"Er is in onze samenleving slechts weinig ruimte voor zelfreflectie. Daarom vind ik het in het christendom zo belangrijk dat de eucharistie steevast begint met de schuldbelijdenis, een moment van kritisch naar jezelf kijken en je goede bedoelingen hernieuwen. ik ben ook een voorstander van de biecht. ik denk dat vele godsdiensten ons om dat sacrament zouden benijden.Christenen krijgen de kans om altijd opnieuw te beginnen". - Wim Criel
Maar hoe dan ook, God alleen weet wat de oceaan van barmhartigheid en tederheid, van bekering en innerlijke vrede, het sacrament van de verzoening, in de wereld heeft gebracht.
God alleen weet tot welke intensiteit van vreugde, geluk en bevrijding die eenvoudige belijdenis van zonden ons brengt.
Een vreugde zo groot in haar eenvoud wanneer je nadien terug je ma, je pa, je broer en je zus in de ogen kijkt, uiterlijk niets veranderd maar vanbinnen een teken van HOOP en echt geluk.
|
