God, ik zoek even contact met U. Wil je mij nabij zijn? Geef mij geloof en vertrouwen kracht en volharding zodat ik mij ten volle kan geven aan de opdracht die ik nu mag vervullen. Amen
Een man en een vrouw gaan langs de wegen, de lucht is koud, de wind zit tegen. Geen Dickens-sfeer, geen welbehagen en af en toe hoor je haar vragen met zachte stem: 'Is het nog ver naar Bethlehem?' 'Ja, het is nog ver naar Bethlehem.'
Opnieuw een jaar van vluchtelingen die schamel langs de wegen gingen. Opnieuw een jaar van oorlogsrampen van hongersnoden en van kampen en requiem. 'Is het nog ver naar Bethlehem?' 'Ja, het is nog ver naar Bethlehem.'
Van de verloren Hof van Eden naar de onmogelijke vrede. Zo trekt de mens over de wegen met haar en hem. 'Is het nog ver naar Bethlehem?' 'Ja, ja het is nog heel ver naar Bethlehem.'
“Als Christus met zijn mateloze goedheid in ons woont, worden we ten diepste eenvoudige en zachtmoedige mensen, vrouwen en mannen met een hart dat geraakt werd door Jezus. Niet het minst in onze omgang met elkaar. Om in de wereld een waarachtig teken te stellen, moeten wij christenen eerst zelf dat teken worden”,
HEER, bewaar ons wanneer uw Naam verbleekt door onze twijfels en wanhoop ons verblindt; bewaar ons als de nacht ons verstomt en angst aanjaagt; bewaar uw schepping voor het duistere dreigen van een blijvende nacht; bewaar ons voor elkaar, voor onze vrienden, voor hen die van ons houden, voor hen met wie wij het leven delen; bewaar ons in deze nacht; bewaar ons in alle dagen en nachten, tot in uw eeuwigheid.
De leuze 'kostbaar in Zijn ogen' verwoordt de kern van het evangelie. We zijn oneindig kostbaar in Gods ogen, benadrukt bisschop Lode Aerts: Iedereen, gelovig of niet-gelovig, voorbeeldig of niet-voorbeeldig, iedereen is in de ogen van God kostbaar. Het komt uit Jesaja, een passage over een volk in ballingschap. Een beetje vergelijkbaar met de situatie vandaag. Een crisistijd, er heerst angst en onzekerheid. En ze zijn ook met niet zo veel meer. En net dan zegt God, zo verhaalt de profeet, dat ze kostbaar zijn in Zijn ogen.
We zeggen: Spijtig, maar ik kan niet. Vandaag niet, misschien morgen. Morgen zal ik beter zijn, morgen zal ik bidden, morgen zal ik het goede doen, morgen. Deze sluwheid verwijdert ons van het ja, vervreemdt ons van God en leidt ons naar het neen, het neen van de zonde, het neen van de middelmatigheid. Het bekende Ja, maar… Ja, Heer, maar… Zo sluiten we deur voor het goede en het kwaad maakt gebruik van dit gemiste ja. Elk volmondig ja aan God daarentegen is het begin van een nieuwe geschiedenis: ja zeggen aan God is waarlijk oorspronkelijk, dat is de oorsprong, niet de zonde, die ons van binnen oud maakt.
Uit onszelf doen we dat niet. Wij hebben andere zorgen Ons verlangen is veel te kort om U in het zicht te krijgen; en aan geduld hebben we ook geen overschot.
God, Gij hebt het ons ook geleerd. Gij hebt ons een moeder gegeven. Als de avond tijd van luisteren baart zal zij ons vertellen dat wij uit wachten zijn geboren. Zij keek maanden naar ons uit en zo geraakte zij op ons nooit meer uitgekeken
en als die moeder ook nog Maria heet zal zij een andere avond verder vertellen hoe ze zich voelde koningsdochter uit een vervallen tak, kind van een volk zonder vleugels en wat haar overkwam hoe ze een stem hoorde, en schrok van dat woord en begon te bidden Kom Heer, kom Kom Kindje, kom.
Dank U, Vader, voor deze maand van het jaar die sprankelt van licht, liefde en verwachting. Ik bid dat vermoeide harten weer nieuwe vreugde zullen ervaren, dat twijfelende geesten het komende kerstfeest weer hoop zullen krijgen en dat de vonk van het leven bij veel mensen zal terugkeren. Amen.
“Wij, wij hebben geen wapens. Maar wij geloven in de zachte en nederige kracht van het gebed. De vrede is niet alleen protest tegen de oorlog en evenmin het resultaat van onderhandelingen, politieke compromissen of economische verdragen. Zij is het resultaat van gebed.”
