God, ik zoek even contact met U. Wil je mij nabij zijn? Geef mij geloof en vertrouwen kracht en volharding zodat ik mij ten volle kan geven aan de opdracht die ik nu mag vervullen. Amen
De vastentijd is ook de periode waarin wij ons bezinnen wat er in ons persoonlijk leven fout gelopen is. Waar het vuur stilaan uitgedoofd is en we lauwe christenen zijn geworden. Het is misschien een tijd om wat minder met onszelf en wat meer met God en de naasten bezig te zijn.
Ik zag vanochtend een klein vogeltje. Het zong... gewoon omdat het leefde. Ik heb er met verbazing naar zitten kijken. Zijn lied raakte me diep in mijn hart, waar nog zoveel pijn huist.
Dat dappere kleine beestje, ik ben hem dankbaar voor zijn zingen.
Wat er ook gebeurt de vogels zingen hun lied. Ze gaan gewoon door ze houden het vol.
O God, laat me toch op die vogel lijken die gewoon maar zingt.
Barmhartige God, in uw handen leggen wij ons leven, ons doen en laten in goede en in kwade dagen. Aanvaard ons zoals wij zijn: pelgrims op weg naar U. Doe ons weer opstaan wanneer wij zijn gevallen, bewaar in ons wat goed is en breng ons tot voltooiing op uw dag in Jezus Christus, onze Heer.
Ik bid dat ik me mag blijven laten raken door de noodkreet van velen. Dat ik niet verdoofd raak door dagelijkse berichten. Dat ik de oren sluit voor lastertaal en haatpreken. Dat de grenzen van het eigen hart zich nooit sluiten.
Naast de zeven gekende werken van barmhartigheid, is het goed in dit jaar ook eens de zeven geestelijke werken van barmhartigheid te benoemen, en er vooral aandacht aan te besteden. Later meer daarover.
Vraag en er zal je gegeven worden, zoek en je zult vinden, klop en er zal voor je worden opengedaan. Want wie vraagt ontvangt, en wie zoekt vindt, en voor wie klopt zal worden opengedaan.
Vergeld geen kwaad met kwaad, maar probeer voor alle mensen het goede te doen. Stel, voor zover het in uw macht ligt, alles in het werk om met alle mensen in vrede te leven. Neem geen wraak, geliefde broeders en zusters.
Gisteren en alle dagen zijn voorbij, begraven in de tijd. Je kunt er niets meer aan veranderen. Maar wat doen we met de scherven van gisteren? Laten we ze liggen of moeten we ze helen?
Als we scherven laten liggen, en er niets mee doen, is de kans groot dat we ze steeds mee blijven dragen, zodat ze ons dag na dag verwonden.
Willen we echter kunnen zeggen: 'Scherven brengen geluk', dan is het onze taak de scherven op te pakken. De goede stukken eruit halen, om daarmee iets nieuws te maken.
Maar het is ook mogelijk de scherven te helen door oprecht te vergeven. Opnieuw vertrouwen te schenken, de ander weer een nieuwe kans te geven.
Goede Vader, Gij kent de bangheid van ons hart, Gij kent de pijn uit ons verleden en onze kleinmoedigheid in de liefde. Wij bidden u: maak ons vrij van alle krampachtigheid en leer ons onszelf uit handen te geven en toe te vertrouwen aan uw liefdevolle ontferming. Dan zal alles nieuw worden en vol vreugde in Jezus Christus, de nieuwe mens.
God van goedheid, die in ons midden zijt en ons kent bij onze naam, die ons vandaag leidt, blijf ons nabij ; open ons hart voor U en spreek uw woord van vrede, bevrijding en bemoediging in Jezus onze Broeder. Waak over ons de komende dag en doe ons leven in Uw licht.
De veertigdagentijd is een uitnodiging om eens van levensritme te veranderen, een tijd om eens na te denken over waar we eigenlijk mee bezig zijn...
Schrijft God nog echt mee aan mijn levensboek? Is het evangelie mijn reisgids? Bid ik nog wel eens?
...
De veertigdagentijd... even de tijd stop zetten en bezinnen, me heroriënteren. Nieuwe energie en levenskracht opdoen. Gewoon blij zijn dat we zijn kinderen zijn en ons, net als een kind, kunnen laten leiden door Hem.
Veertigdagentijd... een boeiende snuffeltijd in de rommelzolder van ons hart.
