkoop woord dat heel gemakkelijk in de mond genomen wordt. Men heeft geen hekel aan iemand, men vindt een ander niet antipathiek, neen: men haat…
Vader, Wij zijn allemaal uw kinderen. Wat ook onze afkomst, politieke of religieuze overtuiging is, wij behoren tot deze wereld die U geschapen en aan ons in bewaring hebt gegeven. Ik wil bewust zoeken, niet naar wat ons scheidt maar naar wat ons met elkaar verbindt. Zo wil ik wandelen in het licht van uw genade.
JOZEF EN MARIA BRACHTEN JEZUS NAAR JERUZALEM OM HEM AAN TE BIEDEN AAN DE HEER. (LUCAS 2, 22-35)
Maria en Jozef stellen hun kind onder de zegen van de Heer. Een zinvol gebaar als teken van vertrouwen in de toekomst. Hun kind zal een licht zijn voor de enen, maar een’ omstreden teken’ voor anderen
Heer, niemand kan het leven voorzien. Daarom kom ik tot U en leg in uw handen: alles wat ik heb, alles wat ik doe, alles wat ik ben. Laat me niet enkel voor mezelf leven, maar verbonden met U en gegeven aan mensen.
ZING VOOR DE HEER EN VERHEERLIJK ZIJN NAAM (PSALM 96)
‘Toen de goedheid en mensenliefde van God onze redder is verschenen, heeft Hij ons gered, niet omdat we iets gedaan zouden hebben dat ons kan rechtvaardigen maar alleen omdat Hij barmhartig is.’ (Tit 3,4-5)
God is tot ons gekomen in het Kind Jezus en doet dat telkens opnieuw wanneer we bidden. Laat ons niet alleen op Kerstmis samen bidden, maar elke dag van het nieuwe jaar tot God die onze Vader is.
Een man en een vrouw gaan langs de wegen, de lucht is koud, de wind zit tegen. Geen Dickens-sfeer, geen welbehagen en af en toe hoor je haar vragen met zachte stem: 'Is het nog ver naar Bethlehem?' 'Ja, het is nog ver naar Bethlehem.'
Opnieuw een jaar van vluchtelingen die schamel langs de wegen gingen. Opnieuw een jaar van oorlogsrampen van hongersnoden en van kampen en requiem. 'Is het nog ver naar Bethlehem?' 'Ja, het is nog ver naar Bethlehem.'
Van de verloren Hof van Eden naar de onmogelijke vrede. Zo trekt de mens over de wegen met haar en hem. 'Is het nog ver naar Bethlehem?' 'Ja, ja het is nog heel ver naar Bethlehem.'
“Als Christus met zijn mateloze goedheid in ons woont, worden we ten diepste eenvoudige en zachtmoedige mensen, vrouwen en mannen met een hart dat geraakt werd door Jezus. Niet het minst in onze omgang met elkaar. Om in de wereld een waarachtig teken te stellen, moeten wij christenen eerst zelf dat teken worden”,
HEER, bewaar ons wanneer uw Naam verbleekt door onze twijfels en wanhoop ons verblindt; bewaar ons als de nacht ons verstomt en angst aanjaagt; bewaar uw schepping voor het duistere dreigen van een blijvende nacht; bewaar ons voor elkaar, voor onze vrienden, voor hen die van ons houden, voor hen met wie wij het leven delen; bewaar ons in deze nacht; bewaar ons in alle dagen en nachten, tot in uw eeuwigheid.
De leuze 'kostbaar in Zijn ogen' verwoordt de kern van het evangelie. We zijn oneindig kostbaar in Gods ogen, benadrukt bisschop Lode Aerts: Iedereen, gelovig of niet-gelovig, voorbeeldig of niet-voorbeeldig, iedereen is in de ogen van God kostbaar. Het komt uit Jesaja, een passage over een volk in ballingschap. Een beetje vergelijkbaar met de situatie vandaag. Een crisistijd, er heerst angst en onzekerheid. En ze zijn ook met niet zo veel meer. En net dan zegt God, zo verhaalt de profeet, dat ze kostbaar zijn in Zijn ogen.
We zeggen: Spijtig, maar ik kan niet. Vandaag niet, misschien morgen. Morgen zal ik beter zijn, morgen zal ik bidden, morgen zal ik het goede doen, morgen. Deze sluwheid verwijdert ons van het ja, vervreemdt ons van God en leidt ons naar het neen, het neen van de zonde, het neen van de middelmatigheid. Het bekende Ja, maar… Ja, Heer, maar… Zo sluiten we deur voor het goede en het kwaad maakt gebruik van dit gemiste ja. Elk volmondig ja aan God daarentegen is het begin van een nieuwe geschiedenis: ja zeggen aan God is waarlijk oorspronkelijk, dat is de oorsprong, niet de zonde, die ons van binnen oud maakt.
Uit onszelf doen we dat niet. Wij hebben andere zorgen Ons verlangen is veel te kort om U in het zicht te krijgen; en aan geduld hebben we ook geen overschot.
God, Gij hebt het ons ook geleerd. Gij hebt ons een moeder gegeven. Als de avond tijd van luisteren baart zal zij ons vertellen dat wij uit wachten zijn geboren. Zij keek maanden naar ons uit en zo geraakte zij op ons nooit meer uitgekeken
en als die moeder ook nog Maria heet zal zij een andere avond verder vertellen hoe ze zich voelde koningsdochter uit een vervallen tak, kind van een volk zonder vleugels en wat haar overkwam hoe ze een stem hoorde, en schrok van dat woord en begon te bidden Kom Heer, kom Kom Kindje, kom.
Dank U, Vader, voor deze maand van het jaar die sprankelt van licht, liefde en verwachting. Ik bid dat vermoeide harten weer nieuwe vreugde zullen ervaren, dat twijfelende geesten het komende kerstfeest weer hoop zullen krijgen en dat de vonk van het leven bij veel mensen zal terugkeren. Amen.
“Wij, wij hebben geen wapens. Maar wij geloven in de zachte en nederige kracht van het gebed. De vrede is niet alleen protest tegen de oorlog en evenmin het resultaat van onderhandelingen, politieke compromissen of economische verdragen. Zij is het resultaat van gebed.”
Almachtige God, alstublieft, alstublieft, laat niet toe, dat Uw wereld nog langer vernield wordt, laat niet toe, dat het leven van mensen ineenstort, dat het zwaard van de honger de aarde doorklieft. Alstublieft, alstublieft God, verbied in Uw Naam, dat mensen elkaar van het leven beroven, en dat ze vervolgen wie in U geloven, dat kind'ren van uitputting dood zullen gaan. O God, Die de nood van Uw schepselen ziet, zend nog eens Uw Zoon naar de stervende aarde, zend Hem als het Licht, dat het duister nooit spaarde, de Sterke, Die 't zwakke in liefde bewaarde, de Eeuwige, Die ons de tijd openbaarde, de Vorst, Die ons eindelijk vrede gebiedt!
Heer, laat ons ook dit jaar in het licht van de advent, waakzaam en alert, het feest en de vreugde van Kerstdag tegemoet gaan. Gij hebt uw Zoon Jezus mens laten worden met de Boodschap: mens lief, Ik hou van jou. Leer ons onze ogen en oren open te houden voor uw aanwezigheid in ieder van onze medemensen, in mensen bij wie wij U misschien het minst verwachten.
Die pioniers van het onderwijs hadden ten volle het werk van barmhartigheid begrepen en er een levensstijl van gemaakt die de samenleving heeft veranderd. Door middel van eenvoudige arbeid en weinig structuren zijn ze er in geslaagd aan vele mensen hun waardigheid terug te bezorgen. Het onderwijs dat ze verzorgden was vaak gericht op de arbeid. We denken aan de heilige Jan Bosco die de straatjeugd voorbereidde op het werk, eerst met het oratorio en later met de scholen, de vakscholen. Op die wijze is een grote verscheidenheid van beroepsscholen gegroeid, die voorbereiden op het werk en tegelijk opvoeden tot menselijke en christelijke waarden. Onderwijs is daarom echt een bijzondere vorm van evangelisatie.
In het oude Onzevader stond bekoring. Meer zelfs: Leid ons niet in bekoring. Alsof God een duivel zou zijn die ons wil misleiden. Het gaat om het omgekeerde: dat God ons weg zou leiden uit de beproevingen van het leven, zodat we weer in zijn spoor kunnen stappen. Verlos ons van het kwaad van het cynisme. Immers, daarin sterft alle geloof.Daarin blijven geloven, met al wat we om ons heen zien aan geweld en misère, is niet vanzelfsprekend. Daarom luidt de laatste bede van het Onzevader: Verlos ons van het kwade. Het kwaad van de ontgoocheling, het kwaad van het scepticisme, het kwaad van het cynisme. Daarin sterft alle geloof.
Het woordje brood heeft een dubbele betekenis: voedsel voor ons lichaam en voedsel voor onze geest, eetbaar brood en geestelijk brood. Geef ons heden ons dagelijks brood. Het woordje heden is even belangrijk. Het gaat over nu, niet over morgen.
Nutteloze zorgen over later verhinderen ons immers om nu te leven. Iemand die heel zijn leven overdreven spaarzaam is en krenterig een fortuintje vergaart voor later, vergeet vaak te leven. Eenmaal oud geworden - als hij dat wordt - kan hij er vaak niet meer van genieten. Uitgesteld is meestal verloren, het omgekeerde van volop leven dankzij heden ons dagelijks brood.
Het Onzevader begint met een lofprijzing: Onze Vader die in de hemel zijt. Gevolgd door de drievoudige smeekbede: Uw naam worde geheiligd. Uw rijk kome. Uw wil geschiede... Met driemaal nadruk op Uw. Dus niet dat ik aanzien mag hebben, ik rijk mag worden, ik macht mag hebben... al die dingen waar we geneigd zijn voor te bidden: prestige, rijkdom, macht.
Het Onzevader zegt ons: daar bid je niet voor. Het gaat over Gods naam, Gods koninkrijk en Gods wil. Het Onzevader is een gebed dat tegen de haren in strijkt, dat ons op onze plaats zet. Het gaat in het gebed om God met al zijn hemelse dromen voor de mens, niet om ons met al onze aardse wensen en wereldse verleidingen.
Voeg je naar het ritme van het leven en voel je thuis, weet je gedragen – zoals een kind in moeders schoot, op vaders knie. Bid, voel je thuis.
Wijd de morgen, zegen de avond – en vertrouwd met méér dan wie of wat ook. zul je dag en nacht hitte en kilte kunnen verdragen. Bid, heilig de tijd.
Wees meer bedacht op hart en ziel dan op have en goed – meer op vrede van binnen dan naam van buiten. Het geeft je vaste grond onder de voet. Bid, ben jezelf.
Wij hebben geen verstand meer van leven en dikwijls draaien wij dol en zien "het" niet meer zitten. Zo dikwijls doen wij het leven geweld aan en verknoeien wat natuurlijk en goed is.
Heer, Gij hebt toch uw schepping gemaakt en gezien dat het goed was.
Gij hebt de mens gemaakt naar uw beeld en gezien dat het goed was.
Open onze ogen en breng ons tot inkeer. • Leer ons gezond te leven, met tijd om te ademen, te kijken en te luisteren en weer verwonderd te zijn over de kleine dingen van elke dag. • Leer ons gezond te leven, met tijd om ziek te zijn en te herstellen en ons te verheugen over het geschenk van ons lichaam. • Leer ons gezond te leven, met tijd om verdrietig te zijn en blij te zijn, met tijd om te huilen en te lachen. • Leer ons gezond te leven en de moed hebben om te zeggen: zo is het genoeg, dit gaat te ver, dat is teveel. Geef ons de moed om ons niet te laten meesleuren in de draaikolk en de wervelstorm van wat "hoort" en "moet". • Leer ons te ontdekken wat echt leven is en van wat samen-leven is.
MOCHT OOK GIJ OP DEZE DAG INZIEN WAT U TOT VREDE STREKT! MAAR NU IS DAT VOOR UW OGEN VERBORGEN (LUCAS 19, 41-44)
Oorlogen, hongersnoden, aardbevingen, rampen… Zo kunnen we nog een tijdje doorgaan. Komt er ooit vrede? Waar is Gods aanwezigheid in deze wereld? Zijn wij daar collectief blind voor? Zien wij de tekenen van de tijd?
Heer Jezus, bij de vele concrete vragen en dreigingen weet ik vaak niet wat nu tot vrede dient. Laat mij de tekenen van uw aanwezigheid zien. Help mij de kleine weg van de vrede te gaan elke dag opnieuw.
We naderen het einde van het kerkelijk jaar. a.s. Zondag is het al weer de laatste zondag, daarna begint de advent. In de lezingen van deze tijd wordt verwezen naar het einde van de tijd, einde van het leven. Dan moeten we verantwoording afleggen, hoe we in ons leven gepresteerd hebben. Het is belangrijk dat we nu en dan eens even stil worden en nadenken over ons leven, hoe wij erbij staan. Het evangelie maakt ons duidelijk dat het niet gaat om wat we presteren en produceren, zaken die in onze maatschappij toch als heel belangrijk gezien worden. God kijkt niet naar de uiteindelijke resultaten, maar wel naar onze inzet, onze wil om steeds weer het goede te doen.
God, ik weet dat U ook mij roept om mijn talenten in uw dienst te stellen, ik weet dat U ook tegen mij zegt: "Ik heb jouw handen nodig om te bouwen aan mijn wereld; Ik heb jouw voeten nodig om wegen van vrede te gaan; Ik heb jouw mond nodig om mijn boodschap uit te dragen; Ik heb jouw lichaam nodig om daar te zijn waar nood is, Ik heb jouw hart nodig om steeds meer lief te hebben." Maar ik ben zo bang om 'ja' te zeggen, want wat is dan mijn toekomst? Wat moet ik achter mij laten. En wil ik het wel? Kan ik het wel? Help me, God, om als het moet ja te kunnen zeggen. 'Ja' tegen U, 'ja' tegen de ander. Amen
Schep, o God, een zuiver hart in mij, vernieuw mijn geest, maak mij standvastig, verban mij niet uit uw nabijheid, neem uw heilige geest niet van mij weg. Red mij, geef mij de vreugde van vroeger, de kracht van een sterke geest.
Veel mensen zeggen: ik zie God niet, Hij is onzichtbaar. Maar ze willen Hem niet zien. Ze nemen er geen tijd voor. God is onzichtbaar zoals een mens vaak onzichtbaar is. We willen iets van God zoals we iets van een ander mens willen en dat verhindert dat we Hem werkelijk zien. Als de ander moet zijn zoals jij hem hebben wilt, zie je hem niet echt. Daarvoor moet je kijken zonder hebzucht, angst, ijdelheid, jaloezie.
Een tijd om te rusten en een tijd om te werken Een tijd om te wachten om weer aan te sterken Een tijd voor jezelf en een tijd voor je kinderen een tijd waarin niemand je mag hinderen een tijd om te geven en een tijd om te dienen een tijd om te ontvangen en een tijd om te verdienen een tijd om te zingen tot lof van de Heer een tijd om te bidden, kniel voor Hem neer een tijd om te leren uit het woord van God een tijd om te verwerken jouw levenslot een tijd om te luisteren naar wat God wil zeggen een tijd om jouw leven in Zijn handen te leggen een tijd waarin je ontdekt het verschil wat kán en móet ik: om te doen Gods wil!
Lieve Vader, de tijd van deze dag is weer tussen mijn vingers doorgeglipt. Ik weet hoe belangrijk het is om tijd met U te hebben, maar de drukte van alle dag, de zorgen, de beslommeringen hebben me opnieuw in beslag genomen. Vergeef mij, Vader en help mij, hoe ik in mijn drukke leven, in mijn omstandigheden, tijd kan vrij maken voor U. Leidt mij door Uw Geest, in Jezus ‘Naam.
Ik wens iedereen nog een fijne avond, voor straks een rustige nacht en morgen een mooie gezegende dag!
