“Zij hebben geen wijn meer”. Zo was zij, Maria. Zij was maar gelukkig als iedereen gelukkig was. Voor Maria betekende geloven niet zozeer geloofswaarheden aannemen en geloofspraktijken opvolgen. Voor haar betekende geloven: God ruimte geven in haar leven, met God door het duister durven gaan.
Haar “Doe maar wat Hij u zeggen zal” getuigt van haar vertrouwen op God én van haar invoelend aanwezig zijn bij mensen. Zij zorgt ervoor dat Jezus zijn eerste wonder verricht. Het water van het alledaagse werd wijn van de genegenheid van God haar moederhart, vervuld van de liefde van God was welwillend - dat wil zeggen ‘het goede willen’ - voor iedereen.
Welwillendheid of ‘benevolezza’, is ook de realiteit die Don Bosco beleefde en die hij ons aanprijst. Hij aanroept Maria als Hulp van de Christenen.
Hij waagde op haar aanmoedigende woorden de sprong in het duister
Hij beleefde dat geloven een waagstuk, een avontuur is.
...