VERSTERVEN

Versterven,
het is een stokoud woord,
het ruikt naar de dood,
het kan ons niet bekoren,
want wij willen leven,
wij houden van haast en decibels en drukte,
wij hebben gelijk, altijd
ons verteer, ons verkeer,
het is onze zaak, onbespreekbaar,
zo zijn we, zonder zonde,
met op zolder nog wat wrok en verbittering,
in de kelder, wat koel gehouden agressie
en we hebben gelukkig niemand nodig.

Versterven
fluistert de vasten,
versterven smaakt naar verrijzen,
je moet het proeven.

Je laat de haast uitrazen
en je krijgt vat op de tijd.

Je laat het lawaai uitdoven
en je hoort in de stilte een stem
al zolang vermist.

Je laat alle onvrede wegspoelen
en je ademt, V R I J.

Je laat anderen in je weelde delen
en je maakt, je ziet mensen gelukkig.

Je laat God je huis betreden.
God, broeder op bezoek.
god, een vriend van alle leven
God, uitdager van angst en dood.