Heer, ontferm U over ons. Jezus Christus, ontferm U over ons. Heer, ontferm U over ons. Christus, verhoor ons. Christus, verhoor ons. Hemelse Vader, die God zijt, ontferm U over ons. Zoon Verlosser van de wereld, die God, ontferm U over ons. Heilige Geest God, ontferm U over ons. Heilige Drievuldigheid, een God, ontferm U over ons. Heilige Maria, bid voor ons. Heilige Moeder van God, bid voor ons. St. Martin, die de helft van je mantel gaf aan een bedelaar, Saint Martin, model van ware perfectie, bid voor ons. Saint Martin, Glory soldaten, bid voor ons. Saint Martin, religieuze regel, bid voor ons. Saint Martin, kralen van Priesters, bid voor ons. Saint Martin, Good Shepherd Tower, bid voor ons. Saint Martin, heerlijk licht der heidenen, bid voor ons. Saint Martin, onverschrokken vernietiger van afgoden .... Saint Martin, verspreider van het Romeinse geloof, bid voor ons. Saint Martin, ijveraar van de heerlijkheid van God, bid voor ons. Saint Martin, pracht en praal van de Westerse Kerk, ... St. Martin, die het geloof leven, bid voor ons. Saint Martin, wiens nederigheid was erg diep, bid voor ... Saint Martin, de beschouwing van die was zeer hoog, bid ... Saint Martin, waren zeer ijverig in het gebed, bid voor ... Saint Martin, wiens liefdadigheid was erg vurig, bid voor ons. Saint Martin, geduld spiegel, bid voor ons. Saint Martin, zachtaardige vader van de armen, bid voor ons. Saint Martin, trooster van de getroffen, bid voor ons. Saint Martin, de gezondheid van de zieken, bid voor ons. Saint Martin, verschrikkelijke demonen, bid voor ons. Saint Martin, geïllustreerd met talrijke wonderen, bid voor ... Saint Martin, zijn drie doden opgewekt, bid voor ons. Saint Martin, onuitsprekelijke man die niet de taak niet weigeren ... Saint Martin, de dood waarvan het koor van Engelen van vreugde begonnen, bid voor ons Saint Martin, wiens graf is heerlijk, bid voor ons. Saint Martin, beschermer van de mensen die vertrouwen in u ... Saint Martin, de patroonheilige van Frankrijk, bid voor ons. Lam Gods, dat de zonden van de wereld wegneemt, vergeef ons Heer. Lam Gods, dat de zonden van de wereld wegneemt, verhoor ons Heer. Lam Gods, dat de zonden van de wereld wegneemt, ontferm U over ons. Christus, verhoor ons. Christus, verhoor ons. St. Martin, bid voor ons.
Dat kunnen we waardig van de beloften van Jezus Christus worden gemaakt. BID: O God, die zijn verheerlijkt door het leven en de dood van onze Paus St. Martin gezegend, vernieuw in ons hart dezelfde wonderen van Uw genade, opdat noch dood, noch leven zal nooit in staat zijn om ons te scheiden van Jezus Christus van de liefde Uw Zoon die God is, leeft en regeert met u voor eeuwig en altijd. Het zij zo.
WEG MET DIT ALLES! MAAK VAN HET HUIS VAN MIJN VADER GEEN MARKTHAL! (JOHANNES 2,13-22)
Hier zien we een andere kant van Jezus. Niet die zachtaardige man, zoals hij dikwijls afgebeeld wordt, maar een woedende Jezus. Een Jezus die grote schoonmaak houdt en protesteert tegen het gebruik van de tempel als een soort markthal.
Schoon schip maken: misschien moet ik het ook maar eens doen in mijn binnenste. Zelf een tempel worden van echtheid, zuiverheid, sereniteit, spiritualiteit en liefde. Heer Jezus, ga met uw gesel ook eens door mijn hart. Roei uit wat er niet thuishoort. Zuiver mij. Maak van mijn hart, meer en meer, een tempel waarin de Heilige Geest kan wonen, mij kan inspireren en mij uw liefde kan doen voelen. Ik dank U
“Wij verdragen niet langer dat te veel politici in België en Europa het egoïsme en de angst aanwakkeren, door muren op te trekken rond onze welvaart en de vreemde nieuwkomer niet op de eerste plaats als medemens in de ogen te kijken. Wij dagen alle beleidsmakers uit om moediger te zijn en hun medeburgers te betrekken in daden van gastvrijheid, integratie en solidariteit. Wij vragen meer inspanningen om de oorzaken van gedwongen migratie in de landen van herkomst weg te werken. … Wij roepen alle krachten in onze samenleving op om werk te maken van een cultuur van ontmoeting, omdat wij geloven dat elke waarachtige ontmoeting met een nieuwkomer de samenleving verrijkt en versterkt.”
Verlaat mij niet Heer, in mijn ouderdom, als 'k niet meer kan zoals ik graag zou willen. Als benen weigeren en handen trillen. Zie dan, juist dan, vol liefde, naar mij om.
Stuur mij mensen op mijn pad met groot geduld, als mijn geheugen het soms af laat weten als 'k dingen zoek, of namen ben vergeten, geef dat dan toch, Uw Liefde mij vervult..
En wordt het lichaam zwak, de ogen slecht, Laat dan Uw Woord, Uw naam mij vergezellen, opdat ik anderen nog kan vertellen, waar 't fundament de grondsteen is gelegd..
En als ik heel dicht bij het einde kom, vul mijn gebroken stem, dan met gezangen, en laat mij diep, heel diep naar U verlangen, Verlaat mij niet Heer, in mijn ouderdom.
Heer, maak ons tot mensen naar het beeld van uw Zoon: met ogen die niet alleen kijken, maar ook kunnen aanzien, met oren die niet alleen horen, maar ook kunnen luisteren, met een mond die niet alleen praat, maar ook kan aanspreken, met een verstand dat niet alleen begrijpt, maar ook kan verstaan, met een hart dat niet alleen klopt, maar ook bewogen kan zijn, met handen die niet alleen grijpen, maar zich ook kunnen openen, met voeten die niet alleen draven, maar ook tegemoet kunnen komen, want zo zijn wij gezegend en elkaar tot zegen.
Mijn zoon, streef naar bedachtzaamheid en wijs beraad, verlies die nooit uit het oog. Ze zullen een bron van leven voor je zijn, een sieraad om je hals.
Stil zou ik willen zijn vandaag en vertoeven en verwijlen bij zo velen die mij dierbaar zijn maar die rusten in de aarde, geborgen in de eeuwigheid van uw liefde.
Ik draag hun namen in mijn hart, en meer nog dan hun namen de herinnering aan wie ze zijn geweest…
Zij hebben van mij gehouden. Ik hield van hen. Zij hebben mij gemaakt tot wie ik ben… Zo talrijk zijn ze reeds, lieve God: familie, buren, kennissen, goede vrienden… Zo velen dichtbij en veraf.
Stil zou ik willen zijn vandaag en in die stilte - uw stilte - dankbaar toeven en verwijlen bij zo velen die mij dierbaar zijn en die rusten in de aarde.
Goede God, zo graag wil ik zelf de grond van mijn bestaan zijn, niemand iets schuldig zijn, mijn eigen baas zijn. Maak me eenvoudig en oprecht genoeg om te erkennen dat ik U en uw mensen alles schuldig blijf: liefde, genegenheid, verzoening, het leven zelf.
‘Vrede laat Ik jullie na, mijn eigen vrede geef Ik jullie, een andere dan de wereld te bieden heeft. Je moet je dus niet zo laten verontrusten en de moed niet verliezen.’
Heer, ik kom tot U en in de stilte van de ontluikende, nieuwe dag, zoek ik Uw aanwezigheid. Ik sluit mijn ogen, vouw mijn handen en verlang ernaar even met U alleen te zijn. U bent mijn Heer en het is mijn diepst verlangen dat U mij op al mijn wegen leidt. Ik heb geen woorden om te spreken, Heer; ‘k wil slechts alleen even met U samen zijn.
In de stilte van deze nieuwe dag, in Uw aanwezigheid, kom ik tot rust en ontvang nieuwe kracht. Uw Geest doorstroomt mijn wezen als ik U, hier in de stilte ontmoet. In mijn hart ontspringt een lied van lof en dank; ik zing voor Hem, heel zacht. Niets mag dit stille samen-zijn verstoren; hier ligt mijn sterkte als ik de nieuwe dag begroet.
Dit prachtige gedicht kwam ik tegen tijdens het opruimen van wat spulletjes uit vervlogen tijden..............
DE ROZENKRANS....
Als het vroeger weer oktober was de herfst had zich gemeld werd er bij potkachel en pijp een sterk verhaal verteld........ De lamp die bleef nog even uit petroleum was duur als enig licht.... het schijnsel van hout of kolenvuur In DIE tijd waren ouders thuis geëerd en heel wat mans men bad tezamen in geloof devoot de Rozenkrans
Voorwaar.....de tijd die stond niet stil nog minder de techniek Wie niet modern denkt elke dag noemt men al gauw ....antiek.... Men heeft het voor gebed of God nu immers veel te druk.... er moet zo nodig geld verdiend Daarvoor ...koopt....men ...GELUK? Ons hele leven is gericht op de miljoenendans De mens van NU heeft echt geen tijd meer voor de Rozenkrans
Maar.....razen rampen plotseling over ons leven heen en zoekt de mens naar hulp en steun voelt hij zich ..bang....alleen??? Is hij teneinde raad ziet hij geen toekomst meer? drijft hij ontredderd, zonder hoop en stuurloos heen en weer? Is hij de koers in het leven kwijt Geeft niemand hem nog kans? Dan grijpt die ZELFDE mens ineens die...OUDE ROZENKRANS !!!!!
Bij u, HEER, schuil ik, maak mij nooit te schande. Bevrijd mij en doe mij recht, hoor mij, haast u mij te helpen, wees voor mij een rots, een toevlucht, een vesting die mij redding biedt.
Er wordt wel eens geklaagd dat God in Nederland uit het openbare leven wordt verbannen "In Nederland lijkt op God een actief uitzettingsbeleid van toepassing te zijn. God is op het vliegtuig gezet naar het eiland van de privé-sfeer. Het is ieder voor zich en God voor ons allen. Maar bouw je daarmee een menselijke samenleving op?”
Waar God wordt doodgezwegen, komt het leven van de mens in gevaar. Ook in het evangelie wordt regelmatig onderstreept dat we God een plaats moeten geven in ons leven én de medemens. Geloof in God moet altijd gekoppeld zijn aan respect en zorg voor de medemens. Anders is ons gelovig zijn een leugen.
Eigenlijk geloof ik niets, en twijfel ik aan alles, zelfs aan U. Maar soms, wanneer ik denk dat Gij waarachtig leeft, dan denk ik, dat Gij Liefde zijt, en eenzaam, en dat, in dezelfde wanhoop, Gij mij zoekt zoals ik U.
Zelf echter trok hij een dagreis ver de woestijn in, ging zitten onder een bremstruik en begeerde te mogen sterven, en zeide: Het is genoeg! Neem nu Here, mijn leven, want ik ben niet beter dan mijn vaderen. 5Daarop legde hij zich neer en sliep in onder een bremstruik. Doch zie, daar raakte een engel hem aan en zeide tot hem: Sta op, eet. 6Toen hij rondzag, was daar, aan zijn hoofdeinde, een koek op gloeiende stenen gebakken en een kruik water. Hij at en dronk en legde zich weer neer. 7Doch wederom, ten tweeden male, raakte de engel des Heren hem aan, en zeide: Sta op, eet, want de reis zou voor u te ver zijn. 8Toen stond hij op, at en dronk en ging door de kracht van die spijs veertig dagen en veertig nachten tot aan het gebergte Gods, Horeb.
NU Iemand die ‘in zak en as’ zit, is verslagen, terneergeslagen, soms ook in financieel opzicht.
BIJBEL Verwijst naar een oude gewoonte bij de Israëlieten, die een zakvormig rouwkleed van ruwe stof aantrokken en as over hun hun hoofd strooiden als teken van verdriet, bijvoorbeeld bij iemands overlijden. In Daniël 9 2:3 staat: In zijn eerste regeringsjaar viel bij het lezen van de boeken mijn aandacht op het getal van zeventig jaren, de tijd dat, volgens het woord van de Heer aan de profeet Jeremia, Jeruzalem in puin zou liggen.
En ik, Daniël, richtte mij tot de Heer God om door bidden en smeken en door vasten in zak en as van Hem inzicht te verkrijgen.
BIJBEL In Matteüs 23:23-24 waarschuwt Jezus: Wee u, schriftgeleerden en farizeeën, schijnheiligen; u draagt een tiende af van munt, anijs en komijn, maar wat het zwaarst weegt in de wet verwaarloost u: recht, barmhartigheid en trouw! Het ene moet u doen, maar het andere niet laten.
Blinde leiders, die de mug uitzeven en de kameel doorslikken!
NU Een plezier om naar te kijken, van grote schoonheid.
BIJBEL Dit gaat terug op de tuin van Eden (Genesis 3:6): De vrouw keek naar de boom. Zijn vruchten zagen er heerlijk uit,
ze waren een lust voor het oog,
en ze vond het aanlokkelijk dat de boom haar wijsheid zou schenken. Ze plukte een paar vruchten en at ervan. Ze gaf ook wat aan haar man, die bij haar was, en ook hij at ervan.
NU Goede buren kunnen sneller hulp bieden dan familieleden of vrienden die veraf wonen.
BIJBEL Gebaseerd op een passage uit het boek Spreuken (27:10): Laat je vriend en de vriend van je vader niet in de steek en ga het huis van je broer niet binnen op de dag dat je door rampspoed wordt getroffen.
NU Onverwacht, onopgemerkt, heimelijk - eerder met een negatieve bijklank. Hij verdween als een dief in de nacht.
BIJBEL Op vijf plaatsen in het Nieuwe Testament komt de uitdrukking geheel of gedeeltelijk voor. De dag van de Heer zal komen als een dief, luidt het in de Tweede Brief van Petrus (2 Petrus 3:10). In de Eerste brief aan de Tessalonicenzen (1 Tes 5:2) luidt het:
U weet zelf heel goed dat de dag van de Heer komt als een dief in de nacht.
•Kardinaal is een titel voor de hoogste waardigheidsbekleders, die het voornaamste college voor het bestuur van de katholieke Kerk vormen. •Zij vertegenwoordigen de wereldkerk of leiden de belangrijkste congregaties en raden in Rome •Zij kiezen na het overlijden van de paus in een conclaaf een opvolger. •Bij hun aanstelling krijgen ze een roodzijden toga, een rode kalot en een bonnet.
Maria gaat nog steeds niet de straat op. Maar ze is er wel. Ook bij jou. Als je haar om raad vraagt, dan hoort ze ook jou. Als je bedroefd bent, wil ze ook jou troosten. Wanneer je blij bent, dan is Maria ook blij. Maar je moet Maria wel gaan zoeken. Ze loopt niet over de straat. Ze trekt je niet aan je jasje. Je kunt ook langs haar doorlopen. Je hoeft haar niet te zien. Ze wacht op je. Ze laat jou de kans om haar op te zoeken. Of heb jij geen goede moeder nodig? Hoef jij geen moeder die voor jou zorgt in de hemel? Natuurlijk wel. Daarom mag je ook blij en dankbaar zijn, dat Jezus ook jou moeder Maria heeft gegeven. Denk er elke dag even aan. Je kent toch het ,Wees Gegroet'? Je kunt dat vaker bidden. En je mag ook alles tegen Maria zeggen.
Moeder Maria, wij vinden het fijn dat u onze moeder bent. Wij willen vaak aan u denken. Help ons elke dag. Laat ons goede vrienden van Jezus zijn. Leer ons elke dag beter begrijpen, wat Jezus van ons vraagt. Help ons, elke dag te doen wat Jezus en u blij maakt. Wilt u ons ook beschermen tegen gevaren. Laat er geen oorlog meer zijn in de wereld. Help, dat alle mensen gelukkig kunnen zijn. Amen.
Ik laat het werk even wachten om op adem te komen, Heer, bij U. U bent het licht in mijn ogen, de adem die mij draagt, de warmte van mijn hart, de kracht van mijn voet. Ik dank U Heer, voor wie ik ben, voor wat ik kan. U bent mijn stille vreugde, de bron waaruit ik leef.
Laat iemand die ziek is de oudsten van de gemeente bij zich roepen; laten ze voor hem bidden en hem met olie zalven in de naam van de Heer. Het gelovige gebed zal de zieke redden, en de Heer zal hem laten opstaan. Wanneer hij gezondigd heeft, zal het hem vergeven worden. --
Kinderen, we moeten niet liefhebben met de mond, met woorden, maar waarachtig, met daden. Dan weten we dat we voortkomen uit de waarheid en kunnen we met een gerust hart voor God staan. En zelfs als ons hart ons aanklaagt: God is groter dan ons hart, hij weet alles.
