God, ik zoek even contact met U. Wil je mij nabij zijn? Geef mij geloof en vertrouwen kracht en volharding zodat ik mij ten volle kan geven aan de opdracht die ik nu mag vervullen. Amen
Ik laat het werk even wachten om op adem te komen, Heer, bij U. U bent het licht in mijn ogen, de adem die mij draagt, de warmte van mijn hart, de kracht van mijn voet. Ik dank U Heer, voor wie ik ben, voor wat ik kan. U bent mijn stille vreugde, de bron waaruit ik leef.
Laat iemand die ziek is de oudsten van de gemeente bij zich roepen; laten ze voor hem bidden en hem met olie zalven in de naam van de Heer. Het gelovige gebed zal de zieke redden, en de Heer zal hem laten opstaan. Wanneer hij gezondigd heeft, zal het hem vergeven worden. --
Kinderen, we moeten niet liefhebben met de mond, met woorden, maar waarachtig, met daden. Dan weten we dat we voortkomen uit de waarheid en kunnen we met een gerust hart voor God staan. En zelfs als ons hart ons aanklaagt: God is groter dan ons hart, hij weet alles.
Goede God, Gij legt Uw droom om uw Licht door te geven in onze handen. Sluiten wij onze hand, willen wij die droom alleen voor onszelf, dan ontglipt hij ons als korrels zand in een gebalde vuist. Maar op een open hand, gereed om door te geven, wordt die droom tastbare vreugde, echte vrijheid en diep geluk voor elke mens. Bedankt God, voor die droom in onze handen; bedankt God, voor deze dag!
Wat wij bidden noemen, beperkt zich vaak tot vragen en smeken. Wij laten God dan weten hoe Hij het best voor ons zorgt! Maar God weet beter. Hij vervult niet altijd onze wensen, maar Hij blijft wel trouw aan zijn belofte ons te geven wat wij nodig hebben.
Heer God, leer mij bidden om wat ik echt nodig heb: de gezindheid van uw Zoon, Jezus van Nazareth. Laat mijn leven in zijn spoor er toe bijdragen dat uw wil mag geschieden, onder uw mensen en in onze wereld.
Daar staat hij dan. Een engel van de Heer. Zomaar in je kamer, ongevraagd, kondigt zich aan met: Wees gegroet. Niet: Ik groet je. Maar: Wees gegroet. Daar spreekt iets uit van onderdanigheid. Ze kan al weten dat een nog hogere macht haar goedgezind is. De engel herinnert daaraan door haar er op te wijzen: je bent al gegroet, je hele wezen, je hele zijn is al bekend bij God. En... hij noemt haar bij haar Naam: Miriam Maria.
Wees gegroet,Maria vol van genade Vol van wat eigenlijk? Genade. In ongenade vallen is gemakkelijker voor te stellen. In genade vallen: mensen zijn je goed gezind. Op voorhand is alles je vergeven. Maria is zelf vol genade. Bij haar is op voorhand alles vergeven, wordt niets je nog verweten. Een uitstraling van liefde, zachtheid, warmte... dienstbaarheid.
Wees gegroet, Maria, vol van genade, de Heer is met u God is met haar. Zij is niet iemand die met God loopt. God gaat met haar. Onopvallend klinkt het haast, zoals hij bij haar is. Daarom moet de engel het nog zeggen: God is met u.
Wees gegroet, Maria, vol van genade, de Heer is met u; gij zijt de gezegende onder de vrouwen Zij is de gezegende. Zij is uitverkoren door God die met haar is. Ik weet niet of ze er zo blij mee was geweest als ze alles overzien had. Maar dat wordt niet gevraagd aan haar. Zij is uitverkoren, gekozen uit alle vrouwen. Miss Universe op tedere gronden
Vandaag donderdag 6 oktober wordt de 100ste verjaardag herdacht van het overlijden van de nog altijd populaire Vlaamse Broeder Isidoor (1881-1916). Al kort na zijn overlijden kwamen gelovigen van heinde en verre bidden, maar de stroom bedevaarders voor de zalige Broeder Isidoor kwam pas echt na de Tweede Wereldoorlog op gang.
Isidoor De Loor, die later zou bekend worden als Broeder Isidoor, werd op 18 april 1881 in het gehucht Okkervoorde van de gemeente Vrasene (Sint Gillis-Waas) na een lange en moeilijke bevalling geboren. Isidoor trad op 15 april 1907 in bij de passionisten in Ere, bij Doornik en legde op 13 september 1908 zijn kloostergeloften af onder de naam broeder Isidoor van de heilige Jozef.
De volksheilige ging een groot deel van zijn leven gebukt onder kanker. Door de ziekte moest in 1911 een oog vervangen worden door een kunstoog. De laatste vier jaar van zijn leven bracht hij door in het klooster van de passionisten in Kortrijk. Door zijn taak als portier die hij daar kreeg toegewezen, had hij nauw contact met de bevolking, vooral ook met armen die aan de kloosterpoort kwamen aanbellen.
Ons geloof is gebaserd op vertrouwen en dienstbaaarheid.
Wij, de sterken, moeten de zwakken in hun kwetsbaarheid helpen en niet ons eigen belang dienen. Laat ieder van ons zich richten op het belang van de ander, op wat goed en opbouwend voor hem is.
Ook Christus zocht niet zijn eigen belang; integendeel.
Thuis is geen huis maar louter een gevoel. Thuis is geen dak maar een veilig weten. Thuis is geen muren maar leven in vrijheid. Thuis is geen woning maar je zelf kunnen zijn. Thuis is geen bodem maar een zeker bestaan. Thuis is Iemand die je neemt zoals je bent. Thuis is geen plek om te wonen. Thuis is geliefd zijn ondanks je gebreken. Thuis is met God zijn. Met God die is, die was en blijft altijd en overal de zelfde waar ik ook ben. Met Hem ben ik thuis. Thuis is waar God is.
