Laat je toch maar raken
door het zoveelste beeld
van een uitgehongerd kind
een aan flarden geschoten man
een schreeuwende vrouw op de vlucht
voor onrecht en zinloos geweld.

Laat je raken
door het stoere masker
en de brutale bek heen
en raak een tedere ziel.

Laat
die kromgebogene
stom gemaakte
verlamd geworden mens
met zijn leven
je raken
voor het eerst
of nog een keer
en steeds opnieuw
tot je geraakt wordt
diep vanbinnen
voor altijd.

Kathleen Boedt