Goede God, Gij legt Uw droom om uw Licht door te geven in onze handen. Sluiten wij onze hand, willen wij die droom alleen voor onszelf, dan ontglipt hij ons als korrels zand in een gebalde vuist. Maar op een open hand, gereed om door te geven, wordt die droom tastbare vreugde, echte vrijheid en diep geluk voor elke mens. Bedankt God, voor die droom in onze handen; bedankt God, voor deze dag!
Wat wij bidden noemen, beperkt zich vaak tot vragen en smeken. Wij laten God dan weten hoe Hij het best voor ons zorgt! Maar God weet beter. Hij vervult niet altijd onze wensen, maar Hij blijft wel trouw aan zijn belofte ons te geven wat wij nodig hebben.
Heer God, leer mij bidden om wat ik echt nodig heb: de gezindheid van uw Zoon, Jezus van Nazareth. Laat mijn leven in zijn spoor er toe bijdragen dat uw wil mag geschieden, onder uw mensen en in onze wereld.
Daar staat hij dan. Een engel van de Heer. Zomaar in je kamer, ongevraagd, kondigt zich aan met: Wees gegroet. Niet: Ik groet je. Maar: Wees gegroet. Daar spreekt iets uit van onderdanigheid. Ze kan al weten dat een nog hogere macht haar goedgezind is. De engel herinnert daaraan door haar er op te wijzen: je bent al gegroet, je hele wezen, je hele zijn is al bekend bij God. En... hij noemt haar bij haar Naam: Miriam Maria.
Wees gegroet,Maria vol van genade Vol van wat eigenlijk? Genade. In ongenade vallen is gemakkelijker voor te stellen. In genade vallen: mensen zijn je goed gezind. Op voorhand is alles je vergeven. Maria is zelf vol genade. Bij haar is op voorhand alles vergeven, wordt niets je nog verweten. Een uitstraling van liefde, zachtheid, warmte... dienstbaarheid.
Wees gegroet, Maria, vol van genade, de Heer is met u God is met haar. Zij is niet iemand die met God loopt. God gaat met haar. Onopvallend klinkt het haast, zoals hij bij haar is. Daarom moet de engel het nog zeggen: God is met u.
Wees gegroet, Maria, vol van genade, de Heer is met u; gij zijt de gezegende onder de vrouwen Zij is de gezegende. Zij is uitverkoren door God die met haar is. Ik weet niet of ze er zo blij mee was geweest als ze alles overzien had. Maar dat wordt niet gevraagd aan haar. Zij is uitverkoren, gekozen uit alle vrouwen. Miss Universe op tedere gronden
Vandaag donderdag 6 oktober wordt de 100ste verjaardag herdacht van het overlijden van de nog altijd populaire Vlaamse Broeder Isidoor (1881-1916). Al kort na zijn overlijden kwamen gelovigen van heinde en verre bidden, maar de stroom bedevaarders voor de zalige Broeder Isidoor kwam pas echt na de Tweede Wereldoorlog op gang.
Isidoor De Loor, die later zou bekend worden als Broeder Isidoor, werd op 18 april 1881 in het gehucht Okkervoorde van de gemeente Vrasene (Sint Gillis-Waas) na een lange en moeilijke bevalling geboren. Isidoor trad op 15 april 1907 in bij de passionisten in Ere, bij Doornik en legde op 13 september 1908 zijn kloostergeloften af onder de naam broeder Isidoor van de heilige Jozef.
De volksheilige ging een groot deel van zijn leven gebukt onder kanker. Door de ziekte moest in 1911 een oog vervangen worden door een kunstoog. De laatste vier jaar van zijn leven bracht hij door in het klooster van de passionisten in Kortrijk. Door zijn taak als portier die hij daar kreeg toegewezen, had hij nauw contact met de bevolking, vooral ook met armen die aan de kloosterpoort kwamen aanbellen.
Ons geloof is gebaserd op vertrouwen en dienstbaaarheid.
Wij, de sterken, moeten de zwakken in hun kwetsbaarheid helpen en niet ons eigen belang dienen. Laat ieder van ons zich richten op het belang van de ander, op wat goed en opbouwend voor hem is.
Ook Christus zocht niet zijn eigen belang; integendeel.
Thuis is geen huis maar louter een gevoel. Thuis is geen dak maar een veilig weten. Thuis is geen muren maar leven in vrijheid. Thuis is geen woning maar je zelf kunnen zijn. Thuis is geen bodem maar een zeker bestaan. Thuis is Iemand die je neemt zoals je bent. Thuis is geen plek om te wonen. Thuis is geliefd zijn ondanks je gebreken. Thuis is met God zijn. Met God die is, die was en blijft altijd en overal de zelfde waar ik ook ben. Met Hem ben ik thuis. Thuis is waar God is.
Katholieken maken het kruisteken omdat het een korte belijdenis is van het christelijke geloof dat we ontvingen van de apostelen. “Door het kruisteken plaatsen we onszelf onder de bescherming van de drie-ene God.” (CKK 2157)
Iedere keer dat we het kruisteken maken in de naam van de Vader, en de Zoon en de Heilige Geest zeggen we dat we in God geloven, een Drie-eenheid van drie personen en de Verlossing van het Kruis. God aanroepen bij naam heiligt (zegent) de dingen die we doen. Het verkrijgt zegeningen voor ons en geeft ons kracht in moeilijkheden en verleidingen.
Sint Cyril van Jeruzalem onderwees het kruisteken als een sterke publieke getuigenis van geloof. Hij zei:
” Laten we niet beschaamd zijn om de Gekruisigde te belijden; laat ons vol vertrouwen ons voorhoofd bezegelen met onze vingeres, laat ons het kruisteken maken op alles, op het brood dat we eten en boven de beker die we drinken. Laat ons dit teken maken wanneer we komen en gaan, voordat we slapen, wanneer we gaan liggen en wanneer we verrijzen, wanneer we reizen en wanneer we rusten.” Wanneer we het kruisteken maken herinneren we onszelf aan het doel van het kruis, denkend aan de prijs die betaald is. Onze Heer noemt het in Matteus 24,30 “Het teken van de Mensenzoon.”
Meditatie vraagt om jezelf leeg te maken, wat erg kunstmatig is omdat een mens nooit leeg is. Terwijl bidden je vraagt om te spreken met God en met God in contact te komen. En God laat zich vinden door de mensen die Hem echt willen vinden. Als je God via gebed vindt dan is dat een hemelse ervaring. Daarom: van mediteren word ik zenuwachtig, van bidden word ik ziels-gelukkig en rustig. Daarom hou ik het liever gewoon bij bidden.
29 september, we vieren het Feest van de HH. Michaël, Gabriël en Rafaël, aartsengelen. In het oudtestamentische boek Daniël wordt aangekondigd dat Michaël Israël in de eindtijd zal bijstaan. In het boek Openbaring is hij de leider van de goddelijke heerscharen (legertroepen) die strijd voeren met Satan. Hij wordt vaak afgebeeld met een zwaard in de hand. Gabriël kondigde de geboorte van Johannes de Doper aan, en later, aan Maria, de geboorte van Jezus Christus. Deze laatste aankondiging wordt ook wel de annunciatie genoemd. Maar ook in het Oude Testament komen we hem tegen in het boek Daniël, waar hij deze profeet openbaringen geeft over de eindtijd. In het boek Tobit stelt Rafaël zich als volgt voor: "Ik ben Rafaël, een van de zeven engelen die in de nabijheid van de troon van de Heer verkeren.'"[6] Vanwege zijn rol in dit boek is Rafaël de beschermheilige van de reizigers en staat hij ook als de genezer bekend. (info uit Wiki)
Wij moeten niet bang zijn voor de islamisering van Europa. Wij moeten ons wel zorgen maken over de zwakte van Europese christenen.
Daarom worden christenen uitgedaagd om oriëntatie te bieden, licht te zijn, mensen te steunen en met raad en daad bij te staan, en te stralen van vreugde.
Onze Vader die in de hemel zijt. U bent wel oneindig ver weggegaan van deze aarde. Uw naam ligt hier besmeurd, verborgen onder onrecht en geweld. Uw koninkrijk is hier niet te vinden. Hier gebeurt de wil van machtigen, rijken en geweldplegers. Een klein deel van de mensheid heeft volop te eten; de anderen hebben honger. Wij vergeven elkaar niet, maar komen op voor onszelf en de Derde Wereld staat dik bij ons in de schuld. Het kwaad is koning over ons. Zo zit dat.
Wie ben ik voor jou? Wat beteken ik voor jou? Wat betekent, wie ik ben, voor jou?
In het ‘ik ben’ van Jezus klinkt de naam van God door: Ik Ben Die Is. En het ‘ik ben’ van God, vraagt om mijn antwoord, net zoals toen bij Mozes: “Hier ben ik.” Zijn Woord, roept om mijn ant-woord. Zijn ‘er-zijn’ roept om mijn ‘er-zijn’, met heel mijn wezen, zonder terughouden, zonder aarzelen. Zijn ‘ik ben’ is bovendien ook het ‘ik ben’ van de ander tegenover mij.
Be-amen wie Hij is en dat Hij is, betekent dan ook: mijn eigen bestaan beamen en dat van de ander. Het betekent een stukje rots willen zijn, waarop Hij kan bouwen.
De Serenity Prayer is een gedeelte uit een gebed van Reinhold Niebuhr, Amerikaanse theoloog. Hij schreef het in 1943 en het oorspronkelijke gebed is een stuk uitgebreider. Wij kennen vooral de vier eerste versregels.
Het gebed van Reinhold Niebuhr is een 'Gebed om kalmte'.
God, schenk me de kalmte om te aanvaarden
wat ik niet kan veranderen.
De moed om te veranderen wat ik kan veranderen.
En de wijsheid om het verschil te zien.
Te leven van dag tot dag,
van moment tot moment.
Om moeilijke tijden te aanvaarden
als een weg naar vrede.
Om de zondige wereld te nemen zoals die is.
Niet zoals ik wil dat die is.
Erop vertrouwen dat U alle dingen goedmaakt
als ik me aan uw wil overgeef.
Om in dit leven gelukkig genoeg te zijn
en met U uiterst gelukkig te zijn in de eeuwigheid.
Franciscus vraagt om op 20 september te bidden voor de vrede.
Paus Franciscus heeft Bisschoppenconferenties in de hele wereld een brief gestuurd waarin hij hun steun vraagt voor een wereldwijde gebedsdag voor de vrede in de geest van Assisi, op 20 september. De Argentijnse paus neemt die dag deel aan de dertigste interreligieuze gebedsontmoeting in de Italiaanse stad Assisi. Volgens de Sint-Egidiusgemeenschap hebben 470 religieuze en levensbeschouwelijke leiders en prominenten uit de wereld van de politiek en de cultuur hun deelname toegezegd.
De eerste gebedsbijeenkomst van religieuze leiders uit de hele wereld vond dertig jaar geleden op initiatief van paus Joannes Paulus II in Assisi plaats. Sindsdien wordt het evenement jaarlijks in een andere betekenisvolle stad gehouden.
De Heer, je God, zal in je midden zijn, Hij is de held die je bevrijdt. Hij zal vol blijdschap zijn, verheugd over jou, in zijn liefde zal Hij zwijgen, in zijn vreugde zal Hij over je jubelen.
ELKE BOOM KEN JE AAN ZIJN VRUCHTEN, WANT VAN DISTELS PLUK JE GEEN VIJGEN EN VAN DOORNSTRUIKEN GEEN DRUIVEN.
(LUCAS 643-49)
Wat betekenen mooie woorden, edele gevoelens en rijke gedachten, als ze geen goede vruchten voortbrengen? Het is aan de vruchten dat men de boom kent! Welke vruchten breng ik voort? Welke vruchten mag men van mij verwachten?
Heer Jezus, wat ik in gedachten bedoel, wat ik concreet doe, wat me in mijn hart bezighoudt: mag dat vruchten voortbrengen die mensen doen leven! Ik bid U om deze ‘genade’ want U bent het die vruchtbaarheid geeft!
HOE KAN IK DE HEER VERGOEDEN WAT HIJ VOOR MIJ HEEFT GEDAAN?
Geef, dan zal je gegeven worden; een goede, stevig aangedrukte, goed geschudde en overvolle maat zal je worden toebedeeld. Want de maat die je voor anderen gebruikt, zal ook voor jullie worden gebruikt.
Nu begrijp ik dat er geen uitverkorener mens te bedenken valt, dan de moeder van Jezus van Nazareth. Ik heb haar een tijdlang uit het oog verloren, maar nu is ze weer terug in mijn hart en ik voel me sterker en veiliger. Soms geeft zij mij het warme gevoel terug van die kamer met dat flakkerende waxinelichtje. Grote kunstenaars hebben haar uitgebeeld door de eeuwen heen, met purperen mantels en gouden kronen op het hoofd. Het mysterieuze is dat, hoe hoog verheven wij haar ook mogen achten, door die verhevenheid de eenvoud straalt, de nederige liefde van een moeder die voor iedereen toegankelijk is, die zorgen heeft. Want zij is een troostende moeder, een helpende, een gevende moeder. Een moeder in de ware zin van het woord.
5 stappen naar barmhartigheid volgens Moeder Teresa.
Beste medeblogger, in vijf stappen kon je lezen hoe de heilige Moeder Teresa de werken van barmhartigheid tot haar leven maakte, en zo het leven leefbaar maakte voor de minsten van de haren.
Ik had honger en jullie hebben Me te eten gegeven,
Ik had dorst en jullie hebben Me te drinken gegeven,
Ik was vreemdeling en jullie hebben Me opgenomen...
Moeder Teresa sprak vaak over respect voor het leven van de natuurlijke conceptie tot de dood. Ze zei: Abortus zullen we bestrijden met adoptie. Die weerloze kinderen moeten gewild, geliefd en aanvaard zijn. Moeder zocht altijd de meest kwetsbaren uit om voor te zorgen. Als een moeder haar eigen kind in haar baarmoeder mag doden, wat zal jou en mij dan weerhouden om elkaar te vernietigen. Als we God zien in elkaar, zullen we vanzelf van elkaar houden zoals God van ieder van ons houdt. Liefde verwekt vrede. Werken van liefde zijn werken van vrede.
Moeder Teresa werd gekozen om heilig verklaard te worden in dit Jubeljaar van Barmhartigheid. En wij vragen ons af waarom? Voor mij is dat omdat ze ons het Goede Nieuws bracht van de liefde, ontferming en tederheid van de Vader. Ze werd door God gekozen om zijn aanwezigheid te vertegenwoordigen, zijn liefde en nabijheid bij wie gebroken is en verlaten, bij de ongewensten, de stervenden. Moeder antwoordde met heel haar hart op de schreeuw van Jezus - Ik heb dorst - met de heiligheid van haar eigen leven en de nederige werken van liefde aan de armsten van de armen.
Het hele leven van onze Moeder was de oneindige dorst van de gekruisigde Jezus naar liefde en zielen te laven. Ze zei altijd: Je bent kostbaar in Gods ogen. En: Ik kerfde je in de palm van mijn hand. Ik houd van je. De Jezus die ze ontving in de Heilige Communie en die ze aanbad in de Eucharistie was dezelfde Jezus als diegene die ze diende in de armsten van de armen.
De woorden uit het evangelie van Matteüs (25,40) [Dat] heb je voor Mij gedaan noemde ze het evangelie op 5 vingers.
Moeder Teresa zei altijd: Wat kan God doen als ik niets te bieden heb? Het antwoord was en is simpel: Je hebt nog altijd het gebed. Moeder had een grote liefde voor het gebed. Onze dag begint altijd met de Heilige Mis gevolgd door uren van gebed overdag, en eindigt met een uur van aanbidding van Jezus in het Heilig Sacrament.
We hebben het gebed nodig, want dat schenkt ons een zuiver hart. En een zuiver hart kan God zien in elke persoon.
In de stilte van mijn hart spreekt God over zijn Liefde. Luisteren is het begin van elk gebed. En waar luisteren we naar? Naar de stem van God, die niet kan ontgoochelen of ontgoocheld worden. Voor Moeder Teresa begon alles met stilte. Waar geen stilte is, heersen onvergeeflijkheid en on-menslievendheid. Maar als ik de stilte in mijn hart met grote zorg bewaar, dan hoor ik daarin zijn woorden van troost en uit de volheid van mijn hart bied ik Jezus vertroosting in de schrijnende vermomming van de armen.