Katholieken maken het kruisteken omdat het een korte belijdenis is van het christelijke geloof dat we ontvingen van de apostelen. “Door het kruisteken plaatsen we onszelf onder de bescherming van de drie-ene God.” (CKK 2157)
Iedere keer dat we het kruisteken maken in de naam van de Vader, en de Zoon en de Heilige Geest zeggen we dat we in God geloven, een Drie-eenheid van drie personen en de Verlossing van het Kruis. God aanroepen bij naam heiligt (zegent) de dingen die we doen. Het verkrijgt zegeningen voor ons en geeft ons kracht in moeilijkheden en verleidingen.
Sint Cyril van Jeruzalem onderwees het kruisteken als een sterke publieke getuigenis van geloof. Hij zei:
” Laten we niet beschaamd zijn om de Gekruisigde te belijden; laat ons vol vertrouwen ons voorhoofd bezegelen met onze vingeres, laat ons het kruisteken maken op alles, op het brood dat we eten en boven de beker die we drinken. Laat ons dit teken maken wanneer we komen en gaan, voordat we slapen, wanneer we gaan liggen en wanneer we verrijzen, wanneer we reizen en wanneer we rusten.” Wanneer we het kruisteken maken herinneren we onszelf aan het doel van het kruis, denkend aan de prijs die betaald is. Onze Heer noemt het in Matteus 24,30 “Het teken van de Mensenzoon.”
Meditatie vraagt om jezelf leeg te maken, wat erg kunstmatig is omdat een mens nooit leeg is. Terwijl bidden je vraagt om te spreken met God en met God in contact te komen. En God laat zich vinden door de mensen die Hem echt willen vinden. Als je God via gebed vindt dan is dat een hemelse ervaring. Daarom: van mediteren word ik zenuwachtig, van bidden word ik ziels-gelukkig en rustig. Daarom hou ik het liever gewoon bij bidden.
29 september, we vieren het Feest van de HH. Michaël, Gabriël en Rafaël, aartsengelen. In het oudtestamentische boek Daniël wordt aangekondigd dat Michaël Israël in de eindtijd zal bijstaan. In het boek Openbaring is hij de leider van de goddelijke heerscharen (legertroepen) die strijd voeren met Satan. Hij wordt vaak afgebeeld met een zwaard in de hand. Gabriël kondigde de geboorte van Johannes de Doper aan, en later, aan Maria, de geboorte van Jezus Christus. Deze laatste aankondiging wordt ook wel de annunciatie genoemd. Maar ook in het Oude Testament komen we hem tegen in het boek Daniël, waar hij deze profeet openbaringen geeft over de eindtijd. In het boek Tobit stelt Rafaël zich als volgt voor: "Ik ben Rafaël, een van de zeven engelen die in de nabijheid van de troon van de Heer verkeren.'"[6] Vanwege zijn rol in dit boek is Rafaël de beschermheilige van de reizigers en staat hij ook als de genezer bekend. (info uit Wiki)
Wij moeten niet bang zijn voor de islamisering van Europa. Wij moeten ons wel zorgen maken over de zwakte van Europese christenen.
Daarom worden christenen uitgedaagd om oriëntatie te bieden, licht te zijn, mensen te steunen en met raad en daad bij te staan, en te stralen van vreugde.
Onze Vader die in de hemel zijt. U bent wel oneindig ver weggegaan van deze aarde. Uw naam ligt hier besmeurd, verborgen onder onrecht en geweld. Uw koninkrijk is hier niet te vinden. Hier gebeurt de wil van machtigen, rijken en geweldplegers. Een klein deel van de mensheid heeft volop te eten; de anderen hebben honger. Wij vergeven elkaar niet, maar komen op voor onszelf en de Derde Wereld staat dik bij ons in de schuld. Het kwaad is koning over ons. Zo zit dat.
Wie ben ik voor jou? Wat beteken ik voor jou? Wat betekent, wie ik ben, voor jou?
In het ‘ik ben’ van Jezus klinkt de naam van God door: Ik Ben Die Is. En het ‘ik ben’ van God, vraagt om mijn antwoord, net zoals toen bij Mozes: “Hier ben ik.” Zijn Woord, roept om mijn ant-woord. Zijn ‘er-zijn’ roept om mijn ‘er-zijn’, met heel mijn wezen, zonder terughouden, zonder aarzelen. Zijn ‘ik ben’ is bovendien ook het ‘ik ben’ van de ander tegenover mij.
Be-amen wie Hij is en dat Hij is, betekent dan ook: mijn eigen bestaan beamen en dat van de ander. Het betekent een stukje rots willen zijn, waarop Hij kan bouwen.
De Serenity Prayer is een gedeelte uit een gebed van Reinhold Niebuhr, Amerikaanse theoloog. Hij schreef het in 1943 en het oorspronkelijke gebed is een stuk uitgebreider. Wij kennen vooral de vier eerste versregels.
Het gebed van Reinhold Niebuhr is een 'Gebed om kalmte'.
God, schenk me de kalmte om te aanvaarden
wat ik niet kan veranderen.
De moed om te veranderen wat ik kan veranderen.
En de wijsheid om het verschil te zien.
Te leven van dag tot dag,
van moment tot moment.
Om moeilijke tijden te aanvaarden
als een weg naar vrede.
Om de zondige wereld te nemen zoals die is.
Niet zoals ik wil dat die is.
Erop vertrouwen dat U alle dingen goedmaakt
als ik me aan uw wil overgeef.
Om in dit leven gelukkig genoeg te zijn
en met U uiterst gelukkig te zijn in de eeuwigheid.