Was er een bejaarde vrouw die heel wat uren van de dag in gebed verzonken was. Op een dag hoorde ze de stem van God: "Vandaag kom ik bij jou op bezoek.” Stel je voor hoe blij ze was en toch ook een beetje fier. Dadelijk begon ze te poetsen en schoon te maken, te koken en koekjes te bakken. Ze trok haar beste kleed aan en ging zitten wachten. Even daarna werd er aangeklopt. Ze haastte zich naar de deur. Het was de buurvrouw maar, die een snuifje zout kwam vragen. "Om de liefde Gods toch", zei de vrouw, "kom je me voor zo'n futiliteit lastig vallen? Maak je maar vlug weg, want ik verwacht God op bezoek. Vlug weg, weg!" De buurvrouw kreeg de deur haast tegen de neus. Oef.! Maar er werd alweer aangeklopt. Nog vlug even voor de spiegel en dan naar de deur... Wie nu? Een kereltje in een veel te grote jas die leurde met knopen en toiletzeep. "Nu heb ik echt geen tijd", zei de vrouw, "kom een ander keer terug, want ik verwacht God." Daar stond het jongetje. Voor de zoveelste keer ging de deur voor hem dicht. De vrouw was nog niet terug in de woonkamer of er werd alweer geklopt. Nu zou het toch! Maar wat een teleurstelling. Aan de deur een haveloze kerel, een landloper. "Mevrouw, een stuk brood, alsjeblieft, al was het maar oud brood." En of hij op de trap voor de deur een beetje rusten mocht. "Ah lieve deugd! Laat me toch met rust. Ik sta op God te wachten. Neen, zeker niet, hier op de trap. Weg, vlug weg!" En de uren van de dag schoven voorbij. Het werd avond, maar God liet zich niet zien. De vrouw was ontgoocheld en uiteindelijk ging ze maar slapen. Eigenaardig, maar ze dommelde dadelijk in en droomde. In haar droom verscheen God: "Driemaal ben ik vandaag bij jou op bezoek geweest. Driemaal heb je me de deur gewezen."
Goede God, Rots in de branding, stevig anker in de stroom van de tijd, wees hier in ons midden, wees voor ons een steun in de rug, begeleid ons met uw boodschap in onze roerige wereld en doe ons de weg gaan in navolging van Jezus Christus, onze Heer.
Noveen 8 september tot 16 september 2016 Elke dag eucharistieviering: om 7.30 u., 9 u. en 18.30 u. in de basiliek, om 16 u. in kapel van het Rosarium.
Elke dag Mariale gebedsviering in de kapel van het Rosarium om 15 u. Zondag 4 september om 20 u in de Basiliek Mariale bezinning: 'Mijn naam is: Moeder van Barmhartigheid' met medewerking van:
Vrijdag 9 september om 20 u: Bedevaartseucharistie Dekenij Menen, gevolgd door kaarsprocessie
Orgelconcert in de Sint-Theresiakerk te Slypskapelle, door Edward de Geest van Sint Baafskathedraal, Gent. met medewerking van Grimmertingekoor, Moorslede.
Weekend 10 & 11 september: zaterdag: om 16 u en 18 u. zondag: om 6 u; 7 u; 8 u; 9 u; 10 u; 11 u; 16 u en 18 u. om 10 opgeluisterd door het koor Crescendo uit Rollegem-Kortrijk o.l.v. Werner Vandamme Woensdag 14 september: om 17 u.: Kinderzegening Vrijdag 16 september om 20u: Eucharistie gevolgd door kaarsprocessie
Naast bovenstaande vieringen kunnen parochies of groepen nog een aparte viering aanvragen, al dan niet voorgegaan door hun eigen priester. Door het drukke programma is het wel nodig dat u hiervoor tijdig een afspraak maakt zodat we de Basiliek of Rosariumkapel voor u kunnen vrijhouden. Deze viering mag eventueel samenvallen met een reeds vermeld uur.
Inlichtingen: pastoor: 056 / 50.91.50 (tel en fax) - andre.monstrey@telenet.be of pastoor@federatiemoorslededadizele.be onthaal kerk: 056 / 50.52.86
ALS DE EEN ZEGT: “IK BEN VAN PAULUS”, EN DE ANDER: ”IK VAN APOLLOS”, BENT U DAN NIET AL TE MENSELIJK? (1 Kor. 3,1-9)
Tegenstellingen opschroeven, ruzie maken, partijzucht: het is iets van alle tijden. Waar mensen samenleven, wordt er ‘ge-mens-t’, ook onder christenen. Terecht vraagt Paulus: “Is dit niet al te menselijk? Bent u niet van Christus?”
Heer Jezus, soms verlies ik uit het oog om wie en om wat het eigenlijk gaat in mijn leven. Ik blijf hangen aan woorden, sympathieën en ideeën. Vergeef mij als ik eigen smaak en plaats zo weinig relativeren kan. Het gaat om U en uw Rijk!
Vader dank U voor mijn boosheid, voor de schaamte die ik daarna voelde…. Het bracht me zo dicht bij mezelf. Het bracht me ook zo dicht bij U… Wat ben ik toch een bofferd dat ik iemand in mijn leven heb die naar mij luisteren wil en mijn tranen droogt. Iemand die me raad geeft die mij vermaant die mij er op wijst waar ik in de fout ging… en die ondanks al mijn boosheid gewoon van mij blijft houden.
Heer, ik geef U mijn leven zoals het is: soms geweldig, soms een puinhoop. U kunt er iets prachtigs van maken. Wilt U dat doen? Verander mijn verdriet in vreugde, in een klinkende overwinning voor U! Ik begin langzamerhand te leren mijn eigen wil over te geven en te zeggen:
Het belang van de Mariaverering voor het geestelijke leven van de christen: "In ons gebed wenden wij ons vol vertrouwen tot haar. Maria zal nooit ophouden voor ons bij haar Zoon ten beste te spreken. Als wij naar haar opzien, volgen wij haar geloof, haar volle bereidheid tot het liefdesplan van God, en de grootmoedige aanvaarding van Jezus na. Wij leren van Maria het leven. Maria is de koningin van de hemel, die God nabij is, maar zij is ook de elk van ons nabije moeder, die ons liefheeft en onze stem hoort. Dagelijkse gebeden als het Salve Regina helpen te begrijpen dat de H. Maagd naast haar zoon Jezus in de heerlijkheid van de hemel ook als onze moeder in het dagelijkse leven dichtbij ons is.
(vertaling van een Franse Litanie uit de 13e eeuw)
Zo sprak Maria over haar Zoon;
Ik ben de berg, Hij is de steen. Ik ben de wingerd, Hij is de tros. Ik ben de ster, Hij is de zon. Ik ben het vat, Hij is het manna. Ik ben de struik, Hij is het vuur. Ik ben de stad, Hij is de stichter. Ik ben de olijf, Hij is de olie. Ik ben de raat, Hij is de honing. Ik ben de doorschijnende stof, Hij is de schittering. Ik ben de beminnelijke voor allen, Hij is het méér. Ik ben vol medelijden, Hij nog meer. Ik ben de minnaar van de vrede, Hij geeft de vrede. Ik ben een broos menselijk schepsel, maar Hij, Hij is de God-mens.
Hij stelt ons de vraag : heb je er wel eens over na gedacht, wat er gebeurt als je door een kerkdeur naar binnen gaat? Heb je wel eens aan de lijve ondervonden, dat zo een deur een verbinding is van twee werelden? Aan de ene kant van de deur ligt het rumoerige, dagelijkse leven van werken en zaken doen. Het leven met zijn zorg en zijn gezelligheid, het leven waarvan wij genieten met zoveel goeds en ook met zoveel kwaads, narigheid, leugen, bedrog en achterdocht. Aan de andere kant, de ruimte waar wij, met al onze onrust en onze zorgen, tot rust kunnen komen. In die ruimte is het licht anders. Het wordt getemperd door gebrandschilderde ramen, door de sfeer van beschouwing en gebed, van dieper en anders zien. Die ruimte is indrukwekkend door haar sterke muren, de oprijzende pilaren en de hoge gewelven. We zijn in het huis van God, waar alles wijst naar zijn goedheid, naar zijn barmhartige liefde. Dat is de ervaring van vele toevallige bezoekers, pelgrims en toeristen. Het moge de ervaring zijn van elke kerkganger, die door de kerkdeur naar binnengaat.
God…………… waar ik ga waar ik sta jouw oneindigheid omvat mijn eindigheid jouw zijn mijn bestaan jouw liefde mijn leven jouw licht schijnt in mijn duisternis jij onkenbaar maar onontkoombaar....
Gelukkig is de mens die in de beproeving staande blijft. Want wie de proef doorstaat, ontvangt als lauwerkrans het leven, zoals God heeft beloofd aan iedereen die hem liefheeft.
De Israëlische muur loopt in Betlehem langs een benedictinessenklooster. Dat inspireerde de zusters tot dit gebed en bijzonder schilderwerk. Dit gebed werd geschreven door de zusters benedictinessen van het Emmanuelklooster in Betlehem. De muur die de Israëlische regering in 2003 langs Palestijns gebied liet bouwen, sneed de toegang naar het klooster abrupt af. Gelukkig waren buren zo vriendelijk een deel van hun domein af te staan voor een nieuwe toegang. En zo maakt het klooster in feite deel uit van de muur.
Uit protest hingen de zusters een affiche op, die mettertijd vervangen werd door een heuse muurschildering van de hand van hun iconenmeester.
De schildering is een klassieke afbeelding van Maria, maar onder haar verschijnt een open poort, die zicht lijkt te geven op de olijfbomen achter de muur.
Gebed tot Onze Lieve Vrouw die muren sloopt
Heilige Moeder Gods,
We roepen jou aan als Moeder van de Kerk,
Moeder van alle lijdende christenen.
We smeken je om door jouw tussenkomst
deze muur te doen vallen. Sloop ook de muren in ons hart
en alle muren die haat, geweld, angst en onverschilligheid zaaien
tussen mensen en volkeren.
Jij die door jouw Fiat de aloude slang vertrapte,
verzamel ons en breng ons bijeen onder je maagdelijke mantel.
Bescherm ons tegen alle kwaad
En open in ons leven voor altijd de poort van de Hoop.
Baar in ons en in deze wereld
een beschaving van Liefde die opschiet vanaf het Kruis
en de Verrijzenis van je Goddelijke Zoon Jezus Christus, onze Redder,
Ik wil vertellen van mijn “hemel-Papa” is Hij bij jou al wat bekend? Hij is een Vader die jou noemt bij name en die precies weet wie jij bent. Hij kent al je gedachten en je dromen, Hij kent jouw vreugde, je verdriet, je pijn, en in Zijn hart leeft slechts één groot verlangen om altijd maar heel dicht bij jou te zijn. Ik wil vertellen van mijn “hemel-Papa” aan iedereen die ‘t horen wil, ‘k wil laten zien, hoe groot Zijn liefde is en niet met woorden, maar gewoon heel stil. Door daden die veel luider spreken dan ieder overbodig woord, want liefde die vanuit God zelf komt wordt beslist door elk mensenhart “gehoord”. ‘k Wil je vertellen van mijn “hemel-Papa” mijn Vader die zó van mij houdt, en die uitkijkt naar al Zijn kinderen groot en klein, jong en oud. Hij ziet elk mens op deze aarde vanuit Zijn hemels Vaderhuis, en uit Zijn ogen straalt verlangen want bij Hem ben je altijd ” welkom thuis”.
Doen als Hij: de dood overwinnen en verrijzen. De dood overwinnen, de dreigende dood van alledag: onderdrukking, ziekte, armoede, geweld overal ter wereld.
Maar ook verrijzen: te eten geven, meer dan dat; een huis geven, en dan nog een thuis; bevrijding bieden, en dan nog vrede; verlossing aanzeggen en dan nog de liefde.
Doen als Hij: geringen verheffen, mensen afstemmen op elkaar, de een de ander toekeren, bij jezelf binnengaan: deuren dicht, handen gevouwen, trachten te weten wie je bent;
de Geest een kans geven, je ogen sluiten, om opnieuw en des te beter, Gods woord te verstaan; alleen durven zijn, om opnieuw te weten dat je er niet alleen voor staat.
Wees gewoon die je wezen mag: zoutkorreltje, lichtgevertje!
We kennen allemaal wel mensen die de sfeer maken..., op je werk, in een vriendengroep, in de sportclub. Iemand die met zijn vriendelijkheid de stemming bepaalt op familiebijeenkomsten of tijdens een busreis
Zo heb je dus ook de zonnetjes-in-huis, de mensen die smaak geven aan de avond, aan het etentje, de camping of de wandeling. Eén is genoeg. Je hebt aan één smaakmaker, een lichtgever genoeg voor een gezellige buurt, voor een fijne flat of een prettige afdeling in het ziekenhuis.
In het evangelie noemt Jezus deze mensen ‘het zout in de pap’.
Zout en licht zijn er voor de omgeving. En dan is het niet onduidelijk hoe de smaak van het zout moet zijn: het moet naar Jezus smaken!
En het is ook duidelijk welke kleur het lichtt moet hebben: het moet de glans van Christus verspreiden!
Het gaat erom, dat de mensen dwars door mijn daden, door heel mijn leven heen zien wie Gód is. Door zó te schijnen in deze wereld ontdekt men hét Licht: God.
Zout en licht … het zijn op zich maar kleine dingen. En toch belangrijk! Zijn ze er niet dan missen we ze! Het is erg bemoedigend dat je zout niet over het hoofd kunt proeven en dat je licht niet over het hoofd kunt zien.
Wees gewoon die je wezen mag: zoutkorreltje, lichtgevertje!
Wees waakzaam, want voor je het beseft heeft de consumptiewereld met je diepste dromen een loopje genomen en je verlangen naar geluk netjes ingepakt in koopgedrag.
Wees waakzaam, want voor je het beseft zijn je vragen verstomd, en zie je niet meer hoe het onrecht wordt goedgepraat, en ben je aangepast aan wat 'de gewone gang van zaken' heet.
Wees waakzaam, want voor je het beseft praat je mee met wat ze allemaal zeggen: dat het elk voor zich is in het leven, en dat jij toch ook maar één keer leeft.
Wees waakzaam, want voor je het beseft leef jij ook ten koste van anderen, ook al heb je de mond vol van kiezen voor de zwaksten.
God van vreugde, we storten ons uitbundig in de roes van de vakantie. Zon en lange dagen lokken iedereen naar buiten. Water, bos en bergen zijn gevuld met leeggelopen steden.
Ik mijmer. Zouden licht en warmte ook het hart van mensen vullen.......
Ik bid. Mogen handen, zwaar van ´t werken, nu tot tederheid verzachten. Mogen geesten, volgepropt met weten, nu tot wijsheid bezinken. God reis met ons mee.
Elk ogenblik van de dag of de nacht kan ik Jezus roepen. Hij kijkt altijd naar me uit, Hij luistert naar mijn roep. Wat een wonderlijke zegen. Geen nood aan telefoon of e-mail. Voor Hem is mijn fluisteren genoeg.
Ik weet: mijn redder leeft, en hij zal ten slotte hier op aarde ingrijpen. Hoezeer mijn huid ook is geschonden, toch zal ik in dit lichaam God aanschouwen. Ik zal hem aanschouwen, ik zal hem met eigen ogen zien, ik, geen ander, heel mijn binnenste smacht van verlangen.
God van liefde en trouw, wij danken u, omdat wij mogen leven van uw genade, van deze aarde, van brood en licht, van mensen om ons heen; wij danken U, omdat wij leven hier en nu, soms met intens verdriet, soms vol vreugde; wij bidden U: laat geen toekomst en geen dood ons scheiden van Jezus Christus, vandaag en alle dagen tot in uw eeuwigheid.
Petrus was door Herodes gevangen genomen en sliep tussen twee soldaten aan wie hij met twee kettingen (de 'banden') was vastgeketend. Er verscheen een engel die hem wakker maakte en hem zei om hem te volgen. De ketenen werden verbroken, twee wachtposten werden gepasseerd, en de ijzeren poort van de gevangenis ging vanzelf open. Toen ze op veilige afstand waren, verdween de engel en merkte Petrus dat het bezoek van de engel geen droom was, maar zich werkelijk had afgespeeld. De kettingen werden tot cultusobject van de vroege christenen. Ze zouden door patriarch Juvenalis van Jeruzalem geschonken zijn aan de verbannen keizerin Eudoxia. Deze verdeelde de banden over de twee hoofdsteden van het Romeinse Rijk, namelijk Constantinopel en Rome. De laatste stad, waar Petrus werd vermoord, bezat reeds de boeien waarmee hij tijdens zijn laatste gevangenschap geketend was. De San Pietro in Vincoli-kerk te Rome werd in 439 in gebruik genomen om genoemde voorwerpen te vereren.
Je kan de liefde van Christus al eenvoudig doorgeven in je dagelijkse contacten, door bijvoorbeeld een goeie dag te zeggen op straat. Maar daarnaast is het ook een opdracht om te doen, waar je in gebed om vraagt. Als je in een gebed vraagt om brood, deel het brood dan ook uit aan de anderen.
Het grote Christuisbeeld boven het altaar in de parochiekerk van Krakau, zegt bisschop Van Looy, staat op mijn netvlies gebrand. Vooral de handen zijn veelzeggend. Ze zeggen zowel: 'Kom' als 'Ga maar'. Hij riep de jongeren op om er met hun smartphone een foto van te nemen zodat ze er ook thuis kunnen naar kijken. Laat je door Christus bekijken.
Heer van hemel en aarde, Schepper van al wat bestaat, ongrijpbare God Ik heb je gezocht in de bomen van het bos, in de golven van de zee, in zilver, goud en diamant, in beelden, schilderijen, in eenzaamheid. Ja, overal heb ik naar jou gezocht en tenslotte heb ik je gevonden in het mooiste wat je ons gaf: in de mensen, in hun liefde en goedheid. Dank je wel, God.
God, Schepper van al wat bestaat, van de ruimte en de aarde, van de zeeën en het land, van de gewassen en de dieren: heel uw schepping zingt van uw zorg. U kent ons als geen ander, U bouwt voor ons een huis, U bereidt voor ons een herbergzame plek en verjaagt voor ons de chaos. Daarvoor danken wij U God, en wij vragen: wijk niet van ons in nacht en duisternis, blijf bij ons, vannacht, morgen en al de dagen van ons leven, want 'Ik-zal-er-zijn' is immers uw Naam.
Een goede boom brengt geen slechte vruchten voort, en evenmin brengt een slechte boom goede vruchten voort. Elke boom kun je aan zijn vruchten kennen, want van distels pluk je geen vijgen en van doornstruiken geen druiven. Een goed mens brengt uit de goede schatkamer van zijn hart het goede voort, maar een slecht mens brengt uit zijn slechte schatkamer het kwade voort; want waar het hart vol van is daar loopt de mond van over.
Elke schrifttekst is door God geïnspireerd en kan gebruikt worden om onderricht te geven, om dwalingen en fouten te weerleggen, en om op te voeden tot een deugdzaam leven, zodat een dienaar van God voor zijn taak berekend is en voor elk goed doel volledig is toegerust.
Heilige Benedictus, patroon van Europa, het oude continent lijkt uitgeblust. Het vergeet zijn wortels, verloochent hoge waarden, zoekt enkel heil in politieke structuren en negeert zijn christelijke grond. Bid voor ons bij de Heer om steun voor wie volhouden en die tegen de stroom in, naar Jezus Christus verwijzen. Vraag de Heer om vernieuwende wijsheid die naar toekomst wijst en nieuwe veerkracht bewerkt. Bid voor ons.
Goede God, wij mogen in U en in uw Zoon geloven. Wij willen geloven, dat Jezus altijd bij ons is in de Eucharistie. Help ons altijd te geloven, ook als mensen ons daarom uitlachen. Maak ons net zo standvastig en dapper als de martelaren van Gorcum. Wij bidden voor alle mensen die hun leven gaven voor anderen. Voor de velen die omgekomen zijn tijdens oorlogen of het slachtoffer werden van zinloos geweld en voor hen die naamloos, eerloos gestorven zijn: Amen.
Wat mij steeds opvalt in veel discussies en beschouwingen: het lijkt wel of mensen niet met God en niet zonder Hem kunnen. Ik hoor mensen over relatieproblemen wel eens verzuchten: Die twee kunnen niet met elkaar, maar ook niet zonder elkaar. En zo hebben veel mensen naar mijn idee een relatie met God. Daarom wordt er heel wat afgepraat, gestreden, gediscussieerd, geschreven, gedicht, over God. Heel fascinerend en uitermate boeiend.
En God zwijgt, blijft wie hij is. Een werkelijkheid niet te vatten, niet te begrijpen, niet te objectiveren. Maar wel om te verhalen. Is het daarom, dat juist die mensen die schrijver en dichter zijn vaak iets met God hebben. Wij lezen toch bij de Proloog van Johannes. In den beginne was het Woord.
Het wordt vakantie en is er tijd om te ontspannen en even uit de drukte en stress te stappen. Laat het de komende weken ook stil worden in uzelf en laat God aan het woord komen. U zult ontdekken, nog nooit zo’n fijne vakantie te hebben gehad. Ik vond een beetje God in Lourdes, waar de hemel de aarde raakt.
foto onder: de bron in de Lourdesgrot, bron van eeuwig leven.
Overal waar hij kwam, in dorpen, steden en gehuchten, legden ze de zieken op het plein. Ze smeekten hem of ze ten minste de zoom van zijn kleed mochten aanraken. En iedereen die hem aanraakte, werd genezen.
Daarom komen nog jaarlijks miljoenen mensen naar Lourdes, om aaneraakt te worden..
Wij Gods werk, Gods kunstwerk, Gods gedicht. Ik vind dat een even prachtige als diepzinnige gedachte. Een kunstwerk van God, een gedicht van God. Het zegt niet alleen dat we bij God horen, ten diepste van God zijn, schepsel zijn, door hem gewild, maar ook dat er aan ons is gewerkt, met plezier en dat God in ons iets van zichzelf heeft gelegd. Want een goede kunstenaar maakt niet zomaar wat, een echte dichter schrijft niet zomaar wat, maar legt iets van zichzelf in wat hij maakt, in wat hij schrijft. Een kunstwerk van God, een gedicht van God. Het zegt niet alleen dat we bij God horen ten diepste van God zijn, schepsel, maar ook dat wij mooi zijn. Want dat is de sfeer die hoort bij kunstwerk of gedicht, de sfeer van schoonheid. Natuurlijk gaat het dan niet om de normen die aangelegd worden in de reclame van anti-rimpel of anti-roos. Hoewel die zin uit een van die reclames eigenlijk wel heel goed past: ‘ik ben het waard, u toch ook’.
In de ogen van God, volgens de normen van God zijn wij mooi, zijn wij het waard, zijn wij waardevol, ieder van ons.
Paus Franciscus vraagt de gelovigen om zo mogelijk dagelijks een kerk te bezoeken, er in stilte te bidden en naar Jezus te luisteren.
Paus Franciscus vraagt de gelovigen om zich te voeden aan de eucharistie en om broederlijk te zijn: Ik roep iedereen op om, zo mogelijk dagelijks en met name tijdens de moeilijke perioden in het leven, een bezoek te brengen aan het sacrament van de oneindige liefde en genade van Christus, dat in onze kerken wordt bewaard en er vaak verlaten is.
Spreek er vertrouwelijk met Christus,
beluister Hem in stilte en vertrouw u rustig aan Hem toe.
"Terwijl de bevolking lijdt, worden ongelofelijke bedragen uitgegeven om de strijdende partijen van wapens te voorzien. Sommige landen die deze wapens leveren, hebben tegelijkertijd de mond vol van vrede.
Hoe kunnen we wie met de rechterhand streelt en met de linkerhand slaat, nog geloven?"
God van leven en licht, nu de nacht valt over onze stad, bidden wij voor wie het duister een dekmantel is: voor vrouwen en kinderen die tot heimelijke arbeid worden gedwongen; voor zwervers die geen geborgenheid kunnen vinden; voor daklozen die geen veilig onderdak meer bezitten; voor verslaafden die wonen in hun duistere dromen; voor asielzoekers die zich noodgedwongen schuilhouden. Wij bidden ook voor al degenen die zich inzetten voor deze mensen-van-de-nacht, omdat Gij voor licht en leven hebt geschapen.
Onze vader in de hemel Wij hopen en wensen dat uw naam heilig mag zijn over de hele aarde. Wij hopen en wensen dat uw droom voor de mensen waar mag worden, op aarde en in de hemel. Geef ons wat we vandaag nodig hebben, en vergeef ons onze fouten. Help ons om ook aan anderen hun fouten te vergeven. Help ons om sterk te zijn en wapen ons tegen het kwaad.
De liefde is geduldig en vol goedheid. De liefde kent geen afgunst, geen ijdel vertoon en geen zelfgenoegzaamheid. Ze is niet grof en niet zelfzuchtig, ze laat zich niet boos maken en rekent het kwaad niet aan, ze verheugt zich niet over het onrecht maar vindt vreugde in de waarheid. Alles verdraagt ze, alles gelooft ze, alles hoopt ze, in alles volhardt ze.
Nabeel Qureshi, afkomstig uit Pakistan, vertelt in een lijvig levensverhaal zijn bekering tot het christendom.
Nabeel groeide op in een islamitisch gezin en kent de Koran uit het hoofd. Aan de universiteit sloeg de twijfel toe toen hij in aanraking kwam met het evangelie van Jezus.
Dromen, vrienden en veel studie overtuigden hem meer en meer van de historiciteit van Jezus.
Dit boek getuigt over de innerlijke strijd van een moslim die zoekt naar de waarheid en in conflict komt met zijn familie.
Als het leven soms pijn doet en de storm gaat tekeer in een tijd van moeite en verdriet, alsof de zon niet meer opkomt en het altijd donker blijft, en de ochtend het daglicht nooit meer ziet.
Juist op die momenten, als het echt niet meer gaat laat me merken, laat me voelen dat U werkelijk bestaat, dat uw armen om mij heen zijn en uw liefde mij omgeeft, dat ik zal zien, als ik terug kijk, dat U mij gedragen heeft.
Als ik kom met al m’n vragen, met m’n twijfels en m’n pijn, met m’n angst en onveiligheid, dan lijkt de hemel soms van koper, geen gebed komt er doorheen en ik verstik in onzekerheid Juist op die momenten …
Heer, wilt U mij helpen als ik moe ben of verward, dat het geloof in mijn verstand ook zal leven in mijn hart.
Uw stille aanwezigheid in het tabernakel is iets onbegrijpelijks, iets groots. U had niets beters kunnen bedenken, God.
Uw stilte waarin het lawaai van ons leven wegsterft. Uw zwijgende aanwezigheid die alle tranen droogt, uw stilte… Uw stilte die welluidener is dan engelenkoren, die het Woord uitdrukt en ons troostend toespreekt. Uw stilte waarin iedere stem wordt opgenomen, waarin ieder gebed wordt veranderd: uw geheimnisvolle aanwezigheid… Dat is het leven, dat is de hoop, daar vindt ons kleine hart de rust en de moed om verder te gaan.
Pas als je een naam hebt, besta je echt. Geliefden geven elkaar soms heel unieke namen waarmee zij op een unieke manier voor elkaar bestaan. Zou God, die liefde is, ook ons niet aanspreken met zo’n unieke naam?
Heer, ik dank U voor de naam waardoor ik bestond nog voor ik was geboren, waardoor ik gekend en geliefd ben, waarmee U mij aanspreekt en in het bestaan hebt geroepen en mij eens tot Leven zult roepen om U bij uw Naam te noemen.
IK DANK U VOOR HET WONDER VAN MIJN LEVEN (PSALM 139)
Heer van hemel en aarde, wij proberen in U te geloven, in uw goedheid, in barmhartigheid. Maar we zitten ook vol vragen waar we nooit een antwoord op krijgen. Waarom gebeuren er rampen in de wereld waardoor het leven van veel mensen verwoest of beschadigd wordt? Waarom gebeuren er rampen in ons eigen leven, ernstige ziekte, de dood van een dierbare die ons leven ontwrichten? Waarom doen mensen elkaar veel ellende en narigheid aan, waardoor mensen bang zijn van elkaar? U geeft geen antwoord op onze vragen, U wilt dat wij zelf een antwoord zijn op de rampen die er plaats vinden, in de vorm van medeleven, hulp, ondersteuning en troost. God, onze Schepper en Vader U draagt het fragiele bootje van ons leven, Jezus uw gezondene is ons kompas, uw geest is de wind in onze zeilen. Schenk ons de kracht om daar in te geloven. Geef ons behouden vaart en veilige thuiskomst. Amen.
Ik werp mijn bekommernissen vandaag bij U. Al mijn zorgen geef ik U en ik maak de keus om niet meer naar ze om te zien, maar door te gaan met dingen van U. Want ik weet dat U voor mij zorgt. U houdt van mij en U bent dichtbij mij. U zal niet toelaten dat ik wankel. U behoed mij. U zal mijn hart en mijn gedachten behoeden in Christus Jezus. Ik bid om Uw vrede want Uw vrede gaat alle verstand te boven. Help mij de dingen te accepteren die ik niet kan veranderen. Geef mij de genade om de dingen te veranderen ik wel kan veranderen. Laat mij niet morren, U niet verzoeken en de Heilige Geest niet bedroeven, maar dankbaar zijn. Moge ik nooit denken dat ik sta, maar nederig zijn en roemen in U.
Jezus zoon van de Levende God, uw hart is voor iedereen geopend. Laat Uw oneindige liefde en barmhartigheid stomen over deze wereld zodat onze harten meer en meer op dat van U gaan gelijken. Amen
De roepingenkaars brandt weer! Ik bid om roepingen voor het priester- en diakenschap, voor pastorale werkers en werksters, voor predikanten en om roepingen voor het religieuze leven. Voor catechisten en gelovigen, vrijwilligsters en vrijwilligers die zich in zetten voor de kerkgemeenschap. Ik breng de namen bij de Heer van hen die zich op deze weg bewegen. Ik bid om roeping in de brede zin van het woord! Dat mensen hun weg en zin in het leven vinden, hun plek, hun levensvorm. En voor hen die van God zijn losgeraakt.
Broeders en zusters, wat heeft het voor zin als iemand zegt te geloven, maar hij handelt er niet naar? Zou dat geloof hem soms kunnen redden? Als een broeder of zuster nauwelijks kleren heeft en elke dag eten tekortkomt, en een van u zegt dan: ‘Het ga je goed! Kleed je warm en eet smakelijk!’ zonder de ander te voorzien van de eerste levensbehoeften – wat heeft dat voor zin?
woorden van Jakobus aan ons gericht, tot op heden.
Soms kom je mensen tegen die mensen van gebed zijn geworden Mensen, die op alle stille uren hun handen vouwen en de hele wereld insluiten in hun aandacht, in hun gebed. Mensen ook die zich op alle momenten van de dag en de nacht met God verbonden voelen. Niet alleen biddende mensen, maar echt mensen van gebed. Ze stralen die verbondenheid met God en met de mensen uit.
Zulke mensen kun je met een gerust hart al je lief en leed vertellen. Ze worden er niet door overrompeld. of in de war, of uit het evenwicht gebracht. Integendeel, ze sluiten jouw leven met jouw zorgen in hun gebed, zijn in hun gebed met jouw verbonden. Vaak zeggen ze ook, als je weggaat- zoiets als: ga maar gerust verder met je eigen werk doen, ik ben in gebed met je verbonden.
In gebed verbonden met Jezus, met God, met elkaar, en dan hun leven maar laten open bloeien, zoals in deze tijd de natuur open bloeit. In gebed verbonden met elkaar is een extra kracht onder het leven van mensen die deze taal verstaan.
Gij, stille bron, begraven in de woestijn die we maken van onze wereld. Gij, stille stem, die ons vraagt 'wat doe je hier?' Gij, die ons ingeeft wie we zijn die ons de grenzeloze mogelijkheid ingeeft een mens van u te kunnen zijn. We komen hier vanuit de wereld die zinloos lijkt en redeloos door het universum suist zonder begin of einde. Zonder bestemming. Een wereld van geweld en haat van vechten en vluchten. En we bidden om ontferming. Om een stille stem die ons hart bereikt die ons aanzet om te zegenen en te helen te verbinden en te bemoedigen. Om de stilte te bewaren en de bronnen van ons bestaan zuiver te houden wij bidden om de stille innerlijke kracht die ons tot mensen van U maakt en ons kan laten uitgroeien tot een zegen voor anderen. Amen
Goede God, als alles stil wordt om ons heen, als binnen in ons ook de stilte wordt ontdekt, laat dan die stilte klinken, zingen als een lied dat adem vindt in U, dat van de vrede weet in U, een lied waarin wij thuiskomen bij U en bij onszelf. Geef ons de ruimte voor rust, bewaar ons voor de nacht, herschep ons in de slaap. Wees met uw licht in ons hart zodat het duister niet meer zo donker is en wij zelf het licht kunnen zijn. Geef ons de droom of even al voorgoed het leed geleden is, de tranen afgewist voor eens en voor altijd. Ik wens iedereen nog een fijne avond, voor straks een goede nachtrust en morgen een prachtige, liefdevolle dag onder Gods zegen!
Het is een grote vergissing, te menen dat men voor Jezus iets terughoudt door zich aan Maria toe te wijden. Voor Jezus is er, behalve het volharden in de zonde, geen grotere belediging en geen grotere pijn denkbaar dan deze, Zijn Moeder te miskennen of Haar niet het eerbetoon, de Liefde en het vertrouwen te bewijzen die Zij in Gods ogen waardig is. Jezus heeft zelf de wortels van de toewijding aan Maria gelegd toen Hij vanaf het Kruis de woorden sprak: “Vrouw, ziedaar uw zoon, zoon, ziedaar uw Moeder“.
Geprezen zij de God en Vader van onze Heer Jezus Christus, de Vader die zich over ons ontfermt, de God die ons altijd troost en ons in al onze ellende moed geeft, zodat wij door de troost die wijzelf van God ontvangen, anderen in al hun ellende moed kunnen geven.
Nu we de laatste dag van de meimaand zijn ingegaan, mogen die woorden ook ons tot troost zijn om anderen dan weer te troosten in Haar Naam.
God van licht, van het opgaan der zon tot zijn ondergaan: gezegend zij uw Naam, Bron van alle licht en leven. Gij zijt het licht, zelfs het donker is voor U geen duisternis. Gij hebt uw Licht ontstoken in deze wereld, het Licht dat onze duisternis verlicht: Jezus Christus, uw Zoon. Wij vragen U dat Hij ons nabij blijft, bij waken en bij slapen. Geef dat wij zijn licht ontvangen en dat licht kunnen doorgeven, tot aan de dag waarop wij U ontmoeten, van aangezicht tot aangezicht.
De protestantse Kerk van Schotland heeft zaterdag 21 mei in Edinburgh voor de wijding tot dominee gestemd van mannen en vrouwen die met iemand van hetzelfde geslacht getrouwd zijn. Drie jaar geleden accepteerde deze Kerk al dat ongehuwde homoseksuelen predikant werden. De motie werd met 339 stemmen voor en 215 tegen goedgekeurd.
Gelovigen moeten opnieuw leren om op een niet-agressieve, niet-arrogante manier te spreken over hun geloof. Daarvan ben ik heilig overtuigd: waar mensen op hun best zijn, is God heel dichtbij. Dat is de betekenis van geloof in mijn leven.
Mijn hart zingt voor de Heer: Magnificat! Mijn God is mij genadig, mijn vreugde overdadig; en ieder prijst mij zalig: Magnificat! Mijn hart zingt voor de Heer: Magnificat!
Welwillend zag mijn Redder naar zijn geringe dienares, voltrok aan mij zijn wonder. Heilig is zijn Naam.
Hij is de trouwe Helper van wie voor Hem gevoelig is, maar wie hooghartig leven, wijst Hij van zich af.
Mijn hart zingt voor de Heer: Magnificat! …
Die machtig is zal vallen, die nietig is komt op de troon, die hongert wordt verzadigd, rijken stuurt Hij heen.
Zijn volk was Hij indachtig, vol deernis jegens Israël, getrouw aan zijn gelofte. Eeuwig duurt zijn heil.
Het voorstel van directeur-generaal Lieven Boeve van Katholiek Onderwijs Vlaanderen om tot 'dialoogscholen' te komen - met meer ruimte voor bijvoorbeeld moslims - blijft reacties uitlokken. Wetenschapper en filosoof Gerard Bodifée (70) stelde in een opiniestuk in De Standaard: De katholieke school die moslims weert, kan geen katholieke school zijn. Maar als katholieke school moet zij de katholieke godsdienst verkondigen, ook aan moslims. Bodifée hekelt het gebrek aan kennis van en affiniteit met de katholieke godsdienst bij jongeren, volgens Bodifée veroorzaakt door beslissingen van het katholiek onderwijs zelf: Ze hebben het onderwijs in de eigen tradities, leer en geschiedenis bewust overgelaten aan een tijdsgeest die er geen blijf mee weet. In het tv-programma Van Gils en gasten trok Bodifée even fel van leer: De problemen liggen niet bij de moslims, maar bij de katholieken - die hebben moeite met hun eigen identiteit en de elementaire kennis over hun godsdienst ontbreekt meer en meer. We zijn het katholicisme in dit land kwijtgeraakt, en op een katholieke school zal je het niet terugvinden. Katholieken moeten weer trots worden op hun geloof, besloot Bodifée: Religiositeit is taboe geworden, er wordt niet meer over gesproken, we stoppen het weg. Moslims komen er gewoon voor uit, dat moeten we als christen ook doen.
Maar u, geliefde broeders en zusters, moet uw leven bouwen op het fundament van uw zeer heilige geloof. Laat u bij het bidden leiden door de heilige Geest, houd vast aan Gods liefde, en zie uit naar de barmhartigheid van onze Heer Jezus Christus, die u het eeuwige leven zal schenken.
"Heb jij met de ogen van je hart al gewaar geworden hoe Jezus je aankijkt? Heb je hem al gehoord? Zolang je Jezus niet gehoord hebt in de stilte van je hart, kan je Zijn barmhartigheid niet ervaren en beleven. Jezus wil dat elkeen van ons Hem hoort in de stilte van het hart. Er zijn zovele obstakels die die ontmoeting verhinderen (eigenwaan, en jezelf ontplooien, in het centrum willen staan,...). Maar ze kunnen weggenomen worden."
God verblijft in het hart van ieder afzonderlijk en van alle mensen. De liefde van de Vader is universeel en tegelijkertijd heel persoonlijk. Is het drama van veel mensen niet dat zij leven zonder verwijzing naar een God-Vader, omdat zij niet weten dat ze er een hebben?
Ik doom van eenEuropa waar het geen misdrijf is migrant te zijn.
In het Vaticaan heeft paus Franciscus vrijdag de Internationale Karelsprijs van Aken in ontvangst genomen, die elk jaar uitgereikt wordt aan iemand die zich ten dienste stelt van de Europese eenwording. Paus Franciscus is volgens de directie van de Karelsprijs een stem van het geweten die er altijd in slaagt de mens centraal te stellen. In zijn gelegenheidstoespraak spaarde de paus zijn kritiek op de Europese leiders niet: De grondleggers van Europa hadden de moed om een systeem dat geweld en vernietiging bracht radicaal te veranderen. Hun ideeën zijn nog steeds actueel: nu meer dan ooit moeten er bruggen worden gebouwd en muren worden geslecht.
Voor God is niemand onerroepelijk verloren. Nooit!
We zijn allen vertrouwd met het beeld van de Goede Herder die het verloren schaap op de schouders neemt. Van altijd al verwijst dit beeld naar de zorg van Jezus voor de zondaars en naar de barmhartigheid van God, die niet aanvaardt dat één verloren gaat. Jezus vertelt deze parabel om te helpen verstaan dat zijn nabijheid bij de zondaars geen ergernis moet opwekken, maar integendeel een aantal overwegingen wil losmaken over de wijze waarop we ons geloof beleven. Het verhaal laat aan de ene kant de zondaars zien die bij Jezus komen om naar Hem te luisteren en aan de andere kant zijn er de wetgeleerden en de wantrouwige schriftgeleerden, die zich van Jezus omwille van zijn houding verwijderen. Zij verwijderen zich omdat Jezus toenadering zoekt tot de zondaars. Ze waren verwaand, hoogmoedig en hielden zich voor rechtvaardigen.
Zijn discipelen waren bij de hemelvaart aanwezig. Hij beloofde hun dat de heilige Geest binnen korte tijd zou komen om hen te helpen en te ondersteunen.
Toen hij dit gezegd had, werd hij voor hun ogen omhooggeheven en opgenomen in een wolk, zodat ze hem niet meer zagen. Terwijl hij zo van hen wegging en zij nog steeds naar de hemel staarden, stonden er opeens twee mannen in witte gewaden bij hen. Ze zeiden: 'Galileeërs, wat staan jullie naar de hemel te kijken? Jezus, die uit jullie midden in de hemel is opgenomen, zal op dezelfde wijze terugkomen als jullie hem naar de hemel hebben zien gaan.' (Handelingen 1:9-11 NBV)
Maria, Moeder van God, Moeder van de Kerk en onze Moeder, wees bij ons in deze tijd en laat ons in U onze bestemming herkennen
Maak ons tot Kerk, tot een gemeenschap die in haar schoot het leven draagt van de Verrezene, uw Zoon: dat Hij opnieuw geboren wordt in onze praktijk van goedheid, vrede en gerechtigheid.
Maak ons bereid ons te laten bezielen met zijn Geest, die zorgen zal dat ons werken en bidden meer zijn dan mensenwerk, maar teken worden van God-die-redt.
Maak ons bereid om Jezus’ woorden in ons hart te bewaren zodat ze diep in ons ontluiken tot een manier van leven die Hem zichtbaar maakt.
Leer ons zien waar de wijn op is en het leven van mensen verwatert tot oppervlakkigheid en leer ons dan doen wat Jezus ons te zeggen heeft.
Maak ons tot een kerk waar de Heer wordt hoog geprezen en de droom levend gehouden van Gods Rijk, waar de kleinen groot worden gemaakt.
Maria, wij noemen U Moeder van de Kerk en onze Moeder. Naar U kijken wij op en met U zeggen wij tot onze God: "Mij geschiede naar uw Woord".
Carlos Desoete in Naam die zin is van ons leven p. 172-173
Paus Franciscus heeft zaterdagmiddag 23 april op het Sint-Pietersplein in Rome, tot verbazing van tienduizenden jonge bedevaarders uit de hele wereld onder wie 127 landgenoten, plaats op een plastic stoeltje om er persoonlijk de biecht van enkele jongeren te horen. Dat gebeurde in het kader van het Jubileum van de Jongeren, waarvoor hij 60.000 jongeren van 13 tot 16 uit de hele wereld naar Rome had uitgenodigd.
De nieuwe vertaling van het gebed het Onze Vader wordt 27 november ingevoerd in de Rooms-Katholieke Kerk in het Nederlands taalgebied. De nieuwe versie van het Onze Vader wordt tegelijk ingevoerd in Nederland en België, meldde de Nederlandse Bisschoppenconferentie.
Het Onze Vader is het bekendste gebed uit de christelijke traditie. De Hollandse en de Belgische woordkeuze liep uiteen, zodat er twee katholieke, Nederlandstalige versies waren. Over de juiste versie van het gebed is decennia lang door kerkgeleerden gediscussieerd. Een speciale commissie heeft nu van de beste vertalingen uit de Vlaamse en de Nederlandse versie één gebed gemaakt.
De nieuwe vertaling van het Onze Vader:
Onze Vader, die in de Hemel zijt, Uw Naam worde geheiligd, Uw Rijk kome, Uw Wil geschiede, op aarde zoals in de Hemel. Geef ons heden ons dagelijks brood en vergeef ons onze schulden, zoals ook wij vergeven aan onze schuldenaren en breng ons niet in beproeving maar verlos ons van het kwade. Amen.
ZONDAG 1 MEI: eucharistieviering om 6 u. - 7 u. - 8 u. - 9 u. - 10 u. - 11 u. - 16 u. - 18 u. Om 16 u.: Plechtige eucharistie bij de opening van de meimaand met koor Cantabile Dadizele
4-5 mei: O. L. Heer Hemelvaart Alle vieringen zijn zoals in het weekend, met homilie door E.H. A. Decock; legeraalmoezenier Donderdag 5 mei om 10 u. zang verzorgd door duo Siegfried Vervisch
Weekend 7-8 mei: homilie door E.H. A. Monstrey; pastoor Dadizele Zondag 8 mei om 10 u. opgeluisterd door Eligiuskoor Sint-Eloois-Winkel
Weekend 14-15 mei: homilie door E.H. D. Decuypere; nationale proost K.L.J. en K.S.J. - K.S.A. - V.K.S.J. Zondag 15 mei om 10 u. opgeluisterd door zangkoor Cantabile Dadizele
Zaterdag 14 mei om 14.30 u.: zieken-eucharistie met gelegenheid tot ziekenzalving
Weekend 21-22 mei: homilie door E.H. W. Vangheluwe, leraar godsdienst Grenslandscholen, Menen Zondag om 10 u. opgeluisterd door koor Estrella Ledegem
ZONDAG 22 MEI: DAG VOOR HET LEVEN Om 9 u.: tocht voor het leven: vertrek aan het station Kortrijk Om 15.15 u.: aanbidding, geleide rozenkransgebed en biechtgelegenheid
Om 16 u.: eucharistie in concelebratie met alle aanwezige priesters met bijzondere beden ter bescherming van het leven
Weekend 28-29 mei: homilie door E.H. P. Hallein; professor Groot-Seminarie Brugge Zaterdag om 16 u. opgeluisterd door Sint-Janskoor Rollegem-Kapelle Zaterdag om 18 u. opgeluisterd door Kon. Fanfare Ridder Janszonen Dadizele Zondag om 10 u. opgeluisterd door Koninklijk Gregoriuskoor Rumbeke
Vrijdag 6 mei om 20 u.: bedevaartseucharistie Landelijke Gilde, K.V.L.V., KLJ en Groene Kring Vrijdag 13 mei om 19 u.: bedevaartseucharistie FEMMA-KWB West-Vlaanderen Vrijdag 13 - 20 - 27 mei: om 20.30 u. eucharistie gevolgd door KAARSPROCESSIE
ELKE WEEKDAG: 15 u. - 16 u: STILLE AANBIDDING + ROZENKRANS in kapel van het Rosarium
Basiliek
Rosarium
Van maandag tot vrijdag
om 7.30u eucharistieviering om 18.30u eucharistieviering
om 15.00u stille aanbidding en rozenkrans in de kapel Rosarium om 16.00ustille aanbidding en rozenkrans in de kapel Rosarium
Elke vrijdagavond
om 20.u30 eucharistieviering gevolgd door kaarsprocessie
Zaterdag
om 16.00u eucharistieviering om 18.00u eucharistieviering
Zondag
om 6.00u eucharistieviering om 7.00u eucharistieviering om 8.00u eucharistieviering om 9.00u eucharistieviering om 10.00u eucharistieviering om 11.00u eucharistieviering
om 16.00u eucharistieviering om 18.00u eucharistieviering
om 15.00u Mariale vesperdienst in de kapel
Inlichtingen: Pastoor: 056/ 50.91.50056/ 50.91.50 ( tel en fax) email: andre.monstrey@telenet.be of pastoor@federatiemoorslededaizele.be onthaal kerk: 056/ 50. 52. 86
Naast bovenstaande vieringen kunnen parochies of groepen nog een aparte viering aanvragen, al dan niet voorgegaan door hun eigen priester. Door het drukke programma is het wel nodig dat u hiervoor tijdig een afspraak maakt zodat we de Basiliek of Rosariumkapel voor u kunnen vrijhouden. Deze viering mag eventueel samenvallen met een reeds vermeld uur.
Met de zonde mag je geen overeenkomst sluiten, de zondaars – wij allemaal dus – daarentegen, wij zijn als zieken die moeten verzorgd worden en om ze te genezen moet de geneesheer bij hen komen, ze onderzoeken, ze aanraken.
Met de liefde begint alles wat het leven de moeite waard maakt, ja, begint zelfs alle leven! Liefde is de IK BEN, is de weg, de waarheid en het léven!
Ik mag in liefde mens worden, de mens zoals God mij heeft bedoeld. En wat worden mensen mooi in liefde! Wat gaan wij schitteren en flonkeren in het licht van de liefde! Een mens die liefheeft, is een goddelijke mens, want de liefde van God woont in hem of haar.
Niemand is méér mens dan wie de liefde van God tot bron van zijn of haar leven heeft. Dat is een bron die nooit opdroogt en die je leven van dag tot dag vernieuwt. Mens, je bent niet bedoeld als een kip op stok, maar als een vogel die vliegt op adem van Gods Geest, gedragen door Gods liefde!
Mag God ons die Geest van Liefde inblazen in ons hart en mogen wij ons in ons leven, in ons doen en laten, door die liefde laten leiden. Soms een lichte bries, een zuchtje wind, soms een zuidwester storm, maar altijd volbloed in het léven! Want liefde doet léven! Liefde, daar wordt je méér mens van!
IK BEN DE GOEDE HERDER. IK KEN MIJN SCHAPEN EN MIJN SCHAPEN KENNEN MIJ. (JOHANNES 10,27-30)
Gekend zijn, helemaal, en er zo mogen zijn, bemind, veilig en in diep vertrouwen: het is echt thuiskomen. Het is het groot verlangen van elk mensenhart. Durf ik het nog te verlangen? Wat belet mij?
Mijn Heer en mijn God, U kent mij zoals niemand mij kent. U kent me beter dan ik mezelf ken. Bij U mag ik thuiskomen, helemaal, zijn wie ik ben en worden wie ik ten diepste ben. Ik dank U!
Mijn Vader, er ligt al een poosje een schaduw over mijn pad. Misschien bent U mij aan het polijsten en mijn geloof aan het oprekken. Maar ik dank U dat er licht zit achter elke tijdelijke schaduw. Daarom wend ik mijn gezicht naar het licht en stap de zonneschijn van uw liefde binnen. Amen.
... ook al moet u nu tot uw verdriet nog een korte tijd allerlei beproevingen verduren. Zo kan de echtheid blijken van uw geloof... en zo verwerft u lof, eer en roem wanneer Jezus Christus zich zal openbaren (1 Petrus 1 vers 6 en 7).
In die tijd zei Jezus tot zijn leerlingen: “Mijn schapen luisteren naar mijn stem en Ik ken ze en ze volgen Mij. Ik geef hun eeuwig leven; zij zullen in eeuwigheid niet verloren gaan en niemand zal ze van Mij wegroven. Mijn Vader immers die ze Mij gegeven heeft is groter dan allen; en niemand kan iets uit de hand van mijn Vader roven. Ik en de Vader, Wij zijn één.”
Wij planten veel zaadjes, stoppen veel bollen in de grond en we wachten op betere tijden. Het helpt niet om daaraan te trekken en te sleuren, maar je moet die bollen wel in de grond leggen voor het echt vriest; Anders ben je te laat op het moment dat de zon weer schijnt
Waarom, God, stuiten we telkens op lijden en dood? Waarom moeten sommigen een lijdensweg gaan die je niemand gunt? Waarom sterven er kinderen, verongelukken jonge mensen, waarom worden mensen onschuldig de dood ingejaagd? U hebt nog nooit een antwoord gegeven op onze vragen. Alleen dit: houd elkaar vast in moeilijke dagen, ondersteun elkaar als het leven een hel geworden is. Dit is niet het antwoord dat we graag willen horen, maar blijkbaar is er geen ander. Schenk ons uw geest van leven en kracht opdat wij juist als Jezus leven scheppen waar dood heeft toegeslagen.
Dat vragen wij U voor vandaag en alle dagen. Amen.
Een rups is meestal niet mooi en kan alleen maar kruipen. Als je die rups ziet, denk je: ‘die kan nooit vliegen’. Zeker niet als ze in een cocon verdwijnt. Die grijsbruine cocon kan een hele winter zonder bewegen, doodstil ergens hangen. En als je die cocon openmaakt, vind je alleen maar wat vocht. Maar wat ben je stomverbaasd als uit die levenloze cocon een prachtige vlinder te voorschijn komt die van bloem tot bloem woorden van liefde overbrengt. Als een rups, na het afscheid van haar veilige cocon, als een vlinder mag leven oog in oog met de zon, wat mogen wij, mensen, dan wel zeker verwachten na ons sterven op het laatste perron? Wij, mensen, zullen ver, heel ver reizen, wij zullen VERRIJZEN in een gloednieuw station waar de liefde van God ons opwacht.
Meer en meer, vooral door het feest van Pasen, geraak ik er van overtuigd dat alleen een positieve houding de juiste is! Onze wapens moeten Geloof , Hoop en Liefde zijn. Het woord van de Heer kan onze sterkte zijn in moeilijke ogenblikken : "Ik heb de wereld overwonnen; Ik zal bij u zijn tot het einde der tijden; Vrees niet, Ik ben het, de Heer; heb elkander lief zoals Ik u heb liefgehad;...En het sleutelwoord 'VREDE" als Hij aan zijn apostelen verschijnt. VREDE dat ook al met Kerstmis gezongen werd! Anders geraken wij er nooit uit! Niet alleen en niet tesamen!
Je vindt er geen maagden Geen lepels van goud, Die heilige geschriften, Zijn verwarrend en oud, Er staat niet geschreven, Dat elke zot, Mag misbruiken en moorden, In de naam God, Want God is liefde, En zeker geen haat, Geen reden voor misbruik, Of een nepkalifaat, Het staat in de bijbel, En in de koran, Zonder liefde kan de hemel niet bestaan, Gegoochel met onzin, Verdeel en heers, De geschiedenis herhaalt zich, Maar we zijn hardleers, De wereld draait vierkant, En de oplossing stroef, Mocht de Aarde ogen hebben, Stonden ze nu droef, Want God is liefde, En zeker geen haat, Geen reden voor misbruik, Of een nepkalifaat, Het staat in de bijbel, En in de koran, Zonder liefde kan de hemel niet bestaan, Zonder liefde kan de hemel niet bestaan.
Heer, help mij om geen woede mee te dragen in mijn hart. Als iemand iets doet ... wat kwetsend voor mij is, geef mij dan de kracht om uit te stijgen boven de ergernis of pijn die ik voel. Help mij om het los te laten en spoedig te vergeven, zodat woede geen plaats krijgt in mijn ziel. Geef mij geduld met alle mensen en in alle omstandigheden, zodat ik uw karakter weerspiegel en geen ruimte geef aan mijn vlees. Amen.
Pasen betekent dat hoop en verwachting en niet dood en lijden het laatste woord hebben; dat het leven uiteindelijk overwint. De Paaskaars waaraan in de Paaswake licht ontstoken wordt, is het symbool van de verrijzenis van de Heer. Dan heffen we de Paasjubel aan en zingen: “De Heer is waarlijk opgestaan. Zoek Hem bij de doden niet, maar versta het nieuwe lied”.
Voorafgaand aan het pesachmaal, waarvan Jezus als enige wist dat het zijn laatste zou zijn, waste Jezus de voeten van zijn discipelen. Hij brak vervolgens volgens Joods gebruik het brood en deelde dit uit aan zijn discipelen, terwijl hij zei: “Neem en eet, want dit is mijn lichaam dat voor u gegeven wordt”. Ook de wijn deelde hij rond, met de boodschap: “Drink er allen uit, want dit is mijn bloed van het verbond, voor velen uitgegoten tot vergeving van zonden”. Later die avond werd Jezus in het Hof van Getsemane op de Olijfberg verraden door één van zijn discipelen, Judas van Iskariot. Op verdenking van godslastering werd Jezus door de Sanhedrin gevangen genomen en nog diezelfde nacht verhoord en opgesloten. De volgende dag volgden zijn terdoodveroordeling en kruisiging.
Virtuele vriendschap mag dan goed zijn, maar het zal nooit helpen mensen hun verzuchtingen uit te spreken, hun vreugde en verdriet, hun wraak soms ... hoe kan je dan bevrijd worden door een ander als er geen echte communicatie meer is?
God, Je vraagt me of ik zonder zonde ben als ik stenen wil werpen. Nee, zonder zonde ben ik niet... ik verdien ook stenen, vind ik.
Het kwaad in mij, het kwaad in haar, het moet worden uitgeroeid, ik maak me er kwaad op, maar in Jouw ogen zie ik geen boosheid; ik mag er zijn met zonde en al, je straft me niet, je kijkt me aan en blijft bij me, zelfs als we jou straks aan een kruis nagelen omdat we niet durven geloven in zoveel liefde.
Gebed herstelt onze relatie met God. Zoals in elke relatie kan onze omgang met God aan kwaliteit en intensiteit hebben ingeboet. De vastentijd is de geschikte tijd om het contact met God te herstellen. Niet voor het oog van de mensen, zegt Jezus, maar in het verborgene. Maak je geen zorgen om de woorden van je gebed. Jezus wist dat het moeilijk is om gevoelens te verwoorden, daarom gaf Hij ons zelf een mooi gebed: het ‘Onze Vader’.
De vastentijd is ook de periode waarin wij ons bezinnen wat er in ons persoonlijk leven fout gelopen is. Waar het vuur stilaan uitgedoofd is en we lauwe christenen zijn geworden. Het is misschien een tijd om wat minder met onszelf en wat meer met God en de naasten bezig te zijn.
Ik zag vanochtend een klein vogeltje. Het zong... gewoon omdat het leefde. Ik heb er met verbazing naar zitten kijken. Zijn lied raakte me diep in mijn hart, waar nog zoveel pijn huist.
Dat dappere kleine beestje, ik ben hem dankbaar voor zijn zingen.
Wat er ook gebeurt de vogels zingen hun lied. Ze gaan gewoon door ze houden het vol.
O God, laat me toch op die vogel lijken die gewoon maar zingt.
Barmhartige God, in uw handen leggen wij ons leven, ons doen en laten in goede en in kwade dagen. Aanvaard ons zoals wij zijn: pelgrims op weg naar U. Doe ons weer opstaan wanneer wij zijn gevallen, bewaar in ons wat goed is en breng ons tot voltooiing op uw dag in Jezus Christus, onze Heer.
Ik bid dat ik me mag blijven laten raken door de noodkreet van velen. Dat ik niet verdoofd raak door dagelijkse berichten. Dat ik de oren sluit voor lastertaal en haatpreken. Dat de grenzen van het eigen hart zich nooit sluiten.
Naast de zeven gekende werken van barmhartigheid, is het goed in dit jaar ook eens de zeven geestelijke werken van barmhartigheid te benoemen, en er vooral aandacht aan te besteden. Later meer daarover.
Vraag en er zal je gegeven worden, zoek en je zult vinden, klop en er zal voor je worden opengedaan. Want wie vraagt ontvangt, en wie zoekt vindt, en voor wie klopt zal worden opengedaan.
Vergeld geen kwaad met kwaad, maar probeer voor alle mensen het goede te doen. Stel, voor zover het in uw macht ligt, alles in het werk om met alle mensen in vrede te leven. Neem geen wraak, geliefde broeders en zusters.
Gisteren en alle dagen zijn voorbij, begraven in de tijd. Je kunt er niets meer aan veranderen. Maar wat doen we met de scherven van gisteren? Laten we ze liggen of moeten we ze helen?
Als we scherven laten liggen, en er niets mee doen, is de kans groot dat we ze steeds mee blijven dragen, zodat ze ons dag na dag verwonden.
Willen we echter kunnen zeggen: 'Scherven brengen geluk', dan is het onze taak de scherven op te pakken. De goede stukken eruit halen, om daarmee iets nieuws te maken.
Maar het is ook mogelijk de scherven te helen door oprecht te vergeven. Opnieuw vertrouwen te schenken, de ander weer een nieuwe kans te geven.
Goede Vader, Gij kent de bangheid van ons hart, Gij kent de pijn uit ons verleden en onze kleinmoedigheid in de liefde. Wij bidden u: maak ons vrij van alle krampachtigheid en leer ons onszelf uit handen te geven en toe te vertrouwen aan uw liefdevolle ontferming. Dan zal alles nieuw worden en vol vreugde in Jezus Christus, de nieuwe mens.
God van goedheid, die in ons midden zijt en ons kent bij onze naam, die ons vandaag leidt, blijf ons nabij ; open ons hart voor U en spreek uw woord van vrede, bevrijding en bemoediging in Jezus onze Broeder. Waak over ons de komende dag en doe ons leven in Uw licht.
De veertigdagentijd is een uitnodiging om eens van levensritme te veranderen, een tijd om eens na te denken over waar we eigenlijk mee bezig zijn...
Schrijft God nog echt mee aan mijn levensboek? Is het evangelie mijn reisgids? Bid ik nog wel eens?
...
De veertigdagentijd... even de tijd stop zetten en bezinnen, me heroriënteren. Nieuwe energie en levenskracht opdoen. Gewoon blij zijn dat we zijn kinderen zijn en ons, net als een kind, kunnen laten leiden door Hem.
Veertigdagentijd... een boeiende snuffeltijd in de rommelzolder van ons hart.
Dat is de vraag, waarom het gaat in de veertigdagentijd. Onze afkomst dreigen we wel eens te vergeten: door alles wat we hebben en door alle drukte om ons heen, door alles wat we te doen hebben en van plan zijn, door onze zorgen voor de toekomst en door de afleiding in het hier en nu. De vastentijd herinnert ons eraan, dat we naakt uit Gods hand zijn voortgekomen. De bijbel drukt dat uit in de beeldspraak van de woestijn en de zwerftocht. Dat is ons menselijk bestaan ten voeten uit: teruggeworpen zijn op ons zelf en leven van hoop en genade.
Vrouwen, erken het gezag van uw man, zoals past bij uw verbondenheid met de Heer. Mannen, heb uw vrouw lief en wees niet bitter tegen haar. Kinderen, gehoorzaam je ouders in alles, want dat is de wil van de Heer. Vaders, vit niet op uw kinderen, want dat maakt ze moedeloos. Vrouwen, stelt u onder de mannen, zoals het in de Heer betaamt; mannen, hebt de vrouwen lief en weest niet bitter tegen hen. Kinderen, weest in alles gehoorzaam aan de ouders, want dat is in de Heer welgevallig; vaders, tergt uw kinderen niet, opdat ze niet mismoedig worden.
Wie echt gelooft, zit niet op de uitkijk naar een beloning of verloning. Je doet alles zomaar. Doodgewoon. Omdat je gelooft. Omdat je de liefde die God jou toedraagt, ook wil uitdragen naar andere mensen. Omdat je niet zit te rekenen en te berekenen.
De Nederlandse jezuïet pater Van Kilsdonk vertelt over zijn kindertijd. Het onweerde. Vader, moeder en de drie zonen begonnen te bidden. In het dorp woonde ook Piet, die ongelovig geworden was na een aanvaring met de plaatselijke pastoor. De jonge Van Kilsdonk vroeg aan zijn moeder: “Piet is nu niet aan het bidden?” “Nee,” zei zijn moeder. “Is hij dan minder beschermd dan wij nu?” “Nee,” zei de moeder, “want zo is God niet.” “Waarom bidden wij dan wel?” “Als je dan toch naar de bliksem gaat, kun je dat beter doen samen met de gekruisigde Christus dan zonder de gekruisigde Christus,” was het antwoord. Het enige antwoord dat juist was en dat ik zou aanvaard hebben, merkt jezuïet op.
Als je vast, zet dan geen somber gezicht op. Zorg ervoor dat je er verzorgd blijft uitzien. Want ook vasten doe je niet voor de show, niet voor het oog van de mensen – maar voor jezelf in relatie met God.
Anderzijds zou je ook de bedenking kunnen maken: Ja, maar als je alles binnenskamers doet, dan getuig je ook niet van je geloof. Je neemt dan eventueel geen mensen op sleeptouw. Je inspireert geen mensen om ook die stap te zetten tot gul delen, echt bidden en oprecht vasten. En toch. Wanneer je dit alles in grote eenvoud doet en beleeft, zal dit ook uitstraling hebben in je dagdagelijkse doen. Kijken we maar naar paus Franciscus. Hij doet eigenlijk niets bijzonders. Hij doet gewoon wat je van een herder kan verwachten. Maar hij doet op zo’n doodgewone manier, zo’n vanzelfsprekende manier, dat hij inspireert. Dat hij mensen, gelovig en ongelovig, aanspreekt.
Als je bidt, doe het niet om op te vallen. Doe dat in je binnenkamer. Doe de deur achter je dicht. Dat zou kunnen gezien worden als argument tegen het samen vieren en samen bidden. Maar dan begrijpen we het verkeerd. Laat je gebed echt zijn. Er zijn mensen die in een kerk altijd ernstig kijken. Lachen in een kerk is eigenlijk ongepast, vinden ze. Jullie kennen één van de hamvragen in “De Naam van de roos”. Heeft Christus gelachen? Want dat lijkt zo ongoddelijk. Ook in het middeleeuwse theater was het ruimte van het goddelijke statisch, onbewogen en onbeweeglijk. De ruimte van de duivel: daar werd gelachen en gek gedaan. Terwijl echt gebed bewogen moet zijn… en tot beweging moet aanzetten.
Als je een aalmoes geeft, moet je het niet overal uitbazuinen. Zelfs uw eigen linkerhand moet niet weten wat de rechterhand gegeven heeft, m.a.w. je moet er ook niet een beetje stiekem trots op zijn dat je al dan niet gul gegeven hebt.
Wat zal men wel niet van mij denken? Wat zullen de mensen zeggen? Het zijn gedachten die we allemaal wel eens hebben. Als je als student te goede punten haalt, ben je een blokbeest of een strever. Als je weer eens septemberzittijd hebt, kijken mensen vaak ook maar bedenkelijk. Als je een pull van vier jaar geleden uit de kast haalt, ben je echt niet meer trendy. Maar als je het nieuwste jasje met een luxe-labeltje draagt, vindt men je misschien wel een snob. Als je drie keer per jaar en tripje maakt, gooi je gewoon met geld. Maar als je zuinig leeft, noemt men je misschien wel gierig. En zo kunnen we nog wel een tijdje doorgaan. Lezen we niet in de krant dat de verkiezingscampagne die eraan komt vooral een partijtje persoonlijk moddergooien zal worden? Kortom: Er wordt in onze samenleving makkelijk en snel geoordeeld en veroordeeld. Dan komen dergelijke gedachten makkelijk bij ons op.
De veertigdagentijd roept ons op ons daar niets van aan te trekken. Je hoeft niets te doen voor het oog van de mensen. Je hoeft niets te laten voor het oog van de mensen. Het gaat tenslotte om jezelf in relatie met God. Jezus geeft drie duidelijke voorbeelden daarbij.
Wie tijdens een biechtviering, zeker als deze persoonlijk wordt uitgespoken, vindt soms maar stamelend de gepaste woorden. Wie zich echter helemaal opent voor God kan eenvoudig zeggen:
'Heer, heb medelijden met mij,
want ik ben maar een arm mens.'
Je kan dit ook thuis of in de wagen of waar dan ook als een mantra herhalen. God weet wel van je fouten en is bereid je verzoening te schenken.
De MARIA MONOLOOG met als titel “MIJMERINGEN VAN MARIA ” door Kristien De Raeymaecker uit Turnhout is een aangrijpende opvoering..
Gedurende 55 minuten kruipt Kristin De Raeymaecker in de huid vant de op jaren gekomen Maria die terugblikt op haar bewogen leven en zet een vrouw neer van vlees en bloed. Hoe voelde Maria zich als kind van een ouder echtpaar en als ongewenst zwanger meisje? Hoe beleefde ze haar tijd bij Elisabeth? Hoe ervoer ze de geboorte van haar baby? Hoe voedde ze haar kind .Hoe voelde op en wat ging er door haar heen toen ze onder zijn kruis stond? Stuk voor stuk heel menselijke vragen die vandaag voor velen van ons herkenbaar zijn. Dit optreden doet ons meeleven met “ de Moeder van Smarten”. Tijdens deze monoloog worden de mensen geraakt door het menselijke beeld dat zij van haar schetst. Ze herkennen zich in haar vragen en twijfels, haar angst en ontreddering, haar verwondering, haar dankbaarheid, haar vertrouwen – ondanks alles – en haar geloof. Dat is toch prachtig.
KAN JE O.A. ZIEN TE ROESELARE IN DE H.HARTKERK OP 13 FEBRUARI OM 14.30 U
Aswoensdag is de eerste dag van de 40-daagse vastenperiode voorafgaand aan Pasen. In die veertig dagen voor Pasen leven de mensen heel sober, er wordt alleen het hoogstnoodzakelijke gegeten. De vastentijd herinnert de katholieken aan een verhaal uit de bijbel waarin Jezus veertig dagen in de woestijn doorbracht zonder eten en drinken.
Om de ernst van het niet zomaar alles te kunnen eten en drinken te onderstrepen is er op Aswoensdag een kerkdienst in de katholieke kerk waarbij iedere kerkganger naar voren komt, en voor het altaar staand, van de priester een kruisje van as (verkoolde palmblaadjes) op het voorhoofd krijgt, met de woorden:
"Gij zijt gekomen uit as en tot as zult ge wederkeren"
VREES NIET, WEES NIET BANG. DEZE WOORDEN LEES JE ONTELBARE MALEN IN DE BIJBEL. HET WAS DE BOODSCHAP, TELKENS WEER VAN DE HEILIGE PAUS JOHANNES-PAULus II. HET WAREN DE WOORDEN DIE DON BOSCO TOT ZIJN VERDWAALDE JONGERERN SPRAK.
OOK heel mooi samenvallend met het feest dat wij vandaag vieren
MARIA LICHMIS
Vandaag vieren we het feest van de opdracht van Jezus in de tempel. Het is vandaag ook de dag van het godgewijde leven. Hij herinnert ons aan het belang voor de Kerk van hen die ingegaan zijn op de roeping om Jezus van nabij te volgen op de weg van de evangelische raden.
‘Wees altijd blij’, is een zin die we vaak van hem mochten horen. Hij had het in zijn leven niet gemakkelijk maar toch trachtte hij innerlijk opgewekt te blijven omdat hij wist dat hij er nooit alleen voor stond. Er was een liefdevolle God die hem leidde in al zijn dromen en plannen met zijn jongens. Hij voelde zich gedragen en kreeg op tijd en stond de genadekracht om vol te houden en zijn leven onvermoeibaar door te zetten, tot het einde toe.
Hij wilde dat zijn jongens ook blij waren, ondanks problemen en hindernissen. Het leven als christen is te waardevol om verdrietig te zijn. Hij wilde zo graag dat zijn jongens de helende kracht van Gods liefde in hun leven zouden ervaren. Don Bosco was voor hen een geschenk van God.
Goede God, in Jezus roept Gij alle mensen op tot bekering en tot geloof in uw Blijde Boodschap. Wij danken U voor het perspectief dat Gij ons biedt en vragen U: geef ons de kracht ons leven te heroriënteren en de weg te volgen die Jezus ons is voorgegaan. Gij hebt Saulus bij zijn naam geroepen en hij is de grote apostel Paulus geworden. Noem ook ons bij onze naam zodat wij vurige verkondigers worden van uw Boodschap en zo uw Rijk wat dichterbij brengen. Amen.
LATEN WIJ ZOALS PAULUS GODS GOEDE BOODSCHAP UITDRAGEN
Een jonge kerel droomde ervan zich in te zetten voor een betere wereld. Op een dag vroeg hij aan Frans van Sales: ... “Wat kan ik doen voor de vrede in de wereld?” Zegt Frans van Sales glimlachend: “Niet zo hard met de deuren slaan.”
Bruno Ferrero
Franciscus van Sales is de patroon van de Salesianen.
God heeft een ruim hart voor vreemdelingen. Zij voelen zich niet thuis en zijn ontheemd. En God is juist de God die ernaar verlangt dat mensen thuiskomen. Hij herinnert zijn volk eraan dat ze zelf ook vreemdelingen zijn geweest. De lange jaren in Egypte, op vreemde grond, mogen niet vergeten worden. En als er dan nu vreemdelingen komen, dan is de eigen ervaring van vreemdeling te zijn geweest een diep motief om hen met liefde te behandelen. Misschien is het zelfs wel een voorwaarde: pas als je zelf vreemdeling bent geweest, ontheemd, losgeraakt van je wortels, pas dan kun je op een bewogen en invoelende manier liefde geven aan de vreemdeling die op jouw weg komt.
Gebed: God, u die vreemdelingen liefhebt, leer me om de vreemdelingen die op mijn weg komen lief te hebben vanuit uw barmhartigheid. Amen
Vraag: Voel jij je wel eens een vreemdeling?
Ook u moet vreemdelingen met liefde behandelen, want u bent zelf vreemdelingen geweest in Egypte. (Deuteronomium 10:19)
Paus Franciscus roept de jongelui op aandacht te blijven hebben voor oorlogsslachtoffers en mensen die in extreme armoede leven, maar ook voor de gewone dagelijkse zorgen en de eenzaamheid.
Verlies nooit de hoop.
De Heer heeft een mooie droom en Hij wil die met jouw hulp verwezenlijken.
De vissen van een rivier zeiden tot elkaar: "Men beweert dat ons leven uit het water komt, maar nooit hebben wij water gezien, wij weten niet wat het is." De verstandigsten overlegden: "Wij hebben gehoord dat er in de zee een verstandige en geleerde vis leeft, die alle dingen kent.... Laten we naar hem toe gaan en hem vragen ons het water te tonen."
Zo maakten enkelen van hen zich op om de grote wijze vis te zoeken. En ... ze vonden hem en legden hem hun vraag voor. Toen hij geluisterd had, sprak hij: "Jullie domme vissen! Verstandig zijn jullie, de enkelen die zoeken. In het water leven jullie en bewegen jullie en hebben jullie je leven; uit het water zijn jullie gekomen, naar het water keren jullie terug. Jullie leven in het water, maar jullie weten het niet!"
Zo leef je in God, God is in alle dingen, en alle dingen zijn in God.
Esseens verhaal.
VERHAAL VAN DE DAG 14 JANUARI UIT '366 HOORDRUPPELS'
Voor allen, Heer, die eenzaam zijn. Voor allen, die U zijn vergeten. Voor allen, die zichzelf zo klein, zo hopeloos onbelangrijk weten. Voor ieder, die geen blijdschap kent. Voor elk, die onder druk moet leven. Voor ieder, die gij een talent, geen tien talenten hebt gegeven. Voor allen, die met scherpe tong, de ander ondoordacht bezeren. Voor ieder, die in lang niet zong, Voor elk, die 't liefste moet ontberen. Maar ook voor allen, die zich rijk beschouwen en op zichzelf vertrouwen. Voor allen, die een sterke dijk van haat rondom zich bouwen. Voor allen, bid ik U, o Heer, voor allen, die U zelf niet vragen en voor mijzelf bid ik steeds meer of ik blij en dapper mijn kruis mag dragen. Amen.
God van liefde en leven, die zich schaart aan de kant van de geringen en geen mens verloren laat gaan, Gij, die geen mens ten prooi laat vallen aan wie hem haten, die naar elke mens omziet in duisternis, ziekte en machteloosheid, blijf hen nabij, nu, morgen en altijd.
Het is door te bidden dat je komt tot geloof, wie gelooft heeft vertrouwen, wie vertrouwen heeft laat zich leiden door God, en als de Geest je rust, vrede, vreugde en harmonie brengt komt het van de Heilige Geest.
U was er al voor wij bestonden, Wees voor ons een bron van levend water. Water dat leven geeft, bezielt en sprankelt. Dat ons doet groeien en toekomst geeft, Water dat toekomst geeft, aan de aarde en de mensen die haar bewonen. Wees een bron die nooit uitgeput raakt opdat we steeds opnieuw mogen beginnen waar de hopeloosheid en de dood, het dreigen te winnen van het leven. God leer ons leven als gedoopten.
HET WEZENLIJKE VAN DE LIEFDE IS NIET DAT WIJ GOD HEBBEN LIEFGEHAD, MAAR DAT HIJ ONS HEEFT LIEFGEHAD EN ZIJN ZOON HEEFT GEZONDEN OM VERZOENING TE BRENGEN VOOR ONZE ZONDEN. ( 1 JOHANNES 4, 7-10)
Dit ene vers is als een sleutel om het leven als christen te begrijpen:
Gods liefde is eerst, ons antwoord volgt.
God, U bent de eerste... in het beminnen. Ik dank U voor uw liefde voor mij, voor ons, en voor alle mensen. Op uw liefde mag mijn leven een antwoord zijn, elke dag opnieuw.
MOGEN DE BERGEN VREDE BRENGEN AAN HET VOLK EN DE HEUVELS GERECHTIGHEID. MOGE HIJ RECHT DOEN AAN DE ZWAKKEN, REDDING BIEDEN AAN DE ARMEN, MAAR DE ONDERDRUKKER NEERSLAAN.
Ik beneen ruwdeken endraag helemaal geen grootsheid in me, maar ik kan wel warmte encomfort geven aan hen die me gebruiken, vooral opkoude en vochtige nachten. Ik werd gekocht door een vreemde priester en zijn moeder op de markt van Turijn. Ze namen me mee naar een armoedig huisje niet ver weg, maar het was er wel vochtig en koud genoeg! Uit de woorden die zij met elkaar wisselden, kon ik opmaken dat ik gekocht werd om de dekens te vervangen die de goede Don Bosco gegeven had aan enkele jonge gasten die hij een onderkomen in huis had geboden. De volgende dag waren ze verdwenen en hadden ze de dekens meegenomen. DonBosco had enkele dagen later opnieuw onderdak geboden aan enkele jongens, maar het was nog slechter afgelopen: zij waren er ook met het hooi en het stro vandoor.
Ik had een klein hartje voor mijn toekomst: deze twee gaven me niet de indruk vlug ontmoedigd te zijn. En zo bleek het ook. Een avond in mei. Het regende pijpenstelen. Don Bosco en zijn moeder waren net klaar met het avondeten wanneer er iemand op de deur klopte. Het was een jongen van ongeveer 15 jaar, helemaal nat en verkleumd.“Ik kom uit Valsesia en ik heb geen familie meer. Ik wil werken in de bouw, maar ik heb nog geen werk gevonden. Ik heb het zo koud en ik weet niet waar naartoe …"
“Kom binnen”, zei DonBosco. “Zet je bij het vuur. Je bent veel te nat … je zou wel ziek kunnen worden.” Mamma Margherita bereidde hem iets te eten. Dan vroeg ze hem: "En nu, waar ga je naartoe?” "Ik weet het niet.Ik had drie lire toen ik in Turijn aankwam, maar ik heb alles al uitgegeven.” Stilletjes begon hij te wenen.“Alsjeblief, stuur me niet weg.”Margherita dacht aan de dekens die waren gaan vliegen en bekeek me vragende ogen. “Je zou hier wel kunnen blijven, maar wie verzekert mij dat je niet met mijn kookpotten aan de haal gaat.” “O nee, mevrouw. Ik ben wel arm, maar ik heb nog nooit iets gestolen.”
Don Boscowas buiten in de regen al enkele bakstenen gaan halen. Hij bracht ze binnen, maakte vier stapeltjes en legde er wat planken op. Dan haalde hij de strozak van zijn eigen bed en legde die op de planken. “Slaap hier maar, mijn beste, en je mag blijven zolang als het nodig is. Don Bosco zal je nooit weg sturen.”
We vieren het feest van wat in de volksmond wordt genoemd: DRIEKONINGEN.
Zij gingen het huis binnen, zagen er het Kind met zijn moeder Maria en op hun knieën neervallend betuigden zij het hun hulde. Zij haalden hun schatten te voorschijn en boden het geschenken aan: goud, wierook en mirre. En in een droom van Godswege gewaarschuwd niet meer naar Herodes terug te keren, vertrokken zij langs een andere weg naar hun land.
Moeder Maria, graag wijden we 2016 toe aan U. De hele mensheid willen we bij het begin van dit nieuwe jaar in uw schoot neerleggen. Wil ons allen bij de hand nemen en ons brengen in het hart van ons bestaan: in God zelf. Bid voor ons, lieve Moeder, opdat het vuur van Gods Geest ons hele zijn mag doen wenden naar de Vader.
Leg uw hart, goede moeder, in het onze, en breng ons in Christus, uw welbemind kind; onze Heer, onze Broer. Moge Hij ons leven leiden, moge Hij de ziel zijn van ons bidden, moge Hij instrument worden van ons handelen.
Wij worden gevraagd er op uit te trekken, om met elkaar te delen wat we aan licht, aan warmte, aan vreugde en geluk ontvangen hebben. Ik meen dat dit toekomst heeft. Ik wens ons toe dat deze geraaktheid voor ons steeds opnieuw een bron is voor geluk, voor trouw en liefde. Wie zo leeft heeft de toekomst. Niet alleen voor zichzelf, hij of zij bouwt ook aan toekomst. En dan mogen we dankbaar zijn voor Hem die ons raakt, die ons aanraakt. Want dan ervaren we de goede God als een bron waaruit we steeds kunnen putten om de toekomst in het nieuwe jaar met hoop tegemoet te gaan.
Ook zei Hij hun: ‘Breng je de lamp soms binnen om die onder de korenmaat te zetten of onder het bed? Toch zeker om hem op de standaard te zetten? Want iets is alleen geheim om aan het licht gebracht te worden, en het werd alleen verborgen om aan het licht te komen